Beşinci Bölüm

Kurtuluşu Önceden Haber Veren Hakiki Tanrı

İşaya 44:1-28

1, 2. (a) Yehova hangi soruları ortaya atıyor? (b) Yehova yalnızca Kendisinin hakiki Tanrı olduğunu nasıl kanıtlayacaktı?

‘HAKİKİ Tanrı kimdir?’ Bu soru yüzyıllardan beri soruluyor. İşaya kitabında, Yehova’nın da bu soruyu ortaya atması şaşırtıcıdır! O insanları, ‘Tek hakiki Tanrı Yehova mı, yoksa, O’nun konumuna meydan okuyabilen bir başkası var mı?’ diye düşünmeye davet ediyor. Bu tartışmayı başlattıktan sonra, Tanrılık davasını çözüme bağlamaya yarayan makul ölçütler veriyor. Yürütülen mantık dürüst yürekli insanları karşı konulmaz tek bir sonuca götürüyor.

² İşaya’nın günlerinde tasvirlere tapınmak çok yaygındı. İşaya’nın peygamberlik kitabının 44. babında kayıtlı dürüst ve açık tartışma tasvir tapınmasının ne denli boş olduğunu gösterir! Buna rağmen, Tanrı’nın kavmi putlara tapma tuzağına düşmüştü. Bu nedenle, İşaya kitabının önceki baplarında da gördüğümüz gibi, İsrailoğulları’na ciddi bir terbiye verme vakti gelmişti. Yine de Yehova, Babilliler’e tutsak olmalarına izin verecekse de belirlediği zamanda onları kurtaracağı konusunda sevgiyle güvence verir. Tutsaklıktan kurtulma ve pak tapınmanın yeniden kurulması konusundaki peygamberliklerin gerçekleşmesi, milletlerin cansız tanrılarına tapınan herkesi utandırarak yalnızca Yehova’nın hakiki Tanrı olduğunu şüpheye yer bırakmaksızın kanıtlayacaktı.

 3. İşaya’nın peygamberlik sözleri bugün İsa’nın takipçilerine nasıl yardımcı oluyor?

³ İşaya kitabının bu kısmındaki peygamberlikler ve onların eski zamanlardaki gerçekleşmesi, bugün İsa’nın takipçilerinin imanını kuvvetlendiriyor. Ayrıca, İşaya’nın peygamberlik niteliğindeki sözleri günümüzde de gerçekleşiyor, hatta gelecekte de gerçekleşecek. Üstelik bu olgular, Tanrı’nın eski kavmi için önceden bildirilenlerden çok daha büyük bir kurtarıcıyla ve kurtuluşla ilgilidir.

Yehova’nın Kullarına Ümit

 4. Yehova İsrail’e nasıl cesaret veriyor?

⁴ İşaya’nın 44. babı, İsrail’in Tanrı tarafından seçildiğini, O’na kulluk etmek üzere çevredeki milletlerden ayrıldığını anımsatan olumlu bir bildiriyle başlar. Peygamberlikte şunlar denir: “Şimdi, ey kulum Yakub, ve seçtiğim İsrail, dinle; seni yaratan, ve rahimden sana şekil veren, sana yardım edecek olan RAB şöyle diyor: Korkma, ey kulum Yakub, ve sen, ey seçtiğim Yeşurun!” (İşaya 44:1, 2) Yehova, İsrail’e Mısır’dan çıkıp bir millet olduğu, yani sanki ana rahminden çıktığı andan itibaren özen göstermektedir. Kavmini topluca “Yeşurun” diye adlandırır. Sevgi ve şefkat ifade eden bu unvan “doğruluktan ayrılmayan” anlamına gelir. Böylece bu isim, İsrailoğulları’na doğru kişiler olarak kalmaları gerektiğini de hatırlatıyordu. Ama onlar bunu çoğu kez başaramadılar.

5, 6. Yehova İsrail’i canlandırmak üzere neler sağladı, sonuç ne oldu?

⁵ Yehova’nın devamen söylediği şu sözler ne kadar hoş ve canlandırıcı: “Susamış olanın üzerine sular, ve kuru toprağın üzerine seller dökeceğim; senin zürriyetin üzerine Ruhumu, ve senden çıkacak olanların üzerine bereketimi dökeceğim; ve otlar arasında, akar sular kenarında söğüt ağaçları gibi bitecekler.” (İşaya 44:3, 4) Sıcak ve kurak topraklarda bile su kenarında ağaçlar yetişebilir. Yehova hayat veren hakikat suyunu sağlayıp mukaddes ruhunu döktüğünde, İsrail su kanalları kenarındaki ağaçlar gibi görkemli biçimde serpilip gelişecekti. (Mezmur 1:3; Yeremya 17:7, 8) Yehova, kavmine Kendi Tanrılığının şahidi olma rolünü yerine getirebilmesi için güç verecekti.

⁶ Mukaddes ruhun dökülmesinin bir sonucu olarak, bazı kimselerin İsrail’in Yehova’yla ilişkisine karşı takdiri canlanacaktı. Bu nedenle şunları okuyoruz: “Biri: Ben Yehova kuluyum, diyecek; ve başkası kendine Yakub adını verecek; bir başkası da eline: Yehova kuluyum, diye yazacak, ve kendi adını İsrail diye takacak.” (İşaya 44:5) Evet, tek hakiki Tanrı’nın Yehova olduğu anlaşılacağından O’nun ismini taşımak insana onur verecekti.

Tanrılara Meydan Okunuyor

7, 8. Yehova milletlerin tanrılarına nasıl meydan okuyor?

⁷ Musa Kanununa göre, bir köle yakın bir erkek akrabası tarafından fidye ödenerek kurtarılabilirdi. (Levililer 25:47-54; Rut 2:20) Yehova şimdi Kendini, İsrail için fidye veren –Babil’i ve tüm tanrılarını utandırarak bu milleti kurtaracak Kimse– olarak tanıtıyor. (Yeremya 50:34) Sahte tanrılar ve onlara tapınanlar karşısında şunları diyor: “RAB, İsrailin kıralı, ve Kurtarıcısı (fidye vereni), orduların RABBİ şöyle diyor: İlk benim, ve son benim, ve benden başka Allah yoktur. Ve eski kavmı kurduğumdan beri benim gibi çağıran kim var? Bunu bildirsin ve benim önüme dizsin; ve gelecek şeyleri ve olacak şeyleri bildirsinler. Yılmayın, ve korkmayın; ben eski zamandan sana işittirmedim mi, ve bildirmedim mi? ve siz şahitlerimsiniz. Benden başka Allah var mı? Evet, başka Kaya yok; ben bilmiyorum.”—İşaya 44:6-8.

⁸ Yehova, tanrılara kendi delillerini sunmalarını söyleyerek meydan okuyor. Acaba onlar, ‘var olmayanı varmış gibi çağırabilir’, ilerde olacak olayları sanki o sırada oluyormuş gibi kesin olarak bildirebilirler miydi? Böyle işleri ancak ‘ilk ve son’ Kişi –daha sahte tanrılar yaratılmadan önce var olan ve onlar unutulduktan çok sonra da var olmaya devam edecek biri– yapabilirdi. Heybetli bir kaya gibi sabit ve sarsılmaz olan Yehova kendilerini desteklediğinden kavminin bu gerçeğe şahitlik etmekten korkmasına gerek yoktu.—Tesniye 32:4; II. Samuel 22:31, 32.

Tasvirlere Tapınmak Boş Bir Çabadır

 9. İsrailoğulları’nın canlı varlıkların tasvirini yapmaları yanlış mıydı? Açıklayın.

⁹ Yehova’nın sahte tanrılara meydan okuması akla On Emrin ikincisini getiriyor. O emirde açıkça şunlar deniyordu: “Kendin için oyma put, yukarda göklerde olanın, yahut aşağıda yerde olanın, yahut yerin altında sularda olanın hiç suretini yapmıyacaksın; onlara iğilmiyeceksin; ve onlara ibadet etmiyeceksin.” (Çıkış 20:4, 5) Bu yasak kuşkusuz İsrailoğulları’nın dekoratif amaçlı tasvirler yapamayacakları anlamına gelmiyordu. Çünkü bizzat Yehova toplanma çadırına bitki, hayvan ve kerubi tasvirlerinin konulmasını emretmişti. (Çıkış 25:18; 26:31) Ama bunlar kutsallaştırılmamalı ve tapınma amacıyla kullanılmamalıydı. Bu tasvirlere dua edilmemeliydi veya kurban sunulmamalıydı. Tanrısal ilhamla verilen emir, tapınmada kullanmak amacıyla herhangi bir heykel veya resim yapmayı yasaklıyordu. Bu gibi tasvirlere tapınmak ve onların önünde saygıyla eğilmek putperestliktir.—I. Yuhanna 5:21.

10, 11. Yehova neden tasvirleri utanç verici buluyor?

¹⁰ İşaya şimdi cansız tasvirlerin yararsızlığını ve onları yapanları bekleyen utancı anlatıyor: “Oyma puta şekil verenlerin hepsi boş adamlardır; ve zevk buldukları şeyler bir işe yaramıyacaktır; ve onların şahitleri bile utandırılsınlar diye görmezler, ve bilmezler. Kim bir ilâha şekil verdi, yahut işe yaramıyan bir put döktü? İşte, onun bütün arkadaşları utandırılacaklar; ve işçiler ise, onlar insanlardandır; hepsi toplansınlar, ayağa kalksınlar; yılacaklar, birlikte utandırılacaklar.”—İşaya 44:9-11.

¹¹ Tanrı neden bu tasvirleri böylesine utanç verici buluyor? Birincisi, Mutlak Güce Sahip Tanrı’yı herhangi bir nesneyle doğru olarak temsil etmek olanaksızdır. (Resullerin İşleri 17:29) Ayrıca, Yaratıcı yerine, yaratılana tapınmak Yehova’nın Tanrılığına bir hakarettir. Ve aslında bu, ‘Tanrı’nın benzeyişine göre’ yaratılan insanın onuruna yakışmayan bir davranış değil midir? —Tekvin 1:27; Romalılar 1:23, 25.

12, 13. İnsan neden tapınmaya değer herhangi bir tasvir yapamaz?

¹² Acaba bir nesne, tapınmada kullanılmak amacıyla büyük bir ustalıkla yapıldı diye herhangi bir şekilde kutsallık kazanabilir mi? İşaya yapılan tasvirlerin bir sanat eseri olmaktan öteye geçmediğini hatırlatıyor. Tasvir yapanlar da diğer sanatkârların kullandığı alet ve teknikleri kullanıyorlar: “Demirci balta yapar, ve kömür ateşinde çalışır, ve çekiçlerle ona şekil verir, ve kuvvetli bazusu ile onu işler; evet, acıkır, ve kuvveti kalmaz; su içmez, ve zayıflar. Dülger ip gerer; kalemle onu çizer; ona rendelerle biçim verir, ve onu pergelle çizer, ve evde otursun diye onu insan şekline, insan güzelliğine göre yapar.”—İşaya 44:12, 13.

¹³ Hakiki Tanrı, insan da dahil yeryüzündeki tüm canlı varlıkları yarattı. Duyulara sahip yaratıklar Yehova’nın Tanrılığının şahane bir kanıtıdır. Ama tabii ki, Yehova’nın yarattığı her varlık O’ndan aşağı seviyededir. Acaba insanın bundan daha iyisini yapması mümkün müdür? Acaba kendisinden daha üstün –benliğini adamaya değecek kadar üstün– bir şey yapabilir mi? İnsan bir resim veya heykel yaptığında yorulur, acıkır ve susar. Bu duygular insanın sınırlı yapısından kaynaklanır, ama hiç değilse onun canlı olduğunu gösterir. Yaptığı tasvir insana benzeyebilir. Hatta çok güzel de olabilir. Ama cansızdır. Tasvirler hiçbir şekilde tanrısal değillerdir. Üstüne üstlük, hiçbir yontu sanki ölümlü insan elinden çıkmamış da başka bir kaynaktan gelmiş gibi, ‘gökten düşmedi.’—Resullerin İşleri 19:35, Müjde.

14. Tasvir yapanlar nasıl tamamen Yehova’ya bağımlıdırlar?

¹⁴ İşaya, resim veya heykel yapanların Yehova’nın yarattığı doğal süreçlere ve maddelere tamamen bağımlı olduklarını göstermeye devam ediyor: “Kendisi için erz ağaçları keser, ve palamut ve meşe ağaçları alır, ve orman ağaçları arasında kendisi için bir ağaç seçer; çam ağacı diker ve yağmur onu büyütür. Ve insana ateş yakmağa yarar; ve ondan alır ve ısınır; evet, onu tutuşturur, ve ekmek pişirir; evet, bir ilâh yapar, ve ona tapınır; onu oyma bir put yapar, ve önünde yere kapanır. Bir parçasını ateşte yakar; bir parçası ile et yer, kebap yapar ve doyar; evet, ısınır, ve der: Oh, ısındım, ateş gördüm. Ve ondan artakalanı bir ilâh, kendine oyma put yapar; ve önünde yere kapanır ve tapınır, ve ona yalvarır, ve der: Beni kurtar; çünkü ilâhım sensin.”—İşaya 44:14-17.

15. Tasvir yapanlar nasıl tamamen anlayışsızca davranıyorlar?

¹⁵ Yanmamış bir odun parçası insanı kurtarabilir mi? Kuşkusuz, hayır. Sadece hakiki Tanrı kurtuluş sağlayabilir. Öyleyse insanlar cansız nesneleri neden putlaştırıyorlar? İşaya esas sorunun insanın yüreğinde yattığını gösteriyor: “Bilmezler ve anlamazlar; çünkü görmesinler diye gözlerini, anlamasınlar diye yüreklerini kapadı. Ve hiç biri fikrine getirmiyor, bilgi ile anlayış da yok ki, desin: Bir parçasını ateşte yaktım; evet, onun közleri üzerinde ekmek de pişirdim; et kebap ettim ve yedim; ve ondan artakalanı mekruh bir şey mi yapayım? ağaç kütüğü önünde yere mi kapanayım? Kül yiyor; aldanmış yürek onu saptırmış; ve canını kurtaramıyor, ve: Sağ elimdeki yalancı şey değil mi? diyemiyor.” (İşaya 44:18-20) Evet, putperestliğin ruhi bakımdan yararlı bir sonuç verebileceğine inanmak, besleyici gıda yerine ‘kül yemeye’ benzer.

16. Putperestlik nasıl başladı, onu olası kılan nedir?

¹⁶ Putperestlik, aslında göklerde, Şeytan haline gelen güçlü bir ruhi yaratığın, yalnızca Yehova’nın hakkı olan tapınmaya göz dikmesiyle başladı. Şeytan’ın bu yöndeki arzusu kendisini Tanrı’dan uzaklaştıracak denli kuvvetliydi. Bu gerçekten de putperestliğin başlangıcıydı, çünkü resul Pavlus açgözlülükle putperestliğin aynı anlama geldiğini söyledi. (İşaya 14:12-14; Hezekiel 28:13-15, 17; Koloseliler 3:5) Şeytan ilk insan çiftinin bencil fikirler beslemesini sağladı. Havva, Şeytan’ın önerdiği şeye göz dikti: “Gözleriniz açılacak, ve iyiyi ve kötüyü bilerek Allah gibi olacaksınız.” İsa, açgözlülüğün yürekten kaynaklandığını belirtti. (Tekvin 3:5; Markos 7:20-23) Yürek bozulduğunda putperestlik yapmak olasıdır. Öyleyse, hepimiz için ‘yüreği korumak’, orada Yehova’nın hakkı olan yeri hiç kimsenin veya hiçbir şeyin almasına asla izin vermemek ne denli önemlidir!—Süleymanın Meselleri 4:23; Yakub 1:14.

Yehova Yüreğe Sesleniyor

17. İsrail neyi ciddi olarak düşünmeliydi?

¹⁷ Yehova devamen İsrailoğulları’na seslenerek ayrıcalıklı, sorumlu bir konumda bulunduklarını anımsatıyor: Onlar Yehova’nın şahitleriydi! Şunları diyor: “Bu şeyleri an, ey Yakub, ve ey İsrail; çünkü benim kulum sensin; sana ben şekil verdim; benim kulum sensin; ey İsrail, benim tarafımdan unutulmazsın. Senin günahlarını koyu bulut gibi, ve suçlarını bulut gibi sildim; bana dön; çünkü seni fidye ile kurtardım. Terennüm edin, ey gökler, çünkü bunu RAB yaptı; bağırışın, ey sizler, yerin derinlikleri; ey dağlar, ey orman, ve onda olan her ağaç, terennüme koyulun; çünkü RAB Yakubu fidye ile kurtardı, ve İsrailde izzet bulacaktır.”—İşaya 44:21-23.

18. (a) İsrail’in sevinmesi için hangi neden vardı? (b) Yehova’nın hizmetçileri bugün O’nun merhamet örneğini nasıl izleyebilirler?

¹⁸ İsrail Yehova’ya şekil vermedi. Yehova, insan yapısı bir tanrı değildir. Tersine, Yehova eski İsrail’i seçtiği kulu olarak şekillendirdi. Ve bu milleti kurtardığında Tanrılığını bir kez daha kanıtlayacaktı. Kavmine şefkatle seslenerek, tövbe ederlerse suç ve günahlarını koyu bulut ardına gizler gibi tamamen örteceğine ilişkin güvence veriyor. İsrail’in sevinmesi için ne büyük bir neden! Yehova’nın bu merhamet örneği, bugünkü hizmetçilerini O’nu izlemeye yöneltiyor. Onlar bunu hata işleyenlere yardım etmeye, mümkünse onları ruhi bakımdan düzeltmeye çalışarak yapabilirler.—Galatyalılar 6:1, 2.

Tanrılık Sınavının Doruğu

19, 20. (a) Yehova hukusal savunmasını ne şekilde doruğa ulaştırıyor? (b) Yehova kavmi uğrunda hangi sevinç verici olayları önceden bildirdi, bunları gerçekleştirmek üzere kimi araç olarak kullanacaktı?

¹⁹ Yehova şimdi hukuksal savunmasını etkili bir doruğa ulaştırıyor. En zor Tanrılık sınavına şimdi Kendisi yanıt vermek üzeredir –bu, geleceği doğru şekilde bildirebilme gücüdür. Bir Mukaddes Kitap bilgini, İşaya’nın 44. babının bundan sonraki beş ayetini, geleceği ve İsrail’in kurtuluş ümidini açıklayan, tek Yaratıcı’nın, “İsrail’in Tanrısı’nın evrenüstü varlığını yansıtan bir şiir” olarak adlandırdı. Bu pasaj, İsrail milletini Babil’den kurtaracak adamın adının bildirilmesiyle çarpıcı bir doruğa ulaşır.

²⁰ “Seni fidye ile kurtaran, ve sana rahimden şekil veren RAB şöyle diyor: Her şeyi yaratan, gökleri yalnız başına yayan, yeri seren (yanımda kim vardı?), yalancıların alâmetlerini boşa çıkaran, ve falcıları deli eden, hikmetlileri geri döndüren, ve onların bilgisini akılsızlık eden kulunun sözünü pekiştiren, ve ulaklarının öğüdünü tamamlıyan [peygamberlik sözlerini gerçekleştiren, YÇ], Yeruşalim için: İçinde oturulacak, ve Yahuda şehirleri için: Yapılacaklar, ve onun viranelerini yine kuracağım, diyen; engine: Kuru, ve senin ırmaklarını kurutacağım, diyen; Koreş için: Çobanımdır, ve bütün muradımı yerine getirecektir, diyen, ve Yeruşalim için: Bina olunacaktır, ve mabet için: Temelin atılacaktır, diyen RAB benim.”—İşaya 44:24-28.

21. Yehova’nın sözleri hangi garantiyi veriyor?

²¹ Evet, Yehova yalnızca ilerde olacak olayları bildirme yetisine değil, açıkladığı amacını bütünüyle yerine getirme gücüne de sahiptir. Bu bildiri İsrail’e ümit kaynağı olacaktı. Bu bildiri, Babil orduları ülkeyi harap edecekse de, Yeruşalim ile ona bağımlı kentlerin tekrar eski konumlarına yükseleceğinin ve hakiki tapınmanın orada yeniden kurulacağının bir garantisiydi. Acaba nasıl?

22. Fırat Irmağı’nın nasıl kuruduğunu anlatın.

²² Tanrısal ilhamla yönlendirilmeyen falcılar, genelde zamanın kendilerini yalancı çıkaracağından korktuklarından, kehanette bulunurken çok açık ve kesin sözcükler kullanmaya cesaret edemezlerdi. Yehova ise tersine, İşaya aracılığıyla, kavmini tutsaklıktan kurtarıp yurduna döndürmek ve böylece Yeruşalim ile mabedini yeniden inşa ettirmek işinde kullanacağı adamın ismini açıkladı. Bu adamın adı Koreş’ti ve Persli Büyük Kyros diye tanındı. Yehova ayrıca Koreş’in, Babil’in karmaşık ve muazzam savunma sistemini delip geçebilmek için kullanacağı stratejiyi de ayrıntılarıyla bildirdi. Babil yüksek surlarla ve kentin içinden ve çevresinden geçen su yollarıyla korunacaktı. Koreş bu sistemin ana unsuru olan Fırat Irmağı’ndan yararlanacaktı. Eski tarihçiler Herodotos ve Ksenophon’a göre, Koreş Babil’den ötede, Fırat Irmağı’nın kaynağı doğrultusunda bir yerde ırmağın akış yönünü değiştirip suyu askerlerinin yürüyerek geçebileceği seviyeye indirdi. Böylece büyük Fırat Irmağı Babil’i koruma gücü açısından ‘kurudu.’

23. Koreş’in İsrailoğulları’nı serbest bırakacağı konusundaki peygamberliğin gerçekleştiğini gösteren hangi kayda sahibiz?

²³ Acaba Koreş’in, Tanrı’nın kavmini serbest bırakacağı ve Yeruşalim ile mabedinin yeniden inşa edilmesini sağlayacağı konusundaki vaat hakkında ne denebilir? Koreş’in şu fermanı Mukaddes Kitapta korunmuştur: “Fars kıralı Koreş şöyle diyor: Göklerin Allahı Yehova dünyanın bütün kırallıklarını bana verdi; ve Yahudada olan Yeruşalimde kendisi için ev yapayım diye bana emretti. Onun bütün kavmından aranızda kim varsa, Allahı onunla beraber olsun, ve Yahudada olan Yeruşalime çıksın, ve İsrailin Allahı (Allah odur) Yehovanın Yeruşalimde olan evini yapsın.” (Ezra 1:2, 3) Yehova’nın İşaya aracılığıyla söylediği söz aynen yerine geldi!

İşaya, Koreş ve İsa’nın Bugünkü Takipçileri

24. Artahşaşta’nın ‘Yeruşalim’in eski haline konması ve bina edilmesi’ için çıkardığı fermanla Mesih’in gelişi arasında nasıl bir bağlantı var?

²⁴ İşaya’nın 44. babı, Yehova’yı tek hakiki Tanrı ve eski kavminin Kurtarıcısı olarak yüceltir. Ayrıca bu peygamberlik bugün hepimiz için de derin anlam taşır. MÖ 538-537’de Koreş’in Yeruşalim mabedinin yeniden inşasıyla ilgili fermanı, başka olağanüstü bir peygamberliğin yerine gelmesiyle sonuçlanan olayları başlattı. Koreş’in fermanının ardından, daha sonraki bir kral, Artahşaşta (Artakserkses) da Yeruşalim kentinin yeniden inşa edilmesi için ferman çıkardı. Daniel kitabı, “Yeruşalimi eski haline koymak ve bina etmek için emrin çıkmasından [MÖ 455’ten] mesholunan hükümdara kadar” her biri 7 yıllık 69 “hafta” geçeceğini açıklamıştı. (Daniel 9:24, 25) Bu peygamberlik de yerine geldi. Artahşaşta’nın fermanının Vaat Edilen Diyarda yürürlüğe konmasından tam 483 yıl sonra, MS 29 yılında İsa vaftiz edilip yeryüzündeki hizmetine başladı.a

25. Babil’in Koreş aracılığıyla gerçekleşen düşüşü, çağımızdaki hangi olaya işaret eder?

²⁵ Babil’in düşüşü, vefalı Yahudiler’in sürgünden serbest bırakılmasını mümkün kıldı. Bu olay, 1919 yılında İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin ruhi sürgünden serbest bırakılmasının temsiliydi. Bu özgürlük, fahişeyle betimlenen başka bir Babil’in, topluca bakıldığında, dünyanın tüm sahte dinlerini simgeleyen Büyük Babil’in de bir düşüş yaşadığının kanıtıydı. Vahiy kitabında kaydedildiği gibi, resul Yuhanna onun düşüşünü önceden gördü. (Vahiy 14:8) Yuhanna ayrıca onun ani yıkılışını da önceden gördü. Yuhanna’nın, putlarla dolup taşan bu dünya imparatorluğunun yıkılışına ilişkin tanımı bazı bakımlardan, Koreş’in eski Babil kentini başarıyla fethine ilişkin İşaya’nın verdiği tanıma benzer. Babil’in koruyucu su yolları onu Koreş’ten koruyamadığı gibi, Büyük Babil’i destekleyip koruyan insanlık ‘suları’ da, o haklı bir nedenle yıkılmazdan önce ‘kuruyacak.’—Vahiy 16:12.b

26. İşaya’nın peygamberliği ve onun gerçekleşmesi imanımızı nasıl kuvvetlendiriyor?

²⁶ Bugünkü bakış açımızdan, İşaya’nın peygamberliğini bildirmesinden iki bin beş yüz yılı aşkın bir zaman sonra, gerçekten Tanrı’nın ‘ulaklarının peygamberlik sözlerini yerine getirdiğini’ görebiliyoruz. (İşaya 44:26) Bu nedenle, İşaya’nın peygamberliğinin gerçekleşmesi, Kutsal Yazılardaki tüm peygamberliklerin güvenilirliğinin göze çarpar bir kanıtıdır.

[Dipnotlar]

[Sayfa 63’teki resim]

Yanmamış bir odun parçası insanı kurtarabilir mi?

[Sayfa 73’teki resim]

Bir Pers kralının mermerbaşı; muhtemelen Koreş

[Sayfa 75’teki resim]

Koreş, Fırat Irmağı’nın akış yönünü değiştirerek peygamberliği gerçekleştirdi