Yehova Kurtuluşa Erişmemiz İçin Bizi Korur

“Sizler, son dönemde ortaya çıkmaya hazır olan bir kurtuluşa erişmek üzere, imanınız sayesinde ve Tanrı’nın gücüyle korunmaktasınız” (1. PET. 1:5).

NASIL CEVAPLARSINIZ?

Yehova bizi hakiki tapınmaya nasıl çekti?

Yehova’nın bize öğütleriyle yol göstermesine nasıl izin verebiliriz?

Yehova bizi hangi yollarla teşvik eder?

1, 2. (a) Tanrı’nın sadakatimizi korumamıza yardım edeceğine neden güvenebiliriz? (b) Yehova her birimizi ne kadar iyi tanır?

“KİM sona kadar dayanırsa kurtulacak” (Mat. 24:13). İsa bu sözleriyle, Şeytan’ın dünyası yok edildiğinde hayatta kalmak için sadakatimizi sona kadar korumamız gerektiğini açıkça belirtti. Fakat Yehova bizden bunu kendi hikmetimizle ya da gücümüzle yapmamızı beklemez. Kutsal Kitap bize şu güvenceyi verir: “Tanrı güvenilirdir; gücünüzün ötesinde denenmenize izin vermeyecek, ayartmayla karşılaştığınızda dayanabilmeniz için çıkış yolunu da sağlayacaktır” (1. Kor. 10:13). Bu sözler ne anlama gelir?

² Yehova’nın gücümüzün ötesinde denenmeyeceğimiz güvencesini verebilmesi için bizim hakkımızda her şeyi bilmesi gerekir; karşılaştığımız zorlukları, kişiliğimizi ve ne kadarına dayanabileceğimizi bilmelidir. Peki Tanrı bizi gerçekten bu kadar iyi tanır mı? Evet. Kutsal Yazılar Yehova’nın her birimizi çok yakından tanıdığını gösterir. Yehova günlük yaşamda yaptıklarımızı ve alışkanlıklarımızı bilir. Hatta düşüncelerimizin ve yüreğimizdeki niyetlerin bile farkındadır (Mezmur 139:1-6’yı okuyun).

3, 4. (a) Davut’un yaşadıkları Yehova’nın insanlarla ilgilendiğini nasıl gösterir? (b) Yehova günlerimizde hangi olağanüstü işi yapıyor?

³ Göklerdeki yüce Yaratıcımızın yeryüzündeki insanlarla böyle ilgilendiğine inanmak zor mu? Mezmur yazarı Davut da bunu düşünüp Yehova’ya şöyle demişti: “Yarattığın gökleri, elinin eserlerini, yaptığın ay ve yıldızları görünce düşündüm: Ölümlü insan kim ki, onu hatırlayasın?” (Mezm. 8:3, 4). Davut bunları Yehova’nın onun için yaptıklarını düşünerek söylemiş olabilir. Yehova onu, yani Yesse’nin en küçük oğlunu, “Kendi yüreğine göre bir adam” olarak gördü ve ‘sürü güttüğü otlaklardan alıp İsrail’in önderi yaptı’ (1. Sam. 13:14; 2. Sam. 7:8). Evrenin Yaratıcısı, bu küçük çobanın bile en özel düşüncelerini ve duygularını önemsiyordu. Bunu fark ettiğinde Davut’un neler hissetmiş olabileceğini bir düşünün!

⁴ Bugün Yehova’nın bize gösterdiği olağanüstü ilgiyi düşününce benzer bir hayranlık duymuyor muyuz? Yehova ‘bütün milletlerin değerli şeylerini’ hakiki tapınmada birleştiriyor ve kullarının sadakatlerini korumalarına yardım ediyor (Hag. 2:7). Yehova’nın sadakatimizi korumamıza nasıl yardım ettiğini daha iyi anlamak için, ilk önce O’nun insanları hakiki tapınmaya nasıl çektiğini ele alalım.

TANRI BİZİ HAKİKİ TAPINMAYA ÇEKER

 5. Yehova insanları Mesih’e nasıl çeker? Bir örnek verin.

⁵ İsa “Beni gönderen Babam çekmedikçe hiç kimse bana gelemez” demişti (Yuhn. 6:44). Bu sözler ancak Tanrı’nın yardımıyla Mesih’in öğrencisi olabileceğimizi gösterir. Yehova itaatli ve yumuşak başlı kişileri Mesih’e nasıl çeker? Duyuru işi ve kutsal ruhu aracılığıyla. Örneğin Pavlus ve hizmet arkadaşları Filipi’deyken, Lidya isimli bir kadınla tanışmış ve ona iyi haberi duyurmuşlardı. İlham edilmiş kayıt şöyle der: “Pavlus’un söylediklerine kulak vermesi için Yehova onun yüreğini açmıştı.” Evet, Yehova ruhuyla Lidya’nın mesajı anlamasına yardım etti ve sonuç olarak o ve ev halkı vaftiz edildi (Elçi. 16:13-15).

 6. Yehova nasıl her birimizi hakiki tapınmaya çekti?

⁶ Lidya’nın yaşadıkları bir istisna mıydı? Tabii ki hayır. Eğer Mesih’in bir takipçisiyseniz, Tanrı sizi de hakiki tapınmaya çekmiş demektir. Gökteki Babamız, Lidya’nın yüreğinde değerli bir şey gördüğü gibi sizde de iyi bir şey gördü. İyi habere kulak vermeye başladığınızda Yehova kutsal ruhu aracılığıyla bu mesajı kavramanıza yardım etti (1. Kor. 2:11, 12). Öğrendiklerinizi uygulamaya çalıştığınızda, isteğini yapma çabalarınızı destekledi. Hayatınızı O’na adadığınızda çok sevindi. Aslında yaşama götüren yolda yürümeye başladığınızdan beri Yehova attığınız her adımda sizin yanınızda oldu.

 7. Yehova’nın sadık kalmamıza yardım edeceğini nereden biliyoruz?

⁷ Yehova, O’nun yolunda yürümeye başlamamıza yardım ettiyse bundan sonra da bizi yalnız bırakmayacak, sadakatimizi korumamıza yardım edecektir. O, kendi başımıza hakikate gelmediğimiz gibi kendi başımıza hakikatte kalamayacağımızı da biliyor. Elçi Petrus İsa’nın meshedilmiş takipçilerine şöyle dedi: “Sizler, son dönemde ortaya çıkmaya hazır olan bir kurtuluşa erişmek üzere, imanınız sayesinde ve Tanrı’nın gücüyle korunmaktasınız” (1. Pet. 1:5). Bu sözler İsa’nın tüm takipçileri için geçerlidir ve günümüzde hepimizi ilgilendirmelidir. Neden? Çünkü sadık kalmak için hepimizin Tanrı’nın yardımına ihtiyacı var.

YANLIŞ BİR ADIM ATMAMIZI ENGELLER

 8. Yanlış bir adım atmamak üzere neden dikkatli olmalıyız?

⁸ Yaşamdaki baskılar ve kendi kusurluluğumuz, olayları Yehova’nın bakış açısından görmemizi engelleyebilir ve farkında olmadan yanlış bir adım atma tehlikesiyle karşı karşıya kalabiliriz (Galatyalılar 6:1’i okuyun). Davut’un yaşadığı bir olay buna örnektir.

9, 10. Yehova, Davut’un yanlış bir adım atmasını nasıl engelledi? Bugün bize nasıl yardım eder?

⁹ Davut, peşine düşen kıskanç Kral Saul’a misilleme yapmayarak övgüye değer bir özdenetim göstermişti (1. Sam. 24:2-7). Fakat bundan kısa bir süre sonra kontrolünü kaybedip duygularına yenik düştü. Adamları ve kendisi için erzağa ihtiyacı olduğunda Nabal isimli bir İsrailliden nezaketle yardım istedi. Nabal küstahça karşılık verince Davut öfkelendi ve Nabal’dan öç almak için onun tüm ev halkını öldürmeye karar verdi; masum insanların kanını dökerek Tanrı’nın önünde suçlu duruma düşeceğini fark etmedi. Ancak Nabal’ın karısı Abigail’in tam zamanında araya girmesi, Davut’u korkunç bir hata yapmaktan alıkoydu. Yehova’nın olaya müdahale ettiğini fark eden Davut, Abigail’e “Bugün seni karşıma çıkaran İsrail’in Tanrısı Yehova’ya şükürler olsun!” dedi. “Şükrolsun ki böyle sağduyulu davrandın! Bugün beni kan dökme suçundan ve öcümü kendi elimle almaktan alıkoyduğun için Tanrı senden razı olsun” (1. Sam. 25:9-13, 21, 22, 32, 33).

¹⁰ Bu kayıttan biz ne ders alabiliriz? Yehova, Davut’un yanlış bir adım atmasını engellemek için Abigail’i kullanmıştı. Günümüzde bizim için de aynısını yapabilir. Tabii ne zaman bir hata yapacak olsak Tanrı’nın birini gönderip bu hatayı engellemesini beklememeliyiz. Ayrıca herhangi bir durumda Tanrı’nın ne yapacağını ya da amacının gerçekleşmesi için neye izin vereceğini tam olarak bilemeyiz (Vaiz 11:5). Bununla birlikte Yehova’nın her zaman koşullarımızın farkında olduğuna ve O’na sadık kalmamıza yardım edeceğine güvenebiliriz. O bize şu güvenceyi verir: “Sana anlayış vereceğim. . . . . Gideceğin yolda seni eğiteceğim. Sana öğüt vereceğim, gözüm üzerinde olacak” (Mezm. 32:8). Yehova bize nasıl öğüt verir? Öğütlerinden yarar görmek için ne yapmalıyız? Yehova’nın, toplumuna bugün de yol gösterdiğinden neden emin olabiliriz? Şimdi bu sorulara Vahiy kitabının verdiği cevapları ele alalım.

ÖĞÜTLERİYLE BİZİ KORUR

11. Yehova cemaatlerde yaşanan olayların ne ölçüde farkındadır?

¹¹ Vahiy kitabının 2. ve 3. bölümlerinde kayıtlı olan görüntüde, yüceltilmiş İsa Mesih, Anadolu’daki yedi cemaati denetlerken görülür. Kayıt Mesih’in sadece cemaatlerdeki genel eğilimleri değil özel durumları da gördüğünü gösterir. Bazı durumlarda, özel olarak bireylere bile değinir ve her seferinde, ihtiyaçları doğrultusunda onları över ya da öğüt verir. Bu görüntünün anlamı nedir? Bu görüntüde, yedi cemaat 1914’ten sonraki meshedilmiş Hıristiyanları temsil eder ve yedi cemaate verilen öğüt, günümüzde dünya çapındaki tüm cemaatler için geçerlidir. Dolayısıyla Yehova’nın bugün Oğlu aracılığıyla toplumuna rehberlik ettiği sonucuna varabiliriz. Peki bu rehberlikten biz nasıl yararlanabiliriz?

12. Yehova’nın adımlarımıza rehber olmasına nasıl izin verebiliriz?

¹² Yehova’nın sevgi dolu rehberliğinden yararlanmanın bir yolu, kişisel inceleme yapmaktır. O, sadık ve sağgörülü hizmetkârın hazırladığı yayınlar aracılığıyla bize bol bol öğüt verir (Mat. 24:45). Bununla birlikte bu öğütlerden yararlanmak için onları incelemeye vakit ayırmalı ve öğrendiklerimizi uygulamalıyız. Kişisel inceleme yaptığımızda Yehova’nın bizi ‘tökezlemekten korumasına’ izin vermiş oluruz (Yahd. 24). Bir yayını incelerken, bir noktanın tam sizin için yazıldığını düşündüğünüz hiç oldu mu? Bunu Yehova’dan gelen bir düzeltme olarak kabul edin. Bir arkadaşınız bir şeye dikkatinizi çekmek için nasıl omzunuza hafifçe dokunursa, Yehova da ruhunu kullanarak davranış ya da kişiliğinizde gelişmeniz gereken bir yöne dikkat çekebilir; kuşkusuz sizin gibi birçok kişinin de düzeltilmeye ihtiyacı vardır. Kutsal ruhun uyarılarına duyarlı olursak Yehova’nın adımlarımıza rehber olmasına izin vermiş oluruz (Mezmur 139:23, 24’ü okuyun). Bu yüzden, kişisel inceleme için ne kadar zaman ve çaba harcadığımızı gözden geçirmeliyiz.

13. İnceleme alışkanlıklarımızı neden gözden geçirmeliyiz?

¹³ Eğlenceye aşırı zaman harcamak kişisel tetkik için ayıracağımız zamanı elimizden alabilir. Bir birader şunu fark etti: “Kişisel incelemeyi atlamak çok kolay. Eğlenmek günümüzde eskisinden daha kolay ve daha ucuz. Eğlence artık her yerde; televizyonda, bilgisayarda ve cep telefonunda. Çevremiz eğlenceyle kuşatılmış.” Dikkatli olmazsak etraflı bir kişisel inceleme yapmak için gereken zaman giderek azalabilir, öyle ki sonunda hiç vaktimiz kalmayabilir (Efes. 5:15-17). Öyleyse her birimizin şunları düşünmesi iyi olur: ‘Tanrı’nın Sözünü derinlemesine incelemek için ne sıklıkta zaman ayırıyorum? Sadece ibadette bir görevim ya da konuşmam olduğunda mı?’ Eğer öyleyse, aile ibadeti ya da kişisel tetkike ayırdığımız akşamı, Yehova’nın hikmetini bir define araştırır gibi araştırmak için daha iyi kullanabiliriz; bu hikmet bizi koruyup sona kadar sadık kalmamıza yardım edebilir (Özd. 2:1-5).

TEŞVİKİYLE BİZİ AYAKTA TUTAR

14. Yehova’nın duygularımızla ilgilendiğini Kutsal Yazılar nasıl gösterir?

¹⁴ Davut pek çok acı olay yaşadı (1. Sam. 30:3-6). İlhamla yazdığı sözler Yehova’nın onun duygularının farkında olduğunu gösterir (Mezmur 34:18; 56:8’i okuyun). Tanrı bizim duygularımızın da farkındadır. ‘Kalbimiz kırıldığında’ veya ‘ruhumuz ezildiğinde’ bize yakınlaşır. Sırf bunu bilmek bile bizi bir ölçüde teselli edebilir; tıpkı şu ilahiyi besteleyen Davut’u teselli ettiği gibi: “Senin vefandır benim neşem, sevincim, çünkü çektiğim ıstırabı gördün; içimdeki dertleri anladın” (Mezm. 31:7). Fakat Yehova sıkıntımızı fark etmekten daha fazlasını yapar. Teselli ve teşvikleriyle bizi ayakta tutar. Yehova bazen bunu ibadetlerimiz yoluyla yapar.

15. Asaf’ın yaşadıklarından ne öğrenebiliriz?

¹⁵ İbadetlere katılmanın yararlarından birini mezmur yazarı Asaf’ın yaşadıklarından görebiliriz. Haksızlıklara takılıp kalan Asaf, Tanrı’ya hizmet etmenin gerçekten önemli olup olmadığını sorgulamaya başlamıştı. Bu yüzden cesaretsizliğe kapıldı ve duygularını şöyle dile getirdi: “Benim yüreğim buruklaşmış, gönlüme derin acılar dolmuştu.” O neredeyse Yehova’ya hizmet etmeyi bırakacaktı. Asaf’ın toparlanmasına ne yardım etti? O ‘Tanrı’nın yüce mabedine geldi.’ Orada Yehova’ya ibadet eden diğer kişilerle birlikte olunca yeniden doğru bir bakış açısına sahip oldu. Kötülerin refahının geçici olduğunu ve Yehova’nın adaleti mutlaka yerine getireceğini fark etti (Mezm. 73:2, 13-22). Bizim durumumuz da Asaf’ınkine benziyor. Şeytan’ın dünyasındaki adaletsizliklerin yarattığı stres bizi canımızdan bezdirebilir. Ama kardeşlerimizle bir araya gelmek bizi canlandırır ve Yehova’ya her zaman sevinçle hizmet etmemizi sağlar.

16. Hanna’nın yaşadıkları bize nasıl yardımcı olabilir?

¹⁶ Peki ya cemaatte yaşadığınız bir durum ibadetlere gitmenizi zorlaştırıyorsa? Belki bir hizmet imtiyazını bırakmak zorunda kaldınız ve utanıyorsunuz ya da bir kardeşle anlaşmazlık yaşıyorsunuz. Öyleyse Hanna’nın yaşadıkları size yardımcı olabilir (1. Samuel 1:4-8’i okuyun). Hatırlarsanız onun büyük bir ailevi problemi vardı. Kuması Peninna onu sürekli huzursuz ediyordu. Her yıl ailece Yehova’ya kurban sunmak için Şilo’ya gittiklerinde, içinde bulunduğu durum ona daha da ağır geliyordu. Hanna üzüntüden o kadar perişan olurdu ki “ağlar, bir şey yemezdi.” Yine de Yehova’ya ibadet etmek için Şilo’ya gitmeyi bırakmadı. Yehova da onun vefasını gördü ve ödüllendirdi (1. Sam. 1:11, 20).

17, 18. (a) İbadetlerde hangi yollarla teşvik buluruz? (b) Yehova’nın kurtuluşa erişmeniz için sizinle şefkatle ilgilendiğini düşününce ne hissediyorsunuz?

¹⁷ Bugün İsa’nın takipçileri Hanna’yı örnek almalıdır. İbadetlere düzenli olarak katılmamız gerekir. İhtiyacımız olan teşviki hepimiz zaman zaman ibadetlerde almışızdır (İbr. 10:24, 25). Orada iman kardeşlerimizin sıcak sevgisi bizi rahatlatır. Bir konuşmada ya da cevapta duyduğumuz basit bir söz bile bizi derinden etkileyebilir. İbadetten önce ya da sonra yaptığımız sohbetlerde, bir kardeşimiz bizi şefkatle dinleyebilir ya da teselli edici şeyler söyleyebilir (Özd. 15:23; 17:17). Yehova’ya ilahiler söylerken içimiz sevinçle dolar. Özellikle ‘huzursuz düşünceler içimizi sardığında’ ibadetlerde aldığımız teşvike ihtiyacımız olur; orada Yehova bizi ‘tesellileriyle’ ayakta tutar ve O’na sadık kalma kararımızı destekler (Mezm. 94:18, 19).

¹⁸ Tanrımızın şefkatini ve ilgisini düşününce Asaf gibi biz de kendimizi güvende hissediyor ve söylediği şu ilahiye katılıyoruz: “Benim sağ elimden tuttun. Öğüdünle yol gösterirsin” (Mezm. 73:23, 24). Kurtuluşa erişmek üzere bizi koruduğu için Yehova’ya çok minnettarız!

[Sayfa 28’deki resim]

Yehova sizi de hakiki tapınmaya çekti

[Sayfa 30’daki resimler]

Tanrı’nın öğütlerini uygulayarak korunuruz

[Sayfa 31’deki resim]

Teşvik bizi ayakta tutar