Bizi Tanrı’nın Sevgisinden Kim Ayırabilir?

“Biz seviyoruz, çünkü önce o bizi sevdi.”—I. YUHANNA 4:19.

1, 2. (a) Sevildiğimizi bilmek bizim için neden önemlidir? (b) En çok kimin sevgisine ihtiyacımız var?

SEVİLDİĞİNİZİ bilmek sizin için ne kadar önemli? Bebeklikten yetişkinliğe dek sevgi gören insanlar çok iyi gelişirler. Hiç annesinin kollarında sevgiyle tuttuğu bir bebeği gözlemlediniz mi? Çok defa etrafında olup bitenler ne olursa olsun, annesinin gülümseyen gözlerinin içine bakarken rahattır, kendisini seven bir annenin kollarında huzur içindedir. Ya da, bazen çalkantılı geçen ergenlik dönemindeki halinizi hatırlıyor musunuz? (I. Selânikliler 2:7, Müjde) O dönemde belki bazen ne istediğinizi ya da ne hissettiğinizi bilemediğiniz anlar oldu, fakat anne ve babanızın sizi sevdiğini bilmek ne kadar önemliydi! Herhangi bir sorun veya soru için onlara yaklaşabileceğinizi bilmek rahatlatıcı değil miydi? Gerçekten de, sevilmek bütün yaşamımız boyunca en büyük ihtiyaçlarımızdan biridir. Bu sevgi değerli olduğumuza dair bir güvencedir.

² Kişinin uygun gelişiminde ve dengeli bir kişilik edinmesinde ana babanın eksilmeyen sevgisinin kesinlikle önemli bir katkısı vardır. Bununla birlikte, gökteki Babamız Yehova’nın bizi sevdiğini bilmek, ruhi ve duygusal iyiliğimiz için çok daha önemlidir. Bu derginin bazı okuyucularının onlarla gerçekten ilgilenen bir ana babası olmamış olabilir. Eğer sizin durumunuz da böyleyse, cesaretiniz kırılmasın. Ana baba sevgisini hiç tatmamış veya yeterince görmemiş olsanız bile, Tanrı’nın vefalı sevgisi bunu telafi eder.

 3. Yehova, kavmi için duyduğu sevgi konusunda onlara nasıl güvence verdi?

³ Yehova, peygamberi İşaya aracılığıyla bir annenin emzikteki bebeğini ‘unutabileceğini’, ama Kendisinin kavmini unutmayacağını söyledi. (İşaya 49:15) Benzer şekilde, Davud güvenle şöyle dedi: “Anam ve babam beni bıraktıkları zaman, RAB beni kayırır.” (Mezmur 27:10) Bu sözler ne kadar güven vericidir! Koşullarınız ne olursa olsun, eğer kendinizi Yehova’ya vakfederek O’nunla bir ilişkiye sahip olduysanız, şunu hiç unutmamalısınız: Yehova’nın size duyduğu sevgi, bir insanın sevgisinden çok daha üstündür!

Kendinizi Tanrı’nın Sevgisinde Tutun

 4. İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerine, Tanrı’nın onlara duyduğu sevgi konusunda nasıl güvence verildi?

⁴ İlk kez ne zaman Yehova’nın sevgisi hakkında bilginiz oldu? Belki sizin deneyiminiz de İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerinin deneyimine biraz benziyor olabilir. Pavlus Romalılara yazdığı mektubun 5. babında, bir zamanlar Tanrı’ya yabancılaşmış olan günahkâr insanların nasıl Yehova’nın sevgisiyle tanıştığını çok güzel ifadelerle anlattı. 5. ayette şunları okuyoruz: “Bize verilmiş olan Ruhülkudüs vasıtası ile, Allahın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür.” 8. ayette Pavlus şunları ekliyor: “Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.”

 5. Tanrı’nın sevgisinin büyüklüğünü nasıl takdir etmeye başladınız?

⁵ Benzer şekilde, Tanrı’nın Sözündeki hakikat size bildirildiğinde ve bu hakikate iman etmeye başladığınızda, Yehova’nın mukaddes ruhu yüreğinizde işlemeye başladı. Bu şekilde, Yehova’nın, sevgili Oğlunu sizin uğrunuzda ölmesi için göndermekle yaptığı işin büyüklüğünü kavramaya ve takdir etmeye başladınız. Böylece Yehova, Kendisinin insanlığı ne kadar sevdiğini fark etmenize yardımcı oldu. Tanrı’ya yabancı günahkâr biri olarak doğmanıza rağmen, Yehova’nın insanlara, sonsuz yaşam beklentisiyle aklanma yolunu açmış olduğunu anladığınızda, yüreğiniz etkilenmedi mi? O zaman Yehova’ya karşı sevgi duymadınız mı?—Romalılar 5:10.

 6. Neden bazen kendimizi Tanrı’dan biraz uzak hissedebiliriz?

⁶ Gökteki Babanızın sevgisi sizi cezbettikten ve O’na makbul olması için yaşamınızda gerekli değişiklikleri yaptıktan sonra, hayatınızı Tanrı’ya vakfettiniz. Artık Tanrı’yla barışıksınız. Fakat, bazen kendinizi Tanrı’ya biraz uzak hissediyor musunuz? Bu hepimize olabilir. Fakat Tanrı’nın değişmeyeceğini her zaman hatırlayın. O’nun sevgisi, sıcak ışınlarını yeryüzüne göndermeyi hiçbir zaman durdurmayan Güneş kadar değişmez ve sabittir. (Malaki 3:6; Yakub 1:17) Oysa biz, geçici de olsa değişebiliriz. Gezegenimiz Dünya dönerken, bir yarısı karanlıkta kalır. Benzer şekilde, çok sınırlı da olsa eğer Tanrı’dan biraz uzaklaşırsak, O’nunla ilişkimizde bir soğukluk hissedebiliriz. Bu durumu düzeltmek için ne yapabiliriz?

 7. Kendi durumumuzu gözden geçirmemiz, Tanrı’nın sevgisinde kalmamıza nasıl yardım edebilir?

⁷ Eğer, Tanrı’nın sevgisinden biraz ayrıldığımızı hissediyorsak, kendimize şunu sormalıyız: ‘Tanrı’nın sevgisini hafife mi almaya başladım? Bazı yönlerden imanda zayıflayarak, biraz da olsa, yaşayan sevgi dolu Tanrı’dan yavaş yavaş uzaklaştım mı? Zihnimi ‘ruhun şeyleri’ üzerinde odaklamak yerine, “bedenin şeyleri” üzerinde mi odakladım? (Romalılar 8:5-8; İbraniler 3:12) Eğer kendimizi Yehova’dan uzaklaştırdıysak, meseleleri düzeltmek, O’nunla tekrar yakın ve sıcak bir ilişkiye girmek için adımlar atabiliriz. Yakub bizi önemle şunu yapmaya teşvik ediyor: “Allaha yaklaşın, ve size yaklaşacaktır.” (Yakub 4:8) Yahuda’nın şu sözlerine kulak verin: “Siz, ey sevgililer, kendinizi en mukaddes olan imanınız üzerine bina ederek, Ruhülkudüste dua ederek, . . . . kendinizi Allahın sevgisinde tutun.”—Yahuda 20, 21.

Değişen Koşullar Tanrı’nın Sevgisini Etkilemez

 8. Yaşamımızda aniden hangi değişiklikler meydana gelebilir?

⁸ Hayatımızda birçok değişiklikler olabilir. Kral Süleyman, hepimizin ‘vakit ve beklenmedik olaylarla karşılaştığımızı’ belirtti. (Vaiz 9:11) Bir gecede yaşamımız tamamıyla değişebilir. Bir gün sağlığımız yerindeyken, ertesi gün ağır bir şekilde hasta olabiliriz. Sürekli bir işimiz var gibi görünürken, ertesi gün işsiz kalabiliriz. Sevdiğimiz biri aniden ölebilir. Bir ülkede İsa’nın takipçileri bir süreden beri huzurlu bir ortamda yaşarken, aniden şiddetli bir zulümle karşılaşabilir. Sahte suçlamalara maruz kalabilir ve bunun sonucunda haksızlığa uğrayabiliriz. Evet, yaşam tamamen istikrarlı veya güvenceli değildir.—Yakub 4:13-15.

 9. Romalılar 8. baptaki kaydın bir kısmını incelemek neden yararlıdır?

⁹ Üzücü olaylarla karşılaştığımızda, kendimizi terk edilmiş hissetmeye başlayabilir, hatta Tanrı’nın bize olan sevgisinin azaldığını düşünebiliriz. Hepimiz bu tür olaylarla karşılaşabileceğimize göre, resul Pavlus’un Romalılar 8. baptaki çok teselli edici sözlerinin üzerinde dikkatle düşünmemiz iyi olur. O sözler İsa’nın ruhla meshedilmiş takipçilerine söylenmişti. Fakat ilke olarak, İsa’dan önceki dönemde İbrahim’in durumunda olduğu gibi, Tanrı’nın dostları olarak aklanan başka koyunlar için de geçerlidir.—Romalılar 4:20-22; Yakub 2:21-23.

10, 11. (a) Düşmanlar Tanrı’nın kavmine karşı bazen hangi suçlamalarda bulunuyorlar? (b) Bu suçlamalar İsa’nın takipçileri için aslında neden önemli değildir?

¹⁰ Romalılar 8:31-34’ü okuyun. Pavlus şöyle soruyor: “Eğer Allah bizimle ise, bize karşı kim vardır?” Şeytan ve kötü dünyasının bize karşı olduğu doğrudur. Düşmanlar bize karşı sahte suçlamalarda bulunabilirler, hatta bunu mahkemelerde yapabilirler. Bazı ana babalar, çocuklarının Tanrı’nın kanununu bozan tıbbi yöntemleri kabul etmelerine veya putperest kökenli kutlamalara katılmalarına izin vermedikleri için, onlardan nefret etmekle suçlandılar. (Resullerin İşleri 15:28, 29; II. Korintoslular 6:14-16) İsa’nın başka sadık takipçileri, savaşta hemcinslerini öldürmedikleri veya politikaya katılmadıkları için, kışkırtıcılık gibi asılsız suçlamalara maruz kaldılar. (Yuhanna 17:16) Bazı muhalifler medyada iftira niteliğinde yalanlar yaydılar ve hatta Yehova’nın Şahitlerini tehlikeli bir tarikat olmakla suçladılar.

¹¹ Fakat resullerin günlerinde de şu sözlerin söylendiğini unutmayın: “Bu fırka için biliyoruz ki, her yerde ona karşı söylenilmektedir.” (Resullerin İşleri 28:22) Sahte suçlamaların gerçekten bir önemi var mı? İsa’nın gerçek takipçilerini, Mesih’in fidye kurbanlığına olan imanlarına dayanarak aklayan Tanrı’dır. Yehova, Kendisine tapınan kişilere en değerli armağanı, yani çok sevdiği Kendi Oğlunu verdikten sonra, neden onları sevmeyi bıraksın? (I. Yuhanna 4:10) Şimdi Mesih diriltilmiş ve Tanrı’nın sağında oturtulmuş olduğuna göre, takipçilerini etkin şekilde savunmaktadır. Kim Mesih’in, takipçileriyle ilgili savunmasını çürütecek haklı gerekçeler gösterebilir veya Tanrı’nın sadık hizmetçileriyle ilgili olumlu hükmüne meydan okuyabilir? Hiç kimse!—İşaya 50:8, 9; İbraniler 4:15, 16.

12, 13. (a) Hangi durumlar veya koşullar bizi Tanrı’nın sevgisinden ayıramaz? (b) İblis’in başımıza sıkıntılar açmaktaki amacı nedir? (c) İsa’nın takipçileri neden sonunda tam anlamıyla galip geliyorlar?

¹² Romalılar 8:35-37’yi okuyun. Kendimiz dışında bizi Yehova’nın ve Oğlu Mesih İsa’nın sevgisinden ayırabilecek bir kimse veya bir şey var mıdır? Şeytan, İsa’nın takipçilerinin başına büyük sıkıntılar açmak için yeryüzündeki yandaşlarını kullanabilir. Geçen yüzyılda birçok ülkede çok sayıda iman kardeşimiz şiddetli zulmün hedefi oldu. Bugün bazı yerlerde kardeşlerimiz her gün ekonomik sıkıntılarla karşı karşıyadır. Bazıları açlıktan kaynaklanan acılar çekiyor ya da bazılarının yeteri kadar giysisi yok. Şeytan’ın bu sıkıntılara yol açmaktaki amacı nedir? Amaçlarından biri en azından, Yehova’ya sunulan hakiki tapınmayı engellemektir. Şeytan Tanrı’nın bize olan sevgisinin soğuduğuna inanmamızı istiyor. Fakat bu doğru mu?

¹³ Mezmur 44:22’den alıntı yapmış olan Pavlus gibi, biz de Tanrı’nın yazılı Sözünü inceledik. Bu şeylerin Tanrı’nın ismi uğrunda bizlerin, yani O’nun ‘koyunlarının’ başına geldiğini anlıyoruz. Bu mesele, Tanrı’nın isminin kutsanması ve evrensel egemenlik hakkının doğrulanmasıyla ilgilidir. Tanrı, artık bizi sevmediği için değil, bu önemli meseleler nedeniyle denemelere izin vermektedir. Hangi üzücü durumla karşılaşırsak karşılaşalım, Tanrı’nın, kavmine ve bireyler olarak her birimize duyduğu sevginin değişmediği konusunda bize güvence veriliyor. Yenilgi gibi görünen bir sonuçla karşılaşsak bile, eğer bütünlüğümüzü korursak, bu yenilgi zafere dönüşecektir. Tanrı’nın sarsılmaz sevgisine dair verilen güvenceden güç ve destek alıyoruz.

14. İsa’nın takipçilerinin yaşayabileceği zorluklara rağmen, Pavlus neden Tanrı’nın sevgisinden emindi?

¹⁴ Romalılar 8:38, 39’u okuyun. Hiçbir şeyin, İsa’nın takipçilerini Tanrı’nın sevgisinden ayıramayacağı konusunda Pavlus’u ikna eden neydi? Kuşkusuz Pavlus’un vaizlik hizmeti sırasında yaşadığı kişisel deneyimler, zorlukların Tanrı’nın bize duyduğu sevgiyi etkilemediği konusundaki inancını pekiştirdi. (II. Korintoslular 11:23-27; Filipililer 4:13) Ayrıca Pavlus’un Yehova’nın sonsuz amacı ve geçmişte kavmi için yaptıkları hakkında bilgisi vardı. Tanrı’nın, Kendisine vefayla hizmet edenler için duyduğu sevgiyi ölüm yenebilir mi? Kesinlikle hayır! Ölen bu sadık kişiler Tanrı’nın kusursuz hafızasında yaşarlar ve O, zamanı gelince onları diriltecektir.—Luka 20:37, 38; I. Korintoslular 15:22-26.

15, 16. Tanrı’yı, sadık hizmetçilerini sevmekten asla vazgeçiremeyecek bazı durumları anlatın.

¹⁵ İster kuvvetten düşüren bir kaza, ister ölümcül bir hastalık veya ekonomik bir felaket olsun, bugün yaşamda hangi üzücü durumla karşılaşırsak karşılaşalım, hiçbir şey Tanrı’nın, kavmine olan sevgisini yok edemez. Şeytan haline gelen itaatsiz melek gibi güçlü melekler dahi, sadık hizmetçilerini sevmekten vazgeçmesi için Yehova’yı etkileyemez. (Eyub 2:3) Hükümetler Tanrı’nın hizmetçilerine yasaklar getirebilir, onları hapsedebilir ve onlara kötü muamele yapabilirler ve onları ‘istenmeyen kişiler’ olarak damgalayabilirler. (I. Korintoslular 4:13) Ulusların gösterdiği bu haksız nefret insanlar üzerinde baskı oluşturarak, onların aleyhimize dönmesine neden olabilir, fakat evrenin Egemenini etkileyerek O’nu bizi terk etmeye yönlendiremez.

¹⁶ İsa’nın takipçileri olarak bizim, Tanrı’nın, kavmine olan bağlılığını hiçbir şeyin; ne Pavlus’un “şimdiki şeyler” diye adlandırdığı bu ortamdaki olaylar, koşullar ve durumların, ne de “gelecek şeyler”in bozabileceğinden korkmamız gerekir. Dünyevi ve kötü ruhi güçler bize karşı bir savaş sürdürse de, Tanrı’nın vefalı sevgisi bizi desteklemektedir. Pavlus’un vurguladığı gibi, “ne yükseklik, ne derinlik” Tanrı’nın sevgisini engeller. Evet, ne cesaretimizi kırabilecek bir şey ne de yüksek bir otoriteden gelen bir etki bizi Tanrı’nın sevgisinden ayırabilir; ne de yaratılmış başka herhangi bir şey, Yaratıcı’nın sadık hizmetçileriyle olan ilişkisini bozabilir. Tanrı’nın sevgisi asla son bulmaz; o sonsuzdur.—I. Korintoslular 13:8.

Tanrı’nın Vefalı Sevgisine Sonsuza Dek Değer Verin

17. (a) Tanrı’nın sevgisine sahip olmak neden “hayattan iyidir”? (b) Tanrı’nın vefalı sevgisine değer verdiğimizi nasıl gösteriyoruz?

¹⁷ Tanrı’nın sevgisi sizin için ne kadar önemli? Siz de Davud’un hissettiklerini hissediyor musunuz; o şunları yazdı: “Dudaklarım sana sena eder; çünkü inayetin hayattan iyidir. Hayatta kaldıkça seni böyle takdis edeyim; senin isminle ellerimi kaldırayım.” (Mezmur 63:3, 4) Gerçekten de, bu dünyadaki hayatın sunabileceği, Tanrı’nın sevgisine ve vefalı dostluğuna sahip olmaktan daha iyi bir şey var mı? Örneğin, kazançlı bir dünyevi kariyeri sürdürmek, Tanrı’yla yakın bir dostluktan kaynaklanan iç huzuruna ve mutluluğa sahip olmaktan daha iyi olabilir mi? (Luka 12:15) İsa’nın bazı takipçileri ya Yehova’yı reddetmek ya da ölmek gibi bir seçimle karşı karşıya kaldılar. II. Dünya Savaşı sırasında Nazi toplama kamplarındaki Yehova’nın Şahitlerinin birçoğunun başına bu durum geldi. Çok az kişinin dışında, iman kardeşlerimiz Tanrı’nın sevgisinde kalmayı seçtiler ve gerektiğinde ölüme bile razı oldular. Vefayla Tanrı’nın sevgisinde kalanlar, O’ndan, bu dünyanın bize veremeyeceği bir şey olan sonsuz bir gelecek alacaklarından emin olabilirler. (Markos 8:34-36) Fakat bu sonsuz bir yaşamdan çok daha fazlasını içerir.

18. Sonsuz yaşam neden böylesine çekicidir?

¹⁸ Yehova’dan ayrı olarak sonsuza dek yaşamak mümkün değilse de, içinde Yaratıcımıza yer olmayan oldukça uzun bir ömrün de nasıl olacağını bir düşünün. Böyle bir yaşam boş ve gerçek amaçtan yoksun olur. Yehova, kavmine bu son günlerde yapması için doyurucu bir iş verdi. Dolayısıyla amaçlarını gerçekleştiren Yüce Tanrı Yehova sonsuz yaşamı sağladığında, bu yaşam bizim için öğrenilecek ve yapılacak büyüleyici ve değerli şeylerle dolu olacak. (Vaiz 3:11) Önümüzdeki binyıllarda ne kadar çok şey öğrenirsek öğrenelim, “Allahın zenginlik ve hikmet ve bilgisinin derinliği”ni hiçbir zaman tamamıyla kavrayamayacağız.—Romalılar 11:33.

Baba Sizi Seviyor

19. İsa Mesih, öğrencilerine veda ederken onlara hangi güvenceyi verdi?

¹⁹ İsa MS 14 Nisan 33’te, 11 sadık resulüyle birlikte olduğu son akşamda ileride olacak şeylere karşı onları güçlendirmek için birçok şey söyledi. Onların hepsi İsa’yı karşılaştığı denemelerde vefayla desteklemişler ve onun kendileri için duyduğu sevgiyi kişisel olarak hissetmişlerdi. (Luka 22:28, 30; Yuhanna 1:16; 13:1) Sonra İsa onlara şu güvenceyi verdi: “Baba kendisi sizi sever.” (Yuhanna 16:27) Bu sözler, İsa’nın öğrencilerinin gökteki Babalarının kendilerine karşı hissettiği sevecen duyguları anlamalarına gerçekten yardım etmiş olmalı!

20. Ne yapmaya kararlısınız; hangi şeyden emin olabilirsiniz?

²⁰ Şimdi yaşayan birçok kişi Yehova’ya uzun yıllardan beri sadakatle hizmet etmektedir. Bu kötü ortamın sonu gelmeden önce, daha birçok denemeyle karşılaşacağımıza kuşku yok. Bu denemelerin veya sıkıntıların, Tanrı’nın size duyduğu vefalı sevgiden şüphe etmenize neden olmasına asla izin vermeyin. Şu gerçek ne kadar vurgulansa da azdır: Yehova sizi seviyor. (Yakub 5:11) Her birimiz üzerimize düşeni yapmaya devam ederken, Tanrı’nın emirlerini vefayla yerine getirelim. (Yuhanna 15:8-10) O’nun ismine hamt etmek üzere her fırsatı kullanalım. Yehova’ya dua ve Sözünü inceleme yoluyla yakınlaşmaya devam etme kararlılığımızı güçlendirelim. Yarın ne getirirse getirsin, eğer Yehova’yı memnun etmek için elimizden geleni yapıyorsak, o zaman O’nun eksilmeyen sevgisine tam bir güven duyacağız ve huzur içinde olacağız.—II. Petrus 3:14.

Nasıl Cevaplarsınız?

• Ruhi ve duygusal dengemizi korumak için, özellikle kimin sevgisine ihtiyacımız var?

• Yehova’nın, hizmetçilerini sevmekten vazgeçmesine hangi şeyler asla neden olamaz?

• Yehova’nın sevgisine sahip olmak neden “hayattan iyidir”?

[Sayfa 13’teki resimler]

Tanrı’nın sevgisinden ayrıldığımızı hissediyorsak, durumu düzeltmeye çalışabiliriz

[Sayfa 15’teki resim]

Pavlus kendisine neden zulmedildiğini anladı