Yehova Tarafından Öğretilenler İçin Tanrısal Barış
“Bütün oğulların Yehova tarafından öğretilmiş olacak; ve oğullarının barışı çok olacak.”—İşaya 54:13.
1, 2. Barış neye bağlıdır?
BARIŞ! Ne kadar arzu edilir bir durum! Oysa, insanlık tarihi boyunca pek barışa rastlanmadı. Acaba neden?
2 Barış, otoriteye karşı gösterilen saygı ile yakından ilgilidir. Acaba evrende en yüksek otorite kimdir? Yaratıcı; Yehova Tanrı. Öyle ise, O’nunla tasvip edilmiş bir ilişkide bulunmak, barış için gereklidir. (Mezmur 29:11; 119:165) Eğer bu çok önemli ilişki bozulursa kişinin Tanrı ile, diğer insanlarla ve bizzat kendisiyle gerçek barış içinde olması imkânsızdır.—İşaya 57:21.
DÜNYADA NEDEN BARIŞ YOK?
3. İnsanlığın Tanrı ile ilişkisi nasıl bozuldu?
3 Bildiğimiz gibi, insan tarihinin başlamasından hemen sonra, Yehova’nın semavi oğullarından biri isyan etmişti. İsyan ise, bir savaş durumudur. Daha sonra İblis Şeytan diye adlandırılan barışı bozan bu yaratık, yararlı olacağını düşündüğü bir şeyi yapmanın engellemesine izin vermemesi için Tanrı’nın kanununu bozmak üzere Havva’yı teşvik etti. İblis, Havva’yı, Tanrı’ya kulak verdiği takdirde, kendi iyiliğine olacak şeyden yoksun kalacağını düşünmeye yönelterek, gerçekleri saptırdı. Bencillik, yani önce ben, tutumuna hitap etti. Çok zaman geçmeden kocası da bu kanunsuz davranışta ona katıldı ve sonuç olarak bu bağımsızlık ruhu onların tüm soylarına da bulaştı.—Tekvin 3:1-6, 23, 24; Romalılar 5:12.
4, 5. (a) Şeytan, insanların fikrini etkilemekte ne oranda başarılı olmuştur? (b) Bunun insanların barışı sağlamak üzere gösterdikleri cabalar üzerinde ne gibi etkisi oldu?
4 İnsanlar arasında Tanrısal kanunu bir yana itenler sadece küçük bir azınlık değildir. Mukaddes Yazılar, Şeytan’ın ‘bütün dünyayı saptırdığını’ söyler. (Vahiy 12:9) Bazı insanlar Tanrı’ya ve hemcinslerine karşı her bakımdan saygısızlık gösterip büyük ölçüde kanunsuzluk işliyorlar; başkalarının durumu ise, biraz farklıdır. Fakat Şeytan, insanların düşünüşünü etkilemekte o denli başarılıdır ki, resul Yuhanna, “bütün dünya kötü olanın kudreti altındadır” diyebilmiştir. (I. Yuhanna 5:19) İnsanlar, İblis’in varlığına inansınlar veya inanmasınlar, onun istediklerini yapıyorlar ve ona itaat ediyorlar; bu nedenle o, onların yöneticisidir. Bunun sonucu olarak, insanlık, Tanrı’dan uzaklaşmış, O’na düşman olmuştur. Böyle bir ortamda, insanların barışı sağlamak üzere gösterdikleri çabaların boşa çıkmasına şaşılır mı?—Koloseliler 1:21.
5 Ne var ki, tüm milletlerden gelen ve giderek artan bir kalabalık, Tanrı’dan kaynaklanan Tanrısal barışa sahiptir. Acaba bu nasıl mümkün olmuştur?
Tanrı’nın Sağladığı Doyurucu Barış
6. (a) Mukaddes Kitap barış üzerinde nasıl durur? (b) Kimin vasıtasıyla Tanrı’nın verdiği barışa hepimizin kavuşması mümkündür?
6 Romalılar 15:33’te Yehova yerinde olarak ‘barış sağlayan Tanrı’ diye tanımlanır. Tanrı’nın maksadı, ta başlangıçtan beri tüm yaratıklarının barış içinde yaşamalarıdır. İlhamla yazılan Sözü, Mukaddes Kitap, 300’den fazla barıştan söz eder. İsa Mesih’in “Barış Reisi” olduğunu söyler. (İşaya 9:6, 7) İsa, barışı ilk kez baltalayan İblis Şeytan’ın işlerini bozmak üzere, Tanrı tarafından görevlendirilen kimsedir. (I. Yuhanna 3:8) “Barış Reisi” vasıtasıyla Tanrı’nın sağladığı doyurucu barışa hepimizin kavuşması mümkündür.
7. (a) Tanrı’nın sağladığı barış neyi kapsar? (b) Bu barış neden eski sistem yok oluncaya ve sonunda kâmilliğe erişinceye kadar beklememizi gerektiren bir şey değildir?
7 Bu, ne görkemli bir barıştır! Savaşın yokluğundan çok daha fazlasını kapsar. Genellikle “barış” olarak tercüme edilen İbranice Şalom sözcüğü sağlık, varlık ve refah anlamlarını da kapsar. İsa’nın gerçek takipçilerinin sahip oldukları Tanrısal barış, onların çevre koşullarına bağlı olmadığından eşsizdir. Bu, hoş olmayan çevre koşullarının onları etkilemediği anlamına gelmez. Fakat onlar, kendilerine dokunulduğu takdirde bile, misilleme yaparak karışıklığa katkıda bulunmaktan kaçınmalarını mümkün kılan bir iç kuvvete sahiptirler. (Romalılar 12:17, 18) Bir kimse bedenen hasta veya maddi açıdan yoksul olduğu halde, ruhi bakımdan sağlıklı ve zengin olabilir; böylece Tanrı’nın sağladığı barışa sahip olur. Böyle kimselerin kavuştukları barışın bu bencil dünya yok olduğunda artacağı ve insanlığın tümü kâmilliğe eriştiğinde daha da derinleşeceği bellidir. Sahip olunması şu anda bile mümkün olan Tanrısal barış, dışarıda durumun ne olduğuna bakmaksızın, bir yürek ve zihin rahatlığı, bir iç huzuru demektir. (Mezmur 4:8) Tanrısal barış Tanrı ile tasvip edilmiş bir ilişkiden doğar. Ne değerli şey!
Yehova Tarafından Öğretilen Oğullar
8. İsa Mesih vasıtasıyla Tanrı ile önce kimler barışırlar?
8 Yehova tarafından öğretildiklerinden ve O’nun emirlerine kulak verdiklerinden dolayı, kimler böyle bir barışa kavuşurlar? Mukaddes Kitap, cevap olarak dikkatimizi önce ruhi İsrail’i oluşturanlara yöneltiyor. Galatyalılar 6:16’da onlar hakkında: “Ne kadar bu kanuna göre yürüyecek olanlar varsa, onların üzerine, ve Allahın İsraili üzerine barış ve merhamet olsun” deniliyor. Onlar, İsa Mesih ile birlikte semavi hayatı paylaşmak üzere Tanrı tarafından seçilen 144.000 kişidir.—Vahiy 14:1.
9. Ruhi İsrail’in barışa sahip olmasıyla ilişkisi olan “davranış kuralı” neydi?
9 Ruhi İsrail’den olanlar, ilk yüzyılda, barışta olmalarıyla doğrudan ilişkili olan bir temel hakikati, bir “kanun” veya ‘davranış kuralını’ öğrenmişlerdi. Onların bu davranış kuralını kavramaları hayatiydi. 15 yüzyıl boyunca, Yehova, gelecek olan iyi şeylerin gölgelerini oluşturan Musa Kanununu kullanmıştı. Fakat İsa Mesih’in kurban niteliğindeki ölümünden sonra, Musa Kanununun talepleri artık geçerli değildi. (İbraniler 10:1; Romalılar 6:14) Bu, Yeruşalim’deki yönetim kurulunun sünnet meselesinde verdiği kararda belirtilmiştir. (Resullerin İşleri 15:5, 28, 29) Galatyalılara ilhamla yazılan mektupta yine bunun üzerinde durulmuştu. Musa Kanununun temsil ettiği iyi şeyler yürürlüğe girmişti. Yehova, Mesih vasıtasıyla gösterdiği hak edilmemiş inayetinin önemini, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin yürek ve zihinlerine yerleştiriyordu. Onlar buna iman edip, imanlarıyla uyumlu davranmakla, günahkâr insanların daha önce tadamadığı bir barışa sahip oldular.—Galatyalılar 3:24, 25; 6:16, 18.
10. (a) Ruhi İsrail İşaya 54:13’te kayıtlı hangi vaadin gerçekleştiğini gördü? (b) Yehova’nın onları disiplin etmesi, barışa kavuşmalarına nasıl bir etken olmuştur?
10 O ruhi İsrailliler, İşaya 54:13’te kayıtlı büyük vaadin gerçekleştiğini görmekteydiler. O ayette, Tanrı vefakâr semavi yaratıklardan oluşan zevceye benzer teşkilatına, “bütün oğulların Yehova tarafından öğretilmiş olacak; ve oğullarının barışı çok olacak” demişti. Tabii, onun başlıca oğlu olan İsa, M.S. 29 yılında mukaddes ruhla meshedildiğinde Mesih olarak ortaya çıktı. Fakat Yehova’nın semavi ‘kadınının’ Tekvin 3:15’te önceden belirtilen zürriyetin ikincil kısmını oluşturan 144.000 oğlu da vardır. Yehova, bütün bu oğulların Büyük Eğitmeni olacağını vaat etmiştir. Onlara, Kendisi ve maksatları hakkındaki hakikati öğretmiş, kendisine nasıl hizmet edeceklerini anlatmıştır. Yehova, zaman zaman onları disiplin etmek zorunda da kaldı. Sözüne dikkat etmedikleri zaman bunu yapması gerekli oldu. Disiplini kabul etmek zor olabilir, fakat onlar, disipline gereksinimleri olduğunu alçakgönüllülükle kabul etmiş ve gereken değişiklikleri yapmışlardı; böylece bu disiplin, iyi sonuçlar, yani “adaletin barış semeresini” vermiştir.—İbraniler 12:7, 11; Mezmur 85:8.
Tanrı’nın Yolları Öğretilen “Büyük Kalabalık”
11. (a) Zamanımızda kimler de Yehova tarafından öğretiliyorlar? (b) Onlar, İşaya 2:2, 3’teki tanıma uyduklarını nasıl gösteriyorlar? Bunun başkaları üzerinde ne gibi bir etkisi oluyor?
11 Günlerimizde Yehova’nın öğretmekte olduğu tek grup ruhi İsrailliler değildir. Geçen yarım yüzyıldan beri, başka insanlara da dikkat çekiliyor. İşaya 2:2, 3 ayetlerinde onlar hakkında ilhamla şunlar yazılmıştı: “Son günlerde vaki olacak ki, dağların başında Yehova evinin dağı pekiştirilecek ve tepelerden yukarı yükselecek; ve bütün milletler ona akacaklar.” Evet, tek hakiki Tanrı’ya tapınmak isteyenler, hayatlarında bu tapınmaya en yüksek yeri veriyorlar. Böylece bu tapınma, onların bir zamanlar bulundukları ve dünyanın da hâlâ içinde bulunduğu bütün tapınmalardan daha değerlidir. Her milletten gelen bu insanlar bunu fark ediyor. Onlar dünyada hüküm süren Mukaddes Yazılara ters düşen alışkanlıklara bakmaksızın, Yehova’ya tapınanların Tanrıları ile ilişkilerini her şeyin üstünde tuttuklarını görüyorlar. Gözlemciler, hakiki tapınmanın bu tapıcılarının hayatlarında meydana getirdiği meyveleri de görüyorlar ve birçok kişi bu tapınmaya katılmak istiyor. Böylece üç milyonu aşan kişi, şimdi başka insanlara şunları diyor: “Gelin, ve Yehova’nın dağına, Yakubun Allahının evine çıkalım; ve kendi yollarını bize öğretecek, ve onun yollarında yürüyeceğiz.”—Zekarya 8:23’e de lütfen bakın.
12. İşaya 2:2, 3’te sözü geçenler, Tanrı’yı Eğitmenleri olarak kabul etmekten nasıl yararlanıyorlar? Tanrı’nın verdiği eğitimin önemli bir bölümü neyi içeriyor?
12 Onların eğitmenleri bizzat Tanrı’dır! Bunun ne anlama geldiğini lütfen düşün! Bu eğitimi alıp, gerçekten onun kaynağını takdir edenler, devamlı zihinsel çatışmalar içinde değillerdir. Onlar ne iki fikir arasında bocalarlar, ne de neyin doğru olduğu konusunda zorluk çekerler. Tanrı’nın Sözüne dair hakikat, onlar için bir kristal kadar durudur. İşaya 2:4’e göre onların aldıkları eğitimin önemli bir bölümü acaba nedir? Kavga içinde olan bir dünyada barışa sahip olmak! Böylece, Tanrı tarafından öğretilen kimseler, başkalarının ne yaptığına bakmaksızın, kılıçlarını sapan demirleri, mızraklarını bağcı bıçakları yapmak üzere inisiyatif kullanıyorlar.
13. “Büyük kalabalık” nerelerden geliyor ve hangi etken onların hayatlarını değiştirdi?
13 Bu grup, Vahiy 7:9, 10’da, yaklaşmakta olan ‘büyük sıkıntıda’ hayatta kalıp daha sonra Tanrı’nın kuracağı barış dolu yeni yerde yaşayacak kimseler olarak işaret ediliyor. Hayatta kalan bu “büyük kalabalık”, her kavimden, sıpttan, milletten ve dillerden biraraya toplanıyor. İçlerinden birçokları, daha önce birbirleriyle savaş halinde olan kesimlerden gelmiştir. Diğerleri bencilce yaşıyorlardı ve bu da barışı engelliyordu. Fakat bütün milletlerden gelen bu kimseler barışı destekleyen barışsever kimseler oldular. Onları acaba hangi şey değiştirdi? Onlar, Yehova tarafından öğretildiler.—İşaya 11:9.
Eşsiz Bir Barış
14. Yehova’nın kavminin barışı neye dayanır? Nasıl?
14 Yehova’nın kavmine lütfettiği barış gerçekten de eşsizdir. Bu, birbirine güvenmeyen iki partinin, sallantıda olan anlaşmalarından kaynaklanan bir barış değildir. Taviz vermek de söz konusu değildir. Bu barış adalete dayanır. (İşaya 32:17) Fakat böyle bir barış nakâmil insanlar arasında nasıl görülebilir? Nakâmil insanlar olarak bizler adalete nasıl sahip olabiliriz? İmanla, evet, ancak İsa’nın günaha kefaret eden kurbanı vasıtasıyla mümkün olan bir adalete sahip olabiliriz.
15. İsa’nın yerdeki hizmeti sırasında, Yehova, müstakbel oğullarına barış için önemli olan neyi öğretiyordu?
15 Bu durum İsa’nın Yuhanna 6:45-47’de kayıtlı sözlerini daha iyi anlamamıza yardımcı olur. Orada İsa, kendisine, Mesih olarak çekilip gelmediklerinden dolayı mırıldanan Yahudilerle konuşuyordu. Fakat şakirtlerine değinerek, “peygamberlerde [özellikle İşaya 54:13’te] yazılıdır: ‘Ve onların hepsi Yehova tarafından öğretilmiş olacaklardır.’ Babamdan işitip öğrenen herkes bana gelir. Babayı kimse görmüş demek değildir; ancak Allahtan olan, Babayı o görmüştür. Doğrusu ve doğrusu size derim: İman edenin ebedi hayatı vardır” demişti. Şakirtler Yehova’nın vermekte olduğu eğitimi kabul ediyor ve İsa’ya geliyorlardı. Başkaları İsa’nın öğrettiği şeyleri reddedip onu terk ettiklerinde, resuller onunla kalmışlardı. Petrus, şunu demişti: “Biz de iman ettik, ve biliyoruz ki, Allahın kuddüsü sensin.” (Yuhanna 6:69) İsa Mesih’e iman etmeleri, Yehova Tanrı ile ebedi hayat güvencesi veren bir barış ilişkisini kurmalarını mümkün kılmıştı.
16. (a) M.S. 33’te Pentikost’tan sonra, İsa’nın takipçileri Mesih tarafından sağlanan kurbandan nasıl yararlanabildiler? (b) Bundan sonra onlardan neler talep edildi?
16 M.S. 33 yılındaki Pentikost’tan sonra, İsa’nın sadık takipçileri, onun kurbanından yararlanmaya başladılar. Pavlus’un daha sonra Romalılar 5:1’de yazdığı şu sözler onlar için geçerli oldu: “İmdi biz imanla adil sayılmış olup Rabbimiz İsa Mesih vasıtası ile Allah indinde barışımız vardır.” Onlar doğuştan hep Adem’in soyu idiler. Günahkârlar olarak Tanrı’dan uzaklaşmışlardı. Kişisel olarak yapmış oldukları iyi işler, miras olarak aldıkları günahı silemezdi. Fakat Yehova, hak edilmemiş inayeti sayesinde İsa’nın kâmil insan hayatını Adem’in soyu uğruna kurban olarak kabul etti. Böylece buna iman edenlerin adil sayılmaları ve Tanrı tarafından semavi hayat alacak oğullar olarak kabul edilmeleri mümkün oldu. (Efesoslular 1:5-7) Fakat onların daha fazlasını da yapmaları gerekiyor muydu? Evet, Yehova’nın yollarında yürümeliydiler. Artık günah işlemeyi alışkanlık haline getirmemeliydiler. Onlar, sahip oldukları adaletin, Tanrı’nın, Mesih vasıtasıyla gösterdiği hak edilmemiş inayetten kaynaklandığını kabul ederler. Mukaddes Yazıların dediği gibi, onların, ‘Tanrı ile barışı vardır.’
17, 18. (a) “Başka koyunlar” da Tanrı ile bu barışa sahip midirler? (b) Hangi soruları ele almak gerekiyor?
17 İsa’nın “başka koyunlar” olarak değindiği kimseler için ne denilebilir? (Yuhanna 10:16) Onlar da Tanrı ile bu barışa sahip midirler? Koloseliler 1:19, 20, onları, Tanrı’nın oğulları olarak değil, Tanrısal barışa kavuşanlar olarak göstermektedir. Bu ayetler, Mesih vasıtasıyla ‘onun [İsa’nın] işkence direğinin kanı ile barış yapmış olarak gerek yeryüzünde olan şeyleri, [yani, yeryüzü cennetinde ebedi hayat alacak olanları] gerek göklerde olan şeyleri, kendisile barıştırmanın’ Tanrı’ya iyi göründüğünü söylüyor. Yeryüzünde yaşama ümidine sahip olan bu kimseler Tanrı’nın oğulları olarak değil, İbrahim gibi “dostu” olarak adil beyan ediliyorlar ve şimdi bile Tanrı ile barışa sahiptirler. Ne lütuf dolu bir durum!—Yakub 2:23.
18 Sen de şahsen bu barışa sahip misin? Tarihin bu çok önemli zamanında yaşayan insanların tadabileceği derecede onu tadıyor musun? Gelecek makalede, bunu mümkün kılmaya yardımcı olan bazı noktaları ele alacağız.
Tekrarlama İçin Sorular
□ Dünyada neden barış yok?
□ Tanrı’nın şimdi sağladığı barış nedir?
□ Bu barışa kimler sahip olabilir?
□ Adalet bu barış için neden hayati bir etkendir?