“Ruhumu Onun Üzerine Koydum”

 3. Yehova, İşaya aracılığıyla “kulum” dediği kişi hakkında neyi bildiriyor?

³ Yehova İşaya aracılığıyla, ilerde Kendisinin seçeceği bir kulun geleceğini bildiriyor: “İşte, kendisine destek olduğum kulum; canımın kendisinden razı olduğu seçme kulum; Ruhumu onun üzerine koydum; milletler için hakkı [adaleti] meydana çıkaracaktır.

İşaya 42:1

 4. Geleceği bildirilen “seçme kul” kimdir, bunu nereden biliyoruz?

⁴ Burada sözü edilen “kul” kimdir? Bu konuda herhangi bir belirsizlik yoktur. Matta İncili’nde bu sözlerin alıntılanarak İsa Mesih’e uygulandığını görüyoruz. (Matta 12:15-21) İsa, Tanrı’nın sevgili ‘seçme kuludur.’ Yehova ne zaman ‘ruhunu İsa’nın üzerine koydu’? MS 29’da, İsa vaftiz edilirken. İlham edilmiş kayıt bu vaftizi anlatır ve İsa sudan çıkınca ‘göğün açıldığını ve mukaddes ruhun bedenleşmiş bir surette güvercin gibi onun üzerine indiğini ve gökten: Sen benim sevgili Oğlumsun, senden razıyım, diye bir ses geldiğini’ söyler. Yehova bu şekilde sevgili kulunu kişisel olarak tanıttı. İsa’nın bundan sonraki hizmeti ve yaptığı mucizevi işler, Yehova’nın ruhunun gerçekten onun üzerinde olduğunu kanıtladı.—Luka 3:21, 22; 4:14-21; Matta 3:16, 17.

“Milletler İçin Hakkı Meydana Çıkaracaktır”

 5. MS birinci yüzyılda neden adaletin açığa kavuşturulması gerekiyordu?

⁵ Yehova’nın seçme kulunun “hakkı”, yani gerçek adaleti ‘meydana çıkarması’, ortaya koyması gerekiyordu. Müjde çevirisine göre, Matta 12:18’de onun ‘adaleti uluslara ilan edeceği’ yazılıdır. MS birinci yüzyılda buna gerçekten de büyük bir ihtiyaç vardı! Yahudi dinsel liderler halka adalet ve doğruluk konusunda çarpık bir görüş öğretiyorlardı. Birçoğunu kendilerinin yazdığı katı yasaları tutarak doğruluk standardına erişmeye çalışıyorlardı. Onların yasalarla sınırlı kalan adaleti, merhamet ve şefkat duygusundan yoksundu.

 6. İsa gerçek adaletin ne anlama geldiğini hangi yollarla belirtti?

⁶ Bunun tersine İsa, Tanrı’nın adalet konusundaki görüşünü açıkladı. Hem öğrettikleriyle hem de yaşam tarzıyla gerçek adaletin merhameti de içerdiğini gösterdi. O’nun ünlü Dağdaki Vaazını bir düşünün. (Matta 5-7. baplar) Adalet ve doğruluğun nasıl uygulanması gerektiğini ne büyük bir ustalıkla açıkladı! İncil kayıtlarında İsa’nın yoksullara ve bedensel özürlülere ne kadar acıdığını okuduğumuzda duygulanmıyor muyuz? (Matta 20:34; Markos 1:41; 6:34; Luka 7:13) “Ezilmiş kamış” gibi, yediği darbelerle boynu bükülmüş birçok kimseye teselli mesajını götürdü. Onlar tüten bir fitile benziyorlardı, son yaşam kıvılcımları da hemen hemen sönmüş gibiydi. İsa ne “ezilmiş kamışı” kırdı, ne de “tüten fitili” söndürdü. Tersine, sevgisini ve acıma duygusunu yansıtan söz ve davranışlarıyla yumuşak başlı kimselerin yüreğine su serpti.—Matta 11:28-30.