Bölüm Beş

Çocuğunuzu Bebeklikten Başlayarak Eğitin

1, 2. Ana-babalar çocuk yetiştirme konusunda kimin yardımına başvurmalıdır?

BUNDAN 3.000 yıl kadar önce içi takdirle dolu bir baba duygularını şöyle dile getirdi: “Çocuklar RABDEN mirastır.” (Mezmur 127:3) Gerçekten de, ana-baba olmanın getirdiği sevinç evli insanların çoğunun elde edebileceği, Tanrısal kaynaklı değerli bir ödüldür. Bununla birlikte, çocukları olanlar ana-baba olmanın sevinçle birlikte sorumluluklar da getirdiğini çok geçmeden anlarlar.

² Çocuk yetiştirmek, özellikle bugün zorlu bir görevdir. Yine de, birçokları bu görevi başarıyla yerine getirmiştir; ilham altındaki mezmur yazarı şu sözlerle bunun nasıl olabildiğine işaret etti: “Eğer evi RAB yapmazsa, yapıcılar boş yere çalışır.” (Mezmur 127:1) Yehova’nın talimatlarını ne kadar yakından izlerseniz, o oranda daha iyi bir anne veya baba olacaksınız. Mukaddes Kitap şunu söyler: “Bütün yüreğinle RABBE güven, ve kendi anlayışına dayanma.” (Süleymanın Meselleri 3:5) Acaba çocuk yetiştirmek gibi 20 yıllık bir projeye başlarken Yehova’nın öğüdünü dinlemeye istekli misiniz?

MUKADDES KİTABIN GÖRÜŞÜNÜ KABUL ETMEK

 3. Çocuk yetiştirmekte babaların taşıdığı sorumluluk nedir?

³ Dünyanın her yerinde, birçok ailede erkekler çocuk yetiştirmeye başta kadına düşen bir iş gözüyle bakıyorlar. Tanrı’nın Sözünde, babanın ekmek parası kazanan başlıca kişi olarak üstlendiği role dikkat çekildiği doğrudur. Bununla birlikte, onun evde de sorumlulukları olduğu söyleniyor. Mukaddes Kitap şöyle diyor: “Dışarıda işine düzen ver, ve onu tarlada kendine hazırla; ondan sonra evini yap.” (Süleymanın Meselleri 24:27) Tanrı’nın gözünde, babalarla anneler çocuğu eğitme işinde ortaktırlar.—Süleymanın Meselleri 1:8, 9.

 4. Neden erkek çocuğu kız çocuktan üstün görmemeliyiz?

⁴ Çocuklarınıza ne gözle bakıyorsunuz? Haberler, Asya’da “kız çocukların genelde o kadar makbul sayılmadığını” belirtiyor. Latin Amerika’da, “daha aydın aileler” arasında bile hâlâ kızlara karşı önyargılar olduğu bildiriliyor. Fakat gerçek şu ki, kızlar ikinci sınıf çocuklar değildir. Çoğu kişinin tanıdığı, eskiden yaşamış bir baba olan Yakub, o zamana dek doğmuş olan kızları da içinde olmak üzere tüm çocuklarını, “Allahın [bana] lûtfettiği çocuklar” olarak adlandırdı. (Tekvin 33:1-5; 37:35) Benzer şekilde, İsa kendisine getirilen (erkek ve kız) tüm “küçük çocuklar” için hayır dua etti. (Matta 19:13-15) Onun, Yehova’nın görüşünü yansıttığından emin olabiliriz.—Tesniye 16:14.

 5. Bir çiftin ailelerinin büyüklüğü konusundaki kararlarına hangi düşünceler yön vermelidir?

⁵ Yaşadığınız toplumda, kadından mümkün olduğu kadar çok çocuk dünyaya getirmesi mi bekleniyor? Yerinde olarak, bir evli çiftin kaç çocuğa sahip olacağı kendi kararlarına kalmış bir şeydir. Eğer ana-babanın fazla sayıda çocuğu besleme, giydirme ve eğitme olanağı yoksa ne olacak? Karıkoca ailenin ne kadar büyük olacağına karar verirken kuşkusuz bunu göz önünde tutmalıdır. Çocuklarının hepsine bakamayan bazı çiftler, onlardan bazılarını yetiştirme sorumluluğunu akrabalarına emanet ediyorlar. Bu arzu edilir bir uygulama mıdır? Aslında değil. Bu, ana-babaları çocuklarına karşı olan yükümlülüklerinden özgür kılmaz. Mukaddes Kitap şunları söyler: “Eğer biri, kendininkilere, ve bilhassa evi halkına bakmazsa, imanı inkâr etmiştir, ve imansızdan fenadır.” (I. Timoteos 5:8) Sorumluluk sahibi çiftler ‘kendininkilere bakabilmek’ için, ‘ev halkının’ büyüklüğünü planlamaya çalışır. Bunu yapabilmek için doğum kontrolü uygulayabilirler mi? Bu da kişisel bir karardır ve evli çiftler bu yönde karar verirlerse, doğum kontrol yöntemlerinin seçimi de kişisel bir meseledir. “Herkes kendi yükünü taşıyacaktır.” (Galatyalılar 6:5) Bununla birlikte, çocuk aldırmanın herhangi bir şeklini içeren doğum kontrolü Mukaddes Kitap ilkelerine aykırıdır. Yehova Tanrı “hayatın kaynağı”dır. (Mezmur 36:9) Bu nedenle, gebe kalındıktan sonra bir yaşama son vermek Yehova’ya karşı büyük bir saygısızlıktır ve insan öldürmekle bir tutulur.—Çıkış 21:22, 23; Mezmur 139:16; Yeremya 1:5.

ÇOCUĞUNUZUN İHTİYAÇLARINI KARŞILAMAK

 6. Çocuğun eğitimi ne zaman başlamalı?

⁶ Süleymanın Meselleri 22:6 şunları söyler: “Çocuğu gideceği yola göre yetiştir.” Ana-babanın diğer önemli bir görevi, çocukları eğitmektir. Fakat bu eğitim ne zaman başlamalıdır? Çok erken. Resul Pavlus Timoteos’un “çocukluğundan beri” eğitilmiş olduğuna dikkat çekti. (II. Timoteos 3:15) Buradaki Yunanca sözcük küçük bir bebeğe, hatta doğmamış bir çocuğa bile değinerek kullanılabilir. (Luka 1:41, 44; Resullerin İşleri 7:18-20) Bu yüzden, Timoteos çok küçük yaştan başlayarak eğitim aldı—doğru olan da buydu. Bebeklik dönemi çocuğu eğitmeye başlamak için idealdir. Küçük bir bebek bile bilgi açlığı duyar.

 7. (a) Hem annenin hem de babanın bebekle yakın bir ilişki geliştirmesi neden önemlidir? (b) Yehova ile biricik Oğlu arasında nasıl bir ilişki vardı?

⁷ Bir anne şunları söylüyor: “Bebeğimi görür görmez sevdim.” Annelerin çoğu için durum aynıdır. Anne ile bebek arasındaki bu güzel bağlılık, doğumdan sonra her ikisi birlikte vakit geçirdikçe artar. Çocuğu emzirmek bu yakınlığa katkıda bulunur. (I. Selânikliler 2:7 ile karşılaştırın.) Annenin bebeğini okşaması ve onunla konuşması bebeğin duygusal ihtiyaçlarını karşılamakta yaşamsal bir rol oynar. (İşaya 66:12 ile karşılaştırın.) Fakat baba hakkında ne diyelim? O da yeni doğmuş çocuğuyla arasında yakın bir bağ geliştirmelidir. Yehova’nın Kendisi bu konuda örnektir. Süleymanın Meselleri kitabında, “Rab, yolunun başlangıcında . . . . beni teşkil etti . . . . her gün onun sevinci idim” diyen kişi olarak gösterilen biricik Oğlu ile Yehova arasındaki ilişki hakkında bilgi alıyoruz. (Süleymanın Meselleri 8:22, 30; Yuhanna 1:14) Benzer şekilde, iyi bir baba çocuğun yaşamının başlangıcından itibaren çocuğuyla sıcak, sevgi dolu bir ilişki geliştirir. Bir baba şöyle diyor: “Çok şefkat gösterin. Kucaklanıp öpüldüğü için ölen çocuk görülmemiştir.”

 8. Ana-babalar mümkün olduğu kadar erkenden bebeklerde nasıl bir zihinsel uyarım oluşturmalıdırlar?

⁸ Fakat bebeklerin daha fazla şeye ihtiyacı var. Doğumdan itibaren beyinleri bilgi alıp depolamaya hazırdır, bu konuda başlıca kaynakları da ana-babalardır. Örnek olarak dili ele alalım. Araştırmacılara göre, çocuğun konuşmayı ve okumayı öğrenme ölçüsünün, “erken yaşlarda ana-babasıyla ne tür bir etkileşime sahip olduğuyla yakından bağlantılı olduğu düşünülüyor.” Bebeklik döneminden başlayarak çocuğunuzla konuşun ve ona bir şeyler okuyun. Çok geçmeden sizi taklit etmek isteyecek, sonra da ona okumayı öğretmeniz uzun sürmeyecek. Büyük olasılıkla, okula başlamadan önce okuyabilecektir. Bu özellikle öğretmenlerin az ve sınıfların kalabalık olduğu bir yerde yaşıyorsanız yararlı olacaktır.

 9. Ana-babaların unutmaması gereken en önemli hedef nedir?

⁹ İsa’nın takipçisi olan ana-babaların başlıca kaygıları, çocuklarının ruhi ihtiyaçlarını karşılamaktır. (Tesniye 8:3’e bakın.) Hedef nedir? Çocuklarının Mesih’inkine benzer bir kişilik geliştirmesine, evet, “yeni kişiliği” giymesine yardım etmektir. (Efesoslular 4:24) Onlar bunun için uygun yapı malzemeleri ve yapı yöntemlerini göz önünde tutmalıdır.

HAKİKATİ ÇOCUĞUNUZUN ZİHNİNE YERLEŞTİRİN

10. Çocukların hangi nitelikleri geliştirmeleri gerekir?

¹⁰ Bir yapının kalitesi büyük ölçüde inşaatta kullanılan malzemenin türüne bağlıdır. Resul Pavlus İsa’nın takipçilerine özgü kişilik için en iyi yapı malzemesinin, “altın, gümüş, kıymetli taşlar” olduğunu söyledi. (I. Korintoslular 3:10-12) Bunlar iman, hikmet, ayırt etme yetisi, vefa ve saygıyı, Yehova ve kanunlarına karşı duyulan sevgi dolu takdiri simgeler. (Mezmur 19:7-11; Süleymanın Meselleri 2:1-6; 3:13, 14) Ana-babalar çocuklarının bebeklikten başlayarak bu nitelikleri geliştirmelerine nasıl yardım edebilirler? Uzun zaman önce ana çizgileriyle verilmiş bir yöntemi izleyerek.

11. İsrailli ana-babalar çocuklarının Tanrı’ya bağlı bir kişilik geliştirmesine nasıl yardım ettiler?

¹¹ İsrail milleti Vaat Edilen Diyar’a girmeden kısa zaman önce, Yehova İsrailli ana-babalara şunları söyledi: “Bugün sana emretmekte olduğum bu sözler senin yüreğinde olacaklar; ve onları oğullarının zihnine iyice koyacaksın, ve evinde oturduğun, ve yolda yürüdüğün, ve yattığın, ve kalktığın zaman bunlar hakkında konuşacaksın.” (Tesniye 6:6, 7) Evet, ana-babalar, bir örnek, bir arkadaş, iletişim kuran biri ve bir öğretmen olmalıdırlar.

12. Ana-babaların iyi örnek olmaları neden yaşamsaldır?

¹² Örnek olun. Yehova öncelikle şunu söyledi: “Bu sözler senin yüreğinde olacaklar.” Sonra şunu ekledi: “Onları oğullarının zihnine iyice koyacaksın.” Böylece Tanrısal nitelikler önce annenin ve babanın yüreğinde olmalı. Onlar hakikati sevip ona göre yaşamalılar. Ancak o zaman çocuğun yüreğine erişebilirler. (Süleymanın Meselleri 20:7) Neden böyledir? Çünkü çocuklar duyduklarından çok izledikleri şeylerden etkilenirler.—Luka 6:40; I. Korintoslular 11:1.

13. İsa’nın takipçisi ana-babalar çocuklarına dikkat etme konusunda onun örneğine nasıl uyabilirler?

¹³ Arkadaş olun. Yehova İsrail’deki ana-babalara şöyle dedi: ‘Evde otururken ve yolda yürürken çocuklarınla konuş.’ Bu, ne kadar meşgul olursa olsunlar, ana-babaların çocuklarıyla birlikte vakit geçirmesini gerektirir. İsa’nın, çocukları vakit ayırmaya değer bulduğu açıktı. Hizmetinin son günlerinde, “onlara dokunsun diye kendisine çocuklar getiriyorlardı.” İsa buna karşılık ne yaptı? “Onları kucaklıyıp ellerini üzerlerine koyarak hayır dua etti.” (Markos 10:13, 16) Düşünün bir kere, İsa’nın yaşamının son saatleri hızla tükeniyordu. Buna rağmen, bu çocuklara vakit ayırdı ve onlarla özel olarak ilgilendi. Ne mükemmel bir ders!

14. Ana-babanın çocuklarıyla birlikte vakit geçirmesi neden yararlıdır?

¹⁴ İletişim kuran biri olun. Çocuğunuzla birlikte vakit geçirmek onunla iletişim kurmanıza yardım edecek. Kişiliğinin nasıl geliştiğinin daha iyi farkında olmanız, onunla ne ölçüde iletişim kurduğunuza bağlı olacak. Fakat unutmayın, iletişim kurmak yalnızca konuşmak değildir. Brezilya’da yaşayan bir anne şöyle dedi: “Dinleme, yüreğimle dinleme sanatını geliştirmeliydim.” Oğlu duygularını onunla paylaşmaya başladığında, gösterdiği sabır meyvesini verdi.

15. Eğlence konusunda hangi şeyler akılda tutulmalı?

¹⁵ Çocukların “gülmenin vakti . . . . ve oynamanın vakti” olan eğlence vaktine ihtiyaçları var. (Vaiz 3:1, 4; Zekarya 8:5) Ana-babalar çocuklarıyla birlikte vakit geçirdiklerinde, eğlence çok verimli bir zaman olur. Eğlenmenin birçok ailede televizyon izlemek anlamına gelmesi üzücü bir gerçektir. Bazı televizyon programları eğlendiriciyse de, birçoğu ahlaksal değerleri yok ediyor ve televizyon izlemek ailedeki iletişimi engelliyor. Bu nedenle, çocuklarınızla neden yaratıcı nitelikte bir şeyler yapmayasınız? Şarkı söyleyin, oyunlar oynayın, dostlarla birlikte olun, zevk alacağınız yerlere gidin. Bu tür etkinlikler iletişimi teşvik eder.

16. Ana-babalar çocuklarına Yehova hakkında ne öğretmeli ve bunu nasıl yapmalılar?

¹⁶ Öğretmen olun. Yehova şöyle dedi: “Onları [bu sözleri] oğullarının zihnine iyice koyacaksın.” Bağlam neyi nasıl öğretmeniz gerektiğini gösteriyor. İlk önce, “Allahın RABBİ bütün yüreğinle, ve bütün canınla, ve bütün kuvvetinle seveceksin.” (Tesniye 6:5) Sonra, “bu sözler[i] . . . . oğullarının zihnine iyice koyacaksın.” Tüm benlikle Yehova’ya ve kanunlarına karşı gösterilen sevgiyi geliştirmeyi hedef alan öğretimi sağlayın. (İbraniler 8:10 ile karşılaştırın.) “Zihnine iyice koyacaksın” sözleri, tekrarlama yoluyla öğretmek anlamına gelir. Böylece Yehova, aslında size çocukların Tanrı’ya bağlı bir kişilik geliştirmesine yardım etmenin başlıca yolunun, tutarlı bir şekilde Kendisi hakkında konuşmak olduğunu söylüyor. Bu onlarla düzenli bir Mukaddes Kitap tetkiki idare etmeyi içerir.

17. Ana-babaların çocuklarında neyi geliştirmeleri gerekebilir? Neden?

¹⁷ Ana-babaların çoğu, bilgiyi çocuğun yüreğine yerleştirmenin kolay olmadığını bilir. Resul Petrus iman kardeşlerini ısrarla şuna teşvik etti: “Yeni doğmuş çocuklar gibi, ruhanî, hilesiz sütü özleyin.” (I. Petrus 2:2, 3) Burada “özleyin” ifadesi birçoklarının ruhi gıdaya karşı kendiliğinden açlık duymadıkları düşüncesini verir. Ana-babaların, bu özlemi çocuklarında geliştirmenin yollarını aramaları gerekebilir.

18. İsa’nın, ana-babalara örnek gösterilen öğretme yöntemlerinden bazıları hangileridir?

¹⁸ İsa örneklemeler kullanarak yüreklere erişti. (Markos 13:34; Luka 10:29-37) Bu öğretme yöntemi özellikle çocuklar üzerinde etkilidir. Canlı, ilginç öyküler kullanarak Mukaddes Kitap ilkelerini öğretin; belki bunun için Mukaddes Kitap Öyküleri adlı yayını kullanabilirsiniz.a Çocukları konunun içine sokun, Mukaddes Kitaptaki olayları çizerek ve oyun şeklinde canlandırarak yaratıcılık yeteneklerini kullanmalarına fırsat verin. İsa sorular da kullanmıştı. (Matta 17:24-27) Aile tetkikiniz sırasında onun yöntemini örnek alın. Tanrı’nın bir kanununu yalnızca bildirmek yerine, şuna benzer sorular sorun: Yehova bize bu kanunu neden verdi? Onu tutarsak ne olur, tutmazsak ne olur? Bu gibi sorular, çocuğun akıl yürütmesine ve Tanrı’nın kanunlarının uygulanır ve iyi olduğunu görmesine yardım eder.—Tesniye 10:13.

19. Eğer ana-babalar çocuklara karşı davranışlarında Mukaddes Kitap ilkelerini izlerlerse, çocuklar nasıl büyük yararlar görecekler?

¹⁹ Bir örnek, bir arkadaş, iletişim kuran biri ve bir öğretmen olmakla, çocuğunuzun küçük yaştan başlayarak Yehova Tanrı ile yakın, kişisel bir ilişki geliştirmesine yardım edebilirsiniz. Bu ilişki, çocuğunuzu İsa’nın bir takipçisi olma mutluluğunu tatmaya isteklendirecek. Yaşıtlarından gelen baskı ve ayartmalarla karşı karşıya kaldığında bile inancına uygun yaşamaya çalışacak. Bu değerli ilişkiyi takdir etmesine her zaman yardım edin.—Süleymanın Meselleri 27:11.

TERBİYE YAŞAMSAL BİR İHTİYAÇTIR

20. Terbiye nedir ve nasıl uygulanmalıdır?

²⁰ Terbiye zihin ve yüreği doğrultan bir eğitimdir. Çocukların buna sürekli ihtiyacı var. Pavlus, babalara “onları [çocuklarını] Yehova’nın terbiye ve tembihiyle yetiştirmeye devam” etmelerini öğütlüyor. (Efesoslular 6:4) Ana-babalar, Yehova’nın yaptığı gibi sevgiyle terbiye etmelidirler. (İbraniler 12:4-11) Sevgiye dayanan terbiye, akıl yürüterek ikna etme yoluyla verilebilir. Bu yüzden, bize “öğretişi (terbiyeyi) dinleyin” deniyor. (Süleymanın Meselleri 8:33) Terbiye nasıl verilmeli?

21. Ana-babalar çocuklarını terbiye ederken hangi ilkeleri akılda tutmalı?

²¹ Bazı ana-babalar çocuklarını terbiye etmenin, yalnızca tehdit dolu bir sesle konuşmayı, paylamayı, hatta aşağılamayı içerdiğini düşünüyorlar. Bununla birlikte, aynı konuyla ilgili Pavlus şu uyarıyı veriyor: “Sizler, babalar, çocuklarınızı çileden çıkarmayın.” (Efesoslular 6:4) İsa’nın tüm takipçileri “herkese karşı mülâyim, . . . . karşı duranları hilimle ıslâh edici” olmaya önemle teşvik ediliyor. (II. Timoteos 2:24, 25) İsa’nın takipçisi olan ana-babalar, kararlı olmanın gereğini kabul etmekle birlikte, çocuklarını terbiye ederken bu sözleri akılda tutmaya çalışırlar. Fakat zaman zaman ikna etmek üzere akıl yürütmek yeterli olmayabilir; bir tür ceza gerekli olabilir.—Süleymanın Meselleri 22:15.

22. Çocuğun cezalandırılması gerekiyorsa, neyi anlamasına yardım edilmeli?

²² Farklı çocuklar için farklı terbiye yolları gereklidir. Bazıları yalnızca “sözle terbiye edilmez.” Onlar için, itaatsizlikleri karşısında ara sıra uygulanan ceza, yaşam kurtarıcı olabilir. (Süleymanın Meselleri 17:10; 23:13, 14; 29:19) Ancak çocuk neden cezalandırıldığını anlamalıdır. “Değnek ve tedip hikmet verir.” (Süleymanın Meselleri 29:15; Eyub 6:24) Ayrıca, cezanın sınırları vardır. Yehova kavmine şunu söyledi: “Ancak seni ölçü ile tedip edeceğim.” (Yeremya 46:28b) Mukaddes Kitap hiçbir zaman çocukta çürüklere hatta yara berelere yol açabilecek şekilde öfkeyle atılan dayak ya da sopayı onaylamaz.—Süleymanın Meselleri 16:32.

23. Ana-babası tarafından cezalandırıldığında çocuk neyi ayırt edebilmelidir?

²³ Yehova onları terbiye edeceği konusunda kavmini uyarırken, önce şunu söylemişti: “Sen korkma . . . . çünkü ben seninle beraberim.” (Yeremya 46:28a) Benzer şekilde, hangi uygun yolla verilirse verilsin, ana-babanın uyguladığı terbiye çocukta hiçbir zaman reddedilmişlik duygusu uyandırmamalı. (Koloseliler 3:21) Tersine, çocuk, anne ya da babası ‘onunla beraber,’ onun tarafında olduğu için terbiye edildiğini hissetmelidir.

ÇOCUĞUNUZU ZARARDAN KORUYUN

24, 25. Bugünlerde çocukların korunması gereken çirkin bir tehdit hangisidir?

²⁴ Birçok yetişkin çocukluğunu mutlu bir dönem olarak anımsar. Çocukluk deyince akıllarına gelen, ana-babalarının her durum altında kendilerine kesinlikle bakacaklarını bilmekten kaynaklanan sıcak bir güvenlik duygusudur. Ana-babalar çocuklarının böyle hissetmelerini istiyor, fakat bugünün yozlaşmış dünyasında çocukları güvenlikte tutmak eskisinden çok daha zordur.

²⁵ Son yıllarda büyüyen çirkin bir tehdit, çocuklara yönelik cinsel tacizdir. Malezya’da, çocukların taciziyle ilgili raporlar on yıl içinde dört katına çıktı. Almanya’da her yıl 300.000 kadar çocuk cinsel yönden kötüye kullanılmaktadır, öte yandan Güney Amerika ülkelerinden birinde, bir incelemeye göre bu tür olayların yılda 9.000.000 gibi şaşırtıcı bir sayıda olduğu tahmin ediliyor! Feci olan, bu çocukların çoğunun kendi evlerinde, tanıdıkları ve güvendikleri kimseler tarafından tacize uğramasıdır. Oysa çocuklar ana-babalarınca çok iyi korunmalıdır. Acaba ana-babalar nasıl koruyucular olabilirler?

26. Çocukları güvenlikte tutmanın yollarından bazıları nelerdir; bilgi çocuğu nasıl koruyabilir?

²⁶ Deneyimler cinsel konuda az bilgisi olan çocukların, tacizcilere karşı özellikle savunmasız olduklarını gösterdiğine göre, bu durumu engelleme yönünde önemli bir adım, çocuğu küçük yaşta bile eğitmektir. Bilgi, “şerir adamın yolundan, iğri sözlü adamdan” korunma sağlayabilir. (Süleymanın Meselleri 2:10-12) Hangi bilgi? Mukaddes Kitap ilkeleri ve ahlaksal yönden neyin doğru neyin yanlış olduğu hakkındaki bilgi. Ayrıca çocuklar bilmelidirler ki, bazı yetişkinler kötü şeyler yaptıklarında ve insanlar uygunsuz davranışlarda bulunmayı önerdiklerinde bir küçüğün onlara itaat etmesi gerekmez. (Daniel 1:4, 8; 3:16-18 ile karşılaştırın.) Bu eğitimi bir kerelik konuşmayla sınırlandırmayın. Küçük çocukların çoğunun bir şeyi iyi hatırlayabilmek için tekrar tekrar verilen bir derse ihtiyaçları var. Çocuklar yaşça ilerledikçe, baba kızının, anne de oğlunun mahremiyetine sevgi dolu bir şekilde saygı göstermelidir, böylece çocukta uygun olanı olmayandan ayırma duygusu pekiştirilmiş olur. Tabii, çocuğu kötüye kullanılmaya karşı korumanın en iyi yollarından biri, ana-baba olarak sizin tarafınızdan uygulanan yakın bir gözetimdir.

TANRISAL YÖNLENDİRMEYE BAŞVURUN

27, 28. Çocuk yetiştirmek gibi zorlu bir işle karşı karşıya geldiklerinde, ana-babanın en büyük yardım Kaynağı kimdir?

²⁷ Çocuğu bebeklik döneminden başlayarak eğitmek gerçekten de zorlu bir iştir, fakat imanlı ana-babaların bu zorluğa yalnız başlarına göğüs germeleri gerekmez. Eskiden, Hâkimlerin günlerinde, Manoah adlı bir adam baba olacağını öğrendiği zaman, çocuğunu yetiştirmek konusunda Yehova’dan kendisine yol göstermesini rica etti. Yehova onun dualarını cevaplandırdı.—Hâkimler 13:8, 12, 24.

²⁸ Bugün benzer bir şekilde, imanlı ana-babalar da çocuklarını yetiştirirken dua ederek Yehova ile konuşabilirler. Bir anne ya da baba olmak ağır bir görevdir, fakat büyük ödüller vardır. Hawaii’de İsa’nın takipçisi bir çift şunları söylüyor: “Kritik ergenlik yılları başlamadan önce işinizi tamamlamak için 12 yılınız var. Fakat Mukaddes Kitap ilkelerini uygulamak üzere tüm gücünüzle çalıştıysanız, onların Yehova’ya hizmet etme kararını yürekten gelerek verdikleri gün sevinç ve barış biçme zamanıdır.” (Süleymanın Meselleri 23:15, 16) Çocuğunuz bu kararı verdiğinde, siz de şöyle söyleme isteği duyacaksınız: “Çocuklar RABDEN mirastır.”

[Dipnot]

ŞU MUKADDES KİTAP İLKELERİ . . . . ANA-BABALARIN ÇOCUKLARINI EĞİTMELERİNE NASIL YARDIM EDEBİLİR?

Yehova’ya güvenin.—Süleymanın Meselleri 3:5.

Sorumluluk sahibi olun.—I. Timoteos 5:8.

Yehova sevgi dolu bir Babadır.—Süleymanın Meselleri 8:22, 30.

Ana-babalar çocuklarına öğretme sorumluluğu altındadır.—Tesniye 6:6, 7.

Terbiye gereklidir.—Efesoslular 6:4.

[Sayfa 61’deki çerçeve]

ETKİLİ TERBİYE

Anlamlı bir terbiye yolu, çocukların yanlış davranışın hoş olmayan sonuçlarını hissetmelerini sağlamaktır. (Galatyalılar 6:7; ayrıca Çıkış 34:6, 7 ile karşılaştırın.) Örneğin, çocuğunuz ortalığı kirlettiyse, temizliği yalnız başına yapması, en güçlü etkiyi yapabilir. Birine karşı haksız mı davrandı? Özür dilemesini istemek bu yanlış eğilimi doğrultabilir. Gerekli dersi almasına yardım etmek üzere bir süre için bazı özel isteklerini kabul etmemek, başka bir terbiye yoludur. Çocuk bu şekilde doğru ilkelere bağlı kalmanın hikmetini öğrenecektir.

[Sayfa 57’deki resimler]

Ana-babalar, bir örnek, bir arkadaş, iletişim kuran biri ve bir öğretmen olun