Dördüncü Bölüm
‘Siz Şahitlerimsiniz!’
1. Yehova önceden bildirme gücünü nasıl kullanıyor, O’nun hizmetçileri bildirilenlerin gerçekleşmesi karşısında ne yapmalıdırlar?
GELECEĞİ önceden bildirme gücü, hakiki Tanrı’yı tüm sahte tanrılardan ayıran özelliklerden biridir. Fakat, Yehova olayları önceden bildirmekle, Kendi Tanrılığını kanıtlamaktan çok daha fazlasını yapar. İşaya’nın 43. babında gösterildiği gibi, O’nun geleceği bildirmesi, hem Tanrılığının, hem de Kendisine ahitle bağlı kavme sevgisinin bir kanıtıdır. Bildirilen bu olayların gerçekleştiğini gören hizmetçileri ise gördükleri karşısında sessiz kalmamalıdırlar. Gördüklerine tanıklık etmelidirler. Evet, Yehova’nın şahidi olmalıdırlar!
2. (a) İşaya’nın zamanında İsrailoğulları ruhen ne durumdaydı? (b) Yehova kavminin gözlerini nasıl açtı?
2 Ne yazık ki, İşaya’nın zamanında, İsrailoğulları Yehova’nın gözünde ruhen sakat bir kavim sayılacak derecede berbat bir duruma gelmişti. “Gözleri olan kör kavmı, ve kulakları olan sağırları çıkar.” (İşaya 43:8) Ruhen kör ve sağır insanlar, yaşayan şahitleri olarak Yehova’ya nasıl hizmet edebilirlerdi? Bunun sadece bir yolu vardı. Onların gözlerinin ve kulaklarının mucizevi olarak açılması gerekiyordu. Ve Yehova bunu yaptı. Nasıl? Yehova onları önce bir terbiye sürecinden geçirdi. Kuzeydeki İsrail Krallığı’nın halkı MÖ 740’ta, Yahuda’nınki ise MÖ 607’de sürgüne gitti. Sonra, Yehova kavmi uğruna gücünü kullanarak onları özgürlüğe kavuşturdu ve MÖ 537’de ruhi bakımdan canlanıp tövbe eden bir artakalanı yurtlarına geri getirdi. Aslında Yehova bu yöndeki amacının engellenemeyeceğinden öylesine emindir ki, 200 yıl kadar önceden İsrailoğulları’nın kurtuluşundan sanki olmuş bitmiş bir olay gibi söz eder.
3. Yehova ilerde sürgüne gidecek olanlara nasıl cesaret verdi?
3 “Ey Yakub, seni yaratan, ve ey İsrail, sana şekil veren RAB şöyle diyor: Korkma, çünkü seni fidye ile kurtardım; seni adınla çağırdım, sen benimsin. Sen suların içinden geçerken ben seninle beraber olacağım; ve ırmakların içinden geçerken senin üzerine taşmıyacaklar; ateşin içinden yürürken yanmıyacaksın, ve alev seni yakmıyacak. Çünkü senin Allahın, İsrailin Kuddûsu, senin Kurtarıcın, RAB, benim.”—İşaya 43:1-3.
4. Yehova ne anlamda İsrail’in Yaratıcısıydı, kavmine yurduna döneceği konusunda hangi güvenceyi verdi?
4 Yehova, İsrail milletine Kendisine ait olmaları nedeniyle özel ilgi gösteriyordu. Bu milleti İbrahim’le yaptığı ahdi gerçekleştirmek üzere Kendisi yaratmıştı. (Tekvin 12:1-3) Bu nedenle, Mezmur 100:3’te “bilin ki, RAB, o Allahtır; bizi yaratan odur, biz onunuz; onun kavmıyız ve otlağının koyunları” deniyor. İsrail’in Yaratıcısı ve ‘fidyeyle kurtarıcısı’ olan Yehova onları yurtlarına sağ salim döndürecekti. Tıpkı bin yıl önce sular, taşkın ırmaklar, hararetten yanan çöller atalarının Vaat Edilen Diyara gidişine mani olamadığı gibi, yine benzeri engeller onlara mani olup zarar veremeyecekti.
5. (a) Yehova’nın sözleri ruhi İsrail’e nasıl büyük bir ferahlık veriyor? (b) Ruhi İsrail’in arkadaşları kimlerdir, kimler tarafından temsil edildiler?
5 Yehova’nın sözleri, ruhi İsrail’in günümüzdeki artakalanına da büyük bir ferahlık veriyor. Bu artakalanın üyeleri ruhla oluşturulan bir ‘yeni yaradılış’tır. (II. Korintoslular 5:17) Onlar insanlık ‘sularının’ önünde cesaretle dururken, bu mecazi seller içinde Tanrı tarafından sevgiyle korundular. Düşmanlarından gelen, ateşe benzer denemeler onlara zarar vermedi, tersine onları arıttı. (Zekarya 13:9; Vahiy 12:15-17) Yehova ruhi milletine katılan ‘başka koyunların’ ‘büyük kalabalığına’ da aynı özeni gösterdi. (Yuhanna 10:16; Vahiy 7:9) İsrailoğulları’yla birlikte Mısır’dan çıkan “karışık çok halk” ve aynı zamanda Babil’den kurtulan sürgünlerle birlikte dönen Yahudi olmayan kimseler onları temsil ediyorlardı.—Çıkış 12:38; Ezra 2:1, 43, 55, 58.
6. Yehova Kendisinin adalet Tanrısı olduğunu (a) bedeni İsrail’i (b) ruhi İsrail’i fidyeyle kurtarmak açısından nasıl gösterdi?
6 Yehova, kavmini Med ve Pers orduları aracılığıyla Babil’den kurtarmayı vaat etti. (İşaya 13:17-19; 21:2, 9; 44:28; Daniel 5:28) O adalet Tanrısı sıfatıyla, Med ve Perslerden oluşan “hizmetçilerine”, İsrailoğulları’na karşılık uygun bir fidye verecekti. “Fidyen olarak Mısırı, senin yerine Habeş ilini ve Sebayı verdim. Gözümde değerli ve itibarlı olduğun, ve seni sevdiğim için senin yerine adamlar, ve senin canının yerine ümmetler vereceğim.” (İşaya 43:3b, 4) Tarih, Tanrı’nın aynen önceden bildirdiği gibi, Pers İmparatorluğu’nun Mısır’ı, Habeş’i ve yakınındaki Seba’yı fethettiğini doğrular. (Süleymanın Meselleri 21:18) Benzer şekilde Yehova, 1919’da, İsa Mesih aracılığıyla ruhi İsrail’in artakalanını tutsaklıktan kurtardı. Ama İsa’nın yaptığı hizmetlere karşılık ödüle ihtiyacı yoktu. O pagan bir kral değildi. Ve özgürlüğe kavuşturdukları kendi ruhi kardeşleriydi. Üstelik, Yehova 1914’te ona zaten ‘miras olarak milletleri, mülkü olarak yeryüzünün uçlarını’ vermişti.—Mezmur 2:8.
7. Yehova hem geçmişte, hem de çağımızda hizmetçilerine karşı ne hissediyor?
7 Yehova’nın fidyeyle satın aldığı sürgünlere karşı beslediği sevecen duyguları nasıl açıkça dile getirdiğine dikkat edin. Onlara gözünde “değerli” ve “itibarlı” olduklarını ve kendilerini ‘sevdiğini’ söylüyor. (Yeremya 31:3) Aynı duyguyu –hatta daha da fazlasını– bugün Kendisine vefa gösteren kullarına karşı da hissediyor. İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin Tanrı ile aralarındaki ilişki doğuştan değildir; bu ilişki kendilerini Yaratıcılarına vakfettikten sonra üzerlerinde işleyen mukaddes ruh sayesinde kurulur. Yehova bu kimseleri Kendine ve Oğluna çekti ve onların duyarlı yüreklerine kanun ve ilkelerini yazdı.—Yeremya 31:31-34; Yuhanna 6:44.
8. Yehova sürgünlere hangi güvenceyi verdi, onlar kurtuluşları hakkında ne hissedeceklerdi?
8 Yehova şu sözlerle sürgünlere daha da fazla güvence veriyor: “Korkma; çünkü ben seninle beraberim; senin zürriyetini şarktan getireceğim, ve seni garptan toplıyacağım; şimale: Ver, ve cenuba: Alıkoma, diyeceğim; oğullarımı uzaktan, ve kızlarımı yerin ucundan, izzetim için yarattığım, ve kendisine şekil verdiğim, evet, kendisini vücude getirdiğim, ismimle çağırılan her adamı getir, diyeceğim.” (İşaya 43:5-7) Yehova’nın, oğullarını ve kızlarını özgürlüğe kavuşturup sevgili yurtlarına geri getireceği zaman geldiğinde, yerin en ücra bölgelerinde yaşayanlar bile O’nun gözünden kaçmayacak. (Yeremya 30:10, 11) Şüphesiz onlar açısından bu kurtuluş, bir zamanlar milletçe Mısır’ın elinden kurtuluşlarını gölgede bırakacak.—Yeremya 16:14, 15.
9. Yehova, ismiyle kurtarma eylemleri arasında hangi iki yolla bağlantı kuruyor?
9 Yehova kavmine Kendi ismiyle çağrıldığını hatırlatarak, İsrail’i kurtaracağına ilişkin verdiği vaadi kesinleştirdi. (İşaya 54:5, 6) Dahası, kurtarma vaatlerine Kendi ismini koydu. Bunu yapmakla, peygamberlik sözü gerçekleştiğinde Kendisinin yüceltilmesini sağladı. Sadece tek yaşayan Tanrı’ya ait olan onura sahip çıkmaya Babil fatihinin bile hakkı olmayacaktı.
Yargılanan Tanrılar
10. Yehova milletlere ve tanrılarına nasıl müthiş şekilde meydan okuyor?
10 Yehova şimdi İsrail’i özgürlüğe kavuşturma vaadini, diğer milletlerin tanrılarını yargıladığı evrensel bir davaya esas olarak kullanır. Şunları okuyoruz: “Bütün milletler bir araya gelsinler, ve ümmetler toplansınlar; [tanrılarının] aralarında kim bunu bildirebilir, ve önceki şeyleri bize gösterebilir? [tanrıları] şahitlerini getirsinler de hak kazansınlar [haklı olduklarını kanıtlasınlar, YÇ]; yoksa dinlesinler de: Doğrudur, desinler.” (İşaya 43:9) Yehova dünya milletlerine dehşetli bir şekilde meydan okuyor. Aslında onlara, ‘tanrılarınız geleceği kesin olarak bildirerek tanrı olduklarını kanıtlasınlar’ demiş oluyor. Yalnızca hakiki Tanrı geleceği kesin olarak bildirebildiğinden, bu sınav bütün sahtekârları ortaya koyacaktır. (İşaya 48:5) Bununla birlikte, Mutlak Güce Sahip Olan buna başka bir hukuki koşul daha ekliyor: Hakiki tanrı olduklarını iddia edenler, hem geleceği bildirdiklerine, hem de bildirilenlerin gerçekleştiğine tanıklık edecek şahitler getirmelidirler. Tabii Yehova, Kendini bu hukuki koşulun dışında tutmuyor.
11. Yehova kavmine hangi görevi verdi, Tanrılığı hakkında neyi açıkladı?
11 Hiçbir gücü olmayan sahte tanrılar kendilerine şahitler bulamadılar. Böylece tanık kürsüsü utanç verici şekilde boş kaldı. Şimdi Yehova’nın Tanrılığını doğrulamasına sıra gelmişti. Kavmine hitaben şunları söylüyor: “Siz şahitlerim, ve seçtiğim kulumsunuz, ta ki, bilip bana inanasınız ve ben o olduğumu anlıyasınız; benden önce Allah olmadı, ve benden sonra olmıyacak. Ben, ben RAB’İM; ve benden başka kurtarıcı yoktur. Ben bildirdim ve ben kurtardım, ve ben işittirdim; ve aranızda ecnebi [yabancı] ilâh yoktur; ve siz şahitlerimsiniz, . . . . ve ben Allahım. Evet, gün olalıdan beri ben oyum; ve benim elimden kurtaran yoktur; ben işlerim, ve kim engel olabilir?”—İşaya 43:10-13.
12, 13. (a) Yehova’nın kavminin tanıklık etmesi gereken ne kadar kanıt vardı? (b) Yehova’nın ismi çağımızda nasıl öne çıktı?
12 Yehova’nın bu sözlerine karşılık tanık kürsüsü kısa zamanda sevinçli şahitlerle dolup taştı. Onların tanıklığı açıktı ve çürütülemezdi. Yeşu gibi onlar da, ‘Yehova’nın söylediklerinin hepsinin yerine geldiğine, hiçbirinin boşa çıkmadığına’ şahitlik ediyorlardı. (Yeşu 23:14) Yahuda sürgününü ve sonra mucizevi olarak sürgünden kurtulacaklarını sanki bir ağızdan konuşur gibi bildiren İşaya, Yeremya, Hezekiel ve diğer peygamberlerin sözleri Tanrı’nın kavminin kulağında hâlâ çınlamaktaydı. (Yeremya 25:11, 12) Yahuda’nın kurtarıcısı Koreş’in adı, doğumundan uzun zaman önce bildirilmişti.—İşaya 44:26–45:1.
13 Bu dağ gibi yığılı kanıtlar karşısında, Yehova’nın tek hakiki Tanrı olduğunu kim inkâr edebilirdi? Pagan tanrılarının tersine, Yehova yaratılmamış tek kişi ve tek hakiki Tanrı’ydı.a Sonuç olarak, Yehova’nın ismini taşıyan kavim, O’nun şahane işlerini gelecek kuşaklara ve bilgi almak isteyenlere bildirmek gibi eşsiz ve heyecan verici bir ayrıcalığa sahipti. (Mezmur 78:5-7) Aynı şekilde, Yehova’nın çağımızdaki Şahitleri de O’nun ismini tüm dünyaya bildirme ayrıcalığına sahiptir. 1920’lerde Mukaddes Kitap Tetkikçileri Tanrı’nın ismi Yehova’nın derin anlamının giderek daha fazla bilincine varmaya başladılar. Daha sonra, 26 Temmuz 1931’de Ohio, Columbus’ta düzenlenen bir bölge ibadetinde, Teşkilatın başkanı Joseph F. Rutherford “Yeni Bir İsim” başlıklı bir karar sundu. “Yehova’nın Şahitleri ismiyle tanınıp çağrılmak istiyoruz” sözleri ibadete katılanlarda büyük bir heyecan yarattı. Onlar bu kararı, “evet!” diye haykırarak onayladılar. Yehova’nın ismi o zamandan beri dünya çapında öne çıktı.—Mezmur 83:18.
14. Yehova İsrailoğulları’na neyi anımsattı, bu neden zamanında yapıldı?
14 Yehova, ismini onurlu şekilde taşıyanlara “gözünün bebeği” gibi bakar. İsrailoğulları’na, onları Mısır’dan nasıl kurtardığını ve çölden sağ salim nasıl geçirdiğini anlatarak bunu anımsatır. (Tesniye 32:10, 12) O zamanlar onların arasında ‘yabancı’ tanrı yoktu, çünkü Mısır’ın tüm tanrılarının tam anlamıyla küçük düştüklerini kendi gözleriyle görmüşlerdi. Evet, Mısır’ın tanrıları ne Mısır’ı koruyabilmiş, ne de İsrailoğulları’nın çıkışını engelleyebilmişti. (Çıkış 12:12) Benzer biçimde, güçlü Babil de, kent manzarasının baskın bir özelliği olan en az 50 sahte tanrı tapınağıyla, Mutlak Güce Sahip Olan’ın, kavmini özgürlüğe kavuşturmasını engelleyemeyecekti. Açıkça görüldüğü gibi, Yehova’dan başka “kurtarıcı yoktur.”
Savaş Atları Düşüyor, Hapishaneler Açılıyor
15. Yehova Babil hakkında neyi önceden bildirdi?
15 “RAB, Kurtarıcınız, İsrailin Kuddûsu şöyle diyor: Babile sizin uğrunuzda gönderdim, ve üzerine terennüm ettikleri gemilerde Kildanîleri kaçaklar olarak hep birden indireceğim. Kuddûsunuz, İsrailin Yaratıcısı, Kıralınız, RAB benim. Denizde cadde, ve kuvvetli sularda yol açan; cenk arabasını ve atı, orduyu ve yiğidi (onlar birlikte yatıyorlar, kalkmıyacaklar; onlar bastırıldı, fitil gibi söndüler) çıkaran RAB şöyle diyor.”—İşaya 43:14-17.
16. Babil’in, Kildani tüccarların ve Babil’i savunmak isteyenlerin başına ne gelecekti?
16 Sürgünlerin Yeruşalim’e dönmesini engelleyen Babil, onlar için hapishane gibiydi. Fakat Babil’in savunma sistemi, eskiden ‘denizde [Kızıldeniz] cadde, kuvvetli sularda [anlaşılan, Erden suları] yol açan’ Mutlak Güce Sahip Tanrı için bir engel değildi. (Çıkış 14:16; Yeşu 3:13) Benzer biçimde, Yehova’nın araç olarak kullanacağı Koreş de azgın Fırat sularının çekilip savaşçılarının kente girmesini sağlayacaktı. Babil kanallarında –binlerce ticari kadırga ve Babil tanrılarını taşıyan mavna için açılan su yollarında– sefer yapan Kildani tüccarlar güçlü başkentleri düştüğünde üzüntüden inleyeceklerdi. Babil’in hızlı savaş arabaları, Kızıldeniz’deki Firavunun savaş arabaları gibi, işe yaramayacaktı. Onu kurtaramayacaklardı. İstilacılar, kendilerini savunmak isteyenlerin yaşamını bir kandilin fitili gibi kolaylıkla söndüreceklerdi.
Yehova Kavmini Sağ Salim Yurduna Götürüyor
17, 18. (a) Yehova hangi “yeni” şeyi önceden bildiriyor? (b) Kavim ne bakımdan önceki şeyleri anmamalıydı, neden?
17 Yehova şimdi yapmak üzere olduğu kurtarma eylemiyle öncekileri karşılaştırarak şunları söylüyor: “Önceki şeyleri anmayın, ve eski şeyleri düşünmeyin. İşte, ben yeni bir şey yapıyorum; şimdi ortaya çıkacak; onu anlamıyacak mısınız? hattâ çölde yol, ve kurak yerde ırmaklar yapacağım. Kır hayvanları, çakallar ve deve kuşları bana izzet verecekler; çünkü kavmıma, seçme kavmıma içirmek için çölde sular, kurak yerde ırmaklar vereceğim, o kavm ki, hamdimi beyan etsin diye, onu kendim için teşkil ettim.”—İşaya 43:18-21.
18 Yehova “önceki şeyleri anmayın” derken, kullarının O’nun geçmişteki kurtarma eylemlerini zihinlerinden silmelerini kastetmiyor. Aslında, bu eylemlerin birçoğu İsrail’in Tanrısal ilhamla yazılan tarihinin bir parçasıdır ve Yehova her yıl Fısıh kutlamasında Mısır’dan kurtuluşun anılmasını emretmiştir. (Levililer 23:5; Tesniye 16:1-4) Bununla birlikte, Yehova bu kez kavminin “yeni bir şey”e –bizzat yaşayacağı bir olaya– dayanarak Kendisini yüceltmesini istiyordu. Bu, sadece Babil’den kurtuluşlarını değil, çölde belki çok daha kestirme bir yoldan yurtlarına yapacakları mucizevi yolculuğu da kapsıyordu. Yehova bu kurak topraklarda onlar için “yol” yapacak ve Musa’nın zamanındaki İsrailoğulları için yaptıklarını anımsatan güçlü işler başaracaktı. Gerçekten de, yurduna dönenleri çölde besleyecek ve onların susuzluğunu adeta hakiki ırmaklarla giderecekti. Yehova’nın sağladığı şeyler öylesine bol olacaktı ki, yaban hayvanları bile kavmine saldırmaktan sakınıp O’nu yücelteceklerdi.
19. Ruhi İsrail’in artakalanı ve arkadaşları ‘Kudsiyet yolunda’ nasıl yürüyorlar?
19 Benzer biçimde, 1919’da ruhi İsrail’in artakalanı Babil’deki tutsaklıktan kurtarıldı ve Yehova’nın kendileri için hazırlamış olduğu yola, ‘Kudsiyet yoluna’ koyuldu. (İşaya 35:8) Onlar İsrailoğulları gibi alev alev yanan çölde bir coğrafi noktadan diğerine gitmek zorunda kalmadılar; onlarınki Yeruşalim’de bitecek birkaç aylık bir yolculuk değildi. Bu “Kudsiyet yolu” İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin artakalanını ruhi bir cennete götürdü. Yolculukları bu ortamın sonuna dek süreceğinden, onlar bu ‘Kudsiyet yolunda’ kalmaya devam ediyorlar. Bu yolda kaldıkları –Tanrı’nın temizlik ve kutsallık konusunda koyduğu standartlara uydukları– sürece ruhi bir cennette bulunurlar. Ayrıca İsrailli olmayan arkadaşlarından oluşan büyük bir kalabalığın da kendilerine katılması onlara ne büyük bir sevinç veriyor! Şeytan’ın sistemine bel bağlayanlara tam bir tezat çizerek hem artakalan hem de arkadaşları Yehova’nın verdiği zengin ruhi ziyafeti paylaşmaya devam ediyorlar. (İşaya 25:6; 65:13, 14) Yehova’nın kavmini bereketlediğini fark eden, hayvani niteliklere sahip birçok insan hareket tarzını değiştirip hakiki Tanrı’yı yüceltti.—İşaya 11:6-9.
Yehova İncindiğini Belirtiyor
20. İşaya’nın zamanındaki İsrailoğulları Yehova’yı nasıl düş kırıklığına uğrattı?
20 Eskiden, İşaya’nın zamanında yaşayan kötü nesille karşılaştırılınca, İsrailoğulları’nın yurtlarına dönen artakalanı değişim göstermiş bir kavim olacaktı. Yehova öncekiler hakkında şunları diyor: “Beni çağırmadın, ey Yakub; ancak benden usandın, ey İsrail! Yakılan takdimeler için bana koyunlarından getirmedin; ve kurbanlarınla bana izzet vermedin. Seni ekmek takdimelerile [sunularla] uğraştırmadım, ve günnükle seni usandırmadım. Benim için para ile hoş kokulu kamış satın almadın, ve kurbanlarının yağı ile beni doyurmadın; ancak suçlarınla beni uğraştırdın, fesatlarınla beni usandırdın.”—İşaya 43:22-24.
21, 22. (a) Yehova’nın taleplerinin ağır olmadığı neden söylenebilirdi? (b) Aslında kavim Yehova’yı nasıl kendilerine hizmet etmeye mecbur tutuyordu?
21 Yehova ‘seni sunularla uğraştırmadım, günnükle usandırmadım’ derken kurban veya günnük (kutsal buhurun bir bileşeni) istemediğini kastetmiyor. Aslında bunlar Kanun ahdi çerçevesinde sunulan hakiki tapınmanın ayrılmaz birer parçasıdır. Aynı durum “kamış” için de söz konusudur ki, bununla kutsal mesh yağının tatlı kokulu bir bileşeni olan aromalı azakeğeri bitkisi kastedilmektedir. İsrailoğulları bunları mabet hizmetinde kullanmayı ihmal etmiyorlardı. Acaba bunlar ağır talepler miydi? Kesinlikle hayır! Sahte tanrılarınkiyle karşılaştırılınca, Yehova’nın talepleri hafiftir. Örneğin, Yehova sahte tanrı Molek’in tersine asla çocuk kurbanı talep etmedi!—Tesniye 30:11; Mika 6:3, 4, 8.
22 İsrailoğulları ruhi algılama gücüne sahip olsalardı, Yehova’yı asla ‘usandırmazlardı.’ O’nun Kanununa baktıklarında kendilerine duyduğu derin sevgiyi görür ve O’na kurbanlarının en iyi kısmını, ‘yağını’ seve seve sunarlardı. Oysa onlar açgözlülükle yağı kendilerine sakladılar. (Levililer 3:9-11, 16) Bu kötü millet Yehova’yı ‘suçlarının’ yarattığı yük altında bırakıyor, böylece aslında O’nu kendilerine hizmet etmeye mecbur tutuyordu.—Nehemya 9:28-30.
Terbiye İyi Sonuç Veriyor
23. (a) Yehova’nın verdiği terbiye neden hak edilmiştir? (b) Tanrı İsrailoğulları’nı ne şekilde terbiye edecekti?
23 Yehova’nın verdiği terbiye hak edildiği gibi sertse de, istenen sonuçları vererek merhamet gösterilmesini mümkün kıldı. “Ben, kendi uğrumda senin günahlarını silen benim; ve senin suçlarını anmıyacağım. Bana hatırlat; beraber muhakeme olalım; davanı anlat ki, hak kazanasın [haklı çıkasın]. İlk atan suç etti, ve muallimlerin bana karşı günah işlediler. Bundan ötürü makdisin [kutsal mekânın] reislerini murdar edeceğim; ve Yakubu lânete (yıkıma), ve İsraili rüsvaylığa vereceğim.” (İşaya 43:25-28) Dünyanın tüm milletleri gibi, İsrailoğulları da “ilk ata” Âdem’in soyundan gelmiştir. Bu nedenle İsrailoğulları’ndan hiç kimse kendini ‘haklı çıkaramaz.’ İsrail’in “muallimleri”, yani Kanun öğretmenleri ya da yorumcuları bile Yehova’ya karşı günah işleyip yalanlar öğrettiler. Yehova onların bu davranışlarına karşılık, tüm milletini ‘yıkıma’ ve ‘rüsvaylığa’ terk edecekti. Aynı zamanda, ‘kutsal mekânda’, yani mabette görevli olanların hepsini de bayağılaştıracaktı.
24. Yehova hem geçmişte hem de çağımızdaki hizmetçilerini başlıca hangi nedenden dolayı bağışlıyor, yine de onlara karşı ne hissediyor?
24 Bunun sonucunda gösterilecek Tanrısal merhametin İsrail’in tövbesinden kaynaklanmayacağına dikkat edin. Yehova bunu Kendisi için yapacaktı. Evet, O’nun ismi söz konusuydu. Eğer İsrail’i devamlı sürgünde bırakmış olsaydı, bu olayı izleyenler tarafından O’nun ismi karalanacaktı. (Mezmur 79:9; Hezekiel 20:8-10) Aynı şekilde bugün de, Yehova’nın isminin kutsanması ve egemenlik hakkının doğrulanması yanında, insanların kurtuluşu ikinci planda kalır. Bununla birlikte, Yehova verdiği terbiyeyi koşulsuz kabul edenleri ve Kendisine ruhla ve hakikatle tapınanları sever. İster meshedilmişlerden ister başka koyunlardan olsunlar, İsa Mesih’in kurbanlığına dayanarak günahlarını silip bu kimselere sevgisini ortaya koyacak.—Yuhanna 3:16; 4:23, 24.
25. Yehova yakında hangi hayranlık verici işleri yapacak, O’na takdirimizi şimdi nasıl gösterebiliriz?
25 Üstelik, Yehova yakında Kendisine vefayla tapınan bir büyük kalabalığa da sevgisini gösterecek. Bunu onlar uğruna da yeni bir şey yaparak kendilerini kurtarıp “büyük sıkıntıdan” temizlenmiş ‘yeni yere’ geçirdiğinde ortaya koyacak. (Vahiy 7:14; II. Petrus 3:13) Onlar Yehova’nın, gücünü şimdiye kadar görülenlerden çok daha hayranlık verici tarzda gösterişine tanık olacaklar. Meshedilmiş artakalanın ve büyük kalabalığı oluşturacak kişilerin bu olayla ilgili emin bir bekleyiş içinde olmaları, onlara sevinç veriyor ve tüm günlerini ‘siz şahitlerimsiniz’ diyen Yehova’nın kendilerine verdiği yüce göreve uygun yaşamalarına neden oluyor.—İşaya 43:10.
[Dipnot]
a Çeşitli milletlerin mitolojilerinde birçok tanrı “doğmuş” ve “çocuk” sahibi olmuştur.
[Sayfa 48, 49’daki resim]
Yehova Yahudiler’e Yeruşalim’e dönüş yollarında destek olacaktı
[Sayfa 52’deki resimler]
Yehova milletlere tanrıları için şahitler çıkarmalarını söyleyerek meydan okuyor
1. Baal’in bronz heykeli 2. Kilden yapılmış Astarte heykelcikleri 3. Horus, Osiris ve İsis’ten oluşan Mısır üçlemesi 4. Yunan tanrıçaları Athena (solda) ve Afrodit
[Sayfa 58’deki resimler]
‘Siz şahitlerimsiniz.’—İşaya 43:10