‘Tanrı’nın İsraili’ ve “Büyük Kalabalık”

“Gördüm, ve işte, . . . . kimsenin saymağa kadir olmadığı büyük kalabalık vardı.”—VAHİY 7:9.

1-3. (a) İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin gökle ilgili hangi görkemli beklentileri var? (b) Şeytan birinci yüzyıldaki cemaati nasıl yok etmeye çalıştı? (c) 1919’da, Şeytan’ın, İsa’nın meshedilmiş takipçilerini yozlaştırmaya çalışma çabalarının boşa gittiğini gösteren hangi olay oldu?

YEHOVA’NIN amaçlarının gerçekleşmesi yönündeki büyük adımlardan biri, MS 33 yılında ‘Tanrı’nın İsrailinin’ temelinin atılması oldu. (Galatyalılar 6:16) Onun meshedilmiş üyeleri, ölmez ruh olan yaratıklar olarak Tanrı’nın semavi Krallığında Mesih ile hüküm sürme ümidine sahiptirler. (I. Korintoslular 15:50, 53, 54) Bu konumlarıyla, Yehova’nın isminin takdis edilmesinde ve büyük Muhalif İblis Şeytan’ın başının ezilmesinde önemli bir rolleri vardır. (Tekvin 3:15; Romalılar 16:20) Şeytan’ın, bu yeni cemaati hem eza yoluyla hem de yozlaştırmaya çalışarak yıkıp yok etmek üzere bütün gücünü kullanmış olmasına hiç şaşmamak gerekir!—II. Timoteos 2:18; Yahuda 4; Vahiy 2:10.

² Şeytan, resuller hayatta oldukları sürece başarılı olamadı. Fakat onların ölümünden sonra irtidat hiçbir engelle karşılaşmaksızın yayıldı. Daha sonra, Şeytan, bugün Hıristiyan âlemi diye tanınan irtidat etmiş kötü dinsel taklidi oluşturduğunda, insanın bakış açısından, İsa’nın kurduğu ve onun takipçilerinden oluşan pak cemaat yozlaşmış durumdaydı. (II. Selânikliler 2:3-8) Bununla birlikte, İsa’nın hakiki takipçilerinin cemaati varlığını sürdürdü.—Matta 28:20.

³ İsa, buğday ve deliceler meselinde hakiki takipçilerinin bir süre ‘delicelerle,’ yani sahte Hıristiyanlarla beraber büyüyeceğini önceden bildirmişti; böyle de oldu. Fakat İsa, son günlerde ‘krallığın oğullarının’ ‘delicelerden’ yine görünür şekilde ayrılacağını da söylemişti. (Matta 13:36-43) Bu da gerçekleşti. 1919 yılında, İsa’nın meshedilmiş hakiki takipçileri Babil esaretinden kurtuldular. “Sadık ve basiretli köle” olarak Tanrı tarafından tanındılar ve Gökteki Krallığın iyi haberini cesaretle vaaz etmeye koyuldular. (Matta 24:14, 45-47; Vahiy 18:4) Onların büyük çoğunluğu Yahudi olmayan milletlerdendi; bununla beraber, İbrahim’in imanına sahip olduklarından, aslında ‘İbrahimin zürriyetiydiler.’ ‘Tanrı’nın İsrailinin’ üyeleriydiler.—Galatyalılar 3:7, 26-29.

“Büyük Kalabalık”

 4. Özellikle 1930’larda, İsa’nın takipçilerinden hangi grup göze çarpmaya başladı?

⁴ Başlangıçta, İsa’nın meshedilmiş bu takipçilerinin vaazına olumlu karşılık verenler de ruhi İsrailliler, yani gökte yaşama ümidini taşıyan 144.000 kişiden geride kalanlar oldular. (Vahiy 12:17) Bununla birlikte, özellikle 1930’larda başka bir grup göze çarpmaya başladı. Bunların, ağıllar meselindeki “başka koyunlar” olduğu saptandı. (Yuhanna 10:16) Onlar Mesih’in şakirtleriydiler ve yeryüzündeki cennette sonsuza dek yaşama ümidi taşıyorlardı. Mecazi anlamda, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin ruhi soyuydular. (İşaya 59:21; 66:22; ayrıca I. Korintoslular 4:15, 16 ile karşılaştırın.) Onlar İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin cemaatini sadık ve basiretli köle olarak kabul ettiler; ve meshedilmiş kardeşleri gibi, Yehova’ya derin sevgi besleyip İsa’nın kurbanlığına iman ettiler, Tanrı’ya hamt etme konusunda şevk gösterdiler ve adalet uğruna acı çekmeye hazırdılar.

 5. Başka koyunların konumu giderek nasıl daha iyi anlaşıldı?

⁵ İlk başta bu başka koyunların konumu pek iyi anlaşılmadı, fakat zaman geçtikçe durum açıklık kazandı. 1932 yılında İsa’nın meshedilmiş takipçileri, başka koyunlara, onlardan birçoğunun zaten yapmakta olduğu vaaz etme işine katılmalarını ısrarla tavsiye etmeye teşvik edildi. 1934’te, başka koyunlar suya daldırılarak vaftiz edilmeye teşvik edildi. 1935’te, onların kimliği Vahiy’in 7. babındaki “büyük kalabalık” olarak saptandı. 1938’de, İsa Mesih’in Ölümünün Anılmasında gözlemciler olarak hazır bulunmaya davet edildiler. 1950’de, aralarında olgun erkeklerin “yelden saklanacak bir yer gibi, ve sağanağa karşı örtülü bir yer gibi” hizmet eden ‘prensler’ arasında bulundukları fark edildi. (Mezmur 45:16; İşaya 32:1, 2) 1953’te, o sırada büyük kısmı başka koyunlardan oluşan Tanrı’nın yerdeki teşkilatının yeni dünyada yeryüzünde yaşayacak toplumun çekirdeği olduğu anlaşıldı. 1985’te, başka koyunların İsa’nın fidye kurbanlığına dayanarak, Armagedon’da sağ kalma ümidiyle, Tanrı’nın dostları olarak adil beyan edildikleri anlaşıldı.

 6. Bugün meshedilmiş kişilerle başka koyunların birbirlerine göre konumları nedir, bu hangi sorulara yol açar?

⁶ Şimdi ise, ‘son günlerin’ bu son kısmında, 144.000 kişinin büyük çoğunluğu ölmüş ve gökteki ödülünü almıştır. (II. Timoteos 3:1; Vahiy 6:9-11; 14:13) İsa’nın yeryüzünde yaşama ümidine sahip takipçileri şimdi iyi haberi vaaz etme işinin en büyük kısmını yerine getirmektedir ve bu işte İsa’nın meshedilmiş kardeşlerini desteklemeyi bir imtiyaz sayarlar. (Matta 25:40) Bununla birlikte, bu meshedilmiş kimseler, bu son günler boyunca ruhi gıdayı sağlayan sadık ve basiretli köledir. Meshedilmiş kişilerin hepsi gökteki ödülünü alınca, başka koyunların durumu ne olacak? O zaman başka koyunlar için hangi olanaklar sağlanacak? Eski İsrail’e kısaca göz atmamız bu soruları yanıtlamamıza yardımcı olacak.

Numune Niteliğinde Bir ‘Kâhinler Krallığı’

7, 8. Eski İsrail, Kanun ahdi altında ne derece kâhinler krallığı ve mukaddes bir milletti?

⁷ Yehova, İsrail’i Kendi özel milleti olarak seçtiğinde, onlarla bir ahit keserek şunları dedi: “Eğer gerçekten sözümü dinliyecek ve ahdimi tutacaksanız, bana bütün kavmlardan has kavm olacaksınız; çünkü bütün dünya benimdir; ve siz bana kâhinler melekûtu [krallığı], ve mukaddes millet olacaksınız.” (Çıkış 19:5, 6) İsrail, Kanun ahdine dayanarak Yehova’nın özel kavmi oldu. Fakat kâhinler krallığı ve mukaddes milletle ilgili vaat nasıl gerçekleşecekti?

⁸ İsrail sadıkken, Yehova’nın egemenliğini tanıyor ve O’nu Kralları olarak kabul ediyordu. (İşaya 33:22) Bu nedenle bir krallıktılar. Fakat sonradan açıklandığı gibi, “krallıkla” ilgili vaat bundan çok daha geniş bir anlam taşıyacaktı. Ayrıca, Yehova’nın Kanununa itaat ettiklerinde, çevrelerindeki milletlerden ayrı ve temiz durumdaydılar. Mukaddes bir millettiler. (Tesniye 7:5, 6) Acaba kâhinler krallığı mıydılar? İsrail’de Levi sıptı mabet hizmeti için ayrılmıştı ve Levili kâhinlik bu sıpttaydı. Musa Kanunu yürürlüğe girdiğinde, Levili olmayan her ailenin ilk doğanının yerine Levili erkekler alındı.a (Çıkış 22:29; Sayılar 3:11-16, 40-51) Böylece, İsrail’de her ailenin mabet hizmetinde temsil edildiği söylenebilirdi. Bir millet olarak kâhinliğe en yakın duruma gelmeleri bu temsil edilme yoluyla mümkün olabildi. Bununla birlikte, onlar, milletlerin önünde Yehova’yı temsil ediyordu. Hakiki Tanrı’ya tapınmak isteyen her yabancı, İsrail’le ilişki içinde olmak zorundaydı.—II. Tarihler 6:32, 33; İşaya 60:10.

 9. Yehova’nın, kuzeydeki İsrail krallığını ‘kendine kâhinlik etmekten’ atmasına hangi durum yol açtı?

⁹ Süleyman’ın ölümünden sonra, Tanrı’nın kavmi, Kral Yeroboam’ın yönettiği kuzeydeki İsrail milleti ve Kral Rehoboam’ın yönettiği güneydeki Yahuda milleti olarak ikiye bölündü. Hakiki tapınmanın merkezi olan mabet Yahuda bölgesinde bulunduğundan, Yeroboam, kendi ulusal bölgesine buzağı suretleri koydurarak yasal olmayan bir tapınma şekli kurdu. Üstelik, “yüksek yer evleri yaptı, ve Levi oğullarından olmıyan kavmın her ucundan kâhinler yaptı.” (I. Kırallar 12:31) Kral Ahab, yabancı olan karısı İzebel’in memlekette Baal tapınmasını kurmasına izin verdiğinde, kuzeydeki millet sahte tapınma içine daha da batmış oldu. Sonunda, Yehova bu asi krallığa karşı hükmünü ilan etti. Hoşea peygamber vasıtasıyla şunları dedi: “Kavmım bilgi yokluğundan helâk oldu; mademki sen bilgiyi reddettin, bana kâhinlik etmiyesin diye ben de seni reddedeceğim.” (Hoşea 4:6) Bundan kısa bir süre sonra, Asurlular kuzeydeki İsrail krallığını yıktılar.

10. Güneydeki Yahuda krallığı sadık olduğu sürece Yehova’yı milletlerin önünde nasıl temsil etti?

¹⁰ Güneydeki Yahuda milleti için ne diyelim? Hizkiya’nın günlerinde Yehova, İşaya vasıtasıyla onlara şöyle dedi: “Siz şahitlerim, ve seçtiğim kulumsunuz, . . . . o kavm ki, hamdimi beyan etsin diye, onu kendim için teşkil ettim.” (İşaya 43:10, 21; 44:21) Güneydeki krallık sadıkken, milletlere Yehova’nın izzetini ilan etme ve O’na mabedinde tapınarak meşru durumdaki Levili kâhinliğin hizmetinden yararlanmak üzere, doğru yürekli kimseleri çekme işlevi gördü.

İsrail’deki Yabancılar

11, 12. İsrail’le ilişki kurarak Yehova’ya hizmet etmeye başlayan bazı yabancıları sayın.

¹¹ Kendisi de Midyanlı bir kadınla, Tsippora ile evli olan Musa vasıtasıyla verilen Kanunda, bu ulusal şahitliğe olumlu karşılık veren yabancılar için olanaklar sağlandı. İsraillilerle birlikte İsrailli olmayan “karışık çok halk” Mısır’ı terk etti ve Kanunun verilişinde hazır bulundu. (Çıkış 2:16-22; 12:38; Sayılar 11:4) Rahab ve ailesi Eriha’dan kurtarıldı; sonra Yahudi cemaatine kabul edildiler. (Yeşu 6:23-25) Bundan kısa bir süre sonra, Gibeonlular İsrail’le barış yaptılar ve mabetle ilgili görevlere atandılar.—Yeşu 9:3-27; ayrıca I. Kırallar 8:41-43’e de bakın; Ester 8:17.

¹² Zamanla, yabancılar önemli konumlarda hizmet ettiler. Bat-şeba’nın kocası Hitti Uriya ve Ammoni Tselek, Davud’un “yiğitleri” arasında sayıldılar. (I. Tarihler 11:26, 39, 41; II. Samuel 11:3, 4) Habeşli Ebed-melek sarayda hizmet ediyordu ve kralla temas halindeydi. (Yeremya 38:7-9) İsrail, Babil’deki sürgünden döndükten sonra, İsrailli olmayan Netinimlere, kâhinlere yardım etmek üzere daha fazla sorumluluk verildi. (Ezra 7:24) Bu sadık yabancılardan veya yabancı sakinlerden çoğunun bugünkü büyük kalabalığı temsil ettikleri düşünüldüğüne göre, onların durumu bizi ilgilendirir.

13, 14. (a) İsrail’deki mühtedilerin imtiyaz ve sorumlulukları nelerdi? (b) İsrailliler sadık mühtedilere ne gözle bakmalıydılar?

¹³ Onlar, mühtediydiler, yani İsraillilerin yanında yer almak üzere milletlerden ayrılmış, Musa Kanunu altında bulunan ve Yehova’ya tapınan vakfolmuş kişilerdi. (Levililer 24:22) İsrailliler gibi, kurbanlar sunuyor ve sahte tapınmadan ve kandan tamamen uzak duruyorlardı. (Levililer 17:10-14; 20:2) Süleyman’ın mabedinin yapımına yardım ettiler ve Kral Asa ve Kral Hizkiya’nın yönetimleri sırasında hakiki tapınmanın yeniden kurulmasına katkıda bulundular. (I. Tarihler 22:2; II. Tarihler 15:8-14; 30:25) Petrus’un MS 33 yılının Pentikost günü, Gökteki Krallığın birinci anahtarını kullanırken söylediklerini ‘gerek Yahudi olanlar ve gerek mühtediler [Yahudi olmayanlar]’ dinlediler. Herhalde o gün vaftiz edilen üç bin kişiden bazıları mühtediydi. (Resullerin İşleri 2:10, 41) Kısa bir süre sonra—Petrus, Gökteki Krallığın son anahtarını Kornelius ve ailesiyle ilgili olarak kullanmadan önce—Habeşli bir mühtedi Filipus tarafından vaftiz edildi. (Matta 16:19; Resullerin İşleri 8:26-40; 10:30-48) Mühtedilerin milletlerden gelen kişiler olarak görülmediği açıktır.

¹⁴ Bununla birlikte, İsrail’de mühtediler doğuştan İsrailli olanlarla aynı konumda değillerdi. Mühtediler kâhin olarak hizmet etmiyor ve onların ilkdoğanları Levili kâhinliğinde temsil edilmiyordu.b Ayrıca mühtedilere İsrail’de miras olarak toprak da verilmiyordu. Yine de İsraillilere, sadık mühtedilere karşı düşünceli davranmaları ve onlara kardeş gözüyle bakmaları emredilmişti.—Levililer 19:33, 34.

Ruhi Millet

15. Bedeni İsrail’in Mesih’i reddetmesinin sonucu ne oldu?

¹⁵ Kanun, İsrail’i temiz tutmak ve çevresindeki milletlerden ayrı kılmak amacını güdüyordu. Fakat başka bir amaca da hizmet ediyordu. Resul Pavlus şunları yazdı: “İmanla salih sayılalım diye, şeriat Mesih için mürebbimiz oldu.” (Galatyalılar 3:24) Ne yazık ki, İsraillilerin çoğu kendilerinin Kanun vasıtasıyla Mesih’e yöneltilmesine izin vermedi. (Matta 23:15; Yuhanna 1:11) Bu nedenle, Yehova Tanrı bu milleti reddederek ‘Tanrı’nın İsrailinin’ doğmasına yol açtı. Üstelik, Yahudi olmayanları da bu yeni İsrail’de tam vatandaşlığa davet etti. (Galatyalılar 3:28; 6:16) Yehova’nın Çıkış 19:5, 6’da krallık kâhinliği hakkında verdiği vaat, bu yeni milletin üzerinde son kez şahane şekilde gerçekleşti. Nasıl mı?

16, 17. İsa’nın meshedilmiş takipçileri yeryüzünde ne bakımdan ‘kraliyet sınıfındandırlar’ ve ne açıdan ‘kâhinliktirler’?

¹⁶ Petrus, İsa’nın o günkü meshedilmiş takipçilerine yazarken, “siz seçme nesil, mülûkâne [krallık] kâhinlik, mukaddes millet, has kavmsınız” diyerek Çıkış 19:6’dan alıntıda bulundu. (I. Petrus 2:9) Bu ne anlama gelir? İsa’nın meshedilmiş takipçileri yeryüzündeyken kral mıdır? Hayır, onların krallığı hâlâ geleceğe aittir. (I. Korintoslular 4:8) Bununla birlikte, gelecekteki krallık imtiyazları için seçilmiş olduklarından, bu anlamda ‘kraliyet’ sınıfındandırlar. Şimdiden Büyük Egemen Yehova Tanrı tarafından tayin edilen bir kralın, İsa’nın yönetiminde bir millettirler. Pavlus şunları yazdı: “[Yehova] bizi karanlığın saltanatından kurtardı, ve . . . . sevgili Oğlunun melekûtuna nakletti.”—Koloseliler 1:13.

¹⁷ İsa’nın meshedilmiş takipçileri yeryüzünde bir kâhinlik sınıfı oluşturuyorlar mı? Bir bakıma evet. Bir cemaat olarak tartışılmaz şekilde kâhinlik hizmetinde bulunuyorlar. Petrus, “siz de . . . . mukaddes kâhinlik olmak için, ruhanî ev olarak diri taşlar gibi bina olunuyorsunuz” derken bunu anlatıyordu. (I. Petrus 2:5; I. Korintoslular 3:16) Bugün, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin artakalanı bir bütün olarak ‘sadık ve basiretli köledir,’ yani ruhi gıdanın dağıtılması için kullanılan kanaldır. (Matta 24:45-47) Eski İsrail’de olduğu gibi, yine, Yehova’ya tapınmak isteyen biri bunu İsa’nın meshedilmiş takipçileriyle ilişki içinde olarak yapmalıdır.

18. Bir kâhinlik olarak, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin cemaatinin yeryüzündeki en önemli sorumluluğu nedir?

¹⁸ Ayrıca İsa’nın meshedilmiş takipçileri, milletler arasında Yehova’nın büyüklüğüne şahitlik etme imtiyazını İsrail’den devralmıştır. Petrus’un sözlerinin bağlamı, İsa’nın meshedilmiş takipçilerini krallık kâhinliği olarak adlandırırken, vaaz etme işini düşündüğünü gösterir. Aslında ‘sizi karanlıktan kendisinin şaşılacak ışığına çağıranın üstünlüklerini duyurasınız diye, siz krallık kâhinliğisiniz’ derken, Yehova’nın Çıkış 19:6’daki vaadini İşaya 43:21’de İsrail’e söyledikleriyle aynı alıntıda birleştirdi. (I. Petrus 2:9) Bununla uyumlu olarak, Pavlus Yehova’nın üstünlüklerinin duyurulmasından mabette sunulan bir kurban olarak söz etti. Şunları yazdı: “[İsa’nın] vasıtası ile Allaha daima hamt kurbanını, yani, onun ismini ikrar eden dudakların meyvasını takdim edelim.”—İbraniler 13:15.

Gökteki Bir Gerçekleşme

19. İsrail’in krallık kâhinliği olacağı konusunda verilen vaadin sonuncu ve en büyük gerçekleşmesi nedir?

¹⁹ Ne var ki, Çıkış 19:5, 6’nın, sonunda çok daha görkemli bir gerçekleşmesi olacak. Vahiy kitabında, resul Yuhanna, gökteki yaratıkların bu ayeti kullanarak diriltilmiş İsa’yı övdüklerini işitir: “Boğazlandın, ve kendi kanınla her sıpttan ve dilden ve kavmdan ve milletten insanları Allaha satın aldın, ve onları Allahımıza melekût [krallık] ve kâhin kıldın, ve dünya üzerinde saltanat süreceklerdir.” (Vahiy 5:9, 10) Öyle ise, en son anlamında, krallık kâhinliği, Tanrı’nın semavi Krallığı, yani İsa’nın bize onun için dua etmeyi öğrettiği hüküm süren otoritedir. (Luka 11:2) İsa’nın sona kadar sadık kalan meshedilmiş 144.000 takipçisinin tümü bu Gökteki Krallık düzenlemesinde yer alacaktır. (Vahiy 20:4, 6) Çok uzun bir zaman önce Musa vasıtasıyla yapılan vaat ne şahane şekilde gerçekleşecek!

20. Hâlâ hangi sorunun yanıtlanması gerekiyor?

²⁰ Bütün bunların, meshedilenlerin hepsi şahane miraslarını aldığında büyük kalabalığın durumu ve geleceğiyle ne ilgisi var? Bu dizinin son makalesinde bu nokta açığa kavuşturulacak.

[Dipnotlar]

Açıklayabilir Misiniz?

◻ Başka koyunların konumu nasıl giderek daha iyi anlaşıldı?

◻ Yehova, kuzeydeki İsrail krallığını Kendisine yaptığı kâhinlik hizmetinden neden attı?

◻ Yahuda sadıkken, milletler önünde nasıl bir konumda bulunuyordu?

◻ İsrail’de sadık mühtedilerin konumu neydi?

◻ Meshedilmiş cemaat krallık kâhinliği olarak nasıl hizmet ediyor?

[Sayfa 16’daki resim]

Krallık kâhinliği olarak, İsa’nın meshedilmiş takipçileri yeryüzünde Yehova’nın izzetini ilan ediyorlar

[Sayfa 18’deki resim]

Çıkış 19:6’nın son gerçekleşmesi Gökteki Krallıktır