Boşanma Konusu Ve Çocuklara Olan Sevgisi

İsa ve öğrencileri Celile’den ayrılarak Ürdün Irmağı’nı geçtiler ve Perea üzerinden güneye doğru ilerlediler. İsa Perea’ya son gelişinde Ferisilere Tanrı’nın boşanma konusundaki görüşünü anlatmıştı (Luka 16:18). Ancak onlar İsa’yı sınamak için bu konuyu tekrar açtılar.

Musa, bir adamın karısında ‘uygunsuzluk gördüğünde’ ondan boşanabileceğini yazmıştı (Tekrar 24:1). Boşanma nedeni olabilecek etkenler konusunda farklı görüşler vardı. Bazıları küçük meselelerin de buna dahil olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden Ferisiler şunu sordu: “Bir erkeğin herhangi bir nedenle karısını boşaması kanuna uygun mudur?” (Matta 19:3).

İsa yaygın düşünüşe göre bir cevap vermektense Tanrı’nın başlangıçta evliliği nasıl tasarladığına değinerek bu soruyu ustalıkla cevapladı: “Onları Yaratanın başlangıçta erkek ve kadın olarak yarattığını okumadınız mı? O şöyle demişti: ‘Bu nedenle, insan annesini ve babasını bırakacak, karısına bağlanacak ve ikisi tek beden olacaklar.’ Böylece onlar artık iki değil tek bedendir. O halde Tanrı’nın birleştirdiğini insan ayırmasın” (Matta 19:4-6). Tanrı, Âdem ve Havva’yı evlilik bağı ile birleştirdiğinde evliliğe son verilmesiyle ilgili bir düzenleme yapmamıştı.

Ferisiler İsa’ya itiraz ederek, “Öyleyse Musa neden bir kadından boşanmak için boşanma belgesi verilmesini söyledi?” dediler (Matta 19:7). İsa şu cevabı verdi: “Siz katı yürekli olduğunuz için Musa karınızdan boşanmanıza izin verdi. Fakat başlangıçta durum böyle değildi” (Matta 19:8). İsa “başlangıç” diyerek Musa’nın yaşadığı dönemi değil, Tanrı’nın Aden bahçesinde evliliği kurduğu zamanı kastetmişti.

Sonra önemli bir gerçeğe değindi: “Şunu bilin ki, cinsel ahlaksızlık [Yunanca, porneia] dışındaki bir nedenle karısını boşayıp başka biriyle evlenen herkes zina yapmış olur” (Matta 19:9). Dolayısıyla Kutsal Kitapta boşanma için kabul edilen tek neden cinsel ahlaksızlıktır.

Öğrencileri, “Eğer erkek ile karısı arasındaki durum böyleyse, hiç evlenmemek daha iyi” dediler (Matta 19:10). Evlenmeyi düşünen birinin evliliği kalıcı bir bağ olarak görmesi gerektiği açıktır.

İsa sözlerini bekârlık hakkında konuşarak sürdürdü: Bazıları doğuştan hadımdır, yani cinsel ilişki için fiziksel açıdan yetersizdir; bazıları hadım edilmiştir, yani cinsel organları sakatlanmıştır. Bazıları da Krallıkla ilgili uğraşlara hayatlarında daha çok yer vermek için cinsel arzularını bastırarak bekâr kalmışlardır. İsa bu duruma değinerek, “Bunu yapabilen yapsın” dedi (Matta 19:12).

Daha sonra insanlar çocuklarını İsa’ya getirmeye başladı. Ancak öğrencileri büyük ihtimalle İsa’nın rahatsız edilmesini istemediklerinden onları azarladı. İsa bunu görünce öğrencilerine kızdı ve şunları söyledi: “Bırakın çocuklar yanıma gelsinler, onlara engel olmayın; Tanrı’nın krallığı böylelerinindir. Şuna emin olun, Tanrı’nın krallığını küçük bir çocuk gibi kabul etmeyen ona asla erişemeyecektir” (Markos 10:14, 15; Luka 18:15).

Gerçekten güzel bir ders! Tanrı’nın Krallığını kabul etmek için biz de küçük çocuklar gibi alçakgönüllü ve öğrenmeye hazır olmalıyız. İsa küçük çocukları kolları arasına alarak ve onlara hayırdua ederek sevgisini gösterdi. O, bu şefkati ‘Tanrı’nın krallığını küçük bir çocuk gibi kabul eden’ herkese gösterir (Luka 18:17).