Üçüncü Bölüm
“Canımın Kendisinden Razı Olduğu Seçme Kulum”
1, 2. İşaya’nın 42. babı bugün İsa’nın takipçilerini neden ilgilendirir?
YEHOVA “siz şahitlerim, ve seçtiğim kulumsunuz” diyor. (İşaya 43:10) Yehova’nın MÖ sekizinci yüzyılda peygamber İşaya tarafından kaleme alınan bu bildirisi, Kendisine ahitle bağlı eski kavminin O’nun şahitlerinden oluşan bir millet olduğunu gösterir. Onlar Tanrı’nın seçme kulu veya hizmetçisiydi. Yaklaşık 2.600 yıl sonra, 1931 yılında İsa’nın meshedilmiş takipçileri bu sözlerin kendileri için geçerli olduğunu herkese bildirdiler. Yehova’nın Şahitleri adını alıp Tanrı’nın yerdeki kulu veya hizmetçisi olmanın getirdiği sorumlulukları yürekten kabul ettiler.
2 Yehova’nın Şahitleri Tanrı’yı hoşnut etmeyi içtenlikle arzular. Bu nedenle, Yehova’nın “razı olduğu” ve reddettiği kul portrelerinin çizildiği İşaya’nın 42. babı her Şahidi yakından ilgilendirir. Bu peygamberliği ve onun nasıl gerçekleştiğini irdelediklerinde, Tanrı’nın nelerden razı olup nelerden olmadığı konusunda anlayış kazanırlar.
“Ruhumu Onun Üzerine Koydum”
3. Yehova, İşaya aracılığıyla “kulum” dediği kişi hakkında neyi bildiriyor?
3 Yehova İşaya aracılığıyla, ilerde Kendisinin seçeceği bir kulun geleceğini bildiriyor: “İşte, kendisine destek olduğum kulum; canımın kendisinden razı olduğu seçme kulum; Ruhumu onun üzerine koydum; milletler için hakkı [adaleti] meydana çıkaracaktır. Bağırmıyacak, ve sesini yükseltmiyecek, ve onu sokakta işittirmiyecek. Ezilmiş kamışı kırmıyacak, ve tüten fitili söndürmiyecek; hakkı hakikate erdirecek. Ve dünyada hakkı pekiştirinciye kadar zayıflamıyacak, ve cesareti kırılmıyacak; ve adalar onun şeriatini bekliyecekler.”—İşaya 42:1-4.
4. Geleceği bildirilen “seçme kul” kimdir, bunu nereden biliyoruz?
4 Burada sözü edilen “kul” kimdir? Bu konuda herhangi bir belirsizlik yoktur. Matta İncili’nde bu sözlerin alıntılanarak İsa Mesih’e uygulandığını görüyoruz. (Matta 12:15-21) İsa, Tanrı’nın sevgili ‘seçme kuludur.’ Yehova ne zaman ‘ruhunu İsa’nın üzerine koydu’? MS 29’da, İsa vaftiz edilirken. İlham edilmiş kayıt bu vaftizi anlatır ve İsa sudan çıkınca ‘göğün açıldığını ve mukaddes ruhun bedenleşmiş bir surette güvercin gibi onun üzerine indiğini ve gökten: Sen benim sevgili Oğlumsun, senden razıyım, diye bir ses geldiğini’ söyler. Yehova bu şekilde sevgili kulunu kişisel olarak tanıttı. İsa’nın bundan sonraki hizmeti ve yaptığı mucizevi işler, Yehova’nın ruhunun gerçekten onun üzerinde olduğunu kanıtladı.—Luka 3:21, 22; 4:14-21; Matta 3:16, 17.
“Milletler İçin Hakkı Meydana Çıkaracaktır”
5. MS birinci yüzyılda neden adaletin açığa kavuşturulması gerekiyordu?
5 Yehova’nın seçme kulunun “hakkı”, yani gerçek adaleti ‘meydana çıkarması’, ortaya koyması gerekiyordu. Müjde çevirisine göre, Matta 12:18’de onun ‘adaleti uluslara ilan edeceği’ yazılıdır. MS birinci yüzyılda buna gerçekten de büyük bir ihtiyaç vardı! Yahudi dinsel liderler halka adalet ve doğruluk konusunda çarpık bir görüş öğretiyorlardı. Birçoğunu kendilerinin yazdığı katı yasaları tutarak doğruluk standardına erişmeye çalışıyorlardı. Onların yasalarla sınırlı kalan adaleti, merhamet ve şefkat duygusundan yoksundu.
6. İsa gerçek adaletin ne anlama geldiğini hangi yollarla belirtti?
6 Bunun tersine İsa, Tanrı’nın adalet konusundaki görüşünü açıkladı. Hem öğrettikleriyle hem de yaşam tarzıyla gerçek adaletin merhameti de içerdiğini gösterdi. O’nun ünlü Dağdaki Vaazını bir düşünün. (Matta 5-7. baplar) Adalet ve doğruluğun nasıl uygulanması gerektiğini ne büyük bir ustalıkla açıkladı! İncil kayıtlarında İsa’nın yoksullara ve bedensel özürlülere ne kadar acıdığını okuduğumuzda duygulanmıyor muyuz? (Matta 20:34; Markos 1:41; 6:34; Luka 7:13) “Ezilmiş kamış” gibi, yediği darbelerle boynu bükülmüş birçok kimseye teselli mesajını götürdü. Onlar tüten bir fitile benziyorlardı, son yaşam kıvılcımları da hemen hemen sönmüş gibiydi. İsa ne “ezilmiş kamışı” kırdı, ne de “tüten fitili” söndürdü. Tersine, sevgisini ve acıma duygusunu yansıtan söz ve davranışlarıyla yumuşak başlı kimselerin yüreğine su serpti.—Matta 11:28-30.
7. Peygamberlikte İsa’nın ‘bağırmayacağı ve sokakta sesini yükseltmeyeceği’ neden söylenebildi?
7 Peygamberlikte neden İsa’nın ‘bağırmayacağı, sesini yükseltip sokakta işittirmeyeceği’ söyleniyor? Çünkü İsa o devirde yaşayan birçok kimsenin yaptığı gibi kendi reklamını yapmıyordu. (Matta 6:5) Bir cüzamlıyı sağalttığında, ona “sakın kimseye bir şey söyleme” demişti. (Markos 1:40-44) Dikkatleri kendi üzerine çekme amacı gütmediği gibi, insanların kulaktan dolma haberlerden sonuçlar çıkarmalarını da istemiyordu. Bunun yerine, onların sağlam kanıtlara dayanarak kendisinin Yehova’nın meshedilmiş kulu, Mesih olduğuna karar vermelerini istiyordu.
8. (a) İsa “milletler için hakkı” nasıl meydana çıkardı? (b) Adalet konusunda, İsa’nın merhametli Samiriyeli örneklemesinden nasıl bir ders alıyoruz?
8 Seçme Kul “milletler için hakkı”, yani adaleti meydana çıkaracaktı. İsa bunu yaptı. Tanrısal adaletin özündeki merhameti vurgulamasının yanı sıra, bunun tüm insanları kapsaması gerektiğini de öğretti. Bir keresinde, Kanun bilgini bir adama Tanrı’yı ve komşusunu sevmesi gerektiğini hatırlattı. Adam İsa’ya “benim komşum kimdir” diye sordu. O belki İsa’nın “Yahudi yurttaşın” demesini bekliyordu. Ama, İsa ona merhametli Samiriyeli meselini anlattı. Meselde, bir Levili ve bir kâhin soyguncuların saldırısına uğramış bir adama yardımdan kaçınırlarken, bir Samiriyeli onun yardımına koşmuştu. Soruyu soran adam İsa’ya, bu olayda adamın komşusunun Levili veya kâhin değil, hor görülen Samiriyeli olduğunu itiraf etmek zorunda kaldı. İsa bu örneklemeyi “git, sen de böyle yap” öğüdüyle noktaladı.—Luka 10:25-37; Levililer 19:18.
‘Zayıflamayacak, Cesareti Kırılmayacak’
9. Gerçek adaletin özünü kavramak bizi nasıl etkiler?
9 İsa gerçek adaletin özünü net olarak açıkça belirttiğinden, öğrencileri bu niteliği göstermeyi öğrendiler. Biz de öğrenmeliyiz. Her şeyden önce, neyin adil ve doğru olduğunu belirleme hakkı yalnızca Tanrı’ya ait olduğundan, biz O’nun iyi ve kötü konusundaki standartlarını kabul etmeliyiz. Yehova’nın istediği şekilde davranmaya uğraştıkça, dürüst hareketlerimiz gerçek adaletin ne olduğunu açıkça ortaya koyacak.—I. Petrus 2:12.
10. Adaleti ortaya koymak neden vaaz etme ve öğretme işine katılmayı gerektirir?
10 Bizler vaaz etme ve öğretme faaliyetini gayretle sürdürürken de gerçek adaleti ortaya koyuyoruz. Yehova, Kendisi, Oğlu ve amacı hakkındaki hayat kurtaran bilgiyi bizlere cömertçe verdi. (Yuhanna 17:3) Bu bilgiyi kendimize saklamamız ne doğru, ne de adil bir davranış olur. Süleyman “iyiliğe hakkı olan adamlara, elinden gelince iyiliği esirgeme” diyor. (Süleymanın Meselleri 3:27) Tanrı hakkında bildiklerimizi yürekten gelen bir arzuyla, ırkına, etnik veya ulusal kökenine bakmaksızın herkesle paylaşalım.—Resullerin İşleri 10:34, 35.
11. İsa’yı örnek alarak başkalarına nasıl davranmalıyız?
11 Dahası, İsa’nın hakiki bir takipçisi başkalarına onun davrandığı gibi davranır. Bugün birçok insan cesaret kırıcı sorunlarla karşılaşıyor. Onlar merhamete ve teşvike muhtaçtır. Hatta, kendilerini Yehova’ya vakfetmiş bazı kimseler bile koşulları nedeniyle belki öylesine hırpalanırlar ki, sonunda ezilmiş kamışı veya tüten fitili andıran bir duruma gelebilirler. Acaba onların bizim desteğimize ihtiyacı yok mu? (Luka 22:32; Resullerin İşleri 11:23) Adaletle davranmak konusunda İsa’yı gerçekten örnek almaya çalışan bir topluluğun içinde olmak ne kadar rahatlatıcı!
12. Yakında herkesin adalete kavuşacağına neden güvenebiliriz?
12 Bir gün herkes adalete kavuşacak mı? Evet, kesinlikle kavuşacak. Yehova’nın Seçme Kulu “dünyada hakkı [adaleti] pekiştirinciye kadar zayıflamıyacak, ve cesareti kırılmıyacak.” Tahtta bulunan kral, diriltilmiş Mesih İsa çok yakında ‘Tanrı’yı bilmeyenlerden intikam alacak.’ (II. Selânikliler 1:6-10; Vahiy 16:14-16) Tanrı’nın Gökteki Krallığı insan yönetimlerinin yerine geçecek. Dünya adalet ve doğrulukla dolacak. (Süleymanın Meselleri 2:21, 22; İşaya 11:3-5; Daniel 2:44; II. Petrus 3:13) Dünyanın her yerinde, hatta en ücra yerlerdeki ‘adalarda’ bulunan Yehova’nın hizmetçileri bile o günü özlemle bekliyorlar.
‘Onu Milletlere Işık Olarak Vereceğim’
13. Yehova Seçme Kulu hakkında önceden neler bildirir?
13 İşaya şöyle devam ediyor: “Gökleri yaratmış, ve onları yaymış, yeri ve ondan çıkanları sermiş olan; yer üzerinde kavma soluk, ve onda yürüyenlere ruh veren RAB Allah şöyle diyor.” (İşaya 42:5) Yaratıcı Yehova hakkında ne etkili bir anlatım! Yehova’nın gücünün böyle hatırlatılması O’nun sözlerine büyük bir önem kazandırır. Yehova şunları der: “Ben, RAB, seni doğrulukla çağırdım, ve elini tutacağım, ve seni koruyacağım, ve kör gözleri açasın, mahpusları zindandan, ve karanlıkta oturanları hapishaneden çıkarasın diye seni kavma ahit, Milletlere ışık olarak vereceğim.”—İşaya 42:6, 7.
14. (a) Yehova’nın razı olduğu kulunun elinden tutmasıyla ne kastedilir? (b) Seçme Kulun oynadığı rol nedir?
14 Hayatı veren ve sürdüren, evrenin Yüce Yaratıcısı Seçme Kulunun elinden tutarak ona sürekli tam destek vereceğini vaat ediyor. Gerçekten de güven perçinleyici sözler! Dahası, Yehova bu kulunu “kavma ahit” olarak verebilmek için de koruyor. Ahit, yapılan bir sözleşme veya antlaşma, ya da verilen ciddi bir sözdür. Kesin bir yönergedir. Evet, Yehova kulunu ‘halka teminat’ olarak verdi.—An American Translation.
15, 16. İsa ne şekilde “Milletlere ışık” oldu?
15 “Milletlere ışık” olarak verileceği vaat edilen kul, “kör gözleri” açacak ve “karanlıkta oturanları” özgürlüğe kavuşturacaktı. İsa bunu yaptı. Hakikate şahitlik ederek gökteki Babasının adını yüceltti. (Yuhanna 17:4, 6) Dinsel yanlışları açığa vurdu, Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etti, dinin esareti altında yaşayanlara ruhi özgürlük kapısını açtı. (Matta 15:3-9; Luka 4:43; Yuhanna 18:37) Karanlığa özgü işler yapmaya karşı uyarıda bulundu ve Şeytan’ın “yalanın babası” ve “bu dünyanın reisi” olduğunu ortaya serdi.—Yuhanna 3:19-21; 8:44; 16:11.
16 İsa “ben dünyanın ışığıyım” dedi. (Yuhanna 8:12, Müjde) Kusursuz insan yaşamını fidye olarak sunduğunda, gerçekten de dünyanın ışığı olduğunu çok göze çarpar şekilde gösterdi. Böylece, günahların bağışlanacağına, Tanrı’yla makbul bir ilişkinin kurulabileceğine ve sonsuz yaşam ümidine iman edenlere kurtuluş yolunu açtı. (Matta 20:28; Yuhanna 3:16) Tanrı’ya bağlılığını yaşam boyu kusursuzca koruyarak Yehova’nın egemenliğini destekledi ve İblis’in bir yalancı olduğunu kanıtladı. Gerçekten de körlere görme gücü verdi, ruhi karanlığa hapsolmuş olanlar için kurtarıcı oldu.
17. Işık taşıyıcıları olarak hangi hizmetlerde bulunuyoruz?
17 İsa, Dağdaki Vaazında öğrencilerine “dünyanın ışığı sizsiniz” dedi. (Matta 5:14) Biz de ışık taşıyıcılar değil miyiz? Hem yaşam tarzımızla, hem de vaaz etme işimizle başkalarını gerçek ışık kaynağı Yehova’ya yöneltme ayrıcalığına sahibiz. İsa’yı örnek alarak, insanlara Yehova’nın ismini bildirip egemenliğini destekleyerek insanlık için tek ümidin O’nun Gökteki Krallığı olduğunu duyuruyoruz. Dahası, ışık taşıyıcıları olarak dinsel yanlışları açığa vuruyor, karanlığa özgü kirli işlere karşı uyarıda bulunuyor ve kötü olanın, Şeytan’ın gerçek kimliğini ortaya seriyoruz.—Resullerin İşleri 1:8; I. Yuhanna 5:19.
‘Yehova’ya Yeni Bir İlahi Söyleyin’
18. Yehova hizmetçilerinin neyi bilmelerini sağlar?
18 Yehova şimdi dikkatini kavmine yönelterek şunları diyor: “Ben Yehovayım, ismim odur; ve izzetimi bir başkasına, ve hamdimi oyma putlara vermiyeceğim. İşte, öncekiler vaki oldu, ve yenileri ben bildiriyorum; onlar meydana çıkmadan önce size işittiriyorum.” (İşaya 42:8, 9) “Kul” olarak değinilen kişi hakkındaki peygamberliğin kaynağı değersiz tanrılardan biri değil, tek yaşayan gerçek Tanrı’ydı. Bu peygamberlik mutlaka yerine gelecekti ve geldi de. Yehova Tanrı ‘yenilerinin’ de kaynağıdır ve daha onlar meydana gelmeden hizmetçilerinin onları bilmelerini sağlar. Acaba biz buna nasıl karşılık vermeliyiz?
19, 20. (a) Hangi ilahi söylenmeli? (b) Bugün kimler Yehova’ya hamt ilahisi söylüyor?
19 İşaya şunları yazıyor: “Denize inenler, ve onun içindekilerin hepsi, adalar, ve onlarda oturanlar, RABBE yeni bir ilâhi, ve yerin ucundan onun hamdini terennüm edin. Çöl ve onun şehirleri, Kedarın oturduğu köyler, seslerini yükseltsinler; Selada oturanlar terennüm etsinler, dağların tepesinden bağırsınlar. RABBE izzet versinler, ve adalarda onun hamdini bildirsinler.”—İşaya 42:10-12.
20 Yeryüzünün her köşesinden insanlar, bozkırdaki şehir ve köylerde, adalarda, hatta “Kedar”da, yani çöllerdeki konaklama yerlerinde yaşayanlar bile, Yehova’ya hamt ilahisi söylemeye teşvik ediliyorlar. Günümüzde milyonlarca kişinin peygamberlik niteliğindeki bu çağrıya karşılık vermesi ne kadar heyecan verici! Bu kişiler Tanrı’nın Sözündeki hakikati benimsiyor ve Yehova’yı kendi Tanrıları olarak kabul ediyorlar. Yehova’nın hizmetçileri 230’dan fazla ülkede, O’nu yücelterek bu yeni ilahiyi söylüyorlar. Değişik kültür, dil ve ırklardan gelen insanların oluşturduğu bu koroda yer almak ne sevinç verici bir ayrıcalık!
21. Tanrı’nın hizmetçilerine düşmanlık edenler Yehova’ya hamt ilahisini susturmayı neden başaramazlar?
21 Düşmanlık edenler Tanrı’ya karşı koyup bu hamt ilahisini susturabilirler mi? Olanaksız! “RAB yiğit gibi çıkacak; cenk adamı gibi gayretini uyandıracak; çağıracak, evet, yüksek sesle bağıracak; düşmanlarına karşı yiğitlikler yapacak.” (İşaya 42:13) Yehova’ya hangi güç karşı koyabilir? Bundan 3.500 yıl kadar önce, peygamber Musa ve İsrailoğulları’nın söylediği ilahide şu sözler geçiyordu: “RAB cenk eridir; ismi Yehovadır. Firavunun cenk arabalarını ve ordusunu denize attı; ve seçme araba cenkçileri Kızıl Denizde battılar.” (Çıkış 15:3, 4) Yehova o zamanın en güçlü askeri kuvvetlerine karşı zafer kazandı. O, “yiğit” bir savaşçı gibi ‘çıktığında’, Tanrı’nın hizmetçilerinin hiçbir düşmanı başarılı olamaz.
“Uzun Zamandan Beri Sustum”
22, 23. Yehova neden ‘uzun zamandan beri susuyor’?
22 Yehova düşmanlarına verdiği hükmü yerine getirirken bile tarafsız ve adil davranır. Şunları der: “Uzun zamandan beri sustum; sustum, ve kendimi tuttum; şimdi doğuran kadın gibi feryat edeceğim; kesik kesik soluk alacağım, hem de soluyacağım. Dağlar ve tepeler harap edeceğim, ve onların bütün yeşilliklerini kurutacağım; ve ırmakları adalar edeceğim, ve havuzları kurutacağım.”—İşaya 42:14, 15.
23 Yehova adli bir eyleme kalkışmadan önce, kötülük yapanlara kötü yollarından dönmeleri için bir fırsat vermek amacıyla belirli bir zamanın geçmesine izin verir. (Yeremya 18:7-10; II. Petrus 3:9) MÖ 607 yılında, egemen dünya gücü sıfatıyla Babilliler’in Yeruşalim’i harap ettiği olayı ele alalım. Yehova buna İsrailoğulları’nı sadakatsizlikleri nedeniyle cezalandırmak amacıyla izin verdi. Ne var ki, Babilliler bu işte oynadıkları rolün farkında değillerdi. Tanrı’nın kavmine, O’nun hükmünün gerektirdiğinden çok daha sert davrandılar. (İşaya 47:6, 7; Zekarya 1:15) Kavminin çektiği acıları görmek hakiki Tanrı’yı ne kadar üzmüş olmalı! Yine de O, harekete geçmek üzere belirlediği vakti bekledi. Sonra, Kendine ahitle bağlı kavmi kurtarmak ve onu bağımsız bir millet olarak ortaya çıkarmak üzere, doğuran bir kadın gibi büyük bir zahmete girdi. Bunu başarmak için, MÖ 539’da Babil’i ve savunma sistemini kurutup harap etti.
24. Yehova İsrail kavminin önüne hangi fırsatı koydu?
24 Tanrı’nın kavmine sürgünde yaşadıkları bunca yıldan sonra yurtlarına dönme fırsatının açılmış olması çok büyük bir heyecan vermiş olmalı! (II. Tarihler 36:22, 23) Onlar Yehova’nın şu vaadinin gerçekleştiğini görmekten büyük sevinç duyuyor olmalıydılar: “Körleri bilmedikleri yoldan getireceğim; bilmedikleri yollarda onlara kılavuz olacağım; karanlığı önlerinde ışık, ve iğri yerleri düz edeceğim. Bu şeyleri yapacağım, ve kendilerini bırakmıyacağım.”—İşaya 42:16.
25. (a) Yehova’nın hizmetçileri bugün hangi durumdan emin olabilir? (b) Kesin kararımız ne olmalı?
25 Acaba bu sözler günümüzde nasıl gerçekleşiyor? Yehova uzun zamandan beri, yüzyıllardır, milletlerin istedikleri gibi davranmalarına izin verdi. Ne var ki, meseleleri halletmek için tayin ettiği vakit yakındır. Yehova çağımızda Kendi ismine şahitlik etmesi için bir topluluk çıkardı. Bu topluluğa yöneltilen her muhalefeti yıkıp onların Kendisine ‘ruhla ve hakikatle’ tapınabilmeleri için yollarını düzleştirdi. (Yuhanna 4:24) Onlara ‘kendilerini bırakmayacağına’ ilişkin vaatte bulundu ve sözünü tuttu. Ya sahte tanrılara tapınmakta ısrar edenler için ne diyelim? Yehova şunları diyor: “Oyma putlara güvenenler, dökme putlara: İlâhımız sizsiniz, diyenler geri döndürülecekler, çok utanacaklar.” (İşaya 42:17) Seçme Kulunun yaptığı gibi, bizim de Yehova’ya sadık kalmamız çok önemli!
‘Kör ve Sağır Bir Kul’
26, 27. İsrail ‘sağır ve kör bir kul’ olduğunu nasıl ortaya koydu, bunun sonuçları neydi?
26 Tanrı’nın Seçme Kulu İsa Mesih ölüme dek sadık kaldı. Oysa Yehova’nın kavmi olan İsrail ruhi anlamda sağır ve kör davranarak sadakatsiz bir kul olduğunu ortaya koydu. Yehova onlara hitaben şunları söylüyor: “Ey sağırlar, işitin; ve ey körler, görmek için bakın. Benim kulumdan başka kör olan kimdir? Yahut gönderdiğim ulağım gibi sağır olan kimdir? Benimle barışık olan gibi kör, ve RABBİN kulu gibi kör olan kimdir? Çok şeyler görüyorsun, fakat dikkatle bakmıyorsun; kulakları açıktır, fakat işitmiyor. Şeriati büyütmek, ve onu izzetli kılmak, kendi adaletinden ötürü RABBİN hoşuna gitti.”—İşaya 42:18-21.
27 İsrailoğulları sadakat konusunda ne üzücü bir başarısızlığa uğradı! Halk diğer milletlerin cin tanrılarına tapınma hatasına defalarca düştü. Yehova tekrar tekrar ulaklarını gönderdiyse de, onlar kulak asmadı. (II. Tarihler 36:14-16) İşaya bu gidişatın sonuçlarını şöyle bildiriyor: “Bu kavm soyulmuş ve çapul edilmiş bir kavmdır; hepsi deliklerde tutulmuşlar, ve hapishanelerde kapanmışlardır; onlar çapul edilmek içindirler, ve kurtaran yok; yağma edilmek içindirler, ve: Geri ver, diyen yok. Aranızda kim var ki, buna kulak versin de, gelecek vakit için iyi dinliyip işitsin? Yağma edilmek için Yakubu, ve soygunculara İsraili kim verdi? RAB değil mi? O RAB ki, kendisine karşı suç ettik, ve onun yollarında yürümek istemediler, ve onun şeriatini dinlemediler. Ve öfkesinin kızgınlığını, ve cengin zorunu onun üzerine döktü; ve onu çepçevre alevlendirdi; fakat o bilmedi; ve onu yaktı, fakat o yüreğine koymadı.”—İşaya 42:22-25.
28. (a) Yahuda halkının örneğinden nasıl bir ders alabiliriz? (b) Yehova’yı hoşnut etmek için ne yapmalıyız?
28 Yehova MÖ 607’de Yahuda diyarının, halkının sadakatsizliği nedeniyle yağmalanıp soyulmasına izin verdi. Babilliler Yehova’nın mabedini yaktı, Yeruşalim’i yıktı ve Yahudiler’i tutsak aldılar. (II. Tarihler 36:17-21) Bu uyarıcı örneği ciddiye alıp, asla Yehova’nın talimatlarına karşı kulağımızı “sağır” veya yazılı Sözüne karşı gözümüzü “kör” etmeyelim. Bunun yerine, Yehova’nın razı olduğu Kulu Mesih İsa’yı örnek alarak O’nun bizden de hoşnut olması için çalışalım. İsa gibi biz de söz ve davranışlarımızla gerçek adaletin ne olduğunu herkese bildirelim. Bu şekilde, hakiki Tanrı’yı övüp yücelten ışık taşıyıcılar olarak hizmetimizi sürdürerek Yehova’nın kulları arasında kalalım.
[Sayfa 33’teki resimler]
Gerçek adalet, şefkat ve merhamet de içerir
[Sayfa 34’teki resim]
İsa merhametli Samiriyeli meselinde, gerçek adaletin bütün insanları kapsadığını gösterdi
[Sayfa 36’daki resimler]
Yüreklendirici ve iyiliksever olmakla Tanrısal adalet niteliğini gösteriyoruz
[Sayfa 39’daki resimler]
Vaaz etme faaliyetimizle Tanrısal adaleti ortaya koyuyoruz
[Sayfa 40’taki resim]
Seçme Kul “Milletlere ışık olarak” verildi