İnsanlığın Sorunları Yakında Bitecek!
“İNSANİ yardımlar, eğer çekişmelerin temel nedenlerine müdahale etmeyi amaçlayan daha geniş bir stratejik ve siyasi planın parçası değilse, taşıdığı değer kısıtlı kalır. Yaşananlar tekrar tekrar gösterdi ki, insani yardım, temelde siyasi yapıdaki sorunları tek başına çözemez.”—The State of the World’s Refugees 2000.
Büyük insani yardımlara rağmen insanlığın sorunları önlenemez şekilde artıyor. Kalıcı bir siyasi çözüm olasılığı nedir? Doğrusunu söylemek gerekirse, çok az. Fakat çözümü başka nerede arayabiliriz? Resul Pavlus, İsa’nın Efesos’taki takipçilerine yazdığı mektubun başında Tanrı’nın insanlığın tüm sorunlarına nasıl son vereceğini açıklıyor. Bunu yaparken Tanrı’nın araç olarak neyi kullanacağını bile açıklıyor; o, bugün başımıza bela olan tüm sorunların temel nedenlerine inebilecek bir araçtır. Öyleyse, Pavlus’un bu konuda söylediklerine neden göz atmayalım? Bu sözler Efesoslular 1:3-10’da bulunuyor.
‘Bütün Şeyleri Mesih’te Yeniden Bir Araya Getirmek’
Resul, Tanrı’nın amacının “zaman dolunca” (Yeni Çeviri) “getireceği yönetim” ile, (İncil—Çağdaş Türkçe Çeviri) ya da işlerin idaresiyle bağlantılı olduğunu söyler. Bu ne anlama geliyor? Tanrı’nın, ‘gerek göklerde olan şeyleri ve gerekse yerde olan şeyleri, bütün şeyleri, Mesih’te yeniden bir araya getirmek’ amacıyla harekete geçeceği bir vakit belirlediği anlamına geliyor. (Efesoslular 1:10) Evet, Tanrı gökte ve yerde olan her şeyi yeniden uyumlu hale getirmek üzere doğrudan Kendi kontrolü altında bir düzenlemeyi yürürlüğe koymuştur. İlginç olarak, ‘yeniden bir araya getirmek’ olarak tercüme edilen ifadeyle ilgili Mukaddes Kitap bilgini J. H. Thayer şunları belirtir: “Kendisi için yeniden, . . . . tüm şeyleri ve (şimdiye kadar günah yüzünden birliği bozulmuş olan) varlıkları Mesih’te bir tek kardeşlik birliği içine getirmektir.”
Bu sözler, birliği bozan olayların ilk başladığı zamanı göz önüne alarak, Tanrı’nın bunu yapma gereğine işaret eder. İnsanlık tarihinin başlangıcında ilk ana babamız Âdem ile Havva, İblis Şeytan’ın Tanrı’ya isyanına katıldılar. Neyin iyi neyin kötü olduğuna kendi başlarına karar vererek bağımsız olmak istediler. (Tekvin 3:1-5) Tanrısal adaletin gereği olarak onlar Tanrı’nın ailesinden çıkarıldılar ve O’nunla ilişkileri koptu. İnsanlığı kusurluluğa ve bunun bugün yaşadığımız tüm korkunç sonuçlarına sürüklediler.—Romalılar 5:12.
Kötülüğe Geçici Süre İzin Verilmiştir
Bazıları, ‘Tanrı bunu yapmalarına neden izin verdi?’ diye sorabilir. ‘Çektiğimiz bunca acı ve sıkıntıyı önlemek için neden üstün gücünü kullanıp iradesini zorla yerine getirmedi?’ Böyle düşünmek doğal görünebilir. Fakat O’nun büyük gücünü bu şekilde kullanması aslında neyi kanıtlayacaktı? Kendi fikrinin kabul görmediğine ilişkin ilk işareti görür görmez, gücü buna yettiği için bütün karşıt görüşleri yok eden birine hayranlık duyar ya da onun bu hareketini onaylar mıydınız? Kuşkusuz hayır.
O asiler aslında Tanrı’nın mutlak gücüne meydan okumadı. Özellikle O’nun yönetme şeklinin meşruluğuna ve doğruluğuna meydan okudular. Yehova ortaya atılan temel davaların bir kerede kalıcı şekilde halledilmesi amacıyla, yarattığı varlıkların bir süreliğine O’nun doğrudan kontrolü olmadan kendilerini yönetmesine izin verdi. (Vaiz 3:1; Luka 21:24) Bu süre sona erdiğinde, yeryüzünün tüm kontrolünü eline geçirmek üzere olaylara müdahale edecek. O zamana kadar bu yönetimin yeryüzünde yaşayanlar için kalıcı barış, mutluluk ve refah güvencesi veren tek yönetim olduğu çok açık şekilde görülecek. O zaman dünyadaki bütün zorbalar sonsuza dek yok edilecektir.—Mezmur 72:12-14; Daniel 2:44.
“Dünyanın Kuruluşundan Önce”
Yehova bütün bunları yapmayı uzun zaman önce amaçlamıştı. Pavlus bunun “dünyanın kuruluşundan önce” olduğunu belirtir. (Efesoslular 1:4, Yeni Çeviri) Bu, dünyanın ya da Âdem ile Havva’nın yaratılışından önce değildi. İsyan ortaya çıkmadan önce dünyanın durumu “çok iyi idi.” (Tekvin 1:31) Öyleyse resul Pavlus’un söz ettiği “dünya” hangisiydi? Âdem ile Havva’nın çocuklarının dünyası; yani fidye ile kurtarılma ümidine sahip olan, günahkâr ve kusurlu insanlık dünyası. Daha hiçbir çocuk dünyaya gelmeden önce Yehova, Âdem’in fidyeden yararlanabilecek torunlarına kurtuluş sağlamak üzere olayları nasıl ele alacağını biliyordu.—Romalılar 8:20.
Kuşkusuz bu, evrenin Egemeninin olayları insanların yöntemiyle ele alması gerektiği anlamına gelmez. İnsanlar acil bir durumun ortaya çıkabileceğini fark ettiğinde bu durumlarla başa çıkmak için birçok ayrıntılı strateji planlar. Oysa, mutlak güce sahip Tanrı sadece amacını belirler ve onu yerine getirir. Bununla birlikte, Pavlus insanlara kalıcı kurtuluşu getirmek üzere Yehova’nın olayları nasıl çözümleyeceğiyle ilgili kararını açıklar. Atılan bu adımlar nelerdir?
Kurtuluşu Kim Sağlayacak?
Pavlus, Mesih’in ruhla meshedilmiş öğrencilerinin, Âdem’in günahından kaynaklanan zararı ortadan kaldırma işinde özel bir yeri olduğunu açıklar. Pavlus, gökteki Krallıkta İsa’yla birlikte hüküm sürmek üzere Yehova “bizi Mesih’te seçti” der. Bu sözleri de açıklayarak Pavlus, Yehova hakkında “İsa Mesih aracılığıyla kendisine oğullar olalım diye bizi önceden belirledi” der. (Efesoslular 1:4, 5, Yeni Çeviri) Kuşkusuz, Yehova onları bireyler olarak önceden seçmedi ya da belirlemedi. Fakat, İblis Şeytan’ın ve Âdem ile Havva’nın, insan ailesinin başına açtıkları zararı Mesih’le birlikte ortadan kaldıracak, sadık, vefalı insanlardan oluşan bir grup belirledi.—Luka 12:32; İbraniler 2:14-18.
Gerçekten de hayranlık uyandıran bir şey! Şeytan Tanrı’nın egemenliğine ilk meydan okuduğunda Tanrı’nın yarattığı insanların kusurlu olduğunu, baskı ya da ayartmayla karşılaştıklarında hepsinin Tanrı’nın yönetimine baş kaldıracaklarını ima etmişti. (Eyub 1:7-12; 2:2-5) Yehova Tanrı ‘yüce lütfunun’ (Yeni Çeviri) etkileyici bir göstergesi olarak, zamanla Âdem’in günahkâr ailesinden bazı kişileri ruhi çocukları olarak evlat edinmekle, yeryüzünde yarattığı kullarına güvenini gösterdi. Bu küçük grupta bulunan kişiler gökte hizmet etmek üzere oraya alınacaktı. Bunun amacı neydi?—Efesoslular 1:3-6; Yuhanna 14:2, 3; I. Selânikliler 4:15-17; I. Petrus 1:3, 4.
Resul Pavlus Tanrı’nın evlat edindiği bu kişilerin, gökteki Krallıkta “Mesihin hemvarisleri” olduğunu söyler. (Romalılar 8:14-17) Onlar krallar ve kâhinler olarak, insanlık ailesini çektiği acı ve sıkıntılardan kurtarma işine katılacaklar. (Vahiy 5:10) Gerçi, “bütün hilkatin [yaratılışın] şimdiye kadar birden ah edip ağrı çektiği” doğrudur. Fakat çok yakında, özel olarak seçilmiş olan bu “Allah oğulları” İsa Mesih’in önderliğinde harekete geçecek ve tüm itaatli insanlar “fesat kulluğundan Allahın evlâdının izzetli hürriyetine azat edilecektir.”—Romalılar 8:18-22.
‘Fidye İle Kurtuluş’
Bütün bunlar Tanrı’nın fidyeden yararlanabilecek olan insanlık dünyasına karşı gösterdiği inayetin en etkileyici ve en yüce ifadesi olan, İsa Mesih’in kurban olarak sağladığı fidye sayesinde mümkün olmuştur. Pavlus şunları yazıyor: “Lütfunun zenginliği sayesinde Mesih’in kanı aracılığıyla Mesih’te kurtuluşa, suçlarımızın bağışlanmasına kavuştuk.”—Efesoslular 1:7, 8, Yeni Çeviri.
İsa Mesih Tanrı’nın amacının yerine gelmesinde başrolü oynar. (İbraniler 2:10) Onun fidyesi, Yehova’nın kanun ve ilkelerine duyulan güveni sarsmadan, Âdem’in soyundan olan bazılarını evlat edinerek gökteki ailesine alması ve insanlığı Âdem’in günahının sonuçlarından kurtarması için gerekli yasal temeli sağladı. (Matta 20:28; I. Timoteos 2:6) Yehova olayları, Kendi doğruluk standartlarını destekleyecek ve kusursuz adaletinin gereklerini karşılayacak şekilde yönlendirdi.—Romalılar 3:22-26.
Tanrı’nın ‘Kutsal Sırrı’
Binlerce yıl boyunca Tanrı yeryüzüyle ilgili amacını nasıl yerine getireceğini tam olarak açıklamadı. O, MÖ birinci yüzyılda ‘[İsa’nın takipçilerine] iradesinin kutsal sırrını bildirdi.’ (Efesoslular 1:9) Pavlus ve meshedilmiş iman kardeşleri, Tanrı’nın amacının gerçekleşmesinde İsa Mesih’e verilen olağanüstü rolü açıkça anladılar. Aynı zamanda gökteki Krallıkta Mesih’in ortak mirasçıları olarak kendi özel rollerini de kavramaya başladılar. (Efesoslular 3:5, 6, 8-11) Evet, Tanrı’nın sadece gökte değil, yeryüzünde de kalıcı barışı getirmek üzere kullanacağı araç, İsa Mesih ve ortak hükümdarlarının elinde bulunan bu Krallık yönetimidir. (Matta 6:9, 10) Yehova bu Krallığı kullanarak yeryüzünü yenileyip başlangıçta amaçladığı duruma getirecek.—İşaya 45:18; 65:21-23; Resullerin İşleri 3:21.
Yehova’nın yeryüzündeki tüm sıkıntı ve adaletsizliği sona erdirmek üzere doğrudan harekete geçmek için belirlediği vakit çok yakındır. Aslında Yehova bu yenileme işine MS 33 yılının Pentikost gününde başlamıştır. Nasıl? O zaman “gökte olanları”, yani Mesih’le birlikte gökte hüküm sürecek kişileri toplamaya başladı. Onlar arasında İsa’nın Efesos’taki takipçileri de vardı. (Efesoslular 2:4-7) Daha yakın zamanda, günlerimizde ise Yehova “yerde olanları” topluyor. (Efesoslular 1:10) Küresel bir vaaz etme faaliyeti aracılığıyla, İsa Mesih’in elinde bulunan gökteki Krallık yönetimi hakkındaki iyi haberi tüm milletlere bildiriyor. Buna karşılık verenler hep birlikte şimdi bile kişiyi ruhi yönden koruyan ve iyileştiren bir ortama getiriliyorlar. (Yuhanna 10:16) Yakında bu kişiler, temizlenmiş bir cennet yeryüzünde tüm haksızlık ve acılardan tamamen kurtulacaklar.—II. Petrus 3:13; Vahiy 11:18.
Sıkıntılar içindeki insanlara insani yardım sağlama çabasıyla “hayranlık uyandıran birçok ilerleme kaydedildi.” (The State of the World’s Children 2000) Fakat herhalde en hayranlık uyandıran ilerleme, gökteki Krallık yönetiminde Mesih İsa ve onun ortak hükümdarlarının yakında beklenen müdahalesi olacaktır. Onlar çekişmelerin temel nedenlerine ve bir türlü yakamızı bırakmayan diğer tüm kötülüklere müdahale ederek sorunu kökünden halledecekler. Böylece insanlığın tüm sorunlarına son verecekler.—Vahiy 21:1-4.
[Sayfa 4’teki resimler]
İnsani yardım çabaları insanların sorunlarını çözmedi
[Sayfa 6’daki resim]
Mesih’in fidyesi insanlığın Âdem’in günahından kurtulmasını sağladı
[Sayfa 7’deki resim]
Bugün ruhi korunmaya ve sağlığa kavuşmak mümkündür
[Sayfa 7’deki resimler]
Mesih’in Krallığı aracılığıyla yakında sorunlardan tam olarak kurtuluş sağlanacak