On Dokuzuncu Bölüm

Açığa Vurulan İkiyüzlülük!

İşaya 58:1-14

 1. İsa ve Yehova ikiyüzlülüğe nasıl bakarlar; İşaya’nın günlerinde ne şekilde ikiyüzlülük yapılıyordu?

“İNSANLARA dıştan salih görünürsünüz, fakat içten ikiyüzlülük ve fesatla dolusunuz.” (Matta 23:28) İsa’nın kendi zamanındaki dinsel liderlere yönelttiği, ikiyüzlülüğü mahkûm eden bu sözler gökteki Babasının bakış açısını yansıtır. İşaya’nın peygamberliğinin 58. babı dikkati özellikle Yahuda’da kol gezen ikiyüzlülük üzerinde odaklar. Kavga, baskı ve şiddet her gün görülen olaylardı. Sebt günü yozlaştırılıp anlamsız bir ayine dönüştürülmüştü. Halk Yehova’ya sırf göstermelik bir hizmette bulunuyor ve samimiyetsizce oruç tutarak bir dindarlık gösterisi yapıyordu. Yehova’nın onların içyüzünü açığa vurmasına hiç şaşmamalı!

‘Kavme Suçlarını Bildir’

 2. İşaya, Yehova’nın mesajını duyururken hangi ruhu gösterdi; bugün kimler ona benziyor?

² Yehova, Yahuda’nın davranışlarından bıkmış olmasına rağmen bu millete tövbe etmesi için candan bir çağrıda bulunuyor. Bununla birlikte anlaşılmaz bir şekilde tedip etmek de istemiyor. Bu nedenle İşaya’ya şunu emrediyor: “Yüksek sesle çağır, esirgeme, sesini boru gibi yükselt, ve kavmıma günahlarını, ve Yakub evine suçlarını bildir.” (İşaya 58:1) İşaya, Yehova’nın sözlerini cesurca duyurduğu için halkın düşmanlığını kazanabilecek olsa da, bundan korkup geri çekilmedi. “İşte, ben, beni gönder” dediği zamanki özveri ruhuna hâlâ sahipti. (İşaya 6:8) İşaya, çağımızda yine Tanrı’nın Sözünü vaaz edip dinsel ikiyüzlülüğü açığa vurmakla görevlendirilen Yehova’nın Şahitleri için ne güzel bir tahammül örneğidir!—Mezmur 118:6; II. Timoteos 4:1-5.

3, 4. (a) İşaya’nın zamanında millet nasıl aldatıcı bir görünüm almıştı? (b) Yahuda’nın gerçek durumu neydi?

³ İşaya’nın zamanında millet Yehova’yı arayıp O’nun doğru hükümlerinden hoşlanıyormuş gibi görünüyordu. Yehova’nın şu sözlerini okuyoruz: “Her gün beni arıyorlar, ve yollarımı bilmekten hoşlanıyorlar; adalet etmiş, ve Allahının hükümlerini bırakmamış bir millet gibi benden doğru hükümler soruyorlar; Allaha yaklaşmaktan hoşlanıyorlar.” (İşaya 58:2) Acaba onlar Yehova’nın yollarından hoşlandıklarını söylerken samimi miydiler? Hayır. ‘Adalet etmiş bir millet’ gibi görünüyorlarsa da, bu yapay bir görüntüydü. Gerçekte, bu millet ‘Tanrı’nın hükümlerini bırakmıştı.’

⁴ Durum sonraları Hezekiel peygambere bildirilene çok benziyordu. Yehova Hezekiel’e, Yahudiler’in birbirlerine “Haydin gidelim, ve RAB tarafından çıkan söz ne olduğunu işitelim” dediklerini söylemiş ve sonra onu bu milletin samimiyetsizliği konusunda uyarmıştı: “Senin önünde . . . . oturuyorlar, ve senin sözlerini dinliyorlar, fakat onları yapmıyorlar; çünkü ağızları ile çok istekli görünüyorlar, fakat yürekleri kötü kazançlarının ardınca gidiyor. Ve işte, sen onlar için, iyi çalgı çalanın, ve sesi güzel olanın çok sevimli türküsü gibisin; çünkü senin sözlerini dinliyorlar, fakat onları yapmıyorlar.” (Hezekiel 33:30-32) İşaya’nın çağdaşları da Yehova’yı devamlı aradıklarını iddia ediyorlar, ama O’nun sözlerine itaat etmiyorlardı.

İkiyüzlülükle Tutulan Oruç

 5. Yahudiler ne yaparak Tanrısal lütfa erişmeye çalışıyorlardı; Yehova buna nasıl cevap verdi?

⁵ Yahudiler Tanrısal lütfa erişme çabasıyla formalite olarak oruç tutuyorlarsa da, bu gibi bir dindarlık gösterisi onları Yehova’dan uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramıyordu. Anlaşılan hayretler içinde “Niçin oruç tuttuk da görmiyorsun? canımızı alçalttık da bilmiyorsun?” diye soruyorlardı. Yehova onlara açıkça şunu diyor: “İşte, siz orucunuz gününde işinizin peşindesiniz, ve bütün işçilerinizi sıkıştırırsınız. İşte, siz kavga ve çekişme için, ve kötülük yumruğu ile vurmak için oruç tutuyorsunuz; bugün öyle oruç tutmuyorsunuz ki, yüksek yerde sesinizi işittiresiniz. Benim seçtiğim oruç, insanın canını alçaltacağı gün, böyle mi olur? saz gibi başını iğmek, ve altına çul ve kül sermek mi? buna mı oruç, ve RABBE makbul gün, diyorsun?”—İşaya 58:3-5.

 6. Yahudiler’in hangi davranışları ikiyüzlülükle oruç tuttuklarını ortaya koyuyordu?

⁶ Halk doğruluk taslayarak oruç tutarken, hatta Yehova’nın doğru hükümlerini dilerken diğer yandan da bencilce zevkleri ve maddi çıkarları peşinde koşuyordu. Kavga ediyor, baskı yapıyor, şiddet kullanıyordu. Suçsuz görünme çabasıyla, günahlarından tövbe ediyor gibi ‘saz gibi başını eğip çul ve kül üzerine oturarak’ yas gösterisi yapıyordu. Başkaldırmaya devam ettikleri sürece bütün bunların ne değeri vardı? Ne yürekten pişmanlık duyuyor ne de tövbe ediyorlardı, oysa oruç samimiyetle tutulduğu takdirde beraberinde bunların da yapılması gerekir. Bu nedenle, seslerini yükselttikleri halde feryatları gökten duyulmuyordu.

 7. İsa’nın günlerindeki Yahudiler nasıl ikiyüzlü davranıyorlardı; bugün de birçokları nasıl aynısını yapıyor?

⁷ İsa’nın günlerindeki Yahudiler de benzer şekilde gösteriş için oruç tutuyorlardı, hatta bazısı bunu haftada iki kez yapıyordu. (Matta 6:16-18; Luka 18:11, 12) Dinsel liderlerin birçoğu İşaya’nın neslini örnek alarak sert ve otoriter davranıyordu. Bu nedenle İsa bu ikiyüzlü dindarların yaptıklarını cesurca açığa vurarak onlara tapınmalarının boşuna olduğunu söyledi. (Matta 15:7-9) Bugün de milyonlarca kişi ‘Tanrı’yı bildiğini ikrar eder; fakat işleriyle onu inkâr eder, mekruh ve itaatsiz ve her iyi iş için reddolunmuştur.’ (Titus 1:16) Böyle kişiler belki Tanrı’dan merhamet göreceklerini umuyorlar, ama davranışları samimiyetsizliklerini ele veriyor. Yehova’nın Şahitleri ise onların tersine Tanrı’ya gerçek bağlılık ve kardeşlerine içten sevgi gösteriyorlar.—Yuhanna 13:35.

Gerçek Tövbe Neler Gerektirir?

8, 9. İçten tövbe beraberinde hangi olumlu işleri de getirmeli?

⁸ Yehova kavminin günahları nedeniyle sadece oruç tutmakla kalmamasını, tövbe de etmesini istiyordu. Ancak bu takdirde O’nun lütfunu kazanabilirlerdi. (Hezekiel 18:23, 32) Yehova orucun bir anlam ifade edebilmesi için, beraberinde geçmişte işlenen suçların bırakılmasının da gerektiğini açıklıyor. Yehova’nın yüreği yoklayan şu sorusu üzerinde düşünelim: “Kötülük zincirlerini açmak, boyunduruk bağlarını çözmek, ve ezilmiş olanları hür olarak koyvermek, ve her boyunduruğu kırmak, benim seçtiğim oruç bu değil mi?”—İşaya 58:6.

⁹ “Zincirler” ve “boyunduruk bağları” ezici bir esaretin uygun simgeleridir. Öyleyse kavim bir yandan oruç tutmak bir yandan da iman kardeşlerini ‘sıkıştırmak’ yerine, “komşunu kendin gibi seveceksin” emrine itaat etmeliydi. (Levililer 19:18) Ezdikleri, haksız yere köle edindikleri kimselere özgürlüklerini vermeliydiler.a Oruç tutmak gibi göz boyamak için yapılan dinsel işler, Tanrı’ya içten bağlılığın ve kardeş sevgisini yansıtan işlerin yerini tutamaz. İşaya’nın çağdaşı Mika peygamber şunu yazar: “Hak olanı yapmak, ve merhameti sevmek, ve Allahınla alçak gönüllü olarak yürümekten başka RAB senden ne ister?”—Mika 6:8.

10, 11. (a) Yahudilerin ne yapması oruç tutmalarından daha iyi olurdu? (b) Bugün İsa’nın takipçileri Yehova’nın Yahudiler’e verdiği öğüdü nasıl tutabilirler?

¹⁰ Adalet, iyilik ve alçakgönüllülük başkalarına iyi davranışlarda bulunmayı gerektirir; Yehova’nın Kanununun özü de budur. (Matta 7:12) Ellerindekileri yoksullarla paylaşmaları oruç tutmalarından çok daha iyiydi. Yehova şunu soruyor: “Kendi ekmeğini aç olanla paylaşmak, ve yurtsuz düşkünleri kendi evine getirmek, ve çıplağı görünce üstünü örtmek, ve kendi etinden olandan kaçınmamak değil mi?” (İşaya 58:7) Evet, gösteriş amacıyla oruç tutmaktansa, verebilecek yiyeceği, giyeceği ya da barınağı olanlar muhtaç durumdaki Yahudalılara, yani ‘kendi etinden olanlara’ bunları vermeliydiler.

¹¹ Yehova’nın ifade ettiği bu güzel kardeş sevgisi ve merhamet ilkeleri yalnızca İşaya’nın zamanındaki Yahudiler için geçerli değildir. Bunlar İsa’nın takipçilerine de yol gösteriyor. Bu nedenle Pavlus şunu yazdı: “İmdi bu halde fırsat buldukça, herkes için, ve bilhassa iman ehli için iyilik edelim.” (Galatyalılar 6:10) Özellikle içinde yaşadığımız, giderek daha kritik hale gelen zamanda, Tanrı’nın cemaati bizi sevgiye ve kardeş şefkatine kavuşturan bir sığınak olmalıdır.—II. Timoteos 3:1; Yakub 1:27.

İtaat Zengin Nimetler Getirir

12. Yehova Kendisine itaat ederlerse kavmi için ne yapacaktı?

¹² Keşke Yehova’nın kavmi O’nun sevgiden kaynaklanan tedibine kulak verecek kadar anlayışlı olsaydı! Yehova şöyle diyor: “O zaman ışığın tan gibi doğar, ve yaran çabuk et sürer [şifa bulur]; ve senin önünden kendi salâhın [doğruluğun] yürür; RABBİN izzeti dümdarın olur. O zaman imdada çağıracaksın, ve RAB cevap verecek; feryat edeceksin, ve: İşte, buradayım, diyecek.” (İşaya 58:8, 9a) Ne denli sıcak ve çekici sözler! Yehova vefalı sevgi ve doğruluk göstermekten zevk alanları koruyup nimetlere kavuşturur. Yehova’nın kavmi, yaptığı gaddarlıktan ve ikiyüzlülükten tövbe edip O’na itaat ettiği takdirde çok daha parlak durumda olacaktı. Yehova bu millete ‘şifa’ verecek, onu ruhsal ve fiziksel olarak iyileştirecekti. Aynı zamanda, tıpkı Mısır’dan çıktıklarında atalarını koruduğu gibi onu da koruyacaktı. Ve yakarışlarına hemen cevap verecekti.—Çıkış 14:19, 20, 31.

13. Yahudiler Yehova’nın tembihini tutsalardı hangi nimetlere kavuşurlardı?

¹³ Yehova şimdi önceki teşvik sözlerine şunları ekliyor: “Eğer boyunduruğu [gaddarca, adaletsizce sürdürülen köleliği], parmak uzatmağı [muhtemelen hakaret etmeyi veya yalan yere suçlamayı], ve fesat söylemeği ortanızdan kaldırırsan; ve canının çektiği şeyi aç olana verirsen, ve alçaltılmış canı doyurursan; o zaman karanlık içinde ışığın doğacak, ve koyu karanlığın öğle vakti gibi olacak.” (İşaya 58:9b, 10) Bencillik ve gaddarlık kişinin kendine zarar veren ve Yehova’yı öfkelendiren nitelikleridir. Oysa özellikle “aç”lara ve yoksullara gösterilen iyilik ve cömertlik Yehova’dan zengin nimetlerin gelmesine yol açar. Keşke Yahudiler bu gerçekleri ciddiyetle düşünmüş olsalardı! O zaman ruhi karanlıktan kurtulup “öğle vakti gibi” bir aydınlıkta ve iyi bir durumda olurlardı. Daha da önemlisi, bu parlaklığın ve nimetlerin kaynağı olan Yehova’ya onur ve övgü getirirlerdi.—I. Kırallar 8:41-43.

Ayağa Kalkan Bir Millet

14. (a) Çağdaşları İşaya’nın sözlerine nasıl karşılık verdi? (b) Yehova onların önüne ne açmaya devam ediyordu?

¹⁴ Ne yazık ki, bu millet Yehova’nın çağrısına boş verip kötülüğe daha da çok battı. Sonunda, Yehova’ya –önceden uyarmış olduğu gibi– onları sürgüne göndermekten başka seçenek bırakmadı. (Tesniye 28:15, 36, 37, 64, 65) Yine de, Yehova’nın İşaya aracılığıyla bildirdiği sonraki sözler onlara umut kapısı açmaya devam ediyordu. Yahuda diyarı viran durumda olmasına rağmen, Tanrı tedibi kabul edip tövbe eden bir artakalanın sevinçle oraya döneceğini bildiriyor.

15. Yehova sevinç verici hangi onarımı bildiriyor?

¹⁵ Yehova kavminin MÖ 537’de yaşayacağı onarım ve yenilenmeye işaret ederek İşaya aracılığıyla şunları diyor: “Daima RAB sana yol gösterecek, ve kurak yerlerde senin canını doyuracak, ve kemiklerini kuvvetlendirecek; ve sulanmış bir bahçe gibi, ve suları yalancı olmıyan bir kaynak gibi olacaksın.” (İşaya 58:11) Yehova İsrail’in “kurak” yurdunu çok verimli bir duruma döndürecekti. Daha da güzeli, tövbekâr kavminin ruhen cansız ‘kemiklerini kuvvetlendirip’ canlandırarak onlara nimetler verecekti. (Hezekiel 37:1-14) Kavim ruhi meyveyle dolu, “sulanmış bir bahçe gibi” olacaktı.

16. Ülke nasıl onarılacaktı?

¹⁶ Bu onarım sırasında, MÖ 607’de Babilli istilacıların yıktığı kentler de yeniden inşa edilecekti. “Senden çıkacak olanlar eski harabeleri bina edecekler; çok nesillerin temellerini dikeceksin; ve sana: Gedik kapatan, Memlekette oturulsun diye yolları eski haline koyan, denilecek.” (İşaya 58:12) “Eski harabeler” ve “çok nesillerin temelleri” (ya da nesiller boyu harap kalan temeller) şeklindeki paralel ifadeler, yurda dönen artakalanın Yahuda’nın harap kentlerini ve özellikle Yeruşalim’i yeniden inşa edeceğini gösteriyordu. (Nehemya 2:5; 12:27; İşaya 44:28) Onlar ‘gedikleri’ –Yeruşalim’in olduğu kadar diğer kentlerin surlarındaki yarıkları da– elbirliğiyle ‘kapatacaktı.’—Yeremya 31:38-40; Amos 9:14.

Sebt Gününü Sadakatle Tutmaktan Kaynaklanan Nimetler

17. Yehova, kavmine Sebt günü yasalarını tutmaları için nasıl çağrıda bulunuyor?

¹⁷ Sebt günü Tanrı’nın, kavminin fiziksel ve ruhsal refahına duyduğu derin ilginin bir ifadesiydi. İsa “Sebt günü insan için oldu” demişti. (Markos 2:27) Yehova’nın kutsadığı o gün, İsrailoğulları’na Tanrı’ya sevgilerini göstermeleri için özel bir fırsat sağlıyordu. Ne yazık ki, İşaya’nın zamanında o artık boş ayinlerin yapıldığı, bencil arzuların yerine getirildiği bir gün haline gelmişti. Bu nedenle Yehova bir kez daha kavmini azarlıyor. Ve yine onların yüreğine erişmeye çalışıyor. Şunları diyor: “Mukaddes günümde dilediğini yaparak Sebt gününü ayak altına almazsan; ve Sebt gününe ferah gün, RABBİN mukaddes gününe izzetli gün dersen; ve kendi yollarında yürümiyerek, kendi zevkini bulmıyarak, ve kendi sözlerini söylemiyerek o güne izzet verirsen; o zaman zevkini RABDE bulursun; ve seni dünyanın yüksek yerleri üzerine bindiririm; ve atan Yakubun mirasını sana yediririm; çünkü RABBİN ağzı söyledi.”—İşaya 58:13, 14.

18. Yahuda’nın Sebt gününe saygı göstermemesi neyle sonuçlanacaktı?

¹⁸ Sebt ruhi konuları düşünme, dua etme ve ailece tapınma günüydü. O gün, Yahudiler’in Yehova’nın kendi uğurlarında yaptığı olağanüstü işler ve Kanununda kendini gösteren adalet ve sevgi üzerinde iyice düşünmelerine yardımcı olmalıydı. Dolayısıyla, kavim o “mukaddes günü” sadakatle tutarak Tanrı’ya yaklaşmalıydı. Gelgelelim, onlar Sebt gününü amacından saptırdığından, Yehova’nın nimetlerini kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya bulunmaktaydılar.—Levililer 26:34; II. Tarihler 36:21.

19. Sebt gününü tutmaya başladıkları takdirde Tanrı’nın kavmini hangi zengin nimetler bekliyordu?

¹⁹ Bununla birlikte, verilen tedipten ders alıp Sebt günü düzenlemesine saygı göstermeye başladıkları takdirde, Yahudiler’i zengin nimetler bekliyordu. Hakiki tapınmanın ve Sebt gününe saygının iyi etkileri yaşamlarının her alanında görülecekti. (Tesniye 28:1-13; Mezmur 19:7-11) Örneğin, Yehova kavmini ‘dünyanın yüksek yerleri üzerine bindirecekti.’ Bu ifade bir kimsenin düşmanlarına karşı güvenlikte olması ve zafer kazanması anlamına gelir. “Yüksek yerler” olarak değinilen dağları ve tepeleri kontrolünde tutan, ülkenin kontrolünü de elinde bulundurur. (Tesniye 32:13; 33:29) Bir zamanlar, İsrailoğulları Yehova’ya itaat ediyor, O’nun tarafından korunuyor, diğer milletlerce sayılıyor ve hatta onlarda korku uyandırıyordu. (Yeşu 2:9-11; I. Kırallar 4:20, 21) Eğer bir kez daha itaat gösterip Yehova’ya dönerlerse, eskiden sahip oldukları bu görkemin bir kısmına yeniden kavuşacaklardı. Yehova kavmine “Yakubun mirasın”dan –atalarıyla yaptığı ahit yoluyla vaat ettiği nimetlerden, özellikle Vaat Edilen Diyarı mülk edinme nimetinden– tam bir pay verecekti.—Mezmur 105:8-11.

20. İsa’nın takipçileri hangi ‘sebt günü rahatına’ girerler?

²⁰ İsa’nın takipçilerinin bundan alabileceği bir ders var mı? İsa Mesih’in ölmesiyle Sebt talepleri de dahil Musa Kanununun tümü yürürlükten kaldırıldı. (Koloseliler 2:16, 17) Bununla birlikte, Sebt uygulamasının Yahuda halkında uyandırması gereken ruh –ruhi çıkarları ön plana koyma ve Yehova’ya yaklaşma isteği– bugün Yehova’ya tapınanlar için de yaşamsal önem taşımaya devam ediyor. (Matta 6:33; Yakub 4:8) Üstelik, Pavlus İbraniler’e yazdığı mektupta, ‘Tanrı’nın kavmi için bir sebt günü rahatı kalıyor’ der. İsa’nın takipçileri, Yehova’ya itaat ederek ve İsa Mesih’in dökülen kanının değerine imana dayanan doğruluğun peşinde koşarak bu ‘sebt günü rahatına’ girerler. (İbraniler 3:12, 18, 19; 4:6, 9-11, 14-16) Bu tür sebt sadece haftada bir gün değil, her gün tutulur.—Koloseliler 3:23, 24.

‘Dünyanın Yüksek Yerleri Üzerine Bindirilen’ Ruhi İsrail

21, 22. Yehova ruhi İsraili ne şekilde ‘dünyanın yüksek yerleri üzerine bindirdi’?

²¹ İsa’nın meshedilmiş takipçileri, Babil’dekine benzer esaretten kurtuldukları 1919’dan beri simgesel Sebt gününü sadakatle tuttular. Sonuç olarak, Yehova da onları ‘dünyanın yüksek yerleri üzerine bindirdi.’ Ne anlamda? Yehova geçmişte, MÖ 1513’te İbrahim’in soyuyla bir ahit yapmıştı. Bu ahde göre, itaatli olurlarsa bir ‘kâhinler krallığı ve mukaddes millet’ oluşturacaklardı. (Çıkış 19:5, 6) Yehova çölde geçirdikleri 40 yıl boyunca onları, bir kartalın yavrularını taşıdığı gibi güvenlik içinde oradan oraya taşıdı ve bol bol nimete eriştirdi. (Tesniye 32:10-12) Ne var ki o millet sonunda iman noksanlığı yüzünden, sahip olabileceği her ayrıcalığı yitirdi. Buna karşın, Yehova bugün bir kâhinler krallığına sahiptir. Bu, Tanrı’nın ruhi İsraili’dir.—Galatyalılar 6:16; I. Petrus 2:9.

²² “Sonun vaktinde” bu ruhi millet eski İsrail’in yapamadığını yaptı. Yehova’ya imanlı kaldı. (Daniel 8:17) Onlar Yehova’nın yüksek standart ve yollarına sıkıca bağlı kalırken, Yehova da onları ruhi anlamda yükseltiyor. (Süleymanın Meselleri 4:4, 5, 8; Vahiy 11:12) Etraflarını saran pislikten korunarak yüksek bir yaşam tarzına kavuşuyor ve “kendi yollarında” diretmeyi bırakıp Yehova’dan ve Sözünden “zevk” alıyorlar. (Mezmur 37:4) Yehova dünya çapında kararlılıkla sürdürülen muhalefet karşısında onları ruhi bakımdan güvenlikte tutuyor. Ruhi ‘memleketleri’ 1919’dan bu yana çiğnenmedi. Onlar dünya çapında sevinçle ilan ettikleri Tanrı’nın yüce “ismine bir kavm” olmaya devam ediyorlar. (Tesniye 32:3; Resullerin İşleri 15:14) Üstelik, şimdi tüm milletlerden sayıları giderek artan alçakgönüllü kimseler onlarla birlikte Yehova’dan yolları konusunda öğretim alma ve bu yollarda yürüyebilmek için yardım görme ayrıcalığını paylaşıyorlar.

23. Yehova meshedilmiş kullarına nasıl ‘Yakub’un mirasını yedirdi’?

²³ Yehova meshedilmiş kullarına ‘Yakub’un mirasını yedirdi.’ İshak’ın Esav yerine Yakub’u mübarek kılarken söylediği sözler, aslında vaat edilen İbrahim’in zürriyetine iman edecek olanlara gelecek nimetleri bildiriyordu. (Tekvin 27:27-29; Galatyalılar 3:16, 17) İsa’nın meshedilmiş takipçileri ve arkadaşları da Esav’ın tam tersine Yakub gibi davranıp kutsal şeyleri, özellikle Tanrı’nın bol bol sağladığı ruhi gıdayı takdir ederler. (İbraniler 12:16, 17; Matta 4:4) Yehova’nın, vaat edilen Zürriyet ve onun arkadaşları kanalıyla yaptıkları hakkındaki bilgiyi de içeren bu ruhi gıda onları güçlendirip canlandırır ve ruhi yaşamları için büyük önem taşır. Şu halde, onların Tanrı’nın Sözünü okuyarak ve üzerinde derin düşünerek sürekli ruhi gıda almaları son derece önemlidir. (Mezmur 1:1-3) İsa’nın takipçilerinin ibadetlerinde iman kardeşleriyle arkadaşlık etmeleri de zorunludur. Bu ruhi gıdayı başkalarıyla sevinçle paylaşırken pak tapınmanın yüksek standartlarını tutmaları da son derece gereklidir.

24. Bugün İsa’nın hakiki takipçileri nasıl davranıyorlar?

²⁴ İsa’nın hakiki takipçileri Yehova’nın vaatlerinin gerçekleşmesini özlemle beklerken, her tür ikiyüzlülüğü reddetmeye devam etsinler. ‘Yakub’un mirasıyla’ beslenerek “dünyanın yüksek yerleri” üzerinde sürekli ruhi güvenlikte kalsınlar.

[Dipnot]

[Sayfa 278’deki resim]

Yahudiler oruç tutuyor ve tövbe ediyormuşcasına başlarını eğiyorlarsa da, davranışlarını değiştirmiyorlardı

[Sayfa 283’teki resim]

Elinde olanlar muhtaç durumdakilere barınak yiyecek ve giyecek verirler

[Sayfa 286’daki resim]

Yahuda tövbe ettiği takdirde harap kentlerini yeniden inşa edecekti