Yehova’ya “Yürek Sevinciyle” Hizmet Edin
‘Mademki Tanrın Yehova’ya sevinçle ve yürek sevinciyle hizmet etmedin, bütün bu lanetler senin üzerine gelecekler.’—TESNİYE 28:45-47.
1. Nerede hizmet ederlerse etsinler, Yehova’ya hizmet edenlerin sevinçli olduğuna dair hangi kanıt var?
YEHOVA’NIN hizmetçileri sevinçlidir; O’nun iradesini ister gökte ister yerde yapıyor olsunlar, böyledir. “Sabah yıldızları” denen melekler yerin temelleri atılırken sevinçle terennüm etti; ve ‘Tanrı’nın Sözünü icra eden sayısız melek bunu kuşkusuz sevinçle yapıyor. (Eyub 38:4-7; Mezmur 103:20) Yehova’nın yegâne tevlit edilmiş Oğlu gökte sevinçli bir “yapıcı” idi ve yeryüzünde insan İsa Mesih olarak da Tanrısal iradeyi yerine getirmekten zevk duydu. Üstelik, “önüne konulan sevinç uğruna utancı hiçe sayıp haça tahammül etti, ve Allahın tahtının sağında oturdu.”—Süleymanın Meselleri 8:30, 31; İbraniler 10:5-10; 12:2.
2. İsraillilerin bereket mi lanet mi göreceklerini belirleyen neydi?
2 İsrailliler, Tanrı’yı memnun ettiklerinde sevinç duydular. Ya O’na itaatsizlik ettiklerinde ne olacaktı? Şöyle uyarıldılar: “Bunlar [lanetler] senin üzerinde, ve ebediyen senin zürriyetinin üzerinde bir alâmet ve hârika olacaklar. Mademki her şeyin bolluğundan dolayı Allahın RABBE sevinçle, ve yürek meserretile (sevinciyle) kulluk etmedin; RABBİN sana karşı göndereceği düşmanlarına, açlıkta, ve susuzlukta, ve çıplaklıkta, ve her türlü yoklukta kulluk edeceksin; ve seni helâk edinciye kadar boynunun üzerine demir boyunduruk vuracaktır.” (Tesniye 28:45-48) Bereketler ve lanetler, kimin Yehova’nın hizmetçisi olduğunu, kimin olmadığını açıkça gösteriyordu. Bu lanetler, Tanrı’nın prensiplerinin ve amaçlarının küçümsenemeyeceği ve hor görülemeyeceğini de doğrulamış oluyordu. İsrailliler, yanlızlığa terk edileceklerine ve sürgüne götürüleceklerine ilişkin Yehova’nın verdiği uyarıları dikkate almayı reddettiklerinden, Yeruşalim ‘bütün dünya milletleri için bir lanet’ oldu. (Yeremya 26:6) Öyle ise biz Tanrı’ya itaat edelim ve O’nun tasvibini kazanalım. Sevinç, Tanrı’ya bağlı kimselerin tattığı birçok Tanrısal nimetten biridir.
‘Yürek Sevinciyle’ Nasıl Hizmet Edilebilir
3. Mecazi yürek nedir?
3 İsrailliler, Yehova’ya ‘neşeyle ve yürek sevinciyle’ hizmet etmeliydiler. Tanrı’nın çağdaş hizmetçileri de böyle yapmalı. Sevinmek, “hoşnut olmak; sevinç dolmak” demektir. Her ne kadar Kutsal Yazılarda fiziksel yürekten söz ediliyorsa da, bu yürek harfi anlamda ne düşünebilir ne de mantık yürütebilir. (Çıkış 28:30) Onun başlıca işlevi bedendeki hücreleri besleyen kanı pompalamaktır. Ne var ki, Mukaddes Kitap bu sözcüğün geçtiği yerlerin büyük çoğunluğunda, duygu, saik ve algının merkezi olmaktan daha çok şey ifade eden mecazi yüreğe değinir. Onun “genel olarak merkez, iç” anlamına geldiği ve “böylece, kişinin çeşitli etkinliklerinin hepsinde, yani arzularında, şefkatinde, duygularında, tutkularında, amaçlarında, düşüncelerinde, algılarında, hayal gücünde, hikmetinde, bilgisinde, hünerlerinde, inançlarında, yargılarında, belleğinde ve bilincinde kendini belli eden içteki adamı” temsil ettiği söylenir. (Journal of the Society of Biblical Literature and Exegesis, 1882, sayfa 67) Mecazi yüreğimiz, sevincimiz de dahil olmak üzere sezdiğimiz ve içimizde hissettiğimiz şeyleri içerir.—Yuhanna 16:22.
4. Yehova Tanrı’ya yürek sevinciyle hizmet etmemize hangi şey yardımcı olabilir?
4 Yehova’ya yürek sevinciyle hizmet etmemize hangi şey yardımcı olabilir? Sahip olduğumuz nimetlere ve Tanrı’nın verdiği imtiyazlara karşı olumlu ve takdirkâr bir görüş buna yardımcı olur. Örneğin, hakiki Tanrı’ya ‘kutsal hizmet’ sunma imtiyazımız üzerinde sevinçle düşünebiliriz. (Luka 1:70) Bununla bağlantılı şekilde, Şahitleri olarak Yehova’nın ismini taşıma imtiyazı da var. (İşaya 43:10-12) Buna, Tanrı’nın Sözünü tutarak O’nu memnun ettiğimizi bilmenin verdiği sevinci de ekleyebiliriz. Ayrıca, ruhi ışığı yansıtarak birçok insanın karanlıktan çıkmasına yardımcı olmak da ne büyük bir sevinçtir!—Matta 5:14-16; I. Petrus 2:9 ile karşılaştırın.
5. Tanrısal sevincin kaynağı nedir?
5 Fakat Yehova’ya yürek sevinciyle hizmet etmek sadece olumlu düşünme meselesi değildir. Olumlu görüş açısına sahip olmaya da yarar. Ancak Tanrısal sevinç, kişilik özelliklerimizi geliştirerek elde edeceğimiz bir şey değildir. O, Yehova’nın ruhunun bir meyvesidir. (Galatyalılar 5:22, 23) Böyle bir sevince sahip değilsek, belki Mukaddes Yazılara uygun olmayan ve Tanrı’nın ruhunu ‘mahzun edebilen’ tarzda düşünmekten veya davranmaktan kaçınmak için düzeltmeler yapmamız gerekebilir. (Efesoslular 4:30) Bununla birlikte, Yehova’ya vakfolmuş kişinin bazı durumlarda yürekten sevinç duymamasının, Tanrı tarafından beğenilmediğinin bir kanıtı olduğu düşüncesiyle korkuya kapılmayalım. Nakâmiliz ve acı çekiyor, üzülüyor, hatta bazen depresyon geçiriyoruz; fakat Yehova bizi anlar. (Mezmur 103:10-14) Bu nedenle, sevinç meyvesinin Tanrı vergisi olduğunu unutmayıp bize mukaddes ruhunu vermesi için dua edelim. Gökteki sevgi dolu Babamız böyle duaları yanıtlayacak ve Kendisine yürek sevinciyle hizmet etmemizi mümkün kılacaktır.—Luka 11:13.
Sevinç Kaybolduğunda
6. Tanrı’ya hizmetteki sevincimiz kaybolduysa ne yapmalıyız?
6 Hizmetteki sevincimiz kaybolursa, Yehova’ya hizmetimizde giderek yavaşlayabilir, hatta O’na sadakatsiz bile olabiliriz. Bu nedenle, saiklerimizi alçakgönüllülükle ve duayla gözden geçirmemiz ve gerekli düzeltmeleri yapmamız hikmetlilik olacaktır. Tanrı vergisi sevinci elde edebilmek için, Yehova’ya sevgiden dolayı ve bütün yüreğimiz, canımız ve fikrimizle hizmet etmeliyiz. (Matta 22:37) O’na rekabet ruhuyla hizmet etmemeliyiz, çünkü Pavlus şunları yazdı: “Eğer Ruh ile yaşıyorsak, Ruh ile de yürüyelim. Birbirimize meydan okuyarak, birbirimize haset ederek, boş yere övünenler olmıyalım.” (Galatyalılar 5:25, 26) Eğer başkalarından üstün olmak ya da övülmek istediğimizden dolayı hizmet ediyorsak, gerçek sevince sahip olmayacağız.
7. Yüreğimizin sevincini nasıl yeniden alevlendirebiliriz?
7 Yehova’ya yaptığımız vakfa uygun yaşamak sevinç verir. Tanrı’ya kendimizi yeni vakfettiğimiz sıralarda, büyük bir şevkle İsa’nın takipçilerine özgü yaşam tarzını izlemeye başladık. Mukaddes Yazıları tetkik ediyor ve ibadetlere düzenli katılıyorduk. (İbraniler 10:24, 25) Hizmete katılmak bize sevinç veriyordu. Fakat ya şimdi sevincimiz azaldıysa? Mukaddes Kitap tetkiki, ibadetlerde hazır bulunmak ve hizmete katılmak—aslında İsa’nın takipçiliğinin her yönüyle tam olarak meşgul olmak—yaşamımıza ruhi açıdan istikrar kazandırmalı, hem ilk sevgimizi hem de yüreğimizin eski sevincini yeniden alevlendirmelidir. (Vahiy 2:4) Böylece sevinci az olan ve sık sık ruhi yardıma ihtiyaç duyan kimselere benzemeyeceğiz. İhtiyarlar yardım etmeye isteklidir, fakat biz bireysel olarak Tanrı’ya yaptığımız vakfa uygun yaşamalıyız. Bunu bizim yerimize kimse yapamaz. Bundan dolayı, Yehova’ya yaptığımız vakfa uygun yaşamak ve gerçek sevince sahip olmak için, İsa’nın takipçilerine özgü olağan yörüngemizi izlemeyi hedef edinelim.
8. Sevinçli olmak istiyorsak vicdanımızın temiz olması neden önemlidir?
8 Eğer Tanrı’nın ruhunun bir meyvesi olan sevince sahip olmak istiyorsak, temiz bir vicdana sahip olmamız gerekir. İsrail Kralı Davud günahını gizlemeye çalıştığı süre içinde çok perişan bir hale geldi. Gerçekten de, sanki içindeki canlılık buharlaşıp uçmuş gibiydi ve belki bedenen de hastalandı. Tövbe edip günahını itiraf ettiğinde ne büyük bir rahatlık duydu! (Mezmur 32:1-5) Eğer ciddi bir günahı gizliyorsak sevinçli olamayız. Bu, sıkıntı içinde yaşamamıza neden olabilir. Sevinçli olmanın yolu kuşkusuz bu değildir. Oysa günahı itiraf edip tövbe etmek kişiye rahatlık verir ve sevinçli ruhu yeniden kazandırır.—Süleymanın Meselleri 28:13.
Sevinçle Beklemek
9, 10. (a) İbrahim hangi vaadi almıştı, fakat imanı ve sevinci nasıl denenmiş olabilir? (b) İbrahim, İshak ve Yakub’un örneklerinden nasıl yararlanabiliriz?
9 Tanrısal amaç hakkında bilgi almaya ilk başladığımızda sevinç duymakla bu sevinci yıllar boyu korumak başka başka şeylerdir. Bu, sadık İbrahim’in durumuyla anlatılabilir. O, Tanrı’nın emri üzerine oğlu İshak’ı kurban etmeye kalkıştıktan sonra bir melek kendisine şu mesajı verdi: “Zatım hakkı için yemin ettim, RAB buyurur, mademki bu şeyi yaptın, ve biricik oğlunu esirgemedin, seni ziyadesile mubarek kılacağım, ve senin zürriyetini, göklerin yıldızları gibi, deniz kenarında olan kum gibi ziyadesile çoğaltacağım, senin zürriyetin düşmanlarının kapısına hâkim olacaktır; ve zürriyetinde yerin bütün milletleri mubarek kılınacaklar; çünkü sözümü dinledin.” (Tekvin 22:15-18) İbrahim’in bu vaatten ötürü büyük sevinç duyduğu şüphe götürmez.
10 İbrahim, belki İshak’ın, vaat edilen bereketlerin geleceği “zürriyet” olacağını bekliyordu. Fakat yıllar geçtiği halde İshak vasıtasıyla olağanüstü hiçbir şeyin olmaması, İbrahim ve ailesinin imanını ve sevincini denemiş olabilir. Tanrı’nın bu vaadi İshak’a ve sonra da onun oğlu Yakub’a yinelemesi, onlara Zürriyetin daha da ilerde geleceği konusunda güvence vermiş, bu da imanlarını ve sevinçlerini korumalarına yardımcı olmuştu. Tanrı’nın kendilerine vaat ettiği şeylerin gerçekleştiğini göremeden öldükleri halde, İbrahim, İshak ve Yakub, Yehova’nın sevinçsiz hizmetçileri değillerdi. (İbraniler 11:13) Biz de Yehova’nın vaatlerinin gerçekleşmesini beklerken, O’na imanla ve sevinçle hizmet etmeye devam edebiliriz.
Zulme Rağmen Sevinç
11. Zulme rağmen neden sevinçli olabiliriz?
11 Zulüm bile görsek, hizmetçileri olarak Yehova’ya yine de yürek sevinciyle hizmet edebiliriz. İsa, onun uğrunda zulüm görenlerin mutlu olduklarını söyledi, ve resul Petrus da şöyle dedi: “Mesihin elemlerine hissedar olduğunuz derecede sevinin, ta ki onun izzetinin keşfolunmasında, çok mesrur olarak sevinesiniz. Eğer Mesihin adı için sitem olunursanız, size ne mutlu! çünkü izzetin ve Allahın Ruhu üzerinizde kalır.” (I. Petrus 4:13, 14; Matta 5:11, 12) Eğer adalet uğrunda zulüm ve sıkıntı çekiyorsanız, Yehova’nın ruhuna ve tasvibine sahipsinizdir ve bu da kuşkusuz sevincinizi artırır.
12. (a) İman denemelerini neden sevinçle karşılayabiliriz? (b) Sürgünde bulunan bir Levilinin deneyiminden hangi temel ders alınabilir?
12 Tanrı bizim Sığınağımız olduğundan, iman denemelerini sevinçle karşılayabiliriz. Mezmur 42 ve 43’ten bu açıkça görülür. Levililerden biri bir nedenle sürgünde bulunuyordu. Tanrı’nın makdisinde tapınmayı o denli özlüyordu ki, kendini kuru ve çorak bir arazide akar suları özleyen susamış bir geyiğe benzetti. Yehova’ya ve makdisinde O’na tapınma imtiyazına “susamış,” yani özlem duymuştu. (Mezmur 42:1, 2) Onun bu sürgün deneyimi, bizi Yehova’nın kavmiyle birarada olmaktan duyduğumuz şükranı göstermeye yöneltmelidir. Eğer zulüm yüzünden hapsedilme gibi bir durum, onlarla birarada olmamızı geçici olarak engellerse, geçmişte kutsal hizmette beraberce çalışırken duyduğumuz sevinci düşünelim ve bizi yeniden O’na tapınanlarla birlikte katıldığımız düzenli faaliyete döndürmesi için ‘Tanrı’ya ümit bağlarken,’ tahammül vermesi için de dua edelim.—Mezmur 42:4, 5, 11; 43:3-5.
“Yehova’ya Sevinç ile Hizmet Edin”
13. Mezmur 100:1, 2 sevincin, Tanrı’ya sunduğumuz hizmetin bir özelliği olması gerektiğini nasıl gösterir?
13 Sevinç, Tanrı’ya sunduğumuz hizmetin bir özelliği olmalıdır. Bu, mezmur yazarının söylediği bir şükran ilahisinde gösterildi: “Ey bütün dünya, meserretle RABBE nida edin. RABBE sevinç ile kulluk edin; Onun önüne terennümle girin.” (Mezmur 100:1, 2) Yehova “mutlu Tanrı”dır ve hizmetçilerinin vakflarının gereği olan yükümlülükleri yerine getirmekten sevinç duymalarını ister. (I. Timoteos 1:11) Bütün milletlerden insanlar Yehova ile ilgili coşkun bir sevinç duymalı ve hamt ifadelerimiz zafer kazanmış bir ordunun ‘nidası’ gibi kuvvetli olmalıdır. Tanrı’ya hizmet etmek canlılık verdiğinden, beraberinde sevinç getirmelidir. Bundan dolayı, mezmur yazarı, kavmi Tanrı’nın önüne “terennümle” girmeye teşvik etti.
14, 15. Mezmur 100:3-5, bugün Yehova’nın sevinçli kavmine nasıl uygulanır?
14 Mezmur yazarı sözlerine şunları ekledi: “Bilin [anlayın, kabul edin] ki, RAB, o Allahtır; bizi yaratan odur, biz onunuz; onun kavmıyız ve otlağının koyunları.” (Mezmur 100:3) Yehova Yaratıcımız olduğundan, koyunların çobana ait olduğu gibi, biz de O’na aitiz. Bize öylesine özen gösterir ki, bundan dolayı şükranla hamt ederiz. (Mezmur 23) Mezmur yazarı ilahisinde Yehova ile ilgili şunları da söyledi: “Kapılarına şükranla, avlularına hamt ile girin; ona şükredin, ismini takdis edin. Çünkü RAB iyidir; inayeti ebedîdir, ve sadakati devirden devre sürer.”—Mezmur 100:4, 5.
15 Bugün bütün milletlerden sevinçli insanlar, O’na şükredip hamt etmek için Yehova’nın makdisinin avlularına giriyorlar. Her zaman Yehova hakkında konuşarak Tanrı’nın ismini sevinçle kutsuyoruz ve yüce nitelikleri bizi O’na hamt etmeye yöneltiyor. O bütünüyle iyidir ve hizmetçilerine olan sevgi dolu inayetine ya da şefkatine her zaman güvenilebilir; çünkü sonsuza dek sürecektir. Yehova iradesini yerine getirenlere karşı sevgi göstermekte “devirden devre” sadıktır. (Romalılar 8:38, 39) Öyle ise, ‘Yehova’ya sevinçle hizmet etmek’ için sağlam bir nedenimiz var.
Ümidinizden Ötürü Sevinin
16. İsa’nın takipçileri hangi ümit ve beklentilerle sevinebilirler?
16 Pavlus “ümitte sevinin” diye yazdı. (Romalılar 12:12) İsa Mesih’in meshedilmiş takipçileri, Tanrı’nın, Oğlu vasıtasıyla önlerine koyduğu, gökte ölümsüz bir yaşamla ilgili parlak ümitten ötürü sevinirler. (Romalılar 8:16, 17; Filipililer 3:20, 21) İsa’nın yeryüzü Cennetinde ebediyen yaşama ümidine sahip olan takipçileri de sevinmek için bir temele sahiptir. (Luka 23:43) Ya gökteki hükümetin bir kısmı olacaklarından ya da onun yönetimi altında yeryüzünde yaşayacaklarından, Yehova’nın tüm sadık hizmetçilerinin Krallık ümidinden ötürü sevinmeleri için neden vardır. Ne sevinç verici bir bereket!—Matta 6:9, 10; Romalılar 8:18-21.
17, 18. (a) İşaya 25:6-8’de hangi durum önceden bildirildi? (b) İşaya’nın bu peygamberliği şimdi nasıl yerine geliyor ve ilerdeki gerçekleşmesi hakkında ne söylenebilir?
17 İşaya da itaatli insanlık için sevinç verici bir geleceği önceden bildirdi. Şunları yazdı: “Bu dağda orduların RABBİ bütün kavmlara semiz şeylerden bir ziyafet, eski şaraplardan, ilikle dolu semiz şeylerden, süzme eski şaraplardan ziyafet verecek. Ve bütün kavmları örten örtünün yüzünü, bütün milletler üzerine çekilmiş perdeyi bu dağda yok edecek. Ölümü ebediyen yuttu; ve RAB Yehova bütün yüzlerden gözyaşlarını silecek; ve bütün dünya üzerinden kavmının utancını kaldıracak; çünkü RAB söyledi.”—İşaya 25:6-8.
18 Bugün Yehova’ya tapınanlar olarak katıldığımız ruhi ziyafet gerçekten de sevinç verici bir şölendir. Onun yeni dünyayla ilgili vaat ettiği harfi anlamdaki iyi şeylerden oluşacak ziyafetin beklentisi içinde Tanrı’ya gayretle hizmet ederken, gerçekten sevincimiz taşıyor. (II. Petrus 3:13) Yehova, Âdem’in günahı yüzünden insanlığı örten “perdeyi” İsa’nın kurbanlığına dayanarak kaldıracak. Günahın ve ölümün kaldırıldığını görmek ne büyük bir sevinç olacak! Diriltilen sevdiklerimizi karşılamak, gözyaşlarının ortadan kalktığını görmek ve yeryüzü cennetinde yaşamak ne büyük bir zevk olacak; orada Yehova’nın kavmi artık utandırılmayacak, tersine onlar büyük alaycı İblis Şeytan’a Tanrı’nın cevabını sağlamış durumda olacaklar!—Süleymanın Meselleri 27:11.
19. Yehova’nın, Şahitleri olarak önümüze koyduğu beklentilere karşı tepkimiz ne olmalı?
19 Yehova’nın, hizmetçileri için yapacağı şeyleri bilmek içinizi sevinç ve şükranla doldurmuyor mu? Gerçekten de, bu büyük beklentiler sevincimize katkıda bulunuyor! Üstelik, bir nimet olan ümidimiz, bizi şuna benzer duygularla mutlu, sevgi dolu, cömert Tanrımıza bakmaya yöneltiyor: “İşte, Allahımız budur; onu bekledik, ve bizi kurtaracaktır; RAB budur; onu bekledik, onun kurtarışı ile mesrur olacağız ve sevineceğiz.” (İşaya 25:9) Şahane ümidimizi zihnimize iyice nakşedip Yehova’ya yürek sevinciyle hizmet etmek üzere canla başla uğraşalım.
Nasıl Cevaplandıracaksınız?
◻ Yehova’ya ‘yürek sevinciyle’ nasıl hizmet edebiliriz?
◻ Tanrı’ya hizmette sevincimiz kaybolduysa ne yapabiliriz?
◻ Yehova’nın kavmi zulme rağmen neden sevinçli olabilir?
◻ Ümidimizden ötürü sevinmek için hangi nedenlere sahibiz?
[Sayfa 17’deki resimler]
İsa’nın takipçilerine özgü yaşamın her yönüne katılmak sevincimizi artıracaktır