17. Yehova, kavmine Sebt günü yasalarını tutmaları için nasıl çağrıda bulunuyor?

¹⁷ Sebt günü Tanrı’nın, kavminin fiziksel ve ruhsal refahına duyduğu derin ilginin bir ifadesiydi. İsa “Sebt günü insan için oldu” demişti. (Markos 2:27) Yehova’nın kutsadığı o gün, İsrailoğulları’na Tanrı’ya sevgilerini göstermeleri için özel bir fırsat sağlıyordu. Ne yazık ki, İşaya’nın zamanında o artık boş ayinlerin yapıldığı, bencil arzuların yerine getirildiği bir gün haline gelmişti. Bu nedenle Yehova bir kez daha kavmini azarlıyor. Ve yine onların yüreğine erişmeye çalışıyor. Şunları diyor: “Mukaddes günümde dilediğini yaparak Sebt gününü ayak altına almazsan; ve Sebt gününe ferah gün, RABBİN mukaddes gününe izzetli gün dersen; ve kendi yollarında yürümiyerek, kendi zevkini bulmıyarak, ve kendi sözlerini söylemiyerek o güne izzet verirsen; o zaman zevkini RABDE bulursun; ve seni dünyanın yüksek yerleri üzerine bindiririm; ve atan Yakubun mirasını sana yediririm; çünkü RABBİN ağzı söyledi.”—İşaya 58:13, 14.

19. Sebt gününü tutmaya başladıkları takdirde Tanrı’nın kavmini hangi zengin nimetler bekliyordu?

¹⁹ Bununla birlikte, verilen tedipten ders alıp Sebt günü düzenlemesine saygı göstermeye başladıkları takdirde, Yahudiler’i zengin nimetler bekliyordu. Hakiki tapınmanın ve Sebt gününe saygının iyi etkileri yaşamlarının her alanında görülecekti. (Tesniye 28:1-13; Mezmur 19:7-11) Örneğin, Yehova kavmini ‘dünyanın yüksek yerleri üzerine bindirecekti.’ Bu ifade bir kimsenin düşmanlarına karşı güvenlikte olması ve zafer kazanması anlamına gelir. “Yüksek yerler” olarak değinilen dağları ve tepeleri kontrolünde tutan, ülkenin kontrolünü de elinde bulundurur. (Tesniye 32:13; 33:29) Bir zamanlar, İsrailoğulları Yehova’ya itaat ediyor, O’nun tarafından korunuyor, diğer milletlerce sayılıyor ve hatta onlarda korku uyandırıyordu. (Yeşu 2:9-11; I. Kırallar 4:20, 21) Eğer bir kez daha itaat gösterip Yehova’ya dönerlerse, eskiden sahip oldukları bu görkemin bir kısmına yeniden kavuşacaklardı. Yehova kavmine “Yakubun mirasın”dan –atalarıyla yaptığı ahit yoluyla vaat ettiği nimetlerden, özellikle Vaat Edilen Diyarı mülk edinme nimetinden– tam bir pay verecekti.—Mezmur 105:8-11.