İhtiyarlar Günah İşleyenlere Nasıl Sevgi ve Merhamet Gösterebilir?

 1. Ciddi bir günah işleyen biri için hangi fırsat var?

ÖNCEKİ makalede, Elçi Pavlus’un Korintos cemaatinde işlenen ciddi bir günahı nasıl ele aldığını gördük. Günah işleyen kişi başta tövbe etmedi ve cemaat onu aralarından çıkardı. Fakat tema ayetinde gördüğümüz gibi günah işleyen bazı kişilere yardım edilebilir ve tövbeye yöneltilebilirler (Rom. 2:4). Peki ihtiyarlar tövbe etmeleri için onlara nasıl yardım edebilir?

2-3. Bir kardeşin ciddi bir günah işlediğini öğrenirsek ne yapmalıyız? Neden?

² Tabii ihtiyarların yardım edebilmesi için önce olan bitenden haberdar olmaları gerekir. Bir kardeşin günah işlediğini öğrenirsek ve bu günah onun aramızdan çıkarılmasını gerektirecek kadar ciddiyse ne yapmalıyız? Onunla konuşup ihtiyarlardan yardım almasını söylemeliyiz (İşa. 1:18; Elçi. 20:28; 1. Pet. 5:2).

³ Peki ya günah işleyen kişi ihtiyarlarla konuşmayı reddederse? O zaman onun gerekli yardımı alabilmesi için ihtiyarlarla biz konuşuruz. Bu, sevgi dolu bir davranıştır. Çünkü kardeşimizi kaybetmek istemiyoruz. Eğer bu davranışına devam ederse Yehova’yla ilişkisinin daha çok zarar göreceğini biliyoruz. Ayrıca cemaatin adına da leke sürebilir. Evet, bizler Yehova’yı ve günah işleyen kişiyi sevdiğimiz için cesaret gösterip bu adımı atıyoruz (Mezm. 27:14).

İHTİYARLAR GÜNAH İŞLEYENLERE NASIL YARDIM EDEBİLİR?

 4. İhtiyarlar günah işleyen kişiyle buluştuklarında neyi amaçlar?

⁴ Bir kardeş ciddi bir günah işlediğinde, ihtiyarlar kurulu aralarından üç birader seçer ve bu biraderler bir heyet olarak meseleyi ele alır.a Onlar alçakgönüllü ve haddini bilir olmalıdır. Kişinin tövbe etmesine yardım etmeye çalışırlar. Fakat değişmesi için onu zorlamamaları gerektiğini unutmazlar (Tekr. 30:19). İhtiyarlar, herkesin Kral Davut gibi olumlu karşılık vermeyeceğinin farkındadır (2. Sam. 12:13). Bazıları Yehova’nın verdiği terbiyeye kulak asmayabilir (Başl. 4:6-8). Yine de ihtiyarlar kişiyi tövbeye yöneltmek için ellerinden geleni yapmaya çalışır. Peki onlar günah işleyen kişiyle buluştuklarında hangi ilkeleri rehber alır?

 5. İhtiyarlar günah işleyen kişiyle buluştuklarında nasıl bir tutum sergilemelidir? (2. Timoteos 2:24-26). (Resme de bakın.)

⁵ İhtiyarlar günah işleyen kişiyi kaybolmuş değerli bir koyun olarak görür (Luka 15:4, 6). Bu yüzden kişiyle buluştuklarında ona karşı sözlerinin, tutumlarının ve davranışlarının sert olmamasına dikkat ederler. Ayrıca bunu formalite gereği yapılan bir buluşma olarak da görmezler. Bunun yerine 2. Timoteos 2:24-26’da bulunan nitelikleri sergilerler (Okuyun). Kişinin yüreğine erişmeye çalışırken yumuşak başlı, nazik ve düşünceli olmalıdırlar.

 6. İhtiyarlar günah işleyen kişiyle buluşmadan önce yüreklerini nasıl hazırlar? (Romalılar 2:4).

⁶ İhtiyarlar kendi yüreklerini hazırlar. Onlar günah işleyen kişiye karşı tüm davranışlarında Yehova’yı örnek almaya çalışırlar. Pavlus’un söylediği gibi Tanrı’nın, insanları ‘iyiliğiyle tövbeye yöneltmeye çalıştığını’ unutmazlar (Romalılar 2:4’ü okuyun). İhtiyarlar çobanlık yaparken Mesih’in rehberliğini izlemeleri gerektiğini akıllarında tutmalıdırlar (İşa. 11:3, 4; Mat. 18:18-20). Heyet, günah işleyen kişiyle buluşmadan önce dua eder ve amaçları hakkında düşünür. Amaçları, kişiyi tövbeye yöneltmeye çalışmaktır. Kutsal Yazılardan ve yayınlarımızdan araştırma yaparlar. Ayrıca ayırt edici olmak için dua ederler. Kişinin geçmişi ve koşullarıyla ilgili neleri göz önünde bulundurmaları gerektiğini düşünürler. Çünkü bunlar onun düşünce, tutum ve davranışlarını etkilemiş olabilir (Özd. 20:5).

7-8. İhtiyarlar günah işleyen kişiyle bir araya geldiklerinde Yehova’nın sabrını nasıl örnek alabilir?

⁷ İhtiyarlar Yehova’nın sabrını örnek alır. Onlar geçmişte Yehova’nın günah işlemiş kişilere nasıl davrandığını akıllarında tutarlar. Örneğin Yehova Kain’in akıl yürütmesine sabırla yardım etti, günahın sonuçları konusunda onu uyardı ve doğru olanı yaparsa onu destekleyeceğini vaat etti (Başl. 4:6, 7). Davut’a Natan Peygamber aracılığıyla yanlışını gösterdi. Natan bir örnek kullanarak Davut’un yüreğine erişti (2. Sam. 12:1-7). Yehova ayrıca yoldan çıkmış eski İsrail milletine defalarca peygamberlerini gönderdi (Yer. 7:24, 25). Onlara yardım etmek için tövbe etmelerini beklemedi. Bunun yerine Kendisi harekete geçti ve onları tövbeye yöneltmeye çalıştı.

⁸ İhtiyarlar ciddi günahlar işleyen kişilere yardım etmeye çalışırken Yehova’yı örnek alır. 2. Timoteos 4:2’nin dediği gibi böyle kişilerle ilgilenirken ‘bütün tahammüllerini ortaya koymaları’ gerekir. Dolayısıyla bir ihtiyar her zaman sakin ve sabırlı olmalıdır. Böylece günah işleyen kişi doğru olanı yapma isteği duyabilir. Öte yandan ihtiyar öfkeye kapılır ve özdenetimini kaybederse, kişi öğüdü dinlemek ve tövbe etmek istemeyebilir.

9-10. İhtiyarlar kişinin akıl yürütmesine nasıl yardım eder?

⁹ İhtiyarlar kişiyi günaha götüren koşulları tespit etmeye çalışır. Örneğin bu kardeş kişisel incelemeyi veya hizmeti aksattığı için yavaş yavaş ruhen zayıflamaya mı başladı? Daha az ve daha yüzeysel dualar etmeye başlamış olabilir mi? Yanlış arzularının onu yönlendirmesine izin mi verdi? Arkadaşlık veya eğlence konusunda hikmetsiz seçimler mi yaptı? Bu seçimler onun yüreğini nasıl etkilemiş olabilir? Kişi kararlarının ve davranışlarının, babası Yehova’yla ilişkisini nasıl etkilediğinin farkında mı?

¹⁰ İhtiyarlar anlamlı sorular sorarak kişinin kendini ifade etmesine ve günah işlemesine neden olan etkenleri görmesine yardım ederler. Sorular sorarken nazik olmaya ve gereksiz detaylara girmemeye dikkat ederler (Özd. 20:5). Ayrıca Natan Peygamber gibi, örnekler kullanarak kişinin akıl yürütmesine ve yanlışını anlamasına yardım edebilirler. Günah işleyen kişi belki ilk buluşmada pişmanlık duymaya başlayabilir, hatta tövbe edebilir.

11. İsa günah işlemiş kişilere nasıl yardım etti?

¹¹ İhtiyarlar İsa’yı örnek alır. İsa diriltildikten sonra Tarsus’lu Saul’a şu düşündürücü soruyu sordu: “Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?” İsa bu şekilde onun, yaptığı yanlışı fark etmesine yardım etti (Elçi. 9:3-6). Ayrıca İzebel adlı bir kadından bahsederken şöyle dedi: “Tövbe etmesi için kendisine zaman tanıdım” (Vah. 2:20, 21).

12-13. İhtiyarlar bir kardeşin tövbe etmesine fırsat vermek için ne yapabilir? (Resme de bakın.)

¹² İhtiyarlar İsa’yı örnek alarak, hemen kişinin tövbe etmeyeceği sonucuna varmazlar. Bazıları heyetle ilk görüşmelerinde tövbe edebilir. Bazılarınınsa daha fazla zamana ihtiyacı olabilir. Bu yüzden ihtiyarlar kişiyle birden fazla kez görüşmek için düzenleme yapabilir. Belki ilk buluşmadan sonra günah işleyen kişi, ona söylenenler hakkında ciddiyetle düşünmeye başlayabilir. Alçakgönüllülükle Yehova’ya dua edebilir (Mezm. 32:5; 38:18). Böylece sonraki bir buluşmada çok daha farklı bir tutum sergileyebilir.

¹³ İhtiyarlar kardeşin tövbe etmesine yardım etmek için ona duygudaşça ve nazik şekilde davranır. Yehova’nın, gösterdikleri çabaları desteklemesi ve kişinin hatasını görüp tövbe etmesi için dua ederler (2. Tim. 2:25, 26).

14. Günah işleyen biri tövbe ettiğinde onur kime aittir? Neden?

¹⁴ Günah işleyen biri tövbe ettiğinde bu büyük bir sevince yol açar (Luka 15:7, 10). Peki bu güzel sonuç kimin eseridir? İhtiyarların mı? Hayır. Pavlus’un günah işleyen kişilerle ilgili ne söylediğini hatırlayalım: “Tanrı onlara tövbe yolunu açabilir” (2. Tim. 2:25). Bu ayetle ilgili bir inceleme notu şöyle diyor: “Düşünce ve tutumda görülen böyle bir değişikliğin onuru herhangi bir insana değil, Yehova’ya aittir. Yoldan çıkmış bir Hıristiyanın, bu hayati değişikliği yapmasına yardım eden O’dur. Pavlus devamen böyle bir tövbenin şu güzel etkilerinden bahseder: Günah işleyen kişiyi hakikat hakkında tam bilgi almaya yöneltir. Ayrıca aklının başına gelmesine ve Şeytan’ın tuzaklarından kurtulmasına yardım eder (2Ti 2:26).”

15. İhtiyarlar tövbe eden kişiye yardım etmeye nasıl devam edebilir?

¹⁵ Kardeşimiz tövbe ettiğinde heyet ona çobanlık ziyaretleri yapılması için düzenleme yapar. Böylece kişi Şeytan’ın tuzaklarına direnmek ve doğru olanı yapmak için yardım almaya devam edebilir (İbr. 12:12, 13). Ayrıca ihtiyarlar işlenen günahla ilgili detayları kimseye anlatmaz. Diğer yandan cemaatin bilgilendirilmesi gerekebilir. Peki hangi konuda?

“TANIKLARIN ÖNÜNDE YANLIŞINI GÖSTER”

16. 1. Timoteos 5:20’ye göre, Pavlus “tanıklar” derken kimleri kastetti?

¹⁶ 1. Timoteos 5:20’yi okuyun. Pavlus bu sözleri kendisi gibi ihtiyar olan Timoteos’a yazdı. Ondan, ‘günah işlemeyi alışkanlık edinenlerin’ yanlışını tanıkların önüne göstermesini istedi. Bu, onların her zaman tüm cemaat önünde düzeltilmesi gerektiği anlamına mı geliyordu? Hayır. Pavlus “tanıklar” derken bu günahtan haberdar olan kişileri kastediyordu. Onlar bu olaya tanık olmuş ya da günah işleyen kişiden olan biteni duymuş olabilirler. Böyle bir durumda ihtiyarlar, yalnızca o kişilere meselenin ele alındığını ve günah işleyen kardeşin düzeltildiğini söylerler.

17. Cemaatin çoğu günahtan haberdarsa veya haberdar olacaksa hangi ilan yapılmalıdır? Neden?

¹⁷ Bazı durumlarda cemaattekilerin çoğu işlenen günahı biliyor veya yakında öğrenecek olabilir. Böyle bir durumda cemaatin tümü tanık sayılır. Bu yüzden bir ihtiyar cemaatte ilan yapar ve o kardeşin yanlışının düzeltildiğini söyler. Bu sayede Pavlus’un dediği gibi, başkaları yaşananlardan ders çıkarabilir ve günah işlemekten kaçınabilir.

18. İhtiyarlar, reşit olmayan vaftizli bir müjdecinin durumunu nasıl ele alır? (Resme de bakın.)

¹⁸ Peki ya günah işleyen kişi, reşit olmayan vaftizli bir Hıristiyansa? Bu durumda ihtiyarlar kurulu iki ihtiyar seçer. Bu ihtiyarlar gençle ve Şahit anne babasıyla buluşmak için bir düzenleme yapar.b Anne babaya çocuklarının tövbe edebilmesi için şimdiye kadar neler yaptıklarını sorarlar. Eğer çocuk iyi bir tutuma sahipse ve anne babası onun için gerekeni yapıyorsa ihtiyarlar meseleyi daha ileri götürmemeye karar verebilir. Sonuçta, çocuklarını sevgiyle terbiye etme sorumluluğu anne babaya aittir (Tekr. 6:6, 7; Özd. 6:20; 22:6; Efes. 6:2-4). Yine de ihtiyarlar, çocuğun gereken yardımı alıp almadığını öğrenmek için belirli aralıklarla anne babasıyla iletişim kurar. Peki ya vaftizli bir çocuk tövbe etmek ve değişmek istemiyorsa? Bu durumda ihtiyarlardan oluşan bir heyet, bu gençle anne babasının eşliğinde bir araya gelir.

“YEHOVA ÇOK ŞEFKATLİ VE MERHAMETLİDİR”

19. İhtiyarlar günah işleyen kişiyle görüştüklerinde Yehova’yı nasıl örnek alabilirler?

¹⁹ Heyetteki ihtiyarların, Yehova’nın önünde cemaati temiz tutma sorumluluğu vardır (1. Kor. 5:7). Öte yandan, günah işleyen kişinin tövbe etmesi için ellerinden geleni de yaparlar. Bu kardeşe yardım ederken, onun değişeceğine dair ümitlerini kaybetmezler. Neden? Çünkü ihtiyarlar, “çok şefkatli ve merhametli” olan Yehova’yı örnek almak ister (Yak. 5:11). Elçi Yuhanna da böyle bir tutuma sahipti. O şöyle yazdı: “Sevgili çocuklarım, size bunları günah işlemeyesiniz diye yazıyorum. Yine de biri günah işlerse Babanın yanında bir yardımcımızın, doğruluktan ayrılmayan İsa Mesih’in olduğunu unutmayın” (1. Yuhn. 2:1).

20. Sonraki makalede neyi inceleyeceğiz?

²⁰ Ne yazık ki bazen tövbe etmeyi reddedenler de oluyor. Bu durumda artık cemaatte kalamazlar. İhtiyarlar böyle ciddi durumları nasıl ele alıyor? Serinin son makalesinde bu konuyu inceleyeceğiz.