7. Vezirler ve satraplar krala hangi öneride bulundular ve bunu nasıl bir tavırla yaptılar?

⁷ Vezirlerle satraplardan oluşan maiyeti Darius’un başına “üşüştü.” Burada kullanılan Aramca terim müthiş bir kargaşanın çıktığı fikrini veriyor. Anlaşılan, bu adamlar Darius’a bildirmeleri gereken çok acil bir mesele varmış gibi bir izlenim uyandırdılar. Söylediklerine samimiyetle inanmış görünürlerse ve derhal harekete geçilmesi gereken bir durum varmış gibi davranırlarsa, Darius’un büyük ihtimalle önerilerini soruşturmadan kabul edeceğini düşünmüş olabilirler. Böylece hemen konuya girip şunları dediler: “Bir ilâhtan, veya insandan, senden başkasından, ey kıral, kim otuz güne kadar bir dilekte bulunursa, aslanlar çukuruna atılsın diye, bir kıral kanunu, ve kuvvetli bir yasak konmak üzre, ülkenin bütün vezirleri, kaymakamları, ve satrapları, öğütçüleri ve valileri, bir arada danıştılar.”a—Daniel 6:6, 7.

 8. (a) Yasa önerisi neden Darius’un hoşuna gitmiş olmalı? (b) Vezirlerin ve satrapların asıl niyeti neydi?

⁸ Tarihsel kayıtlar, Mezopotamya’da kralları tanrı olarak görüp onlara tapınmanın yaygın olduğunu doğrular. Bu nedenle söz konusu öneri kuşkusuz Darius’un gururunu okşadı. Ayrıca o, bu önerinin kendine sağlayacağı avantajı da fark etmiş olabilir. Darius’un, Babil’de yaşayanların gözünde bir yabancı ve yeni bir kral olduğunu unutmayın. Bu yeni yasa onun kral olarak yerini sağlamlaştıracaktı, Babil’de yaşayan halkları vefalarını açıkça göstermeye ve yeni rejimi desteklemeye teşvik edecekti. Ne var ki, vezirler ve satraplar bu fermanı çıkarmasını önerirken aslında kralın iyiliğiyle hiç mi hiç ilgilenmiyorlardı. Onların asıl niyeti Daniel’i tuzağa düşürmekti, çünkü onun damdaki odasının açık pencereleri önünde Tanrı’ya günde üç defa dua etme âdetini biliyorlardı.

 9. Yeni yasa Yahudi olmayanların çoğu için neden sorun yaratmadı?

⁹ Duaya konulan bu kısıtlama Babil’deki tüm dinsel topluluklar için sorun yaratacak mıydı? Özellikle bu yasaklama sadece bir ay süreceğinden mutlaka sorun çıkması gerekmiyordu. Üstelik Yahudi olmayanlardan pek azı bir insana belli süre tapınmayı bir uzlaşma sayacaktı. Bir Mukaddes Kitap bilgini şunları bildiriyor: “Krala tapınma, putperest milletlerin çoğu için hiç de garip bir istem değildi; bu nedenle Babillilerden bir tanrıya göstermeleri gereken saygıyı bir fatihe, Med Darius’a göstermeleri istendiğinde hemen buna itaat ettiler. Böyle bir isteğe içerleyenler yalnızca Yahudilerdi.”