Hem Sadık Hem De Basiretli Bir ‘Hizmetçi’

“Efendisinin kendi ev halkı üzerine koymuş olduğu sadık ve akıllı (basiretli) hizmetçi kimdir?”—MATTA 24:45.

1, 2. Günlerimizde düzenli ruhi gıda almamız neden önemlidir?

MİLATTAN SONRA 11 Nisan 33, Salı günü öğleden sonra, İsa’nın öğrencileri günümüzde bizim için derin anlam taşıyan bir soru ortaya attılar. Onlar İsa’ya şunu sordular: “Senin gelişine ve dünyanın sonuna alâmet ne olacak?” İsa, verdiği yanıtta dikkate değer bir peygamberlik bildirdi. Savaşların, kıtlıkların, depremlerin ve hastalıkların olacağı çalkantılı bir dönemden söz etti. Bu, sadece “ağrıların başlangıcı” olacaktı. Koşullar daha da kötüye gidecekti. Ne korkutucu bir beklenti!—Matta 24:3, 7, 8, 15-22; Luka 21:10, 11.

² İsa’nın peygamberliğinin büyük kısmı, 1914’ten itibaren gerçekleşmektedir. “Ağrılar” insanlık üzerindeki etkisini muazzam boyutta göstermektedir. Fakat İsa’nın gerçek takipçilerinin korkması gerekmez. İsa, onları ruhi gıdayla bol bol besleyeceğini vaat etti. İsa şimdi gökte olduğundan, yeryüzünde olan bizlerin ruhi gıda alması için nasıl bir düzenleme yaptı?

 3. İsa “yiyeceği vaktinde” almamız için nasıl bir düzenleme yaptı?

³ Bu sorunun yanıtına İsa’nın kendisi dikkat çekti. Bu önemli peygamberliği bildirirken şunu sordu: “Yiyeceği vaktinde vermek için, efendisinin kendi ev halkı üzerine koymuş olduğu sadık ve akıllı (basiretli) hizmetçi kimdir?” Sonra şöyle söyledi: “O hizmetçiye ne mutlu ki, efendisi geldiği zaman onu böyle yapmakta bulacaktır. Doğrusu size derim: Efendi bütün malları üzerine onu koyacaktır.” (Matta 24:45-47) Gerçekten de, ruhi gıdayı sağlamak üzere bir “hizmetçi” tayin edilecekti ve o, hem sadık hem de basiretli bir ‘hizmetçi’ olacaktı. Acaba bu hizmetçi tek bir kişi mi, birbirinin ardılı olan kişilerden oluşan bir grup mu, yoksa başka bir şey miydi? Sadık hizmetçi çok gerekli olan ruhi gıdayı sağladığından, bu sorunun yanıtını öğrenmek bizim yararımızadır.

Bir Kişi mi, Sınıf mı?

 4. ‘Sadık ve basiretli hizmetçinin’ tek bir kişi olamayacağını nasıl biliyoruz?

⁴ ‘Sadık ve basiretli hizmetçi’ tek bir kişi olamaz. Neden? Çünkü o ruhi gıda sağlamaya birinci yüzyılda başladı ve İsa’ya göre, Efendi 1914’te gelinceye kadar bu hizmeti hâlâ yerine getiriyor olacaktı. Bu bir kişi için, yaklaşık 1.900 yıllık sadık bir hizmet demekti. Oysa Metuşelah bile bu kadar uzun yaşamamıştı!—Tekvin 5:27.

 5. ‘Sadık ve basiretli hizmetçi’ teriminin birey olarak İsa’nın meshedilmiş her takipçisini neden içermediğini açıklayın.

⁵ O halde, ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ terimi genel olarak İsa’nın her takipçisini içerebilir mi? İsa’nın tüm takipçilerinin sadık ve basiretli olması gerektiği doğrudur; fakat İsa, ‘sadık ve basiretli hizmetçiden’ söz ederken aklında daha başka bir şey vardı. Bunu nasıl biliyoruz? Çünkü İsa, ‘efendi geldiği zaman’ bu hizmetçiyi “bütün malları üzerine” tayin edeceğini söyledi. Birey olarak İsa’nın her takipçisi, her şey üzerine, yani Efendinin “bütün” malları üzerine nasıl tayin edilebilirdi? Bu imkânsız olurdu.

 6. İsrail ulusu Tanrı’nın ‘kulu’ ya da ‘hizmetçisi’ olarak nasıl işlev görecekti?

⁶ O halde tek mantıklı cevap, İsa’nın, bir grup takipçisinden ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ olarak söz etmiş olmasıdır. Bileşik bir hizmetçi grubu kastedilmiş olabilir mi? Evet olabilir. İsa yeryüzüne gelmeden 700 yıl önce, Yehova tüm İsrail ulusundan “şahitlerim” ve “seçtiğim kulum [hizmetçim]” olarak söz etmişti. (İşaya 43:10) Musa Kanununun verildiği MÖ 1513 yılından MS 33 yılındaki Pentikost bayramına kadar İsrail ulusunun her üyesi bu hizmetçi sınıfının bir kısmıydı. Çoğu İsrailli, ulusun yönetiminde veya ruhi beslenme programının ayarlanmasında doğrudan pay sahibi olmadı. Yehova bu işlerin yerine getirilmesi için kralları, hâkimleri, peygamberleri, kâhinleri ve Levilileri kullandı. Ancak İsrail, bir ulus olarak Yehova’nın egemenliğini temsil edecekti ve diğer uluslar arasında Yehova’yı yüceltecekti. Her İsrailli, Yehova’nın bir şahidi olmalıydı.—Tesniye 26:19; İşaya 43:21; Malaki 2:7; Romalılar 3:1, 2.

‘Hizmetçi’ Görevden Alınıyor

 7. Eski İsrail ulusu Tanrı’nın ‘hizmetçisi’ olarak neden yetersiz duruma düştü?

⁷ İsrail yüzyıllar önce Tanrı’nın ‘hizmetçisi’ olduğuna göre, o aynı zamanda İsa’nın sözünü ettiği hizmetçi miydi? Hayır, çünkü maalesef eski İsrail’in hem sadık, hem de basiretli olmadığı görüldü. Pavlus Yehova’nın bu ulusa söylediği sözlerden alıntı yaparken durumu şöyle özetliyor: “Çünkü yazılmış olduğu üzre, sizin yüzünüzden Milletler arasında Allahın ismine küfrediliyor.” (Romalılar 2:24) Gerçekten de, İsrail’in İsa’yı reddetmesiyle, bu ulusun isyanla geçen uzun tarihi doruğa erişti; böyle olunca da Yehova onları reddetti.—Matta 21:42, 43.

 8. İsrail’in yerini alan ‘hizmetçi’ ne zaman ve hangi koşullarda tayin edildi?

⁸ ‘Hizmetçi’ olan İsrail’in bu sadakatsizliği, sadık hizmetçilerin ruhi gıdadan sonsuza dek yoksun kalacakları anlamına gelmiyordu. İsa’nın diriltilmesinden elli gün sonra, MS 33 yılındaki Pentikost bayramında, Yeruşalim’de bir evin üst kattaki bir odasında toplanan 120 öğrencinin üzerine mukaddes ruh döküldü. O an, yeni bir ulus doğdu. Bu ulusun üyelerinin Yeruşalim’de oturanlara “Allahın büyük işlerini” cesaretle anlatmaya başlamasıyla, yerinde olarak bu ulusun doğuşu duyuruldu. (Resullerin İşleri 2:11) Böylece bu yeni ulus –ruhi ulus– Yehova’nın görkemini başka uluslara bildirecek ve uygun zamanda gıda sağlayacak ‘hizmetçi’ oldu. (I. Petrus 2:9) Ayrıca onun sonradan ‘Tanrı’nın İsraili’ olarak adlandırılması da uygundur.—Galatyalılar 6:16.

 9. (a) ‘Sadık ve basiretli hizmetçiyi’ kimler oluşturuyor? (b) “Ev halkı” kimdir?

⁹ ‘Tanrı’nın İsrailinin’ her üyesi vakfolmuş, vaftiz edilmiş ve mukaddes ruhla meshedilmiş İsa’nın takipçileridir, ayrıca onlar gökte yaşama ümidine sahiptirler. Dolayısıyla, MÖ 1513’ten MS 33 yılındaki Pentikost bayramına kadar herhangi bir dönemde yaşamış her İsrailli, İsa’dan önceki dönemin hizmetçi sınıfının bir kısmı olduğu gibi; ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ ifadesi de, bir grup olarak –MS 33 yılından şimdiye kadar herhangi bir zamanda yeryüzünde bulunan– meshedilmiş ruhi ulusun tüm üyelerini içerir. Öyleyse, hizmetçiden ruhi gıdayı alan “ev halkı” kimdir? Birinci yüzyılda İsa’nın tüm takipçileri gökte yaşama ümidine sahipti. Sonuç olarak, ev halkı da İsa’nın meshedilmiş takipçileriydi. Ancak ev halkının bir grup değil, bireyler olduğu görülüyor. Cemaatte sorumlu konumda olanlar da dahil, herkesin hizmetçiden gelen ruhi gıdaya ihtiyacı vardı.—I. Korintoslular 12:12, 19-27; İbraniler 5:11-13; II. Petrus 3:15, 16.

“Her Birine İş”

10, 11. Hizmetçi sınıfının tüm üyelerinin görevinin aynı olmadığını nasıl biliyoruz?

¹⁰ ‘Tanrı’nın İsrailinin’ sadık ve basiretli hizmetçi olarak bir görevi olduğu halde, her üyenin kişisel sorumlulukları da vardır. İsa’nın Markos 13:34’te kayıtlı olan sözleri bunu açıkça gösterir. O şöyle dedi: “Bu, gurbete giden ve evini bırakıp hizmetçilerine salâhiyet ve her birine işini veren bir adam gibidir ki, kapıcıya da uyanık durmasını emretti.” Demek ki hizmetçi sınıfının her üyesi, Mesih’in yeryüzündeki mallarını çoğaltmak için bir görev aldı. Her üye yeteneğine ve olanaklarına göre bu görevi yerine getiriyor.—Matta 25:14, 15.

¹¹ Ayrıca resul Petrus, kendi zamanındaki İsa’nın meshedilmiş takipçilerine şöyle dedi: “Her biriniz hangi ruhsal armağanı aldıysanız, bunu Tanrı’nın çok yönlü lütfunun iyi kâhyaları olarak birbirinize hizmet etmekte kullanın.” (I. Petrus 4:10, YÇ) Bu nedenle, meshedilmiş olanların Tanrı’nın onlara verdiği armağanları kullanarak, birbirlerine hizmet etme sorumluluğu vardır. Üstelik, Petrus’un sözleri İsa’nın tüm takipçilerinin aynı yeteneklere, sorumluluklara veya imtiyazlara sahip olmayacağını gösteriyor. Bununla birlikte, hizmetçi sınıfının her üyesi, ruhi ulusun büyümesine bir şekilde katkıda bulunabiliyordu. Nasıl?

12. Erkek veya kadın olsun, hizmetçi sınıfının her üyesi hizmetçinin büyümesine nasıl katkıda bulundu?

¹² İlk olarak, her biri Yehova’nın bir şahidi olma ve Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etme sorumluluğu taşıyordu. (İşaya 43:10-12; Matta 24:14) İsa göğe çıkmadan hemen önce, erkek veya kadın olsun, tüm sadık öğrencilerine öğretmenler olmalarını emretti. Şöyle dedi: “İmdi, siz gidip bütün milletleri şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs ismile vaftiz eyleyin; size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin; ve işte, ben bütün günler, dünyanın sonuna kadar, sizinle beraberim.”—Matta 28:19, 20.

13. Tüm meshedilmiş olanlar hangi imtiyaza sahiptiler?

¹³ Yeni öğrenciler bulunduğunda, onlara, İsa’nın öğrencilerine emrettiği her şeyi yerine getirmeleri özenle öğretilmeliydi. Olumlu karşılık verenler zamanla başkalarına öğretmeye yeterli duruma geldiler. Hizmetçi sınıfının birçok ülkede bulunan gelecekteki üyelerine besleyici ruhi gıda sunuldu. Erkek veya kadın olsun, İsa’nın tüm takipçileri öğrenci yapma işinde pay sahibi oldu. (Resullerin İşleri 2:17, 18) Bu iş, hizmetçinin hizmetine başladığı tarihten bu ortamın sonuna kadar devam edecekti.

14. Cemaatte öğretme imtiyazı sadece kime aitti ve meshedilmiş sadık kadınlar bu konuda ne hissediyorlardı?

¹⁴ Yeni vaftiz edilen meshedilmişler bu hizmetçi sınıfının bir kısmı oldular. Ve başlangıçta onlara öğreten kim olursa olsun, Kutsal Yazılarda ihtiyarlar için belirtilen niteliklere sahip cemaat üyelerinden öğretim almaya devam ettiler. (I. Timoteos 3:1-7; Titus 1:6-9) Böylece, bu tayin edilmiş erkekler özel bir şekilde ruhi ulusun artışına katkıda bulunma imtiyazına sahip oldular. Meshedilmiş sadık kadınlar, cemaatte öğretim işinin sadece İsa’nın takipçisi erkeklere verilmesine içerlemediler. (I. Korintoslular 14:34, 35) Aksine, cemaatin erkek üyelerinin gayretle yerine getirdiği bu işten memnuniyetle yararlanıyorlardı ve başkalarına iyi haberi götürmek de dahil, birçok imtiyaz aldıkları için minnettardılar. Günümüzde de meshedilmiş gayretli hemşireler, ihtiyarlar meshedilmiş olsa da olmasa da, aynı alçakgönüllü tutumu gösteriyorlar.

15. Birinci yüzyılda ruhi gıdanın başlıca kaynaklarından biri neydi ve bu gıdayı dağıtma işine kimler önderlik etti?

¹⁵ Birinci yüzyılda verilen ruhi gıda doğrudan, resullerin ve önderlik eden diğer öğrencilerin yazdığı mektuplardan elde ediliyordu. Bu mektuplar –özellikle, Yunanca Kutsal Yazıları oluşturan 27 ilham edilmiş kitap arasında bulunanlar– cemaatler arasında dolaştırılıyordu ve kuşkusuz yerel ihtiyarların verdiği öğretim için temel oluşturuyordu. Böylece, hizmetçinin temsilcileri İsa’nın gerçek takipçilerine zengin ruhi gıdayı sadakatle dağıttılar. Birinci yüzyıldaki hizmetçi sınıfı İsa Mesih’ten aldığı göreve sadık kaldı.

On Dokuz Yüzyıl Sonraki “Hizmetçi”

16, 17. Hizmetçi sınıfı görevini sadakatle yerine getirdiğini 1914’e kadar olan yıllarda nasıl kanıtladı?

¹⁶ Peki günümüzde durum nasıl? İsa, hazır bulunuş döneminin başladığı 1914 yılında, gıdayı zamanında sadakatle dağıtan, meshedilmiş takipçilerinden oluşan bir grup buldu mu? Kesinlikle evet. Bu grup meydana getirdiği iyi meyvelerden açıkça tanınabiliyordu. (Matta 7:20) Tarih o zamandan beri, doğru grubun saptandığını kanıtlamaktadır.

¹⁷ İsa geldiğinde, Mukaddes Kitap hakikatini yayma işiyle uğraşan ev halkı yaklaşık 5.000 kişiydi. İşçiler azdı; fakat hizmetçi iyi haberi yaymak üzere birçok değişik yöntem kullandı. (Matta 9:38) Örneğin, Mukaddes Kitaptaki konularla ilgili vaazların yaklaşık 2.000 gazetede yayımlanması için düzenlemeler yapıldı. Bu şekilde, Tanrı’nın Sözündeki hakikat kısa sürede on binlerce okuyucuya ulaştı. Ayrıca renkli slaytlar ve filmlerden oluşan sekiz saatlik bir program hazırlandı. Bu değişik sunuş sayesinde, Mukaddes Kitabın mesajı –Yaratılışın başlangıcından Mesih’in Bin Yıllık Hükümdarlığının sonuna kadar– üç kıtada dokuz milyonu aşkın izleyiciye iletildi. Kullanılan diğer bir araç basılı yayınlardı. Örneğin 1914’te The Watchtower dergisinden yaklaşık 50.000 adet basıldı.

18. İsa, hizmetçiyi bütün malları üzerine ne zaman tayin etti, neden?

¹⁸ Gerçekten de Efendi geldiğinde, sadık hizmetçiyi ev halkını titizlikle beslerken ve iyi haberi duyururken buldu. Artık hizmetçiyi daha büyük sorumluluklar bekliyordu. İsa şöyle dedi: “Doğrusu size derim: Efendi bütün malları üzerine onu koyacaktır.” (Matta 24:47) Hizmetçi bir deneme döneminden geçtikten sonra, İsa yukarıdaki ayette söylenenleri 1919’da yaptı. Öyleyse, ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ neden daha büyük sorumluluklar aldı? Çünkü Efendinin malları çoğalmıştı, 1914’te İsa’ya krallık verilmişti.

19. ‘Büyük kalabalığın’ ruhi ihtiyaçlarının nasıl karşılandığını anlatın.

¹⁹ Yeni taç giymiş Efendinin sadık hizmetçiyi üzerine tayin ettiği mallar nelerdir? Yeryüzünde kendisine ait olan tüm şeyler. Örneğin, İsa’nın 1914’te tahta geçmesinden yirmi yıl sonra “başka koyunlar”dan oluşan bir “büyük kalabalık”ın kimliği saptandı. (Yuhanna 10:16; Vahiy 7:9) Bu kişiler, ‘Tanrı’nın İsrailinin’ meshedilmiş üyeleri değildi. Onlar yeryüzünde yaşama ümidine sahip samimi erkek ve kadınlardı; bu kişiler tıpkı meshedilmişler gibi, Yehova’yı seviyor ve O’na hizmet etmek istiyorlardı. Aslında, onlar ‘sadık ve basiretli hizmetçiye’ şunu dediler: “Sizinle gidelim, çünkü Allahın sizinle beraber olduğunu işittik.” (Zekarya 8:23) O zamandan itibaren, bu yeni vaftiz edilmiş İsa’nın takipçileri, meshedilmiş ev halkı ile aynı zengin ruhi gıdayı paylaştılar ve iki sınıf da bu ruhi sofraya katıldı. ‘Büyük kalabalığın’ üyeleri için ne büyük bir nimet!

20. Efendinin mallarının artmasında ‘büyük kalabalığın’ nasıl bir rolü oldu?

²⁰ ‘Büyük kalabalığın’ üyeleri iyi haberi duyurma işinde meshedilmiş hizmetçi sınıfına sevinçle katıldılar. Onlar vaaz ettikçe, Efendinin yeryüzündeki malları çoğaldı ve ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ ek sorumluluklar üstlendi. Hakikati arayanların sayısı arttıkça, Mukaddes Kitaba dayalı yayınlarla ilgili talebi karşılamak için, basım evlerinin genişletilmesi gerekti. Birçok ülkede Yehova’nın Şahitlerinin büroları açıldı. İncil vaizleri “dünyanın en uzak yerine kadar” gönderildi. (Resullerin İşleri 1:8) Meshedilmişlerin sayısı 1914’te yaklaşık beş bin iken, bugün Tanrı’ya hamt edenlerin sayısı altı milyonu aşmıştır ve bu kişilerin çoğu ‘büyük kalabalığın’ üyeleridir. Gerçekten de Kralın malları, taç giydiği 1914 yılından beri kat kat arttı.

21. Gelecek inceleme makalesinde hangi iki meseli ele alacağız?

²¹ Tüm bunlar hizmetçinin hem ‘sadık’ hem de ‘basiretli’ olduğunu gösteriyor. İsa ‘sadık ve basiretli hizmetçi’ hakkında konuştuktan hemen sonra, bu nitelikleri vurgulayan iki mesel anlattı: Akıllı ve akılsız kızlar meseli ile talantlar meseli. (Matta 25:1-30) Bu meseller ilgimizi çekiyor. Acaba bugün bunlar bizim için hangi anlamı taşıyor? Sonraki makalede bu soruyu ele alacağız.

Ne Düşünüyorsunuz?

• ‘Sadık ve basiretli hizmetçiyi’ kimler oluşturuyor?

• “Ev halkı” kimdir?

• Sadık hizmetçi, Efendinin malları üzerine ne zaman tayin edildi ve neden o zaman tayin edildi?

• Son yıllarda Efendinin mallarının artmasına kim yardım etti, nasıl?

[Sayfa 10’daki resimler]

Birinci yüzyılda hizmetçi sınıfı görevine sadık kaldığını kanıtladı