Yehova’nın sözcüsü olan İşaya devamen şunları diyor: “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi ki, kendi rahminin oğluna acımasın? evet, onlar unutabilirler, fakat ben seni unutmam.” (İşaya 49:15) Yehova’dan ne sevgi dolu bir karşılık! Tanrı’nın kavmine duyduğu sevgi, bir annenin çocuğuna duyduğu sevgiden de büyüktür.

23. Pavlus, İsa’nın takipçilerini Yehova’nın onları unutmayacağına güvenmeye nasıl teşvik etti?

²³ Resul Pavlus Galatyalılar’a yazdığı mektupta İsa’nın takipçilerine şu tembihte bulundu: “İyilik yapmakta usanmıyalım; çünkü gevşemezsek, mevsiminde biçeceğiz.” (Galatyalılar 6:9) İbraniler’e de teşvik edici şu sözleri yazdı: “Allah adaletsiz değildir ki, sizin işinizi, ve . . . . kendi ismi için gösterdiğiniz sevginizi unutsun.” (İbraniler 6:10) Yehova’nın hizmetçilerini unuttuğunu asla düşünmeyelim. Eski Sion’un olduğu gibi, İsa’nın takipçilerinin de sevinmesi ve Yehova’yı sabırla beklemesi için geçerli nedenleri var. O ahdini ve vaatlerini sımsıkı tutar.