Okuyucuların Soruları

Hasat resmen Mayasız Ekmek Bayramı’yla başladığına ve tüm İsrailli erkeklerin de bu bayrama katılması talep edildiğine göre, kutsal mekâna getirilen turfanda arpayı kim topluyordu?

Musa Kanununda İsraillilere şöyle emredilmişti: “Yılda üç kere, mayasız ekmek bayramında, ve haftalar bayramında, ve haymeler bayramında, bütün erkeklerin Allahın RABBİN önünde, onun seçeceği yerde görünecekler” (Tesniye 16:16). Kral Süleyman’ın zamanından itibaren Tanrı’nın seçtiği yer Yeruşalim’deki mabet oldu.

Bu üç bayramın birincisi, ilkbaharın başında kutlanırdı. Mayasız Ekmek Bayramı olarak adlandırılan bu bayram, Yahudi takvimine göre 14 Nisan’da kutlanan Fıshın ertesi günü başlar, 21 Nisan’a kadar yedi gün sürerdi. Bayramın ikinci günü, yani 16 Nisan’da yılın ilk hasadı başlardı. O gün başkâhin arpa hasadının “turfandasının demetini” alacak ve kutsal mekânda “sallıyacaktı” (Levililer 23:5-12). Mayasız Ekmek Bayramı’nda tüm erkeklerin orada hazır bulunması gerektiğine göre bu sunuyu kim topluyordu?

Mayasız Ekmek Bayramı’nda hasadın turfandasını Yehova’ya sunma emri tüm ulusa verilmişti. Her bireyin hasada başlayıp kendisi için kutsal mekâna turfanda getirmesi gerekmiyordu. Ulusa bu emri temsilen uygulaması emredilmişti. Dolayısıyla, yakınlardaki bir arpa tarlasına gönderilecek birkaç kişi, oradan Mayasız Ekmek Bayramı için bir demet arpa toplayabilirdi. Encyclopaedia Judaica bu konuda şöyle diyor: “Eğer arpa bayrama kadar olgunlaşmışsa Yeruşalim civarından toplanırdı; değilse, İsrail’in herhangi bir yerinden getirtilebilirdi. Arpayı üç adam toplardı, her birinin kendi tırpanı ve sepeti olurdu.” Sonra bir demet arpa başkâhine getirilirdi, o da demeti Yehova’ya sunardı.

Hasadın turfandasını Yehova’ya sunma talebi, İsrailoğullarına, ülkelerine ve ürünlerine Tanrı’nın verdiği berekete minnettarlıklarını ifade etmeleri için harika bir fırsat sağladı (Tesniye 8:6-10). Ancak daha da önemlisi, bu sunu töreni “gelecek iyi şeylerin . . . . gölgesi”ydi (İbraniler 10:1). İsa Mesih’in MS 33’ün 16 Nisan’ında, yani Yehova’ya turfanda ürün sunulan günde diriltilmesi çok anlamlıydı. Elçi Pavlus İsa hakkında şöyle demişti: “Mesih, ölüm uykusundakilerin turfandası olarak diriltilmiştir. . . . . Ancak herkes kendi sırası geldiğinde diriltilecek; Mesih turfanda olarak ilktir; sonra, Mesih’in hazır bulunuşu sırasında, Mesih’in olanlar diriltilecek” (1. Korintoslular 15:20-23). Başkâhinin Yehova’nın önünde eline alıp salladığı turfanda ürün demeti, diriltilmiş İsa Mesih’i, yani ölümden sonsuz yaşama diriltilmiş ilk kişiyi simgeliyordu. İsa böylece insanlığın günah ve ölümden özgürlüğe kavuşmasını mümkün kıldı.

[Sayfa 26’daki resim tanıtım notu]

© 2003 BiblePlaces.com