İman Göstermek Tanrı’nın Onayını Kazandırır

1, 2. Yeftah ve kızı hangi zor durumla karşılaştı?

KAYGILI bekleyiş sona ermişti. Babasının savaştan sağ salim döndüğünü görerek rahatlayan genç kız onu karşılamaya koştu. Babasının kazandığı etkileyici zaferden ötürü sevinç içindeydi. Fakat babası, şarkı söyleyip dans eden kızına katılmak yerine giysisini yırtarak “Eyvah! Kızım!” diye haykırdı. “Belimi büktün.” Sonra genç kızın hayatını tamamen değiştiren, onun normal bir yaşam sürmekle ilgili tüm umutlarını ve hayallerini sona erdiren sözler söyledi. Ama genç kız güzel bir tepki vererek, hiç tereddüt etmeden babasını Yehova’ya verdiği sözü tutmaya teşvik etti. Sözleri büyük imanını ortaya koyuyordu. O, Yehova ne isterse bunun kendisi için en iyisi olacağına güveniyordu (Hâk. 11:34-37). Babanın yüreği gururla dolmuştu; bu kararını kızının gönüllü olarak desteklemesinin Yehova’nın onayıyla sonuçlanacağını biliyordu.

² Yeftah ve onun Tanrı’dan korkan kızı, kendileri için zor olduğunda bile, Yehova’nın olayları ele alış tarzına güvendiler. Onlar Tanrı’nın onayını kazanmanın her özveriye değdiğinden emindiler.

 3. Yeftah ve kızının yaşadıklarını incelemek bugün bizim için neden yararlıdır?

³ Yehova’ya imanımızı korumanın her zaman kolay olmadığını biliyoruz. Bizim de “inanç uğrunda zorlu bir mücadele” vermemiz gerektiği bir gerçektir (Yahd. 3). Şimdi bu konuda bize yardım etmesi için Yeftah ve kızının üstesinden geldiği zorlukları ele alalım. Onlar Yehova’ya iman ettiklerini nasıl gösterdiler?

4, 5. (a) Yehova Vaat Edilmiş Topraklara girdiklerinde İsrailoğullarına hangi emri verdi? (b) 106. Mezmura göre itaatsizlikleri yüzünden İsrailoğullarının başına ne geldi?

⁴ Yeftah ve kızı her gün Yehova’ya iman etmemenin feci sonuçlarını hatırlatan şeyler görüyor olmalıydı. Yaklaşık 300 yıl önce atalarına, Vaat Edilmiş Topraklarda yaşayan tüm putperest halkları yok etmeleri emredilmişti (Tekr. 7:1-4). İsrailoğulları bu emre itaat etmedi ve sonuç olarak birçokları Kenanlıların günahkâr davranışlarını benimsedi. Böylece sahte tanrıların peşinden sürüklendiler ve yozlaştılar, ahlaksızlık yaptılar (Mezmur 106:34-39’u okuyun).

⁵ Bu itaatsizlikleri yüzünden Yehova’nın onayını kaybettiler. Yehova onları korumayı bıraktı (Hâk. 2:1-3, 11-15; Mezm. 106:40-43). O zor yıllar boyunca Yehova’dan korkan aileler için O’na sadık kalmak gerçekten büyük bir mücadele gerektirmiş olmalı! Yine de Kutsal Kitap Tanrı’nın onayını kazanmaya kararlı imanlı kişilerin olduğunu gösterir: Yeftah ve kızının yanı sıra, Elkana, Hanna ve Samuel bunlara örnektir (1. Sam. 1:20-28; 2:26).

 6. (a) Bugün dünyadan gelen hangi etkilerle karşı karşıyayız? (b) Dünyanın etkisine karşı ne yapmalıyız?

⁶ Bugün düşünüşleri ve davranış tarzları eski Kenan halkına çok benzeyen insanlarla dolu bir dünyada yaşıyoruz. Onlar da cinselliği, şiddeti ve maddiyatçılığı yüceltiyorlar. Yehova tıpkı İsrailoğulları için yaptığı gibi, bizi bu tür etkilerden korumak amacıyla açık uyarılarda bulunuyor. Peki biz İsrailoğullarının hatalarından ders çıkaracak mıyız? (1. Kor. 10:6-11). Yaşamımızda Kenanlılarınkine benzer düşünüş tarzından hiçbir iz kalmaması için mücadele etmeliyiz (Rom. 12:2). Bu yönde çaba harcayarak imanımızı gösteriyor muyuz?

 7. (a) Kendi halkı Yeftah’a nasıl davrandı? (b) Yeftah nasıl tepki verdi?

⁷ İsrailoğulları itaatsizliklerinin sonucu olarak Yeftah’ın zamanında Filistîlere ve Ammonlulara köle olmuştu (Hâk. 10:7, 8). Ancak Yeftah’ın karşılaştığı zorluklar sadece bu düşman milletlerden değil, kendi kardeşlerinden ve İsrail milletinin önderlerinden de kaynaklanıyordu. Üvey kardeşleri duydukları kıskançlık ve nefret nedeniyle onu kovdular ve kanuna aykırı olduğu halde, ilk doğan oğul olarak hak ettiği mirastan yoksun bıraktılar (Hâk. 11:1-3). Yeftah bu acımasız muamelenin kendi tutumunu etkilemesine izin vermedi. Kinci bir tutumla İsrail milletinin ihtiyarlarından gelen yardım çağrısını göz ardı etmektense onların yardımına koştu (Hâk. 11:4-11). Yeftah’ın ruhi düşünüş yansıtan bir tepki vermesinin sebebi ne olabilir?

8, 9. (a) Musa Kanunundaki hangi ilkeler Yeftah’a yardım etmiş olabilir? (b) Yeftah için en önemli şey neydi?

⁸ Yeftah sadece yiğit bir savaşçı değildi, aynı zamanda Tanrı’nın Kendi halkına nasıl davrandığını araştıran biriydi. İsrail tarihini çok iyi bildiği için Yehova’nın gözünde neyin doğru neyin yanlış olduğu hakkında net bir fikri vardı (Hâk. 11:12-27). Musa Kanununun ardındaki ilkeler Yeftah’ın zihnini ve yüreğini şekillendirmişti. O Yehova’nın kin beslemeyi onaylamadığını, tam tersi kullarından birbirlerini sevmelerini beklediğini biliyordu. Kanuna göre İsrailoğulları onlardan nefret edenler de dahil kimsenin ihtiyaçlarını göz ardı etmemeliydi (Çıkış 23:5 ve Levioğulları 19:17, 18’i okuyun).

⁹ İmanlı insanların, örneğin Yusuf’un yaşadıkları da Yeftah’ın verdiği karşılığı etkilemiş olabilir. Kardeşleri ‘ondan nefret ettiği’ halde Yusuf onlara merhamet göstermişti (Başl. 37:4; 45:4, 5). Böyle örnekler üzerinde düşünmek Yeftah’ın Yehova’yı memnun eden davranış tarzını seçmesine yardım etmiş olmalı. Kardeşlerinin davranışı onu kuşkusuz derinden yaralamıştı, ama o Yehova’ya ve halkına hizmet etmekten vazgeçmedi (Hâk. 11:9). Yehova’nın ismini savunma mücadelesi Yeftah için insanlarla yaşadığı herhangi bir sorundan çok daha önemliydi. O Yehova’ya iman ettiğini göstermeye kararlıydı ve bu hem kendisinin hem de başkalarının iyiliğiyle sonuçlandı (İbr. 11:32, 33).

10. Kutsal Kitap ilkeleri İsa’nın takipçileri olarak bize nasıl yardım edebilir?

¹⁰ Yeftah’ın bıraktığı örneğin yüreğimizi etkilemesine izin verecek miyiz? Belki bazı iman kardeşlerimiz bize kötü davrandı ya da bazı hayal kırıklıkları yaşattı. Öyle olsa bile bu tür sıkıntıların bizi ibadetlere katılmaktan, Yehova’ya hizmet etmekten ya da cemaatle tam bir işbirliği yapmaktan alıkoymasına izin vermemeliyiz. Yeftah’ı örnek alırsak biz de Tanrı’nın standartlarını uygulayarak olumsuz durumların üstesinden gelebilir ve cemaatte yapıcı bir etkiye sahip olabiliriz (Rom. 12:20, 21; Kol. 3:13).

11, 12. (a) Yeftah hangi adakta bulundu? (b) Bu adak ne anlama geliyordu?

¹¹ Yeftah İsrail halkını Ammonluların elinden kurtarmak için Tanrı’nın yardımına ihtiyacı olacağının farkındaydı. Yehova’ya bir söz verdi: Kendisine zafer verirse savaştan döndüğünde evden onu karşılamaya ilk çıkanı “yakılan sunu olarak” verecekti (Hâk. 11:30, 31). Acaba bu sunu ne anlama geliyordu?

¹² İnsan kurban etmek Yehova’nın iğrenç bulduğu bir şeydir. Bu nedenle Yeftah’ın niyetinin gerçek anlamda bir insan kurban etmek olmadığı açıktır (Tekr. 18:9, 10). Musa Kanununa göre yakılan sunu tümüyle Yehova’ya verilirdi; anlaşılan Yeftah, adayacağı kişinin tüm zamanını Tanrı’ya hizmet ederek geçireceğini kastetmişti. Bu da kutsal çadırda ömür boyu hizmet etmek anlamına geliyordu. Yehova Yeftah’ın adağını kabul etti ve onu destekleyerek görkemli bir zafer kazandırdı; Yeftah düşmanlarını yendi ve onlara boyun eğdirdi (Hâk. 11:32, 33). Peki Tanrı’ya “yakılan sunu olarak” vereceği kişi kim olacaktı?

13, 14. Yeftah’ın Hâkimler 11:35’te kayıtlı sözleri imanı hakkında ne gösterir?

¹³ Bu makalenin başında anlatılan sahneyi hatırlayın. Yeftah savaştan döndüğünde biricik evladı, sevgili kızı onu karşılamaya çıktı. Şimdi Yeftah’ın imanını gösterme vaktiydi. Sözünü tutacak ve ömür boyu kutsal çadırda hizmet etmesi için kızını verecek miydi?

¹⁴ Yeftah doğru kararı vermek için yine Tanrı’nın ilkelerini rehber almış olmalı. Belki Çıkış 23:19’daki sözleri hatırladı. Orada Tanrı’nın toplumundan Yehova’ya ellerindekinin en iyisini vermeleri istenir. Kanunda ayrıca, bir adakta bulunan kişinin bunu yerine getirmekle yükümlü olduğu belirtiliyordu. Şöyle yazılmıştı: “Bir kimse . . . . Yehova’ya bir adak adarsa veya bir söz verirse, sözünü tutacak. Ağzından çıkan sözü yerine getirecek” (Say. 30:2). Muhtemelen çağdaşı olan imanlı Hanna gibi, Yeftah’ın da adağına uyması bekleniyordu. Tabii Yeftah kendisinin ve kızının geleceği açısından bunun ne anlama geldiğini biliyordu. Başka çocuğu yoktu; soyunun devam etmesi, İsrail’de adını ve mirasını sürdürmesi için tek umudu kızıydı (Hâk. 11:34). Buna rağmen Yeftah, Hâkimler 11:35 ayetinin son kısmında kayıtlı şu sözleri söyledi: “Ben kendi ağzımla Yehova’ya söz verdim, sözümden dönemem.” Bu kadar büyük bir bedel ödemeyi kabul ederek imanını göstermesi, Tanrı’nın onayıyla ve nimetlerle sonuçlandı. Siz de aynı kararı verir miydiniz?

15. (a) Çoğumuz hangi adakta bulunduk? (b) Biz imanımızı nasıl gösterebiliriz?

¹⁵ Hayatımızı Yehova’ya adadığımızda O’nun isteğini kayıtsız şartsız yerine getireceğimize söz verdik. Bu sözümüze uygun yaşamanın özveri gerektirdiğini biliyorduk. Ancak bizden hoşumuza gitmeyen bir şey yapmamız beklendiğinde, istekli tutumumuz sınanır. Böyle özverilerde bulunur ve kendimizi rahat hissettiğimiz koşulların dışına çıkarak Tanrı’ya hizmet edersek imanlı olduğumuzu gösteririz. Yaptığımız herhangi bir fedakârlık bize acı verse bile, her zaman bunun sonucunda çok daha büyük nimetler elde edeceğiz (Mal. 3:10). Peki, Yeftah’ın kızı için ne denebilir?

16. Yeftah’ın kızı babasının verdiği söz karşısında nasıl tepki gösterdi? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹⁶ Babasının verdiği sözün sonuçlarını kabul etmek Yeftah’ın kızı için herhalde kolay olmamıştı. Bu Hanna’nın verdiği sözden farklıydı; çünkü Hanna, oğlu Samuel’i kutsal çadırda Nezir olarak hizmet etmesi için adamıştı (1. Sam. 1:11). Nezirler evlenip aile sahibi olabiliyordu. Oysa Yeftah’ın kızı tamamen “yakılan sunu” olacaktı, yani bu tür sevinçlerden vazgeçmek zorunda kalacaktı (Hâk. 11:37-40). Zafer kazanmış bir komutanın ve İsrail önderinin kızı olarak aslında ülkedeki en iyi adamla evlenebilirdi. Fakat şimdi kutsal çadırda yalnızca bir hizmetkâr olacaktı. Genç kız bu durum karşısında nasıl tepki verdi? Şu sözleriyle Yehova’ya hizmete öncelik verdiğini gösterdi: “Baba, mademki Yehova’ya bir söz verdin, ağzından çıkan söz neyse onu yap” (Hâk. 11:36). Yeftah’ın kızı hakiki tapınmayı desteklemek için, bir eşe ve çocuklara sahip olmak gibi doğal arzularından vazgeçti. Biz onun bu özverili tutumunu nasıl örnek alabiliriz?

17. (a) Yeftah ve kızının imanını nasıl örnek alabiliriz? (b) İbraniler 6:10-12’deki sözler sizi özverili olmaya nasıl teşvik eder?

¹⁷ İsa’nın takipçisi binlerce erkek ve kadın Yehova’ya daha fazla hizmet etmek için en azından şimdilik evlenmekten ya da çocuk sahibi olmaktan kendi istekleriyle vazgeçiyor. İleri yaşlardaki birçok kişi de teokratik inşaat projelerinde çalışıyor, Krallık Müjdecileri Kursuna katılıyor ya da ihtiyaç olan sahalarda hizmet ediyor. Bunu yapabilmek için çocuklarına ya da torunlarına ayırabilecekleri vakitten vazgeçerek özveride bulunuyorlar. Bazıları da kişisel uğraşlarını bir kenara bırakıp Anma Yemeği döneminde yapılan özel faaliyetlere katılıyor. Tüm yürekle yapılan bu hizmetler Yehova’ya büyük bir sevinç verir; O, Kendisi için yapılan işleri ve ismine gösterilen sevgiyi asla unutmaz (İbraniler 6:10-12’yi okuyun). Siz Yehova’ya hizmetinizi artırmak için daha çok özveride bulunabilir misiniz?

18, 19. (a) Yeftah ve kızıyla ilgili Kutsal Kitap kaydından ne öğreniyoruz? (b) Onları nasıl örnek alabiliriz?

¹⁸ Yeftah, yaşamı boyunca birçok zorlukla karşılaşmasına rağmen kararlarını Yehova’nın düşünüşünü rehber alarak verdi. İçinde yaşadığı dünyanın kendisini etkilemesine izin vermedi. İnsanların sebep olduğu derin hayal kırıklıkları onun imanını koruma konusundaki kararlılığını zayıflatmadı. Yeftah’ın ve kızının gönüllü özverileri nimetlerle sonuçlandı; her ikisi de hakiki tapınmayı destekleyerek Yehova tarafından kullanıldı. Başkalarının Tanrı’nın standartlarına uymaktan vazgeçtiği bir dönemde Yeftah ve kızı bu standartlara sıkıca bağlı kaldı.

¹⁹ Kutsal Kitap bizi ‘imanları ve sabırlarıyla vaatler alanları örnek almaya’ teşvik ediyor (İbr. 6:12). Biz de her zaman Yeftah ve kızının yaşamında öne çıkan şu temel gerçekle uyumlu davranalım: İman göstermek Tanrı’nın onayını kazandırır.