Yehova Bizden Bugün Ne İstiyor?

“Buluttan bir ses: Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım; onu dinleyin, dedi.”—MATTA 17:5.

 1. Kanun ne zaman amacını gerçekleştirdi?

YEHOVA, eski İsrail milletine çok yönlü bir Kanun vermişti. Resul Pavlus bu Kanun hakkında şunu söyledi: “Yeni düzenin başlangıcına kadar geçerli olan bedensel kurallardır.” (İbraniler 9:10, Müjde) Bu Kanun, İsraillilerden bir artakalana İsa’yı Mesih olarak kabul etmeleri için rehberlik ettiğinde amacını gerçekleştirdi. Bu nedenle, Pavlus şunu bildirdi: “Şeriatin sonu Mesihtir.”—Romalılar 10:4; Galatyalılar 3:19-25; 4:4, 5.

 2. Kimler Kanuna tabiydi; ona tabi olma zorunluluğu ne zaman kalktı?

² Bu, Kanunun bizim için bugün bağlayıcı olmadığı anlamına mı geliyor? Aslında, insanlığın büyük çoğunluğu hiçbir zaman bu Kanuna tabi olmadı; mezmur yazarı bu konuda şunları yazdı: “[Yehova] kelâmını Yakuba, kanunlarını ve hükümlerini İsraile bildirir. Hiç bir millete böyle etmedi; ve onlar hükümlerini bilmedi.” (Mezmur 147:19, 20) Tanrı, İsa’nın kurbanlığına dayanarak yeni ahdi yürürlüğe koyduğunda, İsrail milleti bile artık Kanuna itaat etmek zorunda değildi. (Galatyalılar 3:14; Efesoslular 2:14-16; Koloseliler 2:13, 14, 16) Öyleyse, artık Kanunun bağlayıcılığı kalmadığına göre Yehova Kendisine hizmet etmeyi arzulayanlardan bugün ne istiyor?

Yehova Ne İstiyor?

3, 4. (a) Yehova temel olarak bizden bugün ne istiyor? (b) Neden İsa’nın adımlarını yakından izlemeliyiz?

³ İsa, hizmetinin son yılında resulleri Petrus, Yakub ve Yuhanna ile birlikte yüksek bir dağa, muhtemelen Hermon Dağının sırtlarına çıktılar. Orada, İsa’yı, peygamberlik niteliğinde bir rüyette muhteşem bir izzet içinde gördüler ve Tanrı’nın sesini işittiler: “Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım; onu dinleyin.” (Matta 17:1-5) İşte Yehova temel olarak bizden bunu istiyor: Oğlunu dinlemek ve onun örneğini izleyip öğretilerini uygulamak. (Matta 16:24) Bu nedenle, resul Petrus şunu yazdı: “Mesih dahi kendi izleri ardınca gidesiniz diye, size bir örnek bırakarak sizin için elem çekti.”—I. Petrus 2:21.

⁴ Neden İsa’nın adımlarını yakından izlemeliyiz? Çünkü, onun örneğini izlersek Yehova Tanrı’nın örneğini izlemiş oluruz. İsa, Babası Yehova’yı yakından tanıyordu; yeryüzüne gelmeden önce, milyarlarca yıl O’nunla birlikte olmuştu. (Süleymanın Meselleri 8:22-31; Yuhanna 8:23; 17:5; Koloseliler 1:14-17) İsa, yeryüzündeyken Babasını vefayla temsil etti. Öğrencilerine “Babanın bana öğrettiği gibi söyliyorum” dedi. Gerçekten de, İsa Yehova’nın örneğini tam bir şekilde izlediğinden, “beni görmüş olan, Babayı görmüş olur” diyebildi.—Yuhanna 8:28; 14:9.

 5. İsa’nın takipçileri hangi kanuna tabidirler; bu kanun ne zaman yürürlüğe girdi?

⁵ İsa’yı dinlemek ve onu örnek almak neyi içeriyor? Bu, bir kanuna tabi olmak anlamına geliyor mu? Pavlus, ‘kanun altında değilim’ diye yazdı. O, burada İsraille yapılan kanun ahdinden, yani ‘eski ahitten’ söz ediyordu. Fakat Pavlus, ‘Mesihin kanunu altında” olduğunu kabul ediyordu. (I. Korintoslular 9:20, 21; II. Korintoslular 3:14) Eski Kanun ahdinin sona ermesiyle, bugün Yehova’nın tüm hizmetçilerinin uymak zorunda olduğu “Mesihin şeriatini” ya da ‘Mesih’in kanununu’ içeren “yeni bir ahit” yürürlüğe girdi.—Luka 22:20; Galatyalılar 6:2; İbraniler 8:7-13.

 6. ‘Mesih’in kanunu’ nasıl tarif edilebilir; ve ona nasıl itaat ederiz?

⁶ Yehova, ‘Mesih’in kanununu’ eski kanun ahdindeki gibi çeşitli bölümler halinde sınıflandırılmış bir kanun sistemi şeklinde kaydettirmedi. Mesih’in takipçileri için olan bu yeni kanun, “yap-yapma” şeklinde ayrıntılı kurallar içeren geniş bir liste sunmuyordu. Bununla birlikte, Yehova, Oğlunun yaşamı ve öğretileriyle ilgili kapsamlı dört kaydı Kendi Sözünde korudu. Ayrıca Tanrı, İsa’nın ilk takipçilerinden bazılarının, kişisel davranışlar, cemaatle ilgili işler, aile içindeki uygun davranış tarzı ve diğer konularda talimatlar yazmasını ilham etti. (I. Korintoslular 6:18; 14:26-35; Efesoslular 5:21-33; İbraniler 10:24, 25) İsa Mesih’in örneğine ve öğretilerine uygun yaşadığımızda ve Tanrısal ilham altında yazan birinci yüzyıldaki Mukaddes Kitap yazarlarının öğütlerini dinlediğimizde, ‘Mesih’in kanununa’ itaat ediyoruz demektir. Yehova’nın hizmetçilerinden bugün istediği budur.

Sevginin Önemi

 7. İsa, resulleriyle olduğu son Fısıhta kanununun özünü nasıl vurguladı?

⁷ Kanunda önemli bir yeri olmasının yanı sıra sevgi, Mesih’in kanununun özü ve en önemli yönüdür. Bu gerçek, MS 33 yılının Fıshını kutlamak üzere resulleriyle bir araya geldiğinde Mesih tarafından vurgulandı. O gece olanları özetleyen resul Yuhanna’nın kaydına göre, İsa konuşmasında içtenlikle 28 kez sevgiye değindi. Kanununun özünü veya ruhunu resulleri için vurguladı. Yuhanna’nın, o çok önemli akşamı anlatmaya şu sözlerle başlaması dikkate değerdir: “Fısıh bayramından önce, bu dünyadan Babaya göçecek saati geldiğini İsa bilerek, dünyada olan kendininkileri sevmiş olup onları sona kadar sevdi.”—Yuhanna 13:1.

 8. (a) Resullerin arasında süregelen bir tartışma olduğunu gösteren neydi? (b) İsa, resullerine nasıl bir alçakgönüllülük dersi verdi?

⁸ İsa, resullerinin güç ve mevki elde etmeye yönelik aşırı arzularını yenmeleri için çalıştı; bu çabaları pek başarıya ulaşmadı gibi göründüğü halde o, resullerini seviyordu. Yeruşalim’e gelişlerinden aylar önce, “aralarında kimin en büyük olduğunu tartışmışlardı.” Ve Fısıh için kente gelişlerinin hemen öncesinde, mevki konusundaki tartışma tekrar patlak verdi. (Markos 9:33-37 Müjde; 10:35-45) Bunun süregelen bir sorun olduğu, resullerin son Fıshı birlikte kutlamak üzere yukarı odaya çıkmalarından hemen sonra olanlardan görülüyor. O akşam, konukseverlik gereği âdet olduğu halde, gelen konukların ayaklarını yıkamaya hiçbiri gönüllü olmadı. İsa, bir alçakgönüllülük dersi vermek amacıyla onların ayaklarını kendisi yıkadı.—Yuhanna 13:2-15; I. Timoteos 5:9, 10.

 9. İsa, son Fıshı izleyen olayı nasıl ele aldı?

⁹ Bu derse rağmen, Fısıh kutlandıktan ve İsa, yaklaşmakta olan ölümünün Anılmasını başlattıktan sonra olanlara yine dikkat edin. Luka’nın İncil kaydı şunu söylüyor: “Kendilerinden kim daha büyük sayılacak diye aralarında çekişme oldu.” Resullere kızıp azarlamak yerine İsa, bu dünyanın güce susamış yöneticilerinden farklı olma gereği konusunda onlara nazikçe öğüt verdi. (Luka 22:24-27) Sonra, Mesih’in kanununun temel ilkesi olarak adlandırılabilecek şu ilkeyi verdi: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum; sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi seviniz.”—Yuhanna 13:34.

10. İsa, öğrencilerine hangi emri verdi; bu emir neyi gerektiriyordu?

¹⁰ O akşam daha sonra, Mesih’inkine benzer sevginin kapsamına işaret etti. Şunları söyledi: “Benim emrim şudur: Sizi sevdiğim gibi birbirinizi sevin. Bir adamın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük sevgi kimsede yoktur.” (Yuhanna 15:12, 13) İsa, eğer durum gerektiriyorsa, takipçilerinin iman kardeşleri uğruna ölmeye hazır olmaları gerektiğini mi söylüyordu? O gecenin bir tanığı olan Yuhanna, İsa’nın sözlerini böyle anladı, çünkü daha sonra şunları yazdı: “Sevgiyi bununla biliyoruz; çünkü o [İsa Mesih] bizim uğrumuza canını verdi; bizim de kardeşler uğruna canlarımızı vermemiz gerektir.”—I. Yuhanna 3:16.

11. (a) Mesih’in kanununu nasıl yerine getiririz? (b) İsa nasıl bir örnek bıraktı?

¹¹ Öyleyse, sadece insanlara onun hakkında öğretim vermemiz Mesih’in kanununu yerine getirmemiz anlamına gelmez. Ayrıca, yaşamımız ve davranışlarımız İsa’nınki gibi olmalı. İsa’nın, konuşmalarında güzel ve iyi seçilmiş sözler kullandığı doğrudur. Fakat aynı zamanda o, örneğiyle de öğretti. İsa, daha önce gökte kudretli bir ruhi varlık olduğu halde, Babası’nın çıkarlarına yeryüzünde hizmet etme ve nasıl yaşamamız gerektiğini bize gösterme fırsatından büyük bir istekle yararlandı. O, alçakgönüllü, nazik ve düşünceliydi; ezilen ve baskı altında olanlara yardım etti. (Matta 11:28-30; 20:28; Filipililer 2:5-8; I. Yuhanna 3:8) İsa, kendisinin onları sevdiği gibi, takipçilerinin de birbirlerini sevmelerini ısrarla teşvik etti.

12. Mesih’in kanununun, Yehova’yı sevme gereğinin önemini azaltmadığı nasıl söylenebilir?

¹² Kanunun en büyük emri olan Yehova’yı sevme emrinin, Mesih’in kanunundaki yeri nedir? (Matta 22:37, 38; Galatyalılar 6:2) İkincil bir öneme mi sahiptir? Kesinlikle hayır! Yehova’ya duyduğumuz sevgi ile iman kardeşlerimize duyduğumuz sevgi arasında ayrılmaz bir bağ vardır. Bir kimse, kardeşini sevmeden Yehova’yı gerçekten sevemez; çünkü resul Yuhanna şunu belirtti: “Eğer bir adam: Allahı seviyorum, der ve kardeşinden nefret ederse, yalancıdır; çünkü görmüş olduğu kardeşini sevmiyen, görmemiş olduğu Allahı sevemez.”—I. Yuhanna 4:20; ayrıca I. Yuhanna 3:17, 18 ile karşılaştırın.

13. Öğrencilerinin, İsa’nın verdiği yeni emre uymaları nasıl bir etki yarattı?

¹³ İsa öğrencilerine, tıpkı kendisinin onları sevdiği gibi birbirlerini sevmeleriyle ilgili yeni bir emir verdiğinde, bunun yaratacağı etkiyi şöyle tarif etti: “Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:35) İsa’nın ölümünden bir yüzyıl sonra yaşamış olan Tertullianus’a göre, ilk Hıristiyanlar arasındaki kardeş sevgisi bu etkiye sahipti. Tertullianus, başka insanların Mesih’in takipçileri hakkında söylediklerinden şu sözleri alıntılamıştır: ‘Bakın birbirlerini nasıl seviyorlar ve birbirleri için ölmeye bile nasıl hazırlar.’ Biz de kendimize şu soruyu sorabiliriz: ‘İman kardeşlerime, İsa’nın öğrencilerinden biri olduğumu kanıtlayan böyle bir sevgiyi gösteriyor muyum?’

Sevgimizi Nasıl Kanıtlarız?

14, 15. Hangi şey Mesih’in kanununa itaat etmeyi zorlaştırabilir; fakat bu konuda bize ne yardım edebilir?

¹⁴ Yehova’nın hizmetçilerinin Mesihinkine benzer sevgi göstermesi yaşamsaldır. Ancak, bencilce davranan iman kardeşlerimizi sevmekte zorlanıyor muyuz? Fakat gördüğümüz gibi, resuller bile tartıştılar ve kendi çıkarlarını gözetmeye çalıştılar. (Matta 20:20-24) Galatyalılar da aralarında çekiştiler. Pavlus komşu sevgisinin, Kanunun yerine getirilmesi olduğuna işaret ettikten sonra, şöyle uyardı: “Fakat birbirinizi ısırıyor ve yiyorsanız, sakının ki, birbiriniz tarafından telef edilmiyesiniz.” Bedenin işleriyle Tanrı’nın ruhunun meyvelerini karşıtlaştırdıktan sonra Pavlus, şu tembihi ekledi: “Birbirimize meydan okuyarak, birbirimize haset ederek, boş yere övünenler olmıyalım.” Sonra, resul önemle şuna teşvik etti: “Birbirinizin ağırlıklarını taşıyın, ve böylece Mesihin şeriatini tamamlayın.”—Galatyalılar 5:14–6:2.

¹⁵ Mesih’in kanununa itaat etmemizi istemekle, Yehova bizden çok şey mi istiyor? Aslında, bize iğneleyici sözler söyleyip duygusal yönden zarar verenlere karşı nazik davranmamız zor olabilirse de, ‘sevgili çocuklar gibi, Tanrı’ya uyanlar olmak ve sevgide yürümek’ zorundayız. (Efesoslular 5:1, 2) Tanrı’yı örnek almaya devam etmeliyiz; çünkü O, “sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.” (Romalılar 5:8) Bize kötü davrananlar da dahil, başkalarına yardım etmek üzere ilk adımı atmakla, Tanrı’yı örnek aldığımızı ve Mesih’in kanununa itaat ettiğimizi bilmenin doyumunu tadabiliriz.

16. Tanrı’ya ve Mesih’e duyduğumuz sevgiyi nasıl kanıtlarız?

¹⁶ Sevgimizi sadece sözlerimizle değil, yaptıklarımızla kanıtladığımızı unutmamalıyız. Bir keresinde İsa bile, içerdiği tüm etkenler yüzünden Tanrı’nın iradesinin bir yönünü kabul etmekte zorlandı. “Ey Baba, eğer istiyorsan, bu kâseyi benden geçir,” diye dua etti. Fakat hemen şunu ekledi: “Lâkin benim iradem değil, seninki olsun.” (Luka 22:42) Çektiği tüm acılara rağmen o, Tanrı’nın iradesini yaptı. (İbraniler 5:7, 8) İtaat sevgimizin bir kanıtıdır ve Tanrı’nın yolunun en iyi yol olduğunu kabul ettiğimizi gösterir. Mukaddes Kitap şunu der: “Allah sevgisi şudur ki onun emirlerini tutalım.” (I. Yuhanna 5:3) Ayrıca İsa da resullerine “Eğer beni seviyorsanız, emirlerimi tutarsınız” dedi.—Yuhanna 14:15.

17. İsa, takipçilerine hangi özel emri verdi; bunun bugün bizim için de geçerli olduğunu nasıl biliyoruz?

¹⁷ Mesih, takipçilerine birbirlerini sevmeleri emrinin yanında hangi özel emri verdi? İsa, onlara öğrettiği gibi vaaz etmelerini emretti. Petrus “kavma vâzedip şehadet etmeği bize emretti,” diye yazdı. (Resullerin İşleri 10:42) İsa kesin biçimde şunu emretti: “İmdi, siz gidip bütün milletleri şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs ismile vaftiz eyleyin; size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin.” (Matta 28:19, 20; Resullerin İşleri 1:8) İsa, bu talimatların şimdi ‘sonun vaktinde’ yaşayan takipçileri için de geçerli olacağını açıkladı; çünkü şöyle söyledi: “Krallığın bu iyi haberi, bütün milletlere bir şahitlik amacıyla dünyanın oturulan her yerinde vaaz edilecektir; ve son o zaman gelecektir.” (Daniel 12:4; Matta 24:14) Tabii ki, vaaz etmemiz Tanrı’nın iradesidir. Ancak, bazıları Tanrı’nın bu işi yapmamızı talep etmekle bizden çok şey istediğini düşünebilir. Fakat gerçekten öyle midir?

Neden Çok Zor Görünebilir?

18. Yehova’nın istediklerini yaptığımızdan dolayı acı çektiğimizde, neyi unutmamalıyız?

¹⁸ Gördüğümüz gibi, tarih boyunca Yehova insanlardan çeşitli taleplere uymalarını istedi. Onlardan nasıl farklı şeyler istendiyse karşılaştıkları denemelerin niteliği de farklı oldu. Tanrı’nın sevgili Oğlu, en zor denemelerle karşılaştı ve sonunda Tanrı’nın istediğini yaptığı için, en acımasız şekilde öldürüldü. Ancak, Yehova’nın bizden istediğini yaptığımızdan dolayı acı çektiğimizde, karşılaştığımız denemelerden O’nun sorumlu olmadığını unutmamalıyız. (Yuhanna 15:18-20; Yakub 1:13-15) Günahı, acıları ve ölümü Şeytan’ın isyanı getirdi; Yehova’nın, hizmetçilerinden istediklerini çoğunlukla zorlaştıran koşulları yaratan da odur.—Eyub 1:6-19; 2:1-8.

19. Tanrı’nın bizden Oğlu aracılığıyla istediğini yapmak neden bir imtiyazdır?

¹⁹ Yehova, insanların çektiği tüm acıların tek çaresinin gökteki Krallık yönetimi olduğunu, sonun bu vaktinde hizmetçilerinin tüm yeryüzünde ilan etmelerini Oğlu aracılığıyla emretti. Tanrı’nın bu hükümeti savaşlar, suçlar, yoksulluk, yaşlılık, hastalık ve ölüm de dahil yeryüzündeki tüm sorunları ortadan kaldıracaktır. Bu Krallık ayrıca, ölülerin bile diriltileceği görkemli bir yeryüzü cenneti meydana getirecek. (Matta 6:9, 10; Luka 23:43; Resullerin İşleri 24:15; Vahiy 21:3, 4) Bunlarla ilgili iyi haberi bildirmek ne büyük bir imtiyaz! Öyleyse, Yehova’nın yapmamızı istediği şeyler konusunda bir sorun olmadığı açıktır. Muhalefetle karşılaşıyoruz, fakat bundan İblis Şeytan ve dünyası sorumludur.

20. İblis’in meydan okumalarına nasıl başarıyla cevap verebiliriz?

²⁰ Şeytan’ın meydan okumalarına nasıl başarıyla cevap verebiliriz? Şu sözleri aklımızda tutarak: “Oğlum, hikmetli ol, ve yüreğimi sevindir, ta ki, beni ayıplıyana cevap vereyim.” (Süleymanın Meselleri 27:11) İsa, yeryüzünde Babası’nın iradesini yerine getirmek için gökteki güvenli yaşamını bırakarak, Yehova’nın Şeytan’ın alaylarına cevap vermesini sağladı. (İşaya 53:12; İbraniler 10:7) İsa, bir insan olarak karşılaştığı her denemeye, hatta işkence direğindeki ölüme bile dayandı. Eğer Örneğimiz olarak onu izlersek, biz de acılara dayanabilir ve Yehova’nın bizden istediklerini yapabiliriz.—İbraniler 12:1-3.

21. Yehova ile Oğlu’nun gösterdiği sevgi hakkında ne düşünüyorsunuz?

²¹ Tanrı ve Oğlu bizim için çok büyük bir sevgi gösterdi! İsa’nın kurbanlığı sayesinde, itaatli insanlar Cennette sonsuza dek yaşama beklentisine sahiptir. Bu nedenle, hiçbir şeyin ümidimizi zayıflatmasına izin vermeyelim. Tersine, ‘Tanrı’nın Oğlu beni sevdi ve benim uğruma kendisini teslim etti’ diyen Pavlus gibi, İsa’nın mümkün kıldığı şeyin etkisini kişisel olarak yüreğimizin derinliklerinde hissedelim. (Galatyalılar 2:20) Ve, hiçbir zaman bizden çok şey istemeyen sevgi dolu Tanrımız Yehova’ya derin minnettarlığımızı gösterelim.

Nasıl Cevap Verirdiniz?

◻ Yehova bizden bugün ne istiyor?

◻ Resulleriyle son akşamında, Mesih sevginin önemini nasıl vurguladı?

◻ Tanrı’yı sevdiğimizi nasıl kanıtlarız?

◻ Yehova’nın bizden istediğini yapmak neden bir imtiyazdır?

[Sayfa 23’teki resim]

İsa, resullerinin ayaklarını yıkayarak nasıl bir ders verdi?

[Sayfa 25’teki resim]

Muhalefete rağmen, iyi haberi başkalarıyla paylaşmak sevinçli bir imtiyazdır