6. ‘Büyüme’ ile ilgili hangi ifade Resullerin İşleri kitabında üç kez geçer; bu ifade neyi kasteder?

⁶ Resullerin İşleri 1:8 ayetindeki peygamberliğin gerçekleşmesini incelemek için, Mukaddes Kitapta küçük farklılıklarla sadece üç kez geçen ve üçü de Resullerin İşleri kitabında bulunan “Allahın sözü büyüyordu” ifadesini ele almak gerekir. (Resullerin İşleri 6:7; 12:24; 19:20) O pasajlardaki ‘Tanrı’nın sözü’ veya “Rab sözü” ifadesi iyi haberi kasteder; bu haber, Tanrısal hakikatin heyecan verici mesajıdır ve onu kabul edenlerin yaşamlarını değiştiren canlı, güçlü bir mesajdır.—İbraniler 4:12.

 7. Resullerin İşleri 6:7’de sözü edilen ‘büyüme’ neyle bağlantılıdır; MS 33 yılının Pentikost gününde ne oldu?

⁷ Tanrı’nın sözünün ‘büyümesiyle’ ilgili ilk ifade Resullerin İşleri 6:7’de geçer. Orada şunları okuyoruz: “Allahın sözü büyüyordu, ve Yeruşalimde şakirtlerin sayısı çok artıyordu. Kâhinlerden bir çoğu da imana itaat ediyorlardı.” Burada sözü edilen ‘büyüme’ İsa’nın öğrencilerinin sayısındaki artışla bağlantılıdır. Daha önce, MS 33 yılının Pentikost gününde Tanrı’nın mukaddes ruhu, bir evin üst katındaki odada toplanan 120 öğrencinin üzerine dökülmüştü. Sonra resul Petrus heyecan yaratan bir konuşma yaptı ve o gün 3.000 kadar kişi iman etti. Binlerce insan, yaklaşık 50 gün önce bir suçlu gibi direğe çivilenen İsa’nın adıyla vaftiz edilmek üzere Yeruşalim ve çevresindeki ırmaklara veya havuzlara giderken ne büyük bir karışıklık yaşanmış olmalı!—Resullerin İşleri 2:41.

 8. MS 33 yılının Pentikost’undan sonra İsa’nın öğrencilerinin sayısı nasıl arttı?

⁸ Tabii bu sadece bir başlangıçtı. Yahudi dinsel liderlerin sürekli olarak vaaz etme faaliyetini durdurmaya çalışmaları boşunaydı. Yehova, “kurtulanları günden güne onlara [İsa’nın öğrencilerine] katıyordu” ve bu dinsel liderleri düş kırıklığına uğratıyordu. (Resullerin İşleri 2:47) Çok geçmeden, iman edenlerin “sayısı beş bin kadar oldu.” Bundan sonra ‘iman eden daha birçok erkek ve kadın Rabbe katılmaya’ devam etti. (Resullerin İşleri 4:4; 5:14) Daha sonraki bir dönem hakkında şunları okuyoruz: “Bütün Yahudiyede, Galilede, ve Samiriyede kilise bina olunarak selâmette idi; ve Rab korkusunda ve Ruhülkudüsün tesellisinde yürüyerek çoğalıyordu.” (Resullerin İşleri 9:31) Bir süre sonra, muhtemelen MS 58 dolaylarında “iman eden nice bin adam”dan söz edildi. (Resullerin İşleri 21:20) O zamana kadar milletlerden iman eden birçok kişi de olmuştu.

 9. İsa’nın ilk takipçileri hakkında neler söyleyebilirsiniz?

⁹ Bu sayısal artış büyük ölçüde bu yeni dini kabul eden kişilerden kaynaklanıyordu. Bu din, yeni olmakla birlikte dinamikti. İsa’nın öğrencileri, bazıları hakikati şiddetli zulüm görmüş kişilerden duymuş olmasına rağmen, pasif kilise üyelerinin tersine, Yehova’ya ve Sözüne sıkıca bağlıydılar. (Resullerin İşleri 16:23, 26-33) Hıristiyanlığı kabul eden kişiler, bu kararı akıl ve vicdan yetilerini kullanarak aldılar. (Romalılar 12:1) Onlar Tanrı’nın yolları hakkında öğretim aldılar; hakikat zihin ve yüreklerindeydi. (İbraniler 8:10, 11) Onlar inançları uğruna ölmeye razıydılar.—Resullerin İşleri 7:51-60.

10. İsa’nın ilk takipçileri hangi sorumluluğu kabul etti; günümüzde hangi benzerliği görüyoruz?

¹⁰ Hıristiyan öğretisini benimseyen kişiler hakikati başkalarıyla paylaşma sorumluluğunu kabul ettiler. Bunun, sayısal artışa doğrudan büyük katkısı oldu. Bir Mukaddes Kitap bilgini şunları söyledi: “İnancını başkalarıyla paylaşmak, sadece gayretli veya resmi olarak tayin edilmiş bir incil vaizine ait bir hak olarak görülmedi. İncil vaizliği her Kilise üyesinin özel bir hakkı ve göreviydi. . . . . Tüm Hıristiyan topluluğunun kendiliğinden gösterdiği çabalar hareket için daha başlangıçtan muazzam bir itici güç oluşturdu.” O devamen şunları yazdı: “İncil vaizliği ilk Hıristiyanların yaşam gücüydü.” İsa’nın gerçek takipçileri için aynı şey bugün de geçerlidir.