Sona Kadar Dayanabilirsiniz

“Önümüze konulan koşuyu sabırla (tahammülle) koşalım.”—İBRANİLER 12:1.

1, 2. Tahammül etmek ne anlama geliyor?

‘TAHAMMÜLE ihtiyacınız vardır.’ Resul Pavlus İsa’nın ilk yüzyıldaki İbrani takipçilerine böyle yazdı. (İbraniler 10:36) Benzer şekilde, resul Petrus da bu niteliğin önemini vurgulayarak İsa’nın takipçilerini önemle şuna teşvik etti: ‘İmanınıza tahammülü ekleyin.’ (II. Petrus 1:5-7) Ancak, tahammül tam olarak nedir?

² Bir Yunanca-İngilizce sözlük “tahammül etmek” için kullanılan Yunanca fiili “kaçmayıp yerinde kalmak . . . . direnmek, dayanmak” olarak tanımlıyor. “Tahammül” için kullanılan Yunanca isim hakkında bir başvuru kitabı şunları söylüyor: “[Tahammül] baskılara sadece teslimiyetçi bir tutumla boyun eğen değil, parlak bir ümitle dayanan ruhtur . . . . . Fırtınaya direnen insanı ayakları üzerinde tutan niteliktir. Acının ötesindeki hedefi gördüğünden, en zor denemeyi zafere çevirebilen erdemdir.” Bu nedenle, tahammül kişinin engeller ve sıkıntılar karşısında dimdik ayakta kalmasını ve ümidini kaybetmemesini mümkün kılar. Kimlerin özellikle bu niteliğe ihtiyacı vardır?

3, 4. (a) Kimlerin tahammüle ihtiyacı var? (b) Neden sona kadar dayanmalıyız?

³ İsa’nın tüm takipçileri tahammül gerektiren mecazi bir koşu içindedirler. MS 65 dolaylarında, resul Pavlus seyahatlerinde kendisine sadık şekilde eşlik eden hizmet arkadaşı Timoteos’a şu güven veren sözleri yazdı: “İyi cihadı içtihat ettim, devrimi bitirdim (koşu alanının sonuna ulaştım, İncil—Çağdaş Türkçe Çeviri), imanı korudum.” (II. Timoteos 4:7) Pavlus, “koşu alanının sonuna ulaştım” ifadesini kullanırken, İsa’nın takipçisi olarak yaşamını, parkuru ve bitiş çizgisi olan bir koşuya benzetiyordu. Pavlus bu sözleri söylediğinde, muzaffer şekilde koşunun sonuna yaklaşıyordu ve güvenle ödülüne kavuşmayı bekliyordu. Devamen şunları söyledi: “Bundan böyle, salâh tacı benim için hazır duruyor; âdil hâkim olan Rab o günde onu bana . . . . verecektir.” (II. Timoteos 4:8) Pavlus, sona kadar dayandığı için ödül alacağından emindi. Bizim için ne denebilir?

⁴ Koşuya başlayanları teşvik etmek amacıyla Pavlus şöyle yazdı: “Önümüze konulan koşuyu sabırla (tahammülle) koşalım.” (İbraniler 12:1) Yaşamımızı İsa Mesih aracılığıyla Yehova’ya vakfettiğimizde bu tahammül koşusuna başlamış oluyoruz. İsa’nın takipçileri olarak bu koşuda iyi bir başlangıç yapmamız önemlidir, fakat asıl önemli olan koşuyu bitirmektir. İsa şunu dedi: “Sona kadar dayanan, kurtulacak odur.” (Matta 24:13) Koşuyu başarıyla bitirenleri bekleyen ödül sonsuz yaşamdır! Bu nedenle, hedefimizi zihnimizde tutarak sona kadar dayanmalıyız. Bu hedefe ulaşmamıza ne yardım edecek?

İyi Beslenme Zorunludur

5, 6. (a) Yaşam koşusunda tahammül etmek için neye dikkat etmeliyiz? (b) Hangi ruhi araçlardan yararlanmalıyız; neden?

⁵ Yunanistan’ın Korintos kentinin yakınında, eskiden ünlü İsthmia Oyunlarının yapıldığı bir alan vardı. Pavlus, Korintoslu kardeşlerin burada yapılan atletizm oyunlarına ve başka dallardaki yarışmalara yabancı olmadıklarını kuşkusuz biliyordu. Bu bilgilerinden yararlanarak içinde bulundukları yaşam koşusunu onlara hatırlattı: “Bilmez misiniz ki koşu meydanında yarışanların hepsi gerçi koşarlar, fakat mükâfatı birisi alır? Öyle koşun ki, nail olasınız.” Pavlus bitiş çizgisine kadar koşuda kalmanın ve azimle ilerlemenin önemini vurguladı. Fakat bunu yapmalarına ne yardım edecekti? Şunu ekledi: “Müsabakaya cehdeden her adam her şeyde nefsini zapteder.” Gerçekten de, eski oyunlara katılan yarışmacılar kendilerini sıkı bir antrenmana tabi tutarlar, yediklerine içtiklerine çok dikkat ederler ve kazanmak için her faaliyetlerini kontrollü olarak sürdürürlerdi.—I. Korintoslular 9:24, 25.

⁶ İsa’nın takipçilerinin girdiği koşu hakkında ne denebilir? Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerinden bir ihtiyar şunu söylüyor: “Yaşam koşusunda tahammül etmek istiyorsanız, ruhi beslenmenize dikkat etmek zorundasınız.” ‘Tahammül Tanrısı’ Yehova’nın bize sağladığı ruhi gıdayı ele alalım. (Romalılar 15:5) Ruhi beslenmemizin ana kaynağı O’nun Sözü olan Mukaddes Kitaptır. İyi bir Mukaddes Kitap okuma programı yapıp buna bağlı kalmamız gerekmez mi? Ayrıca, Yehova ‘sadık ve basiretli köle’ aracılığıyla dergileri ve Mukaddes Kitaba dayalı diğer yayınları vaktinde sağlamaktadır. (Matta 24:45) Bu yayınları gayretle incelemek bizi ruhen güçlendirecektir. Bu nedenle, kişisel tetkik yapmak için zaman ayırmalıyız, yani ‘fırsatı satın almalıyız.’—Efesoslular 5:16.

 7. (a) Neden sadece Mukaddes Kitabın temel öğretilerini bilmekle yetinmemeliyiz? (b) Nasıl ‘olgunluğa doğru azimle ilerleyebiliriz?’

⁷ İsa’nın öğrencileri olarak izlediğimiz yolda kalabilmek için, ‘temel öğretileri’ aşıp ‘olgunluğa doğru azimle ilerlememiz’ gerekiyor. (İbraniler 6:1, 2) Bu nedenle, hakikatin ‘enine, uzunluğuna, yüksekliğine ve derinliğine’ karşı ilgi geliştirmeli ve ‘olgun insanlara ait olan katı gıda’ ile beslenmeliyiz. (Efesoslular 3:18; İbraniler 5:12-14) Örneğin, İsa’nın yeryüzündeki yaşamıyla ilgili dört güvenilir kaydı; Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncillerini ele alalım. Bu İncil kayıtları üzerinde yapacağımız dikkatli bir inceleme sayesinde, hem İsa’nın yaptığı işler ve kişiliği hakkında bilgi edinebiliriz, hem de onun davranışlarına yön veren düşünce biçimini algılayabiliriz. O zaman, ‘Mesih’in fikrini’ edinmeye başlayabiliriz.—I. Korintoslular 2:16.

 8. İbadetlerimiz yaşam koşusunda tahammül etmemize nasıl yardım ediyor?

⁸ Pavlus, iman kardeşlerine şu tembihte bulundu: “Bazılarının âdet edindiği gibi, toplanmalarımızı terketmiyelim, fakat günün yaklaştığını gördüğünüz nispette, birbirimizi o derece ziyade teşvik ederek, sevgi ve iyi işlere tahrik için birbirimize dikkat edelim.” (İbraniler 10:24, 25) İsa’nın takipçilerinin ibadetleri ne büyük bir teşvik kaynağıdır! Bize ilgi gösteren ve sona kadar dayanmamıza yardım etmek isteyen sevgi dolu kardeşlerle birlikte olmak ne kadar ferahlatıcıdır! Yehova’nın sağladığı bu sevgi dolu düzenlemeyi hafife alamayız. Kişisel tetkikimizi gayretle sürdürerek ve ibadetlere düzenli katılarak, ‘anlayışta yetişkin olalım.’—I. Korintoslular 14:20.

Bizi Teşvik Eden Seyirciler

9, 10. (a) Bir dayanıklılık yarışında, seyirciler hangi yönden teşvik kaynağı olabilir? (b) İbraniler 12:1’de sözü edilen ‘etrafımızı kuşatan büyük şahitler bulutu’ nedir?

⁹ Bununla birlikte, bir koşucu ne kadar iyi hazırlanmış olursa olsun, pistte önüne tökezlemesine yol açabilecek şeyler çıkabilir. Pavlus, “iyi koşuyordunuz; hakikate itaatli olmaktan sizi kim menetti?” diye sordu. (Galatyalılar 5:7) Anlaşılan, İsa’nın Galatyalı takipçilerinin bazıları kötü arkadaşlar edinmişlerdi ve sonuç olarak yaşam koşusundan çıkmışlardı. Diğer taraftan, başkalarının desteği ve teşvikiyle koşu daha kolay dayanılabilir duruma gelir. Bu tıpkı, bir oyunda seyircilerin oyuncular üzerinde yapabileceği etkiye benzer. Coşkulu kalabalıklar, yarışmacıların başlangıçtan bitişe kadar duyduğu heyecanı kamçılar. Seyircilerin, çoğunlukla yüksek sesli müzik ve alkışla karışık tezahüratları, yarışmacıların bitiş çizgisine yaklaşırken ihtiyaç duydukları ek desteği sağlar. Gerçekten de, böyle seyirciler, yarışçılar üzerinde olumlu etki yapabilir.

¹⁰ İsa’nın takipçilerinin girdiği yaşam koşusunda seyirciler kimlerdir? İbraniler kitabının 11. babında Yehova’nın daha önce yaşamış bazı sadık şahitlerinden adlarıyla söz ettikten sonra Pavlus şöyle yazdı: “İmdi bu kadar büyük şahitler bulutu etrafımızı kuşatmış olduğundan, . . . . biz de önümüze konulan koşuyu sabırla koşalım.” (İbraniler 12:1) Pavlus, bulut benzetmesini yaparken, belirli bir büyüklükte ve biçimde, net çizgileri olan bir bulutu tasvir eden Yunanca sözcüğü kullanmadı. Bunun yerine, sözlük yazarı W. E. Vine’a göre, “gökleri kaplayan, belli belirsiz ve şekli olmayan bir kütleyi tarif eden” bir sözcük kullandı. Pavlus’un zihninde, şahitlerden oluşan büyük bir insan kitlesi olduğu açıktır; bu kitle o kadar büyüktür ki, bir bulut kütlesini andırmaktadır.

11, 12. (a) İsa’dan önceki sadık şahitler, koşuyu tahammülle koşmamız için, mecazi anlamda bize nasıl tezahürat yapabilirler? (b) ‘Büyük şahitler bulutundan’ nasıl daha fazla yararlanabiliriz?

¹¹ İsa’dan önceki sadık şahitler bugün gerçek anlamda seyirciler olabilir mi? Bu herhalde söylenemez. Onların hepsi ölüm uykusunda, diriltilmeyi bekliyorlar. Bununla birlikte, onlar hayattayken başarılı koşuculardı ve bıraktıkları örnekle Mukaddes Kitabın sayfalarında yaşıyorlar. Kutsal Yazıları incelerken, bu sadık kişiler zihnimizde canlanabilir ve koşuyu bitiş çizgisine dek koşmamız için, mecazi anlamda, tezahürat yapıp bizi teşvik edebilirler.—Romalılar 15:4.a

¹² Örneğin bu dünyanın sunduğu fırsatların ayartmasıyla karşılaştığımızda, Musa’nın Mısır’ın şaşaasını reddetmesi üzerinde düşünmek, bize koşuyu sürdürme şevki vermez mi? Eğer karşılaştığımız bir deneme bize çok ağır geliyorsa, İbrahim’in, oğlu İshak’ı kurban etmesi istendiğinde karşılaştığı zor denemeyi hatırlayabiliriz. Bu, iman mücadelesinde pes etmemek için bizi kesinlikle teşvik edecektir. ‘Büyük şahitler bulutunun’ bizi ne ölçüde teşvik edebileceği, onları anlayış gözlerimizle ne kadar net görebildiğimize bağlıdır.

13. Yehova’nın çağımızdaki Şahitleri yaşam koşusunda bizi ne yönden teşvik ederler?

¹³ Ayrıca, çağımızda da Yehova’nın çok sayıda Şahidiyle çevrelenmiş durumdayız. Hem İsa’nın meshedilmiş takipçileri, hem de ‘büyük kalabalıktan’ erkek ve kadınlar tarafından ne şahane iman örnekleri ortaya konmuştur! (Vahiy 7:9) Zaman zaman, onların yaşamöykülerini bu dergide ve Teşkilatın diğer yayınlarında okuyoruz.b Onların imanları üzerinde düşünürken, sona kadar dayanma yönünde teşvik görüyoruz. Ayrıca, Yehova’ya sadakatle hizmet eden yakın arkadaşların ve akrabaların desteğine sahip olmak da çok şahanedir! Evet, yaşam koşusunda bizi teşvik edecek çok kişi var.

Hızınızı Akıllıca Ayarlayın

14, 15. (a) Hızımızı akıllıca ayarlamak neden önemlidir? (b) Hedefler koyarken neden makul olmalıyız?

¹⁴ Bir koşucu, maraton gibi uzun bir koşuda hızını akılllıca ayarlamalıdır. New York Runner dergisi, “koşuya çok hızlı başlamak, başarısızlıkla sonuçlanabilir” diyor. “Muhtemelen ya son birkaç mil uzun bir mücadele olacak, ya da yarış terk edilecektir.” Bir maratoncu şunları belirtiyor: “Koşuya hazırlık olarak katıldığım bir konferansta konuşmacı açıkça şöyle uyardı: ‘Daha hızlı koşuculara yetişmeye çalışmayın. Kendi hızınızla koşun. Aksi takdirde, bitkin düşüp koşuyu terk etmek zorunda kalabilirsiniz.’ Bu öğüdü uygulamam, koşuyu bitirmeme yardım etti.”

¹⁵ Tanrı’nın hizmetçileri yaşam koşusunda tüm güçleriyle çaba göstermeliler. (Luka 13:24) Bununla birlikte, İsa’nın öğrencisi Yakub ‘yukarıdan olan hikmet makuldür’ diye yazdı. (Yakub 3:17) Başkalarının iyi örnekleri daha fazlasını yapmak için bizi teşvik edebilirse de, makullük, yeteneklerimiz ve koşullarımızla uyumlu gerçekçi hedefler koymamıza yardım edecektir. Kutsal Yazılar bize şunu hatırlatıyor: “Herkes kendi işini temyiz etsin, ve o zaman başkası için değil, ancak kendisi için övünmesi olur. Çünkü herkes kendi yükünü taşıyacaktır.”—Galatyalılar 6:4, 5.

16. Alçakgönüllülük hızımızı ayarlamakta bize nasıl yardım edebilir?

¹⁶ Mika 6:8’de şu düşündürücü soru soruluyor: “Allahınla alçak gönüllü olarak yürümekten başka RAB senden ne ister?” Alçakgönüllülük, sınırlarımızın farkında olmayı içerir. Sağlığımızın bozulması veya ilerlemiş yaşımız Tanrı’nın hizmetinde yapabileceklerimizi sınırlıyor mu? Cesaretimiz kırılmasın. Yehova, çabalarımızı ve özverilerimizi ‘sahip olmadığımız değil, sahip olduğumuz şeylere bakarak’ kabul eder.—II. Korintoslular 8:12; ayrıca Luka 21:1-4 ile karşılaştırın.

Gözlerinizi Ödül Üzerinde Tutun

17, 18. İsa’nın neyi göz önünde tutması, işkence direğine tahammül etmesine yardım etti?

¹⁷ Pavlus, İsa’nın Korintoslu takipçilerine yaşam koşusunda tahammül etmenin gereğini gösterirken, İsthmia Oyunlarının dikkate değer başka bir yönünden söz etti. Bu oyunlara katılan yarışmacılar hakkında Pavlus şunu yazdı: “Onlar fani (çürüyecek, Müjde) bir çelenk almak için, fakat biz fani olmıyan için yaparız [koşarız]. İmdi kararsızca değil, ben böyle koşarım; havayı döver gibi değil, böyle yumruklarım.” (I. Korintoslular 9:25, 26) Bu oyunlarda kazanan kişinin ödülü, çam dallarından, başka bitkilerden, hatta kuru yabani kerevizden yapılmış bir taç veya çelenkti; gerçekten de “çürüyecek” bir çelenkti. Fakat, sona kadar dayanan İsa’nın takipçilerini ne bekliyor?

¹⁸ Resul Pavlus, Örneğimiz İsa Mesih’ten söz ederek şunları yazdı: “O, önüne konulan sevinç uğruna utancı hiçe sayıp haça tahammül etti, ve Allahın tahtının sağında oturdu.” (İbraniler 12:2) İsa, işkence direğinin ötesine, yani ödülüne bakarak yeryüzündeki yaşamının sonuna dek tahammül gösterdi; onun ödülü, Yehova’nın isminin takdis edilmesine katkıda bulunmaktan, insan ailesini ölümden fidyeyle kurtarmaktan ve Kral ve Başkâhin olarak itaatli insanları cennet bir yeryüzünde sonsuz yaşama kavuşturmaktan elde edeceği büyük sevinci içeriyor.—Matta 6:9, 10; 20:28; İbraniler 7:23-26.

19. İsa’nın öğrencileri olarak sürdürdüğümüz koşuda her zaman neyi düşünmeliyiz?

¹⁹ İsa’nın öğrencileri olarak sürdürdüğümüz koşuda ‘önümüze konulan’ sevinci düşünelim. Yehova, bize gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etmek ve insanlara Mukaddes Kitabın yaşam kurtaran bilgisini götürmekle ilgili büyük doyum veren işi bahşetti. (Matta 28:19, 20) Hakiki Tanrı’ya ilgi duyan birini bulmak ve onun yaşam koşusuna başlamasına yardım etmek ne büyük bir sevinçtir! Vaaz ettiğimiz insanlar nasıl karşılık verirse versin, Yehova’nın isminin takdis edilmesiyle bağlantılı bu işte bir paya sahip olmak imtiyazdır. Sahamızdaki insanlardan gördüğümüz kayıtsızlık veya muhalefete rağmen, hizmetimizde tahammül göstermeye devam ettiğimizde, Yehova’nın yüreğini sevindirmenin mutluluğuna sahip olacağız. (Süleymanın Meselleri 27:11) Ve, O’nun vaat ettiği büyük ödül, sonsuz yaşamdır. Bu ne büyük bir sevinç olacak! Bu nimetleri göz önünde tutmamız ve koşuda sebat etmemiz gerekiyor.

Son Yaklaşırken

20. Son yaklaşırken yaşam koşusu nasıl zorlaşabilir?

²⁰ Yaşam koşusunda, başdüşmanımız İblis Şeytan’la mücadele etmek zorundayız. Sona yaklaşırken, o bizi tökezletmek veya yavaşlatmak için acımasızca uğraşıyor. (Vahiy 12:12, 17) Ayrıca, ‘sonun vaktini’ işaretleyen savaşlar, açlık, salgın hastalıklar ve diğer tüm sıkıntılar göz önüne alınırsa, gökteki Krallığın vakfolmuş, sadık müjdecileri olarak devam etmek kolay değil. (Daniel 12:4; Matta 24:3-14; Luka 21:11; II. Timoteos 3:1-5) Ayrıca, koşuya özellikle uzun yıllar önce başladıysak, zaman zaman son beklediğimizden daha uzak görünebilir. Fakat Tanrı’nın Sözü bize sonun geleceğine ilişkin güvence veriyor. Yehova, sonun gecikmeyeceğini söylüyor. Son ufukta görünmektedir.—Habakkuk 2:3; II. Petrus 3:9, 10.

21. (a) Yaşam koşusunu sürdürürken, bizi ne güçlendirecek? (b) Son yaklaşırken kararımız ne olmalı?

²¹ Öyleyse, yaşam koşusunda başarılı olmak istiyorsak, Yehova’nın ruhi beslenmemiz için sevgi dolu şekilde sağladığı şeylerden güç almalıyız. Ayrıca, birlikte koştuğumuz iman kardeşlerimizle düzenli olarak bir araya gelerek elde edebileceğimiz tüm teşvike de ihtiyacımız var. Önümüze çıkabilecek ciddi zulümler ve beklenmedik olaylar koşumuzu daha zorlaştırsa bile, Yehova, ‘normalin ötesinde bir güç’ sağladığından sona kadar dayanabiliriz. (II. Korintoslular 4:7) Yehova’nın koşuyu zaferle bitirmemizi istediğini bilmek ne kadar güven vericidir! ‘Gevşemezsek mevsiminde biçeceğimize’ tam bir güven duyarak, büyük kararlılıkla “önümüze konulan koşuyu sabırla (tahammülle) koşalım.”—İbraniler 12:1; Galatyalılar 6:9.

[Dipnotlar]

Hatırlıyor musunuz?

◻ Neden sona kadar dayanmalıyız?

◻ Yehova’nın sağladığı hangi şeyleri ihmal etmemeliyiz?

◻ Hızımızı akıllıca ayarlamak neden önemlidir?

◻ Yaşam koşusunu sürdürürken önümüzde hangi sevinç var?

[Sayfa 18’deki resim]

İbadetler teşvik kaynağınız olsun