İşaya 42:8 – “Ben RAB’bim”

“Ben Yehova’yım. İsmim budur. Hakkım olan onuru bir başkasına, Bana sunulan övgüleri oyma putlara bırakmayacağım” (İşaya 42:8, Yeni Dünya Çevirisi).

“Ben RAB’bim, adım budur. Onurumu bir başkasına, övgülerimi putlara bırakmam” (İşaya 42:8, Yeni Çeviri).

Tanrı bize özel ismini açıklar ve hak ettiği onuru ve övgüleri putlarla paylaşmayacağını söyler.

Bu ismi Tanrı Kendisi seçmiştir. Türkçede genelde “Yehova” ya da “Yahve” olarak tercüme edilira (Çıkış 3:14, 15). Eski Ahit’te (İbranice ve Aramca Kutsal Yazılar) Tanrı’nın ismi yaklaşık 7.000 kez geçmesine rağmen birçok tercümede bu isim “RAB” (bazen büyük harflerle yazılır) unvanıyla değiştirilmiştir. Buna bir örnek, Yehova ve İsa’dan söz eden Mezmur 110:1 ayetidir. Kitabı Mukaddes’te bu ayet şöyle geçer: “RAB [Yehova] Rabbime [İsa’ya] dedi” (Elçiler 2:34-36 ile karşılaştırın). Yeni Dünya Çevirisi Tanrı’nın ismini olması gereken yerde kullanarak herhangi bir karışıklığı önler. Şöyle der: “Yehova Efendime dedi ki, ‘Ben düşmanlarını ayaklarının altına basamak yapıncaya dek sağımda otur.’”

Birçok bilgine göre Tanrı’nın ismi “O Olmasını Sağlar” anlamına geliyor. Böyle bir isim sadece gerçek Tanrı’ya ait olabilir. Çünkü yalnızca O, amacını gerçekleştirmek için hem Kendisinin hem de yarattığı varlıkların ne olması gerekiyorsa o olmasını sağlayabilir.

Yehova, Yaratıcımız ve tek gerçek Tanrı olarak tam bağlılık gösterilmeyi hak eder. Başka hiç kimseye ya da hiçbir şeye tapınmamalıyız. Buna heykel ve tasvir gibi putlar da dahildir (Çıkış 20:2-6; 34:14; 1. Yuhanna 5:21).

İşaya’nın 42. bölümünün ilk ayetlerinde Yehova, seçtiği bir kişinin ileride yapacaklarını önceden bildirir. Tanrı, hoşnut olduğu bu kişinin ‘milletlere adaleti göstereceğini’ söyler (İşaya 42:1). Ve bu vaatle ilgili şöyle der: “Öncekiler gerçekleşti, şimdi yenilerini bildiriyorum. Onları daha ortaya çıkmadan sizlere duyuruyorum” (İşaya 42:9). Seçilmiş kişiyle ilgili sözler yüzyıllar sonra İsa, Mesih olarak ortaya çıktığında ve yeryüzündeki hizmetine başladığında gerçekleşti (Matta 3:16, 17; 12:15-21).

“Ben Yehovayım, ismim odur; ve izzetimi bir başkasına, ve hamdimi oyma putlara vermiyeceğim” (Kitabı Mukaddes).