“Milletler Arasında İyi Yaşayışınız Olsun”

“Bütün insanlara hürmet edin. Kardeşliği sevin.”—I. PETRUS 2:17.

1, 2. (a) Bir gazete muhabirinin Yehova’nın Şahitleri hakkındaki yorumu neydi? (b) Yehova’nın Şahitleri neden yüksek davranış standartlarını korumaya çalışırlar?

BİRKAÇ yıl önce Amarillo’da (Texas, ABD) bir gazete muhabiri, bu yöredeki çeşitli kiliseleri ziyaret edip araştırmasının sonuçlarını haber haline getirdi. Onu etkileyen özellikle bir grup vardı. Bu konuda kendisi şöyle diyor: “Yehova’nın Şahitlerinin Amarillo Kent Merkezi’nde düzenledikleri yıllık toplantılara üç yıl boyunca katıldım. Toplantı aralarında onlarla birlikteyken, bir kez bile, sigara yakan, bira açan ya da küfreden birini görmedim. Onlar bugüne dek gördüğüm en temiz, en terbiyeli, en sade giyimli ve en iyi huylu insanlardı.” Yehova’nın Şahitleri hakkında buna benzer yorumlar çeşitli yayın organlarında sık sık yayımlanmaktadır. Şahitler, inançlarını paylaşmayan insanlar tarafından neden sık sık övülüyorlar?

² Tanrı’ya hizmet edenler genellikle iyi davranışları nedeniyle övülürler. Dünyada standartlar genelde giderek bozulsa da, Yehova’nın Şahitleri yüksek davranış standartlarını bir yükümlülük, tapınmalarının bir parçası olarak görürler. Onlar hareketlerinin, insanlara Yehova ve iman kardeşleri hakkında bir fikir vereceğini ve iyi davranışlarıyla, duyurdukları hakikat mesajına övgü kazandıracaklarını bilirler. (Yuhanna 15:8; Titus 2:7, 8) Öyleyse iyi davranışlarımızı nasıl koruyabileceğimizi, böylece Yehova ile Şahitlerinin iyi adına nasıl katkıda bulunabileceğimizi ve bunu yapmakla hangi yararları elde edeceğimizi görelim.

Ailede

 3. İsa’nın takipçisi aileler hangi etkiden korunmalıdır?

³ Aile içindeki davranışlarımızı düşünelim. Gerhard Besier ve Erwin K. Scheuch tarafından yazılan, Die Neuen Inquisitoren: Religionsfreiheit und Glaubensneid (Yeni Engizisyoncular: Din Özgürlüğü ve Dinsel Kıskançlık) adlı kitapta şu ifade yer alıyor: “[Yehova’nın Şahitleri için] aile, özellikle korunması gereken bir şeydir.” Bu ifade doğrudur ve zamanımızda ailenin korunması gereken birçok tehlike vardır. Bugün, “ana babaya itaatsiz” çocuklar ve “şefkatsiz” ya da “nefsine mağlûp”, yani kendini denetleyemeyen yetişkinler vardır. (II. Timoteos 3:2, 3) Aileler bugün eşlerin birbirine karşı şiddetine, ana babanın çocuğa kötü muamelesine ya da çocukların ihmal edilmesine sahne oluyor. Ayrıca ailelerdeki çocuklar isyan ediyor, uyuşturucu kullanımına ve ahlaksızlığa bulaşıyor ya da evden kaçıyor. Tüm bunlar bu ‘dünyanın ruhunun’ yarattığı yıkıcı etkinin sonuçlarıdır. (Efesoslular 2:1, 2) Bizler ailelerimizi bu ruha karşı korumalıyız. Bunu nasıl yapabiliriz? Yehova’nın aile bireyleri için verdiği öğütlere ve yönlendirmeye kulak vererek.

 4. İsa’nın takipçisi aile bireylerinin birbirlerine karşı ne gibi sorumlulukları vardır?

⁴ İsa’nın takipçisi çiftler, birbirlerine karşı duygusal, ruhsal ve fiziksel yükümlülükleri olduğunun farkındadırlar. (I. Korintoslular 7:3-5; Efesoslular 5:21-23; I. Petrus 3:7) İsa’nın takipçisi ana babaların çocuklarına karşı önemli sorumlulukları vardır. (Süleymanın Meselleri 22:6; II. Korintoslular 12:14; Efesoslular 6:4) Ve İsa’nın takipçisi ailelerin çocukları büyüdükçe, onlar da bazı yükümlülükleri olduğunu öğrenirler. (Süleymanın Meselleri 1:8, 9; 23:22; Efesoslular 6:1; I. Timoteos 5:3, 4, 8) Aile yükümlülüklerini yerine getirmek çaba ve kararlılığın yanı sıra sevgi ve özveri ruhu da gerektirir. Ancak, tüm aile bireyleri Tanrı’dan aldıkları yükümlülükleri yerine getirdikleri ölçüde birbirleri ve cemaat için nimet olurlar. Daha da önemlisi ailenin kurucusu Yehova Tanrı’yı onurlandırırlar.—Tekvin 1:27, 28; Efesoslular 3:14.

Kardeşler Topluluğumuz

 5. İman kardeşlerimizle arkadaşlığımızın ne gibi nimetlerini tadıyoruz?

⁵ İsa’nın takipçileri olarak cemaatte ve sonuçta ‘dünyada olan kardeşlerimize’ karşı da sorumluluklarımız var. (I. Petrus 5:9) Cemaatle ilişkimiz ruhi sağlığımız açısından çok önemlidir. Kardeşlerimizle birlikte olduğumuzda, hem onların güçlendirici arkadaşlığından hem de “sadık ve akıllı hizmetçi”den gelen besleyici ruhi gıdadan yararlanıyoruz. (Matta 24:45-47) Sorunlarımız olduğunda, Kutsal Yazılardaki ilkelere dayanan sağlam öğütler almak için kardeşlerimize başvurabiliriz. (Süleymanın Meselleri 17:17; Vaiz 4:9; Yakub 5:13-18) İhtiyaçlarımız olduğunda kardeşlerimiz bizi yüzüstü bırakmaz. Gerçekten de Tanrı’nın teşkilatının bir parçası olmak ne büyük bir nimet!

 6. Pavlus, İsa’nın diğer takipçilerine karşı sorumluluklarımız olduğunu nasıl gösterdi?

⁶ Ancak, bizler cemaatte yalnızca bir şeyler almak için bulunmuyoruz; aynı zamanda bir şeyler vermeliyiz de. İsa, “vermek, almaktan daha büyük mutluluktur” demişti. (Resullerin İşleri 20:35, YÇ) Resul Pavlus, şunları yazarken vermeye hazır bir tutuma dikkat çekiyordu: “Ümidin ikrarını tereddütsüzce sıkı tutalım, çünkü vadeden sadıktır; ve bazılarının âdet edindiği gibi, toplanmalarımızı terketmiyelim, fakat günün yaklaştığını gördüğünüz nispette, birbirimizi o derece ziyade teşvik ederek, sevgi ve iyi işlere tahrik için birbirimize dikkat edelim.”—İbraniler 10:22-25.

7, 8. Hem kendi cemaatimizdeki hem de başka ülkelerdeki iman kardeşlerimize karşı nasıl vermeye hazır bir tutum gösterebiliriz?

⁷ Cemaatte, ibadet sırasında cevaplar vererek ya da programa başka yollarla katılarak ‘ümidimizi ikrar etmiş’, yani dile getirmiş oluyoruz. Bu gibi çabalar mutlaka kardeşlerimizi yüreklendiriyor. Onları ibadetten önce ve sonra yaptığımız sohbetlerle de yüreklendiriyoruz. Bu anlar, zayıfları güçlendirebileceğimiz, depresyonda olanları teselli edebileceğimiz ve hasta olanları rahatlatabileceğimiz zamanlardır. (I. Selânikliler 5:14) İsa’nın gerçek takipçileri bu alanda vermek açısından cömerttirler. Bu nedenle de ibadetlerimize ilk kez katılan birçok kişi, aramızda hissettikleri sevgiden çok etkileniyor.—Mezmur 37:21; Yuhanna 15:12; I. Korintoslular 14:25.

⁸ Yine de sevgimiz sadece kendi cemaatimizle sınırlı değildir. Bu sevgi dünya çapındaki tüm kardeşler topluluğumuzu kapsar. Dünyanın birçok yerindeki İbadet Salonlarında, İbadet Salonu fonu için bir bağış kutusu bulunmasının nedeni de budur. Kendi İbadet Salonumuz belki iyi durumda olabilir. Fakat başka ülkelerdeki binlerce iman kardeşimizin ibadet yapmak için uygun bir yere sahip olmadıklarını da biliyoruz. İbadet Salonu Fonuna katkıda bulunduğumuzda, belki kişisel olarak tanımadığımız bu kişilere de sevgimizi göstermiş oluyoruz.

 9. Yehova’nın Şahitlerinin birbirini sevmesinin temel nedeni nedir?

⁹ Yehova’nın Şahitleri neden birbirlerini severler? Çünkü bunu yapmalarını İsa emretti. (Yuhanna 15:17) Ayrıca birbirlerine olan sevgileri, Tanrı’nın ruhunun hem kişi hem de grup olarak onların üzerinde işlediğinin kanıtıdır. Sevgi “ruhun semeresi”nin bir kısmıdır. (Galatyalılar 5:22, 23) Yehova’nın Şahitleri, ‘birçoklarının sevgisinin soğuduğu’ bir dünyada yaşamalarına rağmen Mukaddes Kitabı incelediklerinden, ibadetlerine katıldıklarından ve Tanrı’ya durmadan dua ettiklerinden, sevgi onlar için doğal hale gelir.—Matta 24:12.

Yaşadığımız Dünya

10. Yaşadığımız dünyaya karşı nasıl bir sorumluluğumuz var?

¹⁰ Pavlus’un ‘ümidimizin ikrarına’ değinmesi bize bir başka sorumluluğumuzu da hatırlatır. Bu “ikrar” şu anda iman kardeşimiz olmayanlara iyi haberi duyurma işini kapsar. (Matta 24:14; 28:19, 20; Romalılar 10:9, 10, 13-15) Bu duyuru işi de bir “verme” eylemidir. Bu faaliyete katılmak zaman, güç, hazırlık, eğitim ve kişisel imkânlarımızın kullanımını gerektirir. Ancak Pavlus şunu da belirtti: “Yunanlılara ve barbarlara, âlimlere ve cahillere borçluyum. Böylece Romada olan sizlere, elimden geldiği kadar incili vâzetmeğe hazırım.” (Romalılar 1:14, 15) Pavlus gibi biz de, ‘borcumuzu’ öderken eli açık olalım.

11. Mukaddes Kitabın dünyayla ilişkimizi yönlendiren hangi iki ilkesi vardır, bununla birlikte neyin de farkında olmalıyız?

¹¹ İman kardeşimiz olmayan kişilere karşı başka sorumluluklarımız da var mı? Elbette. ‘Bütün dünyanın şerirde’, yani kötü olanın denetiminde olduğunu mutlaka kabul ediyoruz. (I. Yuhanna 5:19) İsa’nın öğrencilerine şunları dediğini de biliyoruz: “Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler.” Yine de dünyada yaşıyoruz, geçimimizi bu dünyada sağlıyoruz ve onun sağladığı hizmetlerden faydalanıyoruz. (Yuhanna 17:11, 15, 16) Dolayısıyla yaşadığımız dünyaya karşı da bazı yükümlülüklerimiz var. Bunlar nelerdir? Bu soruya resul Petrus cevap verdi. Yeruşalim’in yıkımından kısa bir süre önce Anadolu’daki iman kardeşlerine bir mektup yazdı. Bu mektupta yer alan bir pasaj bu dünyayla dengeli bir ilişkiye sahip olmamıza yardım eder.

12. İsa’nın takipçileri hangi anlamda “garipler ve misafirler”dir ve böylelikle hangi şeyden sakınmaları gerekir?

¹² Petrus ilk olarak şöyle dedi: “Ey sevgililer, cana karşı cenkleşen nefsanî arzulardan garipler ve misafirler gibi çekinmenizi rica ederim.” (I. Petrus 2:11) İsa’nın gerçek takipçileri ruhi anlamda “garipler ve misafirler”dir ve yaşamlarının odak noktası sonsuz yaşam ümididir. Bu, ruhla meshedilmişler için gökte, “başka koyunlar” için gelecekteki yeryüzü cennetinde yaşama ümididir. (Yuhanna 10:16; Filipililer 3:20, 21; İbraniler 11:13; Vahiy 7:9, 14-17) Peki “nefsanî arzular” nedir? Bunun kapsamına zengin olma ve sivrilme arzusu, ahlaksız cinsel arzular ile “haset” ve “tamakârlık” olarak tanımlanan arzular girer.—Koloseliler 3:5; I. Timoteos 6:4, 9; I. Yuhanna 2:15, 16.

13. Beden arzuları ne anlamda “cana karşı” mücadele eder?

¹³ Bu gibi arzular gerçekten de ‘canımıza karşı’ mücadele eder. Tanrı’yla ilişkimizi yıpratır ve ümidimizi (“can”ımızı ya da yaşamımızı) tehlikeye sokar. Örneğin ahlaksız şeylere karşı ilgi geliştirirsek, kendimizi “diri, mukaddes, Allaha makbul kurban” olarak sunmamız nasıl mümkün olur? Maddecilik tuzağına düşersek, nasıl ‘önce krallığı arayabiliriz’? (Romalılar 12:1, 2; Matta 6:33; I. Timoteos 6:17-19) Musa’nın örneğini izleyerek, bu dünyanın çekici şeylerini reddedip Yehova’ya hizmet etmeyi yaşamımızda ilk yere koymak en iyisidir. (Matta 6:19, 20; İbraniler 11:24-26) Bu dünyayla dengeli bir ilişkimizin olması açısından bu anahtar niteliğindeki bir etkendir.

“İyi Yaşayışınız Olsun”

14. İsa’nın takipçileri olarak iyi yaşayışımızı sürdürmek üzere neden çaba gösteriyoruz?

¹⁴ Bir başka yaşamsal öğüt, Petrus’un sonraki sözlerinde geçer: “Kötülük işliyenler gibi sizi çekiştirdikleri şeyde iyi işlerinizi görerek ziyaret gününde Allaha izzet versinler diye, Milletler arasında iyi yaşayışınız olsun.” (I. Petrus 2:12) İsa’nın takipçileri olarak örnek kişiler olmaya çalışırız. Okulda çalışkan öğrencileriz. İş yerimizde –işverenimiz makul biri gibi görünmese de– verimli ve dürüst şekilde çalışırız. İnanç bakımından bölünmüş bir evde, Şahit olan koca ya da kadın Tanrısal ilkeleri izlemek üzere özel bir çaba harcar. Her zaman kolay olmasa da örnek davranışlar sergilemenin Yehova’yı memnun ettiğini ve Şahit olmayanlar üzerinde genelde olumlu bir izlenim bıraktığını biliyoruz.—I. Petrus 2:18-20; 3:1, 2.

15. Yehova’nın Şahitlerinin yüksek standartlara sahip olduğunun geniş çapta kabul edildiğini nereden biliyoruz?

¹⁵ Yehova’nın Şahitlerinin örnek standartları korumaktaki başarısı yıllar boyu onlar hakkında yayımlanmış yorumlardan görülmektedir. Örneğin İtalya’da yayımlanan Il Tempo gazetesinde şu haber yer aldı: “İş arkadaşları arasında Yehova’nın Şahidi olanlar, onları dürüst kişiler olarak tanımlıyor; dinlerinden böylesine emin olmaları bir nevi takıntı gibi görünebilirse de, onlar ahlaklı tutumları nedeniyle saygıyı hak ediyorlar.” Arjantin’in Buenos Aires kentinde yayımlanan Herald gazetesinde de şu ifadeler yer aldı: “Yehova’nın Şahitlerinin çalışkan, ciddi, tutumlu ve Tanrı’dan korkan vatandaşlar oldukları yıllardır görülüyor.” Rus bilgin Sergei Ivanenko şunları söyledi: “Yehova’nın Şahitleri dünya çapında kanunlara titizlikle uymalarıyla, özellikle de vergi ödeme konusundaki vicdanlı tutumlarıyla tanınmışlardır.” Zimbabve’de, Yehova’nın Şahitlerinin bölge ibadetleri için kullandığı bir tesisin müdürü şöyle dedi: “Bazı Şahitlerin kâğıtları topladığını ve tuvaletleri temizlediğini görüyorum. Gösteri alanı öncekinden daha temiz halde bırakılıyor. Gençleriniz ilke sahibi. Keşke bütün dünya Yehova’nın Şahitleriyle dolu olsa.”

Tanrısal Tabiiyet

16. Dünyevi otoritelerle nasıl bir ilişkimiz var, neden?

¹⁶ Petrus dünyevi otoritelerle ilişkimizden de söz etti. Şöyle dedi: “Rab uğrunda her insanî nizama, gerek kırala, hepsine faik olduğundan; gerek valilere, kötülük işliyenlerin cezası, ve iyilik işliyenlerin methi için onun tarafından gönderilmiş olduklarından, tâbi olun. Çünkü Allahın iradesi böyledir . . . . iyilik işliyerek akılsız adamların cehaletini susturun.” (I. Petrus 2:13-16) Düzenli bir yönetimin sağladığı yararları takdir ediyoruz ve Petrus’un sözlerinin rehberliğiyle devletin kanunlarına uyuyor ve vergilerimizi ödüyoruz. Devlete, kanunu çiğneyenleri cezalandırma hakkının Tanrı tarafından verilmiş olduğunu biliyor ve dünyevi otoriteye “Rab uğrunda” tabi oluyoruz. Çünkü bu Tanrı’nın isteğidir. Üstelik, yaptığımız bir yanlış nedeniyle Yehova’nın adının lekelenmesini de istemiyoruz.—Romalılar 13:1, 4-7; Titus 3:1; I. Petrus 3:17.

17. “Akılsız”ca davrananlar bize muhalefet ettiğinde hangi şeyden emin olabiliriz?

¹⁷ Ne yazık ki otorite konumunda bulunan bazıları ‘akılsızca’ davranarak bize zulmediyor ya da karalama kampanyaları gibi başka yollarla bize karşı çıkıyor. Yine de Yehova’nın uygun gördüğü zamanda onların yalanları ortaya çıkıyor ve “cehalet” yansıtan konuşmaları susturuluyor. İsa’nın takipçileri olarak geçmişten bugüne dek ortaya koyduğumuz davranışlar kimin haklı olduğunu gösteriyor. Bu nedenle dürüst hükümet yetkilileri bizi ‘iyilik işleyenler’ olarak sık sık övüyorlar.—Romalılar 13:3; Titus 2:7, 8.

Tanrı’nın Kulları

18. İsa’nın takipçileri olarak hangi alanlarda özgürlüğümüzü kötüye kullanmaktan kaçınabiliriz?

¹⁸ Petrus şimdi de bir uyarıda bulunarak, “Hür adamlar gibi, ve hürriyetinizi kötülük perdesi gibi kullanarak değil, fakat Allahın kulları gibi” olun diyor. (I. Petrus 2:15, 16; Galatyalılar 5:13) Bugün Mukaddes Kitap hakikatine dayanan bilgimiz bizi sahte dinsel öğretilerden özgür kılıyor. (Yuhanna 8:32) Ayrıca özgür iradeye sahibiz ve kendi seçimlerimizi yapabiliriz. Yine de özgürlüğümüzü kötüye kullanmayız. Arkadaşlarımızı, giyim kuşam tarzımızı, eğlencemizi ve hatta ne yiyip içeceğimizi seçerken, İsa’nın takipçilerinin, keyfine göre davranmadığını, Tanrı’nın kulları olduğunu unutmayız. Bizler, kendi beden arzularımızın ya da bu dünyanın gelip geçici moda akımlarının “kulu” olmayı değil, Tanrı’ya hizmet etmeyi seçtik.—Galatyalılar 5:24; II. Timoteos 2:22; Titus 2:11-13.

19-21. (a) Dünyada otorite konumunda bulunanlar hakkındaki görüşümüz nedir? (b) Bazıları kardeşler topluluğuna sevgilerini nasıl gösterdiler? (c) En önemli sorumluluğumuz nedir?

¹⁹ Petrus şöyle devam ediyor: “Bütün insanlara hürmet edin. Kardeşliği sevin. Allahtan korkun. Kırala hürmet edin.” (I. Petrus 2:17) Yehova Tanrı insanların çeşitli otorite konumlarında bulunmalarına izin verdiğinden bizim de bu kimselere yerinde bir “hürmet” göstermemiz uygundur. Onlar için dua bile ediyoruz ki, hizmetimize huzur içinde ve Tanrı’ya bağlı bir şekilde devam edebilelim. (I. Timoteos 2:1-4) Ancak, ‘kardeşler topluluğumuzu’ da severiz. Bizler, kardeşlerimizin zararına değil her zaman yararına çalışırız.

²⁰ Örneğin bir Afrika ulusu etnik şiddet nedeniyle ikiye bölündüğünde Yehova’nın Şahitlerinin davranışları dikkat çekti. İsviçre’de yayımlanan Reformierte Presse adlı gazetede şu haber yer aldı: “1995’te Afrika İnsan Hakları Örgütü . . . . Yehova’nın Şahitleri dışında tüm dinlerin [çatışmaya] katıldığını kanıtladı.” Feci olaylarla ilgili haberler dış dünyaya ulaştığında Avrupa’daki Yehova’nın Şahitleri orada yaşayan kardeşlerine ve olaydan etkilenen diğer insanlara hiç vakit kaybetmeden gıda ve ilaç gönderdiler. (Galatyalılar 6:10) Onlar Süleymanın Meselleri 3:27’deki şu öğüde kulak verdiler: “İyiliğe hakkı olan adamlara, elinden gelince iyiliği esirgeme.”

²¹ Yine de herhangi bir dünyevi otoriteye onur vermekten ve hatta kardeşlerimize göstermemiz gereken sevgiden çok daha önemli bir sorumluluğumuz var. Bu nedir? Petrus şöyle dedi: “Allahtan korkun.” Yehova’ya olan borcumuz herhangi bir insana olandan daha fazladır. Bu ne bakımdan doğrudur? Ayrıca, Tanrı’ya karşı yükümlülüklerimizle dünyevi otoritelere karşı yükümlülüklerimizi nasıl dengeleyebiliriz? Bu sorular sonraki makalede cevaplanacak.

Hatırlıyor musunuz?

• İsa’nın takipçilerinin aile içinde ne gibi sorumlulukları vardır?

• Cemaatte nasıl vermeye hazır bir tutum gösterebiliriz?

• Yaşadığımız dünyaya karşı hangi sorumluluklarımız var?

• Yüksek davranış standartlarını korumamızın bazı yararları nelerdir?

[Sayfa 9’daki resim]

İsa’nın takipçisi bir aile nasıl büyük sevinç kaynağı olabilir?

[Sayfa 10’daki resimler]

Yehova’nın Şahitleri neden birbirlerini severler?

[Sayfa 10’daki resimler]

Kişisel olarak tanımadığımız kardeşlerimize bile sevgi gösterebilir miyiz?