Mukaddes Kitabın Görüşü

Asıl Günah Neydi?

BU SORUNUN cevabı bizim için önemlidir. Neden? Çünkü Âdem ve Havva’nın Tanrı’ya karşı yaptıkları itaatsizlik, günümüze dek tüm insanları etkiledi. Mukaddes Kitap şöyle der: “Günah bir insan aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, hepsi günah işlediği için ölüm de tüm insanlara geçti” (Romalılar 5:12). Fakat bir ağaçtan meyve koparıp yemek gibi basit bir hareket nasıl böyle feci sonuçlar meydana getirdi?

Tanrı, Âdem ve Havva’yı yarattığında, onları yenebilir sebzelerle ve meyve veren ağaçlarla dolu güzel bir bahçeye yerleştirdi. Sadece tek bir ağaç, “iyilik ve kötülüğü bilme ağacı” yasaklanmıştı. Özgür iradeye sahip olan Âdem ve Havva, Tanrı’ya itaat etmeyi ya da etmemeyi seçebilirdi. Fakat Âdem şöyle uyarılmıştı: “[İyilik ve kötülüğü bilme ağacından] yediğin günde mutlaka ölürsün” (Tekvin 1:29; 2:17).

Makul Bir Kısıtlama

Bu kısıtlama onları zor durumda bırakmadı; Âdem ile Havva bahçede bulunan diğer tüm ağaçların meyvesinden yiyebilecekti (Tekvin 2:16). Üstelik bu yasak, çiftin herhangi bir yanlış eğilimi olduğunu ima etmedi ya da haysiyetlerini zedelemedi. Eğer Tanrı, hayvanlarla cinsel ilişkide bulunma ya da adam öldürme gibi kötü şeyleri yasaklasaydı, bazıları kusursuz insanların denetlenmesi gereken kötü eğilimleri olduğunu iddia edebilirlerdi. Fakat yemek yemek, doğal ve doğru bir eğilimdi.

Bazılarının inandığı gibi, yasak meyve cinsel ilişkiyi mi temsil ediyordu? Mukaddes Kitap bu görüşü desteklemez. Göz önünde bulundurulması gereken birinci etken, Tanrı yasağı koyduğunda Âdem yalnızdı ve bir süre de öyle kaldığı açıktır (Tekvin 2:23). İkincisi, Tanrı, Âdem ve Havva’ya “semereli olun ve çoğalın ve yeryüzünü doldurun” dedi (Tekvin 1:28). Elbette O, kanununun çiğnenmesi anlamına gelecek bir emir verip, sonra böyle yaptıkları için onları ölüme mahkûm etmez (1. Yuhanna 4:8). Üçüncüsü, Havva meyveyi Âdem’den önce yedi ve sonra kocasına da verdi (Tekvin 3:6). Meyvenin cinsel ilişkiyi temsil etmediği açıktır.

Ahlaksal Değerlerden Bağımsız Olmaya Çalışmak

İyilik ve kötülüğü bilme ağacı, gerçek bir ağaçtı. Fakat bu, yarattığı insanlar için neyin iyi neyin kötü olduğuyla ilgili karar verme hakkının Hükümdar olarak Tanrı’ya ait olduğunu temsil ediyordu. Bu nedenle, ağacın meyvesinden yemek, sadece hırsızlık, yani Tanrı’ya ait olanı almak değil, haddini bilmez şekilde ahlaksal değerler açısından bağımsız olmaya da çalışmaktı. Havva’ya, eğer kendisinin ve kocasının meyveden yerlerse ‘katiyen ölmeyecekleri’ yalanını söyledikten sonra Şeytan’ın ne iddia ettiğine dikkat edin: “Çünkü Allah bilir ki, ondan yediğiniz gün, o vakit gözleriniz açılacak ve iyiyi ve kötüyü bilerek Allah gibi olacaksınız” (Tekvin 3:4, 5).

Fakat Âdem ve Havva meyveyi yediklerinde, iyiyi ve kötüyü bilmek konusunda Tanrısal anlayışa kavuşmadılar. Aslında Havva, Tanrı’ya “yılan beni aldattı” dedi (Tekvin 3:13). Yine de o, Tanrı’nın emrini biliyordu hatta Şeytan’ın araç olarak kullandığı yılana da bunu tekrarlamıştı (Vahiy 12:9). Dolayısıyla onun davranışı, bilerek yapılan bir itaatsizlikti (Tekvin 3:1-3). Fakat Âdem aldanmadı (1. Timoteos 2:14). Yaratıcısına sadakatle itaat edeceği yerde, karısını dinledi ve onun bağımsızlık yolunu seçti (Tekvin 3:6, 17).

Âdem ve Havva bağımsızlıklarını ilan ederek, Yehova’yla ilişkilerine onarılamaz şekilde zarar verdiler ve böylece günahın etkilerini bedenlerine, ta genetik yapılarına dek geçirdiler. Onların yüzlerce yıl yaşadıkları doğrudur, fakat onlar günah işledikleri “gün” ölmeye başladılar; tıpkı bir dal ağaçtan koparıldığında olduğu gibi (Tekvin 5:5). Üstelik onlar içlerinde ilk defa bir huzursuzluk hissettiler. Çıplak olduklarını fark ettiler ve Tanrı’dan gizlenmeye çalıştılar (Tekvin 3:7, 8). Ayrıca suçluluk, güvensizlik ve utanç da hissettiler. Günahları onlarda huzursuzluk yarattı, vicdanları yaptıkları yanlış için onları suçlamaya başladı.

Tanrı, ilkelerine ve kutsal standartlarına uygun olarak, adil bir şekilde Âdem ve Havva’yı ölüme mahkûm etti ve onları Aden bahçesinden kovdu (Tekvin 3:19, 23, 24). Böylece Cennet, mutluluk ve sonsuz yaşam kaybedildi; günah, sıkıntı ve ölüm bunların yerini aldı. İnsan ırkı için ne acı bir gelişme! Bununla birlikte bu çifti mahkûm ettikten hemen sonra Tanrı, kendi adil standartları konusunda uzlaşmadan, onların günahlarının yol açtığı tüm zararı gidereceğine söz verdi.

Yehova, Âdem ve Havva’nın soyuna günah ve ölümden kurtulma imkânı vermeyi amaçladı. O, bunu İsa Mesih aracılığıyla yaptı (Tekvin 3:15; Matta 20:28; Galatyalılar 3:16). Onun aracılığıyla Tanrı, günahı ve tüm etkilerini yok edecek ve yeryüzünü, tıpkı başlangıçta amaçladığı gibi küresel bir cennete dönüştürecek (Luka 23:43; Yuhanna 3:16).

ŞUNLARI MERAK ETTİNİZ Mİ?

◼ Yasak meyvenin cinsel ilişki olmadığını nereden biliyoruz? (Tekvin 1:28).

◼ Yasak meyveden yenirse ne olacağı ima edildi? (Tekvin 3:4, 5).

◼ Tanrı, günahın etkilerini yok etmek için hangi düzenlemeyi yaptı? (Matta 20:28).

[Sayfa 29’daki pasaj]

Yasak meyve cinsel ilişki değildi

[Sayfa 28, 29’daki resim]

Havva, neyin iyi neyin kötü olduğuna kendisi karar vererek Tanrı gibi olmak istedi