[çünkü onlar: Mukaddes şehirdeniz, derler, ve ismi orduların RABBİ olan İsrailin Allahına dayanırlar], şunu dinleyin.” (İşaya 48:1, 2) Ne büyük ikiyüzlülük!

Yahudiler, Babil’e sürgüne gitmeden önce Yehova’ya “Mukaddes şehir” Yeruşalim’de tapınırlardı. Ama bunu içtenlikle yapmazlardı. Yürekleri Tanrı’dan çok uzaklaşmıştı; tapınma eylemleriyse ‘hakikatle ve doğrulukla’ değildi. Onlarda atalarınınki gibi bir iman yoktu.—Malaki 3:7.

 4. Ne tür bir tapınma Yehova’yı hoşnut eder?

⁴ Yehova’nın sözleri Kendisine formalite gereği tapınılmaması gerektiğini bize hatırlatır. Tapınma arzusu yürekten gelmelidir. Belki sırf başkalarını hoşnut etmek veya etkilemek için yapılan göstermelik bir hizmet, ‘Tanrısal bağlılığa dayalı işler’ oluşturmaz. (II. Petrus 3:11) Bir kimsenin İsa’nın takipçisi olduğunu söylemesi, tapınmasını Tanrı’nın gözünde makbul duruma getirmez. (II. Timoteos 3:5) Gerçi Yehova’nın var olduğunu kabul etmek önemliyse de, bu sadece bir başlangıçtır. Yehova tüm benlikle yerine getirilen, derin sevgi ve takdirden kaynaklanan bir tapınma ister.—Koloseliler 3:23.