Yurttaş veya Yabancı Ol, Tanrı Seni Hoş Karşılayıp Kabul Ediyor

“Yeryüzünde otursunlar diye insanların her milletini bir kandan (adamdan) yarattı.”—RESULLERİN İŞLERİ 17:26.

 1. Bugün birçok ülkede, yabancı kültürden gelenleri kabul etmek bakımından hangi tatsız durum hüküm sürüyor?

GAZETE haberleri, birçok ülkede yabancı, göçmen ve mülteciler yüzünden duyulan endişenin giderek arttığını göstermektedir. Milyonlarca kişi umutsuzluğa kapılıp Asya, Afrika, Avrupa ve Latin Amerika’nın farklı kısımlarından göç etmektedir. Onlar belki ezici yoksulluk, iç savaş veya zulümden bu yolla kurtuluş arıyorlar. Fakat acaba gittikleri yerlerde hoş karşılanıyorlar mı? Time dergisi şunu belirti: “Avrupa’nın etnik karışımı değişmeye başladığından, bazı ülkeler yabancı kültüre karşı, artık bir zamanlar olduklarını sandıkları kadar hoşgörülü olmadıklarını fark ediyorlar.” Time dergisi, “istenmeyen” 18.000.000 mülteci hakkında şunu yazdı: “Onların istikrarlı ülkeler için oluşturdukları aşılması gereken engel kalıcı niteliktedir.”

2, 3. (a) Mukaddes Kitap, kabul edilme bakımından insanı canlandıran hangi güvenceyi veriyor? (b) Mukaddes Yazıların Tanrı’nın milletlere davranış tarzı hakkında söylediklerini incelemekten neden yararlanabiliriz?

² Bu durum nasıl gelişirse gelişsin, Mukaddes Kitap, ister bir ülkenin doğma-büyüme yurttaşı, ister göçmen, ister mülteci olsun, Tanrı’nın her milletten insanı hoş karşılayıp kabul ettiğini gösterir. (Resullerin İşleri 10:34, 35) Fakat belki bazıları, ‘Bunu nasıl söyleyebilirsiniz? Tanrı eskiden diğerlerini reddedip sadece İsrail milletini seçmemiş miydi?’ diye soracaklar.

³ Öyleyse Tanrı’nın eskiden kavimlere nasıl davranmış olduğunu görelim. Aynı zamanda, bugün Tanrı’nın hakiki takipçilerinin hangi imtiyazları alabileceklerini gösteren bazı peygamberlikleri de inceleyelim. Peygamberlik niteliği taşıyan bu malzemeyi gözden geçirmek, ihtimal çok cesaret verici bulacağımız daha geniş kapsamlı bir anlayışa ışık tutacaktır. Ayrıca, bu inceleme, Tanrı’nın “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” gelen kişilere büyük sıkıntıdan sonra nasıl davranacağını da gösterir.—Vahiy 7:9, 14-17.

‘Yerin Bütün Milletleri Kendilerini Mübarekleyecekler’

 4. Milliyet sorunu nasıl gelişti, fakat Tanrı hangi adımları attı?

⁴ Tufan’dan sonra tüm insanlık Nuh’un ailesinden ibaretti ve onlar hakiki dini uyguluyorlardı. Fakat bu birlik kısa zamanda bozuldu. Çok geçmeden, Tanrı’nın iradesini görmezlikten gelen bazı insanlar bir kule yapmaya başladılar. Bu durum, insanlığın kavim ve milletler olarak dağılmasına yol açan dil gruplarına bölünmesine neden oldu. (Tekvin 11:1-9) Fakat İbrahim’e giden soy hattı boyunca hakiki din yine devam etti. Tanrı sadık İbrahim’i bereketledi ve onun soyunun büyük bir millet olacağını vaat etti. (Tekvin 12:1-3) Bu millet, eski İsrail milletiydi.

 5. Tanrı’nın İbrahim’e davranış tarzından neden hepimiz cesaret kazanabiliriz?

⁵ Bununla birlikte, Yehova, İsrail’in dışındaki başka kavimleri reddedip dışlamadı, çünkü amacı bütün insanlığı kapsıyordu. Bunu, Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaatten açıkça anlarız: “Senin zürriyetin vasıtasıyla yerin bütün milletleri mutlaka kendilerini mübarekleyeceklerdir; çünkü sözümü dinledin.” (Tekvin 22:18) Bununla birlikte, Tanrı, ulusal bir Kanunname vererek, kâhinlerin mabette kurban sunmasını düzenleyerek ve oturmaları için Vaat Edilen Diyarı vererek yüzyıllar boyu İsrail ile özel bir şekilde ilgilendi.

 6. Tanrı’nın İsrail ile ilgili yaptığı düzenlemeler nasıl herkese yarar sağlayacaktı?

⁶ Tanrı’nın İsrail’e verdiği Kanun, insanın günahkâr olduğunu ve günahını örtmek üzere bir tek kez verilecek kâmil bir kurbanın gerektiğini açıkça gösterdiğinden, her milletten insanlar için yararlıydı. (Galatyalılar 3:19; İbraniler 7:26-28; 9:9; 10:1-12) Fakat bütün milletlerin onun vasıtasıyla kendilerini mübarekleyecekleri İbrahim Zürriyetinin ortaya çıkacağı ve bu şartları karşılayacağı konusunda hangi güvence vardı? İsrail’e verilen Kanun bu konuda da yardımcı oldu. Kanun, ahlaksız alışkanlıklarıyla ve çocukları diri diri yakma adeti gibi dinsel törenleriyle ün yapmış olan Kenanlılarla evlenmeyi yasaklıyordu. (Levililer 18:6-24; 20:2, 3; Tesniye 12:29-31; 18:9-12) Tanrı hem onların, hem de alışkanlıklarının ortadan kaldırılmasını emretmişti. Bu emir, Zürriyet hattının bozulmadan kalmasını sağladığından, İsrail’de oturan garipler de içinde olmak üzere, herkese uzun vadeli yarar sağlıyordu.—Levililer 18:24-28; Tesniye 7:1-5; 9:5; 20:15-18.

 7. Tanrı’nın yabancıları hoş karşıladığını eski zamandaki hangi olay gösterdi?

⁷ Tanrı, Kanunun yürürlükte olduğu ve İsraillileri özel bir millet olarak gördüğü zamanlar bile, İsrailli olmayanlara merhamet göstermişti. O’nun merhamet göstermeye hazır olduğu, İsraillilerin Mısır esaretinden kurtulup kendi ülkelerine doğru yola çıktıklarında görüldü. “Karışık çok halk da onlarla beraber çıktı.” (Çıkış 12:38) Profesör C.F. Keil onları, “sürüler halinde yabancı . . . çeşitli milletlerden olan karışık insanlar veya bir kalabalık” olarak tanımlar. (Levililer 24:10; Sayılar 11:4) Onların birçoğu herhalde hakiki Tanrı’ya tapınmayı benimseyen Mısırlılardı.

Yabancıları Hoş Karşılamak

 8. Gibeonlular, Tanrı’nın kavmi arasında kendilerine nasıl yer buldular?

⁸ İsrailliler, Tanrı’nın kendilerine, Vaat Edilen Diyarı alçak davranışlarda bulunan milletlerden temizlemek üzere verdiği emri yerine getirirken, Tanrı, bir grup yabancıyı, yani Yeruşalim’in kuzeyinde yaşayan Gibeonluları esirgemişti. Gibeonlular, barış dileğinde bulunmak üzere Yeşu’ya kılık değiştirmiş elçiler gönderdiler. Hileleri fark edildiği zaman, Yeşu, Gibeonluların ‘RABBİN (Yehova’nın) mezbahı için, odun kesen ve su çeken adamlar’ olmaları yolunda hüküm verdi. (Yeşu 9:3-27) Bugün birçok göçmen de, başka bir milletin içinde yaşayabilmek için, adi işleri kabul etmektedir.

 9. Rahab ve ailesinin örneği, İsrail’deki yabancıların durumu yönünden nasıl cesaret vericidir?

⁹ Tanrı’nın o zamanlar yabancıları sadece grup olarak değil, birey olarak da kabul ettiğini bilmek, belki senin için cesaret verici olabilir. Bugün bazı uluslar, sadece toplumda yüksek düzeyde bulunan, yatırım yapabilecek kadar zengin ya da yüksek öğrenim yapmış göçmenleri kabul etmektedir. Yehova onlar gibi davranmıyor; bunu Gibeonlulardan daha önce geçen bir olaydan görebiliriz. Bu, kesinlikle yüksek düzeyden olmayan bir Kenanlı ile ilgiliydi. Mukaddes Kitap onu “fahişe Rahab” diye adlandırır. Rahab, hakiki Tanrı’ya gösterdiği imandan dolayı, Eriha yıkılırken ev halkıyla beraber esirgendi. Rahab bir yabancı olduğu halde, İsrailliler onu aralarına kabul ettiler. Rahab, bizim için uyulmaya değer bir iman örneğiydi. (İbraniler 11:30, 31, 39, 40; Yeşu 2:1-21; 6:1-25) O, Mesih’in geldiği soy hattına bile girdi.

10. İsrail’de yabancıların kabulü neye bağlıydı?

¹⁰ İsrailli olmayanlar, hakiki Tanrı’yı memnun etmek üzere gösterdikleri çabalara göre, Vaat Edilen Diyara kabul ediliyorlardı. İsraillilere, Yehova’ya hizmet etmeyenlerle özellikle dinsel bakımdan arkadaşlık etmemeleri söylenmişti. (Yeşu 23:6, 7, 12, 13; I. Kırallar 11:1-8; Süleymanın Meselleri 6:23-28) Fakat İsrailli olmayan birçok göçmen de temel kanunlara itaat etti. Başkaları sünnetli mühtedi oldu ve Yehova, cemaatinin üyeleri olarak onları kabul etti.—Levililer 20:2; 24:22; Sayılar 15:14-16; Resullerin İşleri 8:27.

11, 12. (a) İsraillilerin Yehova’ya tapınan yabancılara nasıl davranmaları gerekiyordu?(b) Yehova’yı örnek almakta neden gelişmeye ihtiyacımız olabilir?

¹¹ Tanrı, İsraillilere, Kendisine tapınan yabancılara gösterdiği tutumu örnek almalarını emretmişti: “Sizinle misafir olan garip aranızda yerli gibi olacak, ve onu kendin gibi seveceksin; çünkü Mısır diyarında gariptiniz.” (Levililer 19:33, 34; Tesniye 1:16; 10:12-19) Kanun altında değilsek de, bu emir bizim için de bir derstir. İnsan, başka ırk, millet, ya da kültürden olanlara duyulan önyargı ve düşmanlığa kolayca kapılabilir. Bu nedenle kendimize: ‘Tanrı’yı örnek alıp böyle önyargılardan kurtulmaya çalışıyor muyum?’ diye sorarsak iyi ederiz.

¹² İsrailliler, Tanrı’nın yabancıları hoş karşıladığının görünür kanıtına sahiptiler. Kral Süleyman şöyle dua etti: “Kavmın İsrailden olmıyan ecnebî (yabancı) de, senin ismin uğruna uzak memleketten gelince . . . . gelip bu eve doğru dua edince; gökte, meskeninde işit . . . . ta ki . . . . senden korkmak için, dünyanın bütün kavmları senin ismini bilsinler.”—I. Kırallar 8:41-43; II. Tarihler 6:32, 33.

13. Tanrı, İsrail’e davranış tarzını değiştirmek üzere neden bir tedarikte bulundu?

¹³ Yehova, İsrail milletini henüz kavmi olarak kullanırken ve böylece Mesih’in soy hattını korurken bile, önemli değişikliklerin olacağını önceden bildirmişti. Daha da önce, İsrail, Kanun ahdi altına girmeyi kabul ettiği sırada, Tanrı onların “kâhinler melekûtu (krallığı), ve mukaddes millet” olabileceklerini söylemişti. (Çıkış 19:5, 6) Fakat İsrail, yüzyıllar boyu sadakatsizlik gösterdi. Bu nedenle Yehova, “İsrail evi”ni oluşturanlarla yeni bir ahit keseceğini, onların hata ve günahlarını bağışlayacağını önceden bildirdi. (Yeremya 31:33, 34) Bu yeni ahit, kurbanlığı birçok kimseyi gerçekten günahtan temizleyecek olan Mesih’i bekliyordu.—İşaya 53:5-7, 10-12.

Gökteki İsrailliler

14. Yehova, hangi yeni “İsrail”i kabul etti ve nasıl?

¹⁴ Yunanca Mukaddes Yazılar, bütün bunların nasıl başarıldığını anlamamıza yardım eder. İsa, Mesih veya Maşiah idi ve ölümü, Kanunun gereğini yerine getirip günahların bağışlanması için temel sağladı. Bir kimsenin, bundan yararlanmak için bedenen sünnet edilmiş bir Yahudi olmasına gerek yoktu. Resul Pavlus, yeni ahitte, “içten Yahudi olan Yahudidir, ve harfte değil, ruhta yüreğin sünnetliliği sünnetliliktir” diye yazdı. (Romalılar 2:28, 29; 7:6) İsa’nın kurbanlığına iman edenler bağışlandı ve Tanrı, başta “Allahın İsraili” diye adlandırılan ruhi milleti oluşturan ‘ruhta Yahudiler’ olmak üzere onları tasvip etti.—Galatyalılar 6:16.

15. Bir kimsenin ruhi İsrail’in bir üyesi olması neden içinde doğduğu millete bağlı değildir?

¹⁵ Evet, bir kimsenin ruhi İsrail’in içine alınması, belirli bir milletten gelmesine veya etnik özgeçmişine bağlı değildi. İsa’nın resulleri gibi, bazıları bedeni Yahudi idiler. Diğerleri, Romalı yüzbaşı Kornelius gibi, sünnet edilmemiş Milletlerden idiler. (Resullerin İşleri 10:34, 35, 44-48) Pavlus, uygun olarak ruhi İsrail hakkında: “Yunanlı ve Yahudi, sünnetlilik ve sünnetsizlik, barbar, İskit, kul, azatlı yoktur” demişti. (Koloseliler 3:11) Tanrı’nın ruhuyla meshedilmiş olanlar, “seçme nesil, mülükâne (kraliyet) kâhinlik, mukaddes millet, has kavm” oldular.—I. Petrus 2:9; Çıkış 19:5, 6.

16, 17. (a) Ruhi İsrailliler, Tanrı’nın amacında nasıl rol oynar? (b) Tanrı’nın İsrailinden olmayanları düşünmek neden yerindedir?

¹⁶ Acaba Tanrı’nın amacında, ruhi İsraillilerin geleceği ne olacaktır? İsa bunu şöyle cevapladı: “Ey küçük sürü, korkma; zira Babanız melekûtu (krallığı) size vermeğe razı oldu.” (Luka 12:32) ‘Vatanları gökte’ olan meshedilmiş kimseler, Gökteki Krallık yönetimini Kuzu ile birlikte miras alacaklardır. (Filipililer 3:20; Yuhanna 14:2, 3; Vahiy 5:9, 10) Mukaddes Kitap, bunların ‘İsrail oğullarından mühürlenmiş olduklarını’ ve ‘Tanrı’ya ve Kuzuya turfanda olmak üzre insanlar arasından satın alındıklarını’ gösterir. Onların sayısı 144.000’dir. Bununla birlikte, Yuhanna, mühürlenenlerin bu sayısını belirttikten sonra, değişik bir grubu—‘her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden, kimsenin saymağa kadir olmadığı büyük kalabalığı’ tanıtır.—Vahiy 7:4, 9; 14:1-4.

¹⁷ Belki bazıları, ‘ruhi İsrail’in üyesi olmayan milyonlarca kişi, örneğin büyük sıkıntıdan sağ olarak geçmeyi ümit eden büyük kalabalık için ne denilebilir? Onlar, bugün ruhi İsrail’in az sayıdaki mütebakisine oranla nasıl bir rol oynuyorlar?’ diye merak edebilir.a

Peygamberlikte Yabancılar

18. İsrail’in Babil sürgününden dönmesine yol açan neydi?

¹⁸ İsrail’in Kanun ahdi altında bulunduğu, fakat ona sadık kalmadığı zamana dönüp bakacak olursak, Tanrı’nın, Babillilerin İsrail’i harap etmesine izin vermeye karar verdiğini görürüz. M.Ö. 607’de İsrail esarete götürülüp 70 yıl esir kaldı. Bu sürenin sonunda Tanrı o milleti yeniden fidye ile kurtardı. O zaman vali Zerubbabel’in yönetiminde bedeni İsraillilerin bir mütebakisi ülkesine geri döndü. Babil’i yıkmış olan Med ve Perslerin yöneticileri, sürgünden dönenlere maddi yardımda bile bulundular. İşaya’nın kitabı bu gelişmeleri önceden bildirmişti. (İşaya 1:1-9; 3:1-26; 14:1-5; 44:21-28; 47:1-4) Ezra, bu dönüş hakkında bize tarihsel ayrıntılar verir.—Ezra 1:1-11; 2:1, 2.

19. İsrail’in dönmesiyle ilgili olarak, yabancılar hakkında peygamberlik niteliği taşıyan hangi işaret verildi?

¹⁹ İşaya, Tanrı’nın kavminin fidyeyle kurtarılacağını ve geri döneceğini önceden bildirirken, şu şaşırtıcı peygamberliği verdi: “Senin ışığına milletler, ve sana doğan günün parlaklığına kırallar gelecekler.” (İşaya 59:20; 60:3) Bu sözler, Süleyman’ın duasına uygun olarak yabancı kişilerin hoş karşılanıp kabul edilmesinden çok daha fazlasını kasteder. İşaya, durumda alışılmamış bir değişikliğin olacağına işaret etmişti. “Milletler” İsrail oğullarıyla birlikte hizmet edeceklerdi: “Ecnebiler (yabancılar) senin duvarlarını yapacaklar, ve kıralları sana hizmet edecekler; çünkü seni öfkemde vurdum, fakat lûtfumla sana merhamet ettim.”—İşaya 60:10.

20, 21. (a) Çağımızda, İsrail’in esaretten dönüşünün hangi paralelini görüyoruz? (b) Bu olayın ardından, ‘oğullar ve kızlar’ ruhi İsrail’e nasıl katıldılar?

²⁰ Eski İsrail’in sürgüne götürülüp oradan geri dönmesinin, çağımızda ruhi İsrail üzerinde birçok bakımdan paraleli bulundu. Birinci Dünya Savaşından önce, meshedilmiş olanların mütebakisi Tanrı’nın iradesine tam uygun durumda değildi; onlar, Hıristiyan âleminin kiliselerinden aldıkları bazı görüş ve alışkanlıklara sahiptiler. Savaş sırasındaki isteri ve kısmen de ruhanilerin kışkırtması nedeniyle, ruhi İsrail’in mütebakisi arasından yönetici durumunda olanlar haksız yere hapsedildiler. Savaştan sonra, 1919 yılında, meshedilmiş bu kişiler temize çıkıp harfi hapishaneden serbest bırakıldılar. Bu durum, Tanrı’nın kavminin sahte dinin dünya imparatorluğu olan Büyük Babil’in esaretinden kurtulduğunun kanıtıydı. Tanrı’nın kavmi, oturmak üzere ruhi cenneti bina etmeye koyuldu.—İşaya 35:1-7; 65:13, 14.

²¹ Bu durum, İşaya’nın şu tanımına uyar: “Hepsi toplanıp sana geliyorlar; oğulların uzaktan gelecekler, ve kızların kucakta taşınacak. O zaman göreceksin ve yüzün parlıyacak, ve yüreğin çarpacak ve genişliyecek; çünkü denizin bolluğu sana döndürülecek, milletlerin zenginliği sana gelecek.” (İşaya 60:4, 5) M.S. 1919 yılını izleyen onlarca yıl boyunca, ‘oğullar ve kızlar’ gelmeye devam etti ve ruhi İsrail’in en son yerlerini doldurmak üzere ruhla meshedildiler.

22. “Yabancılar” nasıl ruhi İsraillilerle birlikte çalışmaya geldiler?

²² Acaba ‘senin duvarlarını yapacak yabancılar’ hakkında ne denilebilir? Bu da zamanımızda yerine geldi. 144.000 kişi ile ilgili davet bitmek üzereyken, her milletten oluşan bir büyük kalabalık, ruhi İsrail ile birlikte tapınmak üzere toplanmaya başladı. Bu yeni kimseler, Mukaddes Kitaba dayanan, yeryüzü cennetinde ebediyen yaşama ümidine sahiptiler. Onlar, sonunda sadık hizmetlerini değişik bir yerde sürdüreceklerse de, Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etme işinde meshedilmiş mütebakiye yardım etmekten zevk duyuyorlardı.—Matta 24:14.

23. “Yabancılar” meshedilmiş olanlara ne boyutta yardım ettiler?

²³ Bugün “yabancı” olan 4.000.000’dan fazla kişi, ‘vatanları gökte’ olanlarla beraber Yehova’ya olan vakfını kanıtlıyor. Kadın ve erkek, genç ve ihtiyar, onların birçoğu dolgun vakitli hizmette öncü olarak çalışıyor. 66.000’i aşkın cemaatin çoğunda, bu yabancılar ihtiyar ve hizmet-yardımcısı sıfatıyla sorumluluk taşıyorlar. İşaya’nın, “Yabancılar durup sürülerinizi güdecekler, ve ecnebiler (yabancılar) çiftçileriniz ve bağcılarınız olacak” diyen sözlerinin gerçekleştiğini gören mütebaki bundan sevinç duyuyor.—İşaya 61:5.

24. Tanrı’nın geçmişte İsrail’e ve diğerlerine davranış tarzından nasıl cesaret alabiliriz?

²⁴ Öyle ise, yeryüzünün hangi ülkesinde, doğma-büyüme yurttaş, göçmen veya mülteci olursan ol, Her Şeye Kadir Olan’ın candan hoş karşılayıp kabul edeceği ruhi bir yabancı olma olanağına sahipsin. O, seni hem şimdi, hem de ebediyet boyunca hoş karşılayarak sana hizmetinde imtiyazlara sahip olma fırsatı da veriyor.

[Dipnotlar]

Şunlara Dikkat Ettin Mi?

◻ Tanrı, her milletten insanı kabul edeceği konusunda nasıl ümit verdi?

◻ Tanrı’nın özel kavmi olan İsrail’in dışında, başka milletlerden olanların da Yehova’ya yaklaşabildiğini hangi şey gösterir?

◻ Tanrı, peygamberlikte, yabancıların İsrail’e katılacaklarını nasıl gösterdi?

◻ İsrail’in Babil sürgününden dönüşünün hangi paraleli bulunuyor ve bu, ‘yabancılarla’ nasıl ilgilidir?