Hikmetli kral şöyle devam ediyor: “Bütün yüreğinle RABBE güven, ve kendi anlayışına dayanma; bütün yollarında onu tanı, o da senin yollarını doğrultur.”—Süleymanın Meselleri 3:5, 6.

‘Bütün yollarımızda O’nu tanımamız’, yani dikkate almamız nasıl mümkün olabilir? İlhamla yazan mezmur yazarı şöyle diyor: “Senin bütün işlerini derin düşünürüm, ve senin yaptıkların hakkında düşünceye dalarım.” (Mezmur 77:12) Tanrı görünmez olduğuna göre, O’nun yüce işleri ve insanlara davranış tarzı üzerinde derin düşünmek, O’nunla yakın bir ilişki geliştirmek açısından yaşamsaldır.

Yehova’yı dikkate almanın önemli bir yolu duadır. Kral Davud “bütün gün” Yehova’ya yakarıyordu. (Mezmur 86:3) Çölde bir kaçak olarak dolaşırken, sık sık tüm gece dua etmişti. (Mezmur 63:5, 7) Resul Pavlus da, “her vakitte ruhta dua” etmeye teşvik etmişti. (Efesoslular 6:18) Ne kadar sık dua ediyoruz? Tanrı ile yürekten gelen, kişisel bir iletişim kurmaktan sevinç duyuyor muyuz? Zor koşullarla karşılaştığımızda yardım için O’na yakarıyor muyuz? Önemli kararlar almadan önce O’nun rehberliğine başvuruyor muyuz? Yehova’ya yönelttiğimiz içten dualar, bizi O’na sevdirecektir. Ayrıca dualarımızı dinleyip ‘yollarımızı doğrultacağı’ güvencesine de sahibiz.