Eski Yunan devletiyle ilgili tarihi okuduysanız, Büyük İskender’in o milletten büyük bir imparatorluk kurduğunu bilirsiniz. Bu, Mukaddes Kitapta Daniel peygamber vasıtasıyla önceden bildirilmişti. Bu “yiğit kıral” M.Ö. 323 yılında öldükten sonra, peygamberliğe uygun olarak bu imparatorluk —dört general arasında— “göklerin dört yeline doğru bölün”dü. (Daniel 11:2-4) Bunlardan biri Selevkus I. Nikator, Suriye’yi ve Mezopotamya’yı, yani Daniel’in yurdu olan Yahuda’nın kuzey ve doğu taraflarına düşen kesimlerini kontrolü altına aldı. Diğer bir Yunan generali olan Ptolemi Lagus ise, Mısır ve Filistin’in yönetimini ele alarak Selevkus Nikator’un topraklarının güney ve batısına yerleşti. Birbirlerine karşı konumları, onları “kuzey kıralı” ve “güney kıralı” durumuna getirdi.—Daniel 11:5, 6.

“Kuzey” ile “güney” kralları belirli peygamberlik rollerinde kuvvetli milletlerin sembolü oldular.a Yüzyıllar boyunca farklı milletler bu iki “kıral”ın rolünü oynadılar; ve bu milletler, daima peygamberlikteki tanıma uydu. Onlar, daima yarış içinde idiler ve kontrolleri altında bulunan topraklar ise, genellikle kuzey ve güney konumları idi.

Bugün ise bu konumlar, “Doğu” ve “Batı” terimlerine uygun düşmektedir. Bu terimler de semboliktir. Çünkü coğrafi konuma göre ülkeler karışıktır. Mukaddes Kitaptaki “kuzey” ve “güney” terimleri de coğrafi konuma göre karışıktır; buna rağmen, bu terimler sembolik anlamda uygundur.