On Üçüncü Bölüm

‘Hep Birlikte Sevinçle Haykırıyorlar’

İşaya 52:1-12

 1. İşaya’nın 52. babındaki peygamberlik sözleri neden sevinç kaynağıdır ve bu sözler ne şekilde iki kez gerçekleşir?

KURTULUŞ! Tutsak bir kavim için bundan daha sevinçli bir bekleyiş olabilir mi? İşaya kitabının başlıca temalarından biri kurtuluş ve yenilenme olduğundan, bu kitapta sevinç ifadelerinin Kutsal Yazıların Mezmurlar dışındaki kitaplarından daha çok geçmesi şaşırtıcı değildir. Özellikle İşaya’nın 52. babı Tanrı’nın kavminin sevinç duyması için nedenler sıralar. Bu baptaki peygamberlik sözleri MÖ 537’de Yeruşalim üzerinde gerçekleşir. Ve onlar Kutsal Yazılarda bazen bir ‘ana’ ve eş olarak tanımlanan “yukarıdaki Yeruşalim”le, yani Yehova’nın ruhi yaratıklardan oluşan göksel teşkilatıyla ilgili olarak daha büyük çapta gerçekleşir.—Galatyalılar 4:26; Vahiy 12:1.

“Ey Sion, Kuvvetini Giy”

 2. Sion ne zaman uyandı, bu nasıl oldu?

² Yehova sevgili şehri Sion’a İşaya aracılığıyla şöyle sesleniyor: “Uyan, uyan, ey Sion, kuvvetini giy; ey Yeruşalim, mukaddes şehir, güzel esvabını giy; çünkü sünnetsiz ile murdar adam artık sana girmiyecek. Üzerindeki tozu silk; kalk, tahtına otur, ey Yeruşalim; boynundaki bağdan çözül; Sionun sürgün kızı.” (İşaya 52:1, 2) Yeruşalim halkı Yehova’yı öfkelendirdiğinden, kent 70 yıl harap kaldı. (II. Kırallar 24:4; II. Tarihler 36:15-21; Yeremya 25:8-11; Daniel 9:2) Uzun bir faaliyetsizlik döneminden sonra artık uyanma ve güzel özgürlük esvabını giyme zamanıydı. Yehova, Yeruşalim’in eski halkının ve çocuklarının Babil’den çıkıp Yeruşalim’e dönerek hakiki tapınmayı yeniden kurabilmesi için, Koreş’in yüreğini ‘Sion’un sürgün kızını’ özgür kılmaya yöneltti. Yeruşalim’de hiçbir “sünnetsiz” ve “murdar” adam bulunmamalıydı.—Ezra 1:1-4.

 3. Meshedilmiş cemaat neden ‘Sion kızı’ diye adlandırılabilir; onlar ne bakımdan özgür kılınmıştır?

³ İşaya’nın bu sözlerinin meshedilmiş cemaat üzerinde de bir gerçekleşmesi olmuştur. “Yukarıdaki Yeruşalim” onun anası olduğundan, bu cemaat çağdaş ‘Sion kızı’ diye adlandırılabilir.a Hem pagan hem de irtidat öğretilerinden özgür kılınan meshedilmişler bedenlerinin değil, yüreklerinin sünnetiyle Yehova’nın önünde temiz durumlarını korumalıdırlar. (Yeremya 31:33; Romalılar 2:25-29) Buna Yehova’nın önünde ruhsal, zihinsel ve ahlaksal açıdan temiz kalmak da dahildir.—I. Korintoslular 7:19; Efesoslular 2:3.

 4. “Yukarıdaki Yeruşalim” Yehova’ya hiçbir zaman itaatsizlik etmediyse de, onun yerdeki temsilcilerinin hangi tecrübeleri eski Yeruşalim halkınınkine benzer?

⁴ “Yukarıdaki Yeruşalim”in hiçbir zaman Yehova’ya itaatsizlik etmediği bir gerçektir. Bununla birlikte, onun yerdeki temsilcileri –meshedilmişler– İsa’nın takipçilerinin göstermesi gereken gerçek tarafsızlığın ne anlama geldiğini tam olarak anlamadıklarından, I. Dünya Savaşı sırasında farkında olmadan Yehova’nın kanununu bozdular. Tanrı’nın lütfunu kaybedip, sahte din dünya imparatorluğu olan “Büyük Babil”in ruhi esareti altına girdiler. (Vahiy 17:5) Esaretleri 1918 yılının Haziran ayında Teşkilatın sekiz üyesinin komploculuk da dahil çeşitli asılsız suçlamalardan dolayı hapsedilmesiyle doruğa ulaştı. O noktada, iyi haberin teşkilatlı biçimde vaaz edilmesi neredeyse durdu. Ne var ki, 1919’da ruhen uyanmaları için kalk borusu çalındı. İsa’nın meshedilmiş takipçileri Büyük Babil’in ahlaki ve ruhi “murdar”lığından tam anlamıyla uzaklaşmaya başladılar. Esaret ‘tozunun’ içinden çıkıp ayağa ‘kalktılar’ ve böylece “yukarıdaki Yeruşalim” ruhi murdarlığa izin verilmeyen bir “mukaddes şehir” görkemine kavuştu.

 5. Yehova neden Kendisine tapınanları, onları tutsak edenlere hiçbir kefalet ödemeden geri alma hakkına sahipti?

⁵ Yehova Kendisine tapınan toplumu hem MÖ 537’de hem de MS 1919’da kurtarma hakkına tamamen sahipti. İşaya bunu şöyle açıklıyor: “RAB şöyle diyor: Hiçe satıldınız; ve para ile kurtarılacak değilsiniz.” (İşaya 52:3) Hem eski Babil, hem de Büyük Babil, Tanrı’ya ahitle bağlı toplumu hiçbir bedel ödemeksizin köle etmişti. Parayla bir alım satım yapılmadığından, Yehova bu toplumun hâlâ yasal sahibiydi. Kendini birine borçlu hissetmeli miydi? Kuşkusuz hayır. Yehova her iki olayda da, Kendisine tapınanları, onları tutsak edenlere hiçbir kefalet ödemeden geri alma hakkına sahipti.—İşaya 45:13.

 6. Yehova’nın düşmanları tarihten almaları gereken hangi derslere hiç önem vermediler?

⁶ Yehova’nın düşmanları tarihten hiç ders almadılar. Şunları okuyoruz: “Rab Yehova şöyle diyor: Garip olarak yaşamak için başlangıçta kavmım Mısıra indi; ve sebep yokken Aşur onları sıkıştırdı.” (İşaya 52:4) Mısır Firavunu İsrailoğulları’nı bir zamanlar konuk olarak davet edildikleri ülkede köleleştirdi. Ama Yehova bu Firavunun ordusuyla birlikte Kızıldeniz’de boğulmasını sağladı. (Çıkış 1:11-14; 14:27, 28) Asur kralı Sanherib [Sinahheriba] Yeruşalim’i tehdit ettiğinde, Yehova’nın meleği bu kralın 185.000 askerini yere serdi. (İşaya 37:33-37) Benzer şekilde, ne eski Babil ne de Büyük Babil Yehova’ya tapınanları ‘sıkıştırmanın’ sonuçlarından kurtulabilecekti.

“Kavmım İsmimi Tanıyacak”

 7. Kavminin tutsak edilmesi Yehova’nın ismini nasıl etkiledi?

⁷ Peygamberliğin gösterdiği gibi, kavminin tutsak edilmesi Yehova’nın ismini etkiledi: “Şimdi RAB diyor: Mademki kavmım hiçe alınıp götürüldü, burada benim ne işim var? onların üzerine hükümdar olanlar ulumaktalar, RAB diyor, ve ismime bütün gün durmadan küfredilmekte. Bundan ötürü kavmım ismimi tanıyacak; bundan ötürü o gün bilecekler ki, söyliyen benim; işte, benim.” (İşaya 52:5, 6) Yehova’nın bu durumla ne ilgisi vardı? İsrailoğulları’nın Babil’de köle edilmesi O’nu neden ilgilendiriyordu? Yehova’nın harekete geçmesi gerekiyordu, çünkü Babil O’nun kavmini tutsak almıştı ve zaferi nedeniyle de onlara karşı ulumaktaydı. Bu övünüşüyle Yehova’nın ismine saygısızlık ediyordu. (Hezekiel 36:20, 21) Babil, Yeruşalim’in harap durumunun Yehova’nın kavminden hoşnut olmamasından kaynaklandığını kavramadı. Tersine, Yahudiler’in köle olmasını Tanrılarının acizliğinin bir kanıtı olarak gördü. Hatta naip Belşatsar Babil tanrılarının onuruna verdiği bir şölende, Yehova’nın mabedinden getirilmiş kapları kullanarak O’nunla alay dahi etti.—Daniel 5:1-4.

 8. Resullerin ölümünden beri Yehova’nın ismini olumsuz etkileyen hangi davranışlarda bulunulmaktadır?

⁸ Acaba bütün bunlar “yukarıdaki Yeruşalim” üzerinde nasıl gerçekleşti? Sözde Hıristiyanlar içinde irtidat kök saldığından beri, bu insanlar yüzünden ‘milletler arasında Tanrı’nın ismine küfredildiği’ söylenebilir. (Romalılar 2:24; Resullerin İşleri 20:29, 30) Yahudiler boş inançları nedeniyle Tanrısal ismi kullanmaktan yavaş yavaş kaçınmaya başladılar. Resullerin ölümünün üzerinden çok geçmeden, irtidat etmiş Hıristiyanlar aynı yolu izleyip Tanrı’nın özel ismini kullanmaktan vazgeçtiler. İrtidat, Büyük Babil’in büyük bir kısmı olan Hıristiyan Âleminin gelişmesiyle sonuçlandı. (II. Selânikliler 2:3, 7; Vahiy 17:5) Hıristiyan Âleminin dizginsiz ahlaksızlığının ve utanmadan döktüğü kanların Yehova’nın ismi üzerinde çok olumsuz etkisi oldu.—II. Petrus 2:1, 2.

9, 10. Günlerimizde Tanrı’ya ahitle bağlı toplum Yehova’nın standartları ve ismi konusunda nasıl daha derin bir anlayış kazandı?

⁹ Tanrı’ya ahitle bağlı toplum Büyük Koreş İsa Mesih tarafından 1919’da Büyük Babil’in esaretinden kurtarıldığında, Yehova’nın talepleri hakkında daha derin bir anlayış edindi. Hıristiyan Âleminin Üçlük, canın ölmezliği ve cehennem ateşinde ebedi işkence gibi kökü Hıristiyanlık öncesi putperestliğe dayanan birçok öğretisinden zaten arınmışlardı. Artık, Babil’in tüm izlerinden sıyrılma çabasına giriştiler. Dünyanın partizanca işleri karşısında kesin tarafsızlığı korumanın önemini kavradılar. İçlerinden bazılarının belki karışmış olduğu kan suçundan da arınmak istediler.

¹⁰ Aynı şekilde, Tanrı’nın günümüzdeki hizmetçileri de Yehova’nın isminin önemi hakkında daha derin bir anlayış edindiler. 1931’de Yehova’nın Şahitleri adını alarak Yehova’yı ve ismini desteklediklerini alenen ilan ettiler. Üstelik, 1950 yılından beri yayımladıkları New World Translation adlı Mukaddes Kitap çevirisinde Tanrısal ismi Kutsal Yazılardaki uygun yerine yeniden koydular. Evet, onlar Yehova’nın ismine büyük değer vermekte ve onu dünyanın dört bucağında tanıtmaktadırlar.

“İyilik Müjdesini Getiriyor”

11. ‘Tanrın Kral oldu’ haykırışı MÖ 537’deki olaylar açısından da neden yerindedir?

¹¹ Şimdi dikkatimizi Sion’un hâlâ harap durumda olduğu zamana çeviriyoruz. Müjde getiren bir haberci yaklaşıyor: “Dağlar üzerinde müjdecinin ayakları ne güzeldir, o müjdeci ki, selâmet sözünü işittiriyor, iyilik müjdesini getiriyor, kurtuluş ilân ediyor, Siona diyor: Allahın kırallık ediyor (kral oldu)!” (İşaya 52:7) Sion’un Tanrısı’nın MÖ 537’de ‘Kral olduğu’ nasıl söylenebilir? Yehova her zaman Kral değil midir? Aslında O “ebetler ebedince” Kraldır. (Vahiy 11:15) Ama Babil’in düşüşü ve Yeruşalim’deki mabedin ve orada sürdürülecek pak tapınmanın yeniden kurulması yönünde çıkarılan kraliyet fermanı Yehova’nın krallık konumunun yeni bir ifadesiydi; bu nedenle, ‘Tanrın Kral oldu’ haykırışı yerindedir.—Mezmur 97:1.

12. “Müjde” verme işine kim önderlik etti, nasıl?

¹² İşaya’nın zamanında hiçbir fert veya grup “müjdeci” diye adlandırılmadı. Oysa günümüzde müjdecinin kimliği biliniyor. İsa Mesih, Yehova’nın en büyük barış habercisidir. Yerde bulunduğu sırada, insanlığın, Âdem’den aldığı günahın hastalık ve ölüm de dahil tüm etkilerinden kurtulacağının müjdesini verdi. (Matta 9:35) Tanrı’nın Gökteki Krallığı hakkında insanlara öğretim vermek üzere çıkan her fırsatı değerlendirerek bu iyilik müjdesini gayretle ilan etmekte şahane bir örnek oldu. (Matta 5:1, 2; Markos 6:34; Luka 19:1-10; Yuhanna 4:5-26) Ve öğrencileri de onun örneğini izlediler.

13. (a) Resul Pavlus “iyi şeyler müjdeliyenlerin ayakları ne güzeldir!” sözünü nasıl daha büyük bir kitleye uyguladı? (b) Habercilerin ayaklarının “güzel” olduğu neden söylenebilir?

¹³ Resul Pavlus Romalılar’a yazdığı mektupta müjdeleme işinin önemini vurgulamak üzere İşaya 52:7’den alıntı yaptı. Peşpeşe düşündürücü sorular sordu. Bunlar arasında “vâzeden olmaksızın, nasıl işitecekler?” sorusu da bulunmaktadır. Sonra, “ ‘iyi şeyler müjdeliyenlerin ayakları ne güzeldir!’ diye yazılmıştır” dedi. (Romalılar 10:14, 15) Pavlus böylece burada özgün İbranice ayette geçen tekil “müjdeci” yerine, çoğul ‘müjdeleyenler’ sözcüğünü kullanarak İşaya 52:7’yi daha geniş bir kitleye uyguladı. İsa Mesih’i örnek alan tüm takipçileri barış habercileridir. Onların ayakları nasıl “güzel” olabilir? İşaya, sanki Yeruşalim’e yakınlardaki Yahuda dağlarından bir haberci geliyormuş gibi konuşuyor. Çok uzaktan habercinin ayaklarını görmek olanaksızdır. Ama gözler haberci üzerinde odaklanır; ayaklar onu temsil eder. Tıpkı birinci yüzyılda İsa ve öğrencileri alçakgönüllü kimselerin gözüne güzel göründükleri gibi, zamanımızda da Şahitler hayat kurtaran müjdeye kulak veren alçakgönüllü kimselerin gözüne öyle hoş görünür.

14. Çağımızda Yehova nasıl Kral oldu; bu müjde insanlara ne zamandan beri veriliyor?

¹⁴ Çağımızda ‘Tanrın Kral oldu’ haykırışı ne zamandan beri işitiliyor? 1919’dan beri. O yıl, Cedar Point’te (Ohio, ABD) yapılan bir büyük ibadette Teşkilatın o zamanki başkanı J. F. Rutherford “İş Arkadaşlarımıza Sesleniş” başlıklı konuşmayla dinleyicileri coşturdu. İşaya 52:7 ve Vahiy 15:2’ye dayanan bu konuşma hazır bulunan herkesi vaaz etme işine sarılmaya teşvik etti. Böylece “dağlar” üzerinde ‘güzel ayaklar’ görülmeye başladı. Önce İsa’nın meshedilmiş takipçileri, sonra da “başka koyunlar” olarak adlandırılan arkadaşları Yehova’nın Kral olduğunu gayretle müjdelemeye koyuldular. (Yuhanna 10:16) Yehova nasıl Kral olmuştu? Oğlu İsa Mesih’i 1914’te yeni kurulan Gökteki Krallığın başına geçirmesi Kendi krallık konumunun farklı bir tarzda ifade edilmesiydi. Ayrıca, 1919’da ‘Tanrı’nın İsraili’ni Büyük Babil’den kurtardığında Kral olduğunu yine göstermiş oldu.—Galatyalılar 6:16; Mezmur 47:8; Vahiy 11:15, 17; 19:6.

‘Gözcülerin Seslerini Yükseltiyorlar’

15. MÖ 537’de seslerini yükselten ‘gözcüler’ kimlerdi?

¹⁵ ‘Tanrın Kral oldu’ haykırışı karşılık gördü mü? Evet. İşaya şunları yazıyor: “Bekçilerinin [gözcülerin] sesi! seslerini yükseltiyorlar, birlikte terennüm ediyorlar (sevinçle haykırıyorlar); çünkü RAB Siona dönünce göz göze görecekler.” (İşaya 52:8) MÖ 537’de yurda dönen ilk sürgün kafilesini karşılamak üzere Yeruşalim’de nöbette bekleyen hiçbir gözcü yoktu. Kent 70 yıldır harap durumdaydı. (Yeremya 25:11, 12) Öyleyse, seslerini yükselten ‘gözcüler’, İsrailoğulları arasından, Sion’un eski durumuna kavuşacağı haberini herkesten önce alıp bu haberi Sion’un diğer çocuklarına da iletmekten sorumlu kişiler olmalıydı. Bu gözcüler kuşkusuz, MÖ 539’da Yehova’nın Babil’i Koreş’in eline verdiğini görünce, kavmini özgürlüğe kavuşturmak üzere olduğunu düşündüler. Çağrılarına karşılık verenlerle birlikte, müjdeyi başkalarına da işittirmek üzere sevinçle haykırmaya devam ettiler.

16. Gözcüler kimi “göz göze” görüyorlar ve bu hangi anlama geliyor?

¹⁶ Tetikte olan gözcüler, Yehova’yla kurdukları yakın kişisel ilişki sayesinde O’nu sanki “göz göze”, yüz yüze görmektedirler. (Sayılar 14:14) Yehova’yla ve birbirleriyle yakın ilişkileri, aralarında birlik olduğunu ve mesajlarının sevinç yansıttığını gösterir.—I. Korintoslular 1:10.

17, 18. (a) Çağımızdaki gözcü sınıfı sesini nasıl yükseltmektedir? (b) Gözcü sınıfı ne bakımdan hep birlikte haykırıyor?

¹⁷ Bu peygamberliğin çağımızdaki gerçekleşmesinde, gözcü sınıfını oluşturan ‘sadık ve basiretli köle’ sadece Tanrı’nın görünür teşkilatının içindekiler değil, dışındakiler için de sesini yükseltiyor. (Matta 24:45-47) Meshedilmişlerden artakalanı toplamak üzere, 1919’da bir çağrıda bulundu ve 1922’de Cedar Point’te (Ohio, ABD) yapılan büyük ibadette “Kralı ve krallığını ilan edin, ilan edin, ilan edin” çağrısıyla haykırış daha da güç kazandı. 1935’ten beri dikkat koyun benzeri insanların oluşturduğu bir büyük kalabalığın toplanması üzerinde odaklanmaktadır. (Vahiy 7:9, 10) Son yıllarda Yehova’nın Kral olduğu ilanı yoğunluk kazandı. Nasıl? 2000 yılında yaklaşık altı milyon kişi 230’dan fazla ülke ve sahada Yehova’nın krallığının ilanına katıldı. Ayrıca, gözcü sınıfının kullandığı araçların başta geleni, The Watchtower dergisi bu sevinçli haberi 130’dan fazla dilde duyuruyor.

¹⁸ Böyle birleştirici bir işe katılmak alçakgönüllülük ve kardeş sevgisi gerektirir. Bu çağrının etkili olabilmesi için katılanların hepsi Yehova’nın ismini, sağladığı fidyeyi, hikmetini, sevgisini ve Krallığını ön plana çıkaran mesajı vaaz etmelidir. Dünyanın dört bir yanındaki İsa’nın takipçileri omuz omuza çalıştıkça, Yehova’yla aralarındaki kişisel bağ güçleniyor; böylece sevinçli haberi hep birlikte haykırmaya devam ediyorlar.

19. (a) “Yeruşalim harabeleri” nasıl şenlendi? (b) Yehova ne bakımdan ‘mukaddes kolunu sıvamıştı’?

¹⁹ Tanrı’nın hizmetçilerinin sevinçli haykırışları, oturdukları yere de neşeli bir hava veriyordu. Peygamberlik şöyle devam ediyor: “Ey Yeruşalim harabeleri, sevinçle birlikte terennüme koyulun; çünkü RAB kavmını teselli etti, Yeruşalimi fidye ile kurtardı. RAB bütün milletlerin gözü önünde mukaddes kolunu sıvadı; ve dünyanın bütün uçları Allahımızın kurtarışını gördü.” (İşaya 52:9, 10) Babil’den dönenlerin Yeruşalim’e varmasıyla, artık pak tapınma yeniden kurulabileceğinden, harap kentin hüzünlü görünen yerleri şen bir görünüm aldı.(İşaya 35:1, 2) Bunda Yehova’nın elinin olduğu açıktı. O, giysisinin kolunu sıvar gibi ‘mukaddes kolunu sıvayıp’ kavmini kurtarma işine girişmişti.—Ezra 1:2, 3.

20. Çağımızda Yehova’nın ‘mukaddes kolunu sıvaması’ neyle sonuçlandı ve ileride neyle sonuçlanacak?

²⁰ Yehova bu “son günlerde” de Vahiy kitabındaki “iki şahidi” ile temsil edilen meshedilmiş artakalanı canlandırmak üzere “mukaddes kolunu sıvadı.” (II. Timoteos 3:1; Vahiy 11:3, 7-13) Bu kimseler 1919’dan beri şimdi sayısı milyonlara varan başka koyunlarla birlikte ruhi bir cenneti, ruhi bir mülkü paylaşıyorlar. Yehova son olarak da Armagedon’da hizmetçilerini kurtarmak üzere mukaddes kolunu sıvayacak. (Vahiy 16:14, 16) O zaman ‘dünyanın bütün uçları Tanrımızın kurtarışını görecek.’—İşaya 52:9, 10.

Acil Bir Talep

21. (a) Yehova’nın ‘takımlarını taşıyanlardan’ ne talep ediliyordu? (b) Babil’den çıkan Yahudiler’in aceleyle kaçmasına neden hiçbir sebep yoktu?

²¹ Yeruşalim’e dönmek amacıyla Babil’den çıkanların karşılaması gereken bir talep vardı. İşaya şunları yazıyor: “Çekilin, çekilin, oradan çıkın, murdara dokunmayın; içinden çıkın; siz ki, RABBİN takımlarını taşımaktasınız, temizlenin. Çünkü acele ile çıkmıyacaksınız, ve kaçarak gitmiyeceksiniz; çünkü RAB önünüzden gidecek; ve İsrailin Allahı size dümdar olacak.” (İşaya 52:11, 12) Babil’den çıkan İsrailoğulları ülkenin sahte tapınmasının izlerini taşıyan her şeyi arkalarında bırakmalıydılar. Yehova’nın Yeruşalim’deki mabedinden getirilmiş ‘takımlarını taşıdıklarından’, yalnız törensel yolla dıştan değil, öncelikle içten temiz olmalıydılar. (II. Kırallar 24:11-13; Ezra 1:7) Ayrıca, Yehova ‘önlerinden gittiğinden’, sanki kana susamış düşmanları peşlerindeymiş gibi “acele ile”, çılgınca koşmaları da gerekmiyordu. İsrail’in Tanrısı aynı zamanda onların “dümdar”ı, yani artçılarıydı.—Ezra 8:21-23.

22. Pavlus, İsa’nın meshedilmiş takipçileri arasında temizliğin gerekli olduğunu nasıl vurgular?

²² İşaya’nın temiz kalmakla ilgili sözlerinin “yukarıdaki Yeruşalim”in çocukları üzerinde büyük bir gerçekleşmesi oldu. Pavlus, İsa’nın Korintos’taki takipçilerine imansızlarla uygunsuz boyunduruk altına girmemelerini tembihlerken, İşaya 52:11’deki şu sözleri alıntılamıştı: “Onların ortasından çıkın ve ayrılın, ve murdara dokunmayın, ve ben sizi kabul edeceğim.” (II. Korintoslular 6:14-17) Tıpkı yurtlarına dönmek üzere Babil’den uzaklaşan İsrailoğulları gibi, İsa’nın takipçileri de Babil kökenli sahte tapınmadan uzaklaşmalıydılar.

23. Günümüzde Yehova’nın hizmetçileri kendilerini ne şekillerde temiz tutmaya çalışıyorlar?

²³ Bu özellikle İsa Mesih’in 1919’da Büyük Babil’den kaçan meshedilmiş takipçileri için söz konusuydu. Onlar sahte tapınmanın tüm izlerinden giderek arındılar. (İşaya 8:19, 20; Romalılar 15:4) Ahlaksal temizliğin önemini de gitgide daha çok kavradılar. Yehova’nın Şahitleri yüksek ahlak standartlarına her zaman uymuşlarsa da, 1952’de The Watchtower dergisinde yayımlanan makalelerde, cemaatin temiz tutulabilmesi için, ahlaksızlık yapanları cemaatten çıkarmanın gereği vurgulandı. Böyle eylemler, kötülük işleyenlerin içten tövbe etmeleri gerektiğinin farkına varmalarına yardımcı olur.—I. Korintoslular 5:6, 7, 9-13; II. Korintoslular 7:8-10; II. Yuhanna 10, 11.

24. (a) Çağımızda, ‘Yehova’nın takımları’ nelerdir? (b) Bugün İsa’nın takipçileri Yehova’nın hem ‘önlerinden’ gitmeye hem de ‘artçıları’ olmaya devam edeceğine neden güvenebilirler?

²⁴ İsa’nın meshedilmiş takipçileri başka koyunlardan oluşan büyük kalabalıkla birlikte, ruhi bakımdan ‘murdara dokunmamaya’ kararlıdırlar. Arınmış, temiz durumda olmaları onları ‘Yehova’nın takımlarının’ taşıyıcıları olmaya yeterli kılar. Bu takımlar ise evden eve hizmeti, Mukaddes Kitabı inceleme işi ve İsa’nın takipçilerine özgü diğer faaliyet alanlarında, kutsal hizmet için Tanrı’nın yaptığı değerli düzenlemelerdir. Bugün temiz durumlarını koruyan Tanrı’nın hizmetçileri, Yehova’nın hem ‘önlerinden’ gitmeye hem de ‘artçıları’ olmaya devam edeceğine güvenebilirler. Onlar Tanrı’ nın temiz toplumu olarak ‘hep birlikte sevinçle haykırmak’ için çok nedene sahiptirler.

[Dipnot]

[Sayfa 183’teki resim]

Sion esaretten kurtulacaktı

[Sayfa 186’daki resim]

1919’dan beri dağlar üzerinde ‘güzel ayaklar’ görülmeye başlandı

[Sayfa 189’daki resim]

Yehova’nın Şahitleri hep birlikte haykırıyorlar

[Sayfa 192’deki resim]

‘Yehova’nın takımlarını taşıyanlar’ ahlaken ve ruhen temiz olmalıdırlar