Tanrı’nın Adaletine Duyduğumuz Güveni Pekiştirmek

‘Güvenmen Yehova’ya olsun diye, bugün sana bildirdim.’—SÜLEYMANIN MESELLERİ 22:19.

1, 2. (a) Yehova’nın Şahitleri Yehova’ya neden güven duyarlar? (Süleymanın Meselleri 22:19) (b) Bazılarının Yehova’ya güvenlerini pekiştirmesi gerektiğini gösteren nedir?

YEHOVA ve amaçları hakkında tam bilgiye sahip olmaları İsa’nın hakiki takipçileri için bir nimettir. ‘Sadık ve basiretli köle’ onlara ‘uygun zamanda ruhi gıdayı’ sevgiyle sağlar. (Matta 24:45) Kazandıkları bilgi Tanrı’ya güven duymaları için sağlam bir temel oluşturur. Bu nedenle Yehova’nın Şahitleri topluluk olarak, Yehova’ya ve O’nun adaletine göze çarpar bir güven gösterirler.

² Bununla birlikte, anlaşıldığına göre, bireysel olarak bazı Şahitlerin böyle bir güveni pekiştirmeleri gerekebilir. Zaman zaman Teşkilata, yayınlarında çıkan açıklamalar hakkında kuşku belirten mektuplar geliyor. Bu kuşkular, anlayışla ilgili düzeltmelere karşı bir tepki olabilir ya da o kişiyi özellikle duygusal yönden etkileyen meselelerle ilgili olabilir.—Yuhanna 6:60, 61 ile karşılaştırın.

 3. Yehova’nın sadık hizmetçilerinin başına bile neler gelebilir; neden?

³ Yehova’nın hakiki hizmetçileri bile Vaiz 9:11’in doğruluğunu yaşıyorlar: “Döndüm, ve güneş altında gördüm ki, yarış ayağına tez olanlar için değil, ve cenk yiğitler için değil, ekmek de hikmetliler için değil, zenginlik de anlayışlı adamlar için değil, inayet de bilgili adamlar için değil; çünkü onların hepsini vakit ve tali (beklenmedik olaylar) karşılar.” Bunun ruhi alanda ya da daha geniş bir anlamda doğruluğu nasıl kanıtlanabilir? Mukaddes Kitap öğütlerini uygulamakta çabuk davranan, hakikati etkili şekilde savunan, Mukaddes Kitap ilkelerini uygulamakta hikmetli ve tam bilgi edinmek konusunda gayretli olan Şahitler tanımış olabiliriz. Fakat “vakit ve beklenmedik olaylar” yüzünden, bazıları bir kaza ya da yaşlılık nedeniyle artık kendilerini kısıtlanmış hissedebilir. Ölümü hiç görmeden Tanrı’nın yeni dünyasına geçip geçemeyeceklerini merak ediyor olabilirler.

4, 5. İsa’nın takipçilerinin Yehova’nın adaletine güvenlerini kaybetmeleri için neden hiçbir neden yoktur?

⁴ İsa’nın takipçilerinden biri eşini kaybettiğinde, çok büyük bir acı ve üzüntü duyar. Bir çift olarak Yehova’ya yıllardır, hatta onlarca yıldır birlikte hizmet etmiş olabilirler. Hayatta olan eş ölümün evlilik bağını kopardığını bilir.a (I. Korintoslular 7:39) Bu durumda, güveninin zayıflamaması için duygularını denetim altında tutmalıdır.—Markos 16:8 ile karşılaştırın.

⁵ Bir eşin, ana-babanın, evladın ya da yakın bir iman kardeşinin ölümünü, Yehova’nın adaletine duyduğumuz güveni gösterme fırsatı olarak görmek ne hikmetli bir davranış olur! Kişisel bir kayıp yaşadığımızda bile Yehova’nın adaletsiz olmadığına güvenebiliriz. Gerek hayatta kalan gerekse dirilme yoluyla sonsuz yaşam kazanan herkesin mutlu olacağına güvenebiliriz. Mezmur yazarı, Tanrı’yla ilgili şöyle der: “Elini açarsın, ve her yaşıyanı dileğine göre doyurursun. RAB bütün yollarında âdildir, ve bütün işlerinde inayetlidir. RAB kendisini çağıranların hepsine yakındır, onlar ki, onu hakikatle çağırırlar. Kendisinden korkanların dileğini yapar; ve feryatlarını işitir, ve onları kurtarır.”—Mezmur 145:16-19.

Boşuna Acı Çektiğimizi Düşünüyorsak

6, 7. (a) Geçmişte acı çekmiş bazı Şahitler neden şimdi farklı bir anlayışa sahip olabilir? (b) Bu tür acılara izin verdiği için Yehova’nın adaletsiz olduğunu neden düşünmemeliyiz?

⁶ Geçmişte bazı Şahitler, vicdanlarının şimdi izin verebileceği bir faaliyete katılmayı reddettikleri için acı çekti. Örneğin bu, yıllar önce bazı sivil hizmet türleriyle ilgili seçimleri konusunda olmuş olabilir. Bir birader şimdi bu ortamla ilgili tarafsızlığını ihlal etmeden vicdan rahatlığı ile bu şeyleri yapabileceğini düşünebilir.

⁷ Şimdi zarar görmeden yapabileceği bir şeyi o zamanlar reddettiği için onun sıkıntı çekmesine izin vermesi Yehova’nın adaletsiz olduğunu mu gösterir? Böyle tecrübeler geçirmiş olanların çoğu böyle düşünmez. Aksine, evrensel egemenlik davasında sebat etmeye kararlı olduklarını herkesin önünde açıkça gösterme fırsatı buldukları için sevinç duyarlar. (Eyub 27:5 ile karşılaştırın.) Bir kişi Yehova’nın tarafında kararlı bir tavır almak üzere vicdanını dinlemişse bundan pişmanlık duymak için bir neden olabilir mi? Tanrısal ilkelere anladıkları kadarıyla vefalı şekilde bağlı kalmakla ya da vicdanlarının yönlendirmelerine karşılık vermekle, Yehova’nın dostluğuna layık olduklarını gösterdiler. Kişinin vicdanını rahatsız edecek ya da başkalarının sürçmesine neden olabilecek bir yol izlemekten kaçınması kuşkusuz hikmetlilik olur. Bu durumla ilgili resul Pavlus’un bıraktığı örneği düşünebiliriz.—I. Korintoslular 8:12, 13; 10:31-33.

 8. Eskiden Kanunu tutmuş olan İsa’nın Yahudi takipçilerinin Yehova’nın adaletini sorgulamalarına neden gerek yoktu?

⁸ Yehova’yı memnun etmeleri için Yahudilerin On Emre ve çok çeşitli konularda yaklaşık 600 ek kanuna itaat etmeleri isteniyordu. İsa’nın takipçileriyle ilgili düzenleme altında ise, Yehova’ya hizmet etmek için bedeni Yahudilerden bile bu gibi kanunlara itaat etmeleri istenmedi. Sünnet, Sebt’in tutulması, hayvan kurbanlarının sunulması ve beslenmeyle ilgili bazı kısıtlamalara uymayı da içeren kanunlar artık geçerli değildi. (I. Korintoslular 7:19; 10:25; Koloseliler 2:16, 17; İbraniler 10:1, 11-14) Resuller de içinde olmak üzere İsa’nın takipçisi durumuna gelen Yahudiler, Kanun ahdi altındayken itaat etmeleri beklenen kanunları tutma yükümlülüğünden kurtulmuşlardı. Artık gerekli olmayan şeylerin, geçmişte onlardan istemesi nedeniyle Tanrı’nın düzenlemesinde adaletsizlik olduğunu düşünerek şikâyet mi ettiler? Hayır, Yehova’nın amaçlarıyla ilgili daha geniş bir anlayış kazanmaktan sevinç duydular.—Resullerin İşleri 16:4, 5.

 9. Bazı Şahitler neler yaşamış olabilir, fakat onların pişman olmasına neden gerek yoktur?

⁹ Çağımızda, neyi yapıp neyi yapmayacaklarıyla ilgili çok katı görüşleri olan bazı Şahitler olmuştur. Bu nedenle onlar diğerlerinden daha çok sıkıntı çekti. Daha sonra, artan bilgi onların meselelerle ilgili görüş açılarını genişletmelerine yardım etti. Fakat fazladan sıkıntı çekmelerine neden olmuş da olsa, geçmişte vicdanlarıyla uyumlu hareket ettikleri için pişman olmalarına hiç gerek yoktur. ‘Her şeyi iyi haber uğrunda yaparak’ Yehova’ya sadık kalmak için sıkıntı çekmeye razı olduklarını göstermeleri gerçekten övgüye değer. Yehova bu tür Tanrısal bağlılığı bereketler. (I. Korintoslular 9:23; İbraniler 6:10) Resul Petrus anlayış yansıtan bir yaklaşımla şöyle yazmıştı: “İyilik işliyerek elem çekip sabrederseniz, Allah nezdinde bu makbuldür.”—I. Petrus 2:20.

Yunus’tan Alınacak Ders

10, 11. Yunus, Yehova’ya karşı güven eksikliği olduğunu, (a) Nineve’ye gitme görevi verildiğinde, (b) Tanrı Ninevelileri yok etmediğinde, nasıl gösterdi?

¹⁰ Yunus, kendisine Nineve’ye gitme talimatı verildiğinde Yehova’nın ona duyduğu güvene takdir eksikliği gösterdi. İtaat konusunda gösterdiği isteksizliğin başına getirdiği korkunç olay sonrasında, Yunus kendine geldi, hatasını fark etti, bu yabancı diyarda kendisine verilen görevi kabul etti ve Ninevelileri yaklaşan yıkım hakkında uyardı. Sonra hiç beklenmedik bir şey oldu: Ninevelilerin gösterdiği tövbekâr tutum nedeniyle Yehova onları yok etmekten vazgeçti.—Yunus 1:1–3:10.

¹¹ Yunus’un tepkisi ne oldu? Küskün şekilde, duada Tanrı’ya şikâyette bulundu. Şikâyetinin özü şuydu: ‘Olayların böyle sonuçlanacağını tahmin etmiştim. Bu yüzden de, daha ilk başta Nineve’ye gelmek istememiştim. Şimdi, çektiğim bütün sıkıntılardan, büyük bir balık tarafından yutulmanın verdiği korku ve aşağılanmadan ve yakındaki yıkım hakkında Ninevelileri uyarmak için verdiğim bütün uğraşlardan sonra sonuç böyle oldu! Bütün çabalarım, çektiğim bütün sıkıntılar boşunaymış! Ölsem daha iyiydi!’—Yunus 4:1-3.

12. Yunus’un deneyiminden neler öğrenebiliriz?

¹² Yunus’un şikâyet etmek için geçerli bir nedeni var mıydı? Yehova suç işleyen fakat tövbe eden kişilere merhamet göstermekle adaletsizlik mi yapmış oldu? Aslında, Yunus sevinmeliydi; on binlerce kişi ölümden kurtulmuştu! (Yunus 4:11) Fakat onun saygısız ve şikâyetçi tutumu, Yehova’nın adaletine tam bir güven duymadığını ortaya koydu. Kendisini çok fazla önemsiyor fakat başkalarına yeterince önem vermiyordu. Yunus’tan ders alarak kendimizi ve kişisel duygularımızı ikinci planda tutalım. Yehova’ya itaatin, O’nun teşkilatı aracılığıyla verilen yönlendirmelere uymanın ve O’nun kararlarını kabul etmenin yapılacak en doğru şey olduğundan emin olalım. “Allahtan korkanlara, onun önünde korkanlara iyilik olacaktır.”—Vaiz 8:12.

Şimdi Güvenimizi Pekiştirmenin Vaktidir!

13. Hepimiz Yehova’ya duyduğumuz güveni nasıl pekiştirebiliriz?

¹³ Yehova’ya güvenimizi pekiştirmek izlenecek en hikmetli yoldur. (Süleymanın Meselleri 3:5-8) Tabii, Yehova’ya daha çok güven duymak üzere sadece dua etmekten fazlasını yapmalıyız. Güven tam bilgiyle artar; öyleyse hem Mukaddes Kitabı hem de onu açıklayan yayınları okuyarak, kişisel tetkiki günlük yaşamımızın bir parçası haline getirmeliyiz. İbadetlerde devamlı hazır bulunmak kadar, iyi hazırlık yapıp programa mümkün olduğunca çok katılmak da yaşamsaldır. İtirazlara taktla karşılık vererek Mukaddes Kitap hakikatini başkalarıyla paylaşmayı alışkanlık haline getirmek de Yehova’ya ve Sözüne güvenimizi derinleştirir. Böylece günlük yaşamımızda O’nunla daha yakın bir ilişki geliştiririz.

14. Tanrı’nın kavminin yakında, Yehova’ya güvenlerini daha önce hiç olmamış şekilde göstermeleri neden gerekecek?

¹⁴ Yakın bir gelecekte, insan ırkının başına gelen en büyük sıkıntı dönemi ansızın patlak verecek. (Matta 24:21) Bu olay gerçekleştiğinde Tanrı’nın hizmetçilerinin, Yehova’nın adaletine ve O’nun teşkilatınca sağlanan yönlendirmelere karşı daha öncekilerden çok daha fazla güvenmeleri gerekecek. Simgesel anlamda onlar, Tanrı’nın şu emrine güvenle itaat edecekler: “Gel, ey kavmım, kendi iç odalarına gir, ve ardında kapılarını kapa; gazap geçinciye kadar biraz gizlen.” (İşaya 26:20) Onlar zaten 232 ülkede 85.000’den fazla cemaatteki koruyucu ortama girmişlerdir. “Kendi iç odalarına gir” uyarısının kapsamına girebilecek başka herhangi bir şeyi yerine getirmek üzere de Yehova’nın bize yardım edeceğinden emin olabiliriz.

15. Güven konusu 1998 yılı boyunca nasıl vurgulanıyor; bu neden yerindedir?

¹⁵ Şimdi güvenimizi pekiştirmemiz şarttır. İsa’nın takipçisi kardeşlerimize, Yehova’nın teşkilatına ve her şeyin ötesinde Yehova’ya güvenmeden hayatta kalmak olanaksız olacak. Öyleyse, 1998 yılı boyunca Yehova’nın tüm dünyadaki Şahitlerinin, yılın ayetinde geçtiği gibi ‘Yehova’ya adıyla yakaranların kurtulacağını’ sürekli olarak hatırlamaları çok yerindedir! (Romalılar 10:13) Bu gerçeğe güven duymaya devam etmeliyiz. Bu güven konusunda içimizde en ufak bir şüphe saptarsak, bugünden tezi yok bu durumu düzeltmeliyiz.

Yehova’nın Hükmü Adil Olacaktır

16. Güven geliştirilmezse neler olabilir; bunun olmasını nasıl önleyebiliriz?

¹⁶ İbraniler 3:15’te, İsa’nın meshedilmiş takipçileri şöyle uyarılıyor: “İtimadımızın başlangıcını sonuna kadar sıkı tutarsak, Mesihe hissedar olmuş oluruz.” İlke olarak bu sözler İsa’nın yeryüzüyle ilgili ümit taşıyan takipçilerine de uygulanır. Başlangıçta kazanılan güven eğer geliştirilmezse eriyip gidebilir. Sürekli olarak tam bilgi elde etmeye çalışmak ve böylece güvenimizin dayandığı temeli pekiştirmek gerçekten yaşamsaldır!

17. İsa’nın hayatta kalanlar konusunda doğru bir hüküm vereceğine neden güvenebiliriz?

¹⁷ Mesih, bütün milletlerden insanları yakında inceleyecek ve “çoban koyunları keçilerden ayırdığı gibi, onları birbirinden ayıracaktır.” (Matta 25:31-33) İsa’nın hayatta kalmaya layık olanlarla ilgili hükmü verirken adil olacağına güven duyabiliriz. Yehova ona hikmet, anlayış ve ‘dünyaya adaletle hükmetmesi’ için gerekli diğer nitelikleri vermiştir. (Resullerin İşleri 17:30, 31) Bu konudaki inancımız İbrahim’inki gibi olsun; o şunları söylemişti: “Böyle yapmak senden [Yehova’dan] ırak olsun, salih de kötü gibi olsun diye, salihi kötü ile beraber öldürmek senden ırak olsun; bütün dünyanın Hâkimi adalet yapmaz mı?”—Tekvin 18:25.

18. Şimdi bilemediğimiz şeylerle ilgili neden fazla kaygı çekmemeliyiz?

¹⁸ Yehova’nın adaletine tam olarak güvenirsek şöyle sorulara yanıt bulmak konusunda endişe duymamıza gerek kalmaz: ‘Bebeklere ve küçük çocuklara nasıl hükmedilecek? Armagedon geldiğinde hâlâ iyi haberin ulaşmadığı çok sayıda insan bulunabilir mi? Zihinsel rahatsızlıkları olanlar ne olacak? Ya filan konu hakkında ne denilebilir?’ Kabul etmeliyiz ki, Yehova’nın bu meseleleri nasıl halledeceğini şimdiden bilemiyor olabiliriz. Yine de O bunları adil ve merhametli bir şekilde çözümleyecektir. Bundan asla kuşku duymamalıyız. Aslında Yehova’nın tüm bunları bizim aklımıza bile gelmeyen bir şekilde nasıl çözümlediğini izlerken şaşkınlık ve sevinç duyabiliriz.—Eyub 42:3; Mezmur 78:11-16; 136:4-9; Matta 15:31; Luka 2:47 ile karşılaştırın.

19, 20. (a) Makul sorular sormak neden yanlış değildir? (b) Yehova gerekli yanıtları ne zaman sağlayacak?

¹⁹ Yehova’nın teşkilatı, muhalefet eden bazı kişilerin iddia ettiği gibi, samimiyetle ve vaktinde sorulan soruları engellemez. (I. Petrus 1:10-12) Bununla birlikte, Mukaddes Kitap akılsızca ve kuramsal sorulardan kaçınmamızı öğütler. (Titus 3:9) Makul sorular sormak ve Kutsal Yazılara dayanan yanıtlar bulmak üzere Tanrı’nın Sözünü ve İsa’nın takipçilerinin yayınlarını araştırmak tam bilgimizi artırabilir ve böylece Yehova’ya güvenimizi pekiştirebilir. Teşkilat İsa’nın örneğini izler. O yanıtlanma vakti henüz gelmemiş sorular üzerine açıklama yapmaktan kaçınmıştı. Şunu açıkladı: “Size söyliyecek daha çok şeylerim var; fakat şimdi dayanamazsınız.” (Yuhanna 16:12) Aynı zamanda bazı şeyleri henüz kendisinin de bilmediğini kabul etti.—Matta 24:36.

²⁰ Yehova’nın açıklayacağı daha çok şey var. Yehova’nın amaçlarını açıklamak için en uygun zamanlamayı yapacağına güvenerek O’nu beklemek gerçekten çok daha akıllıca olur. Yehova’nın belirlediği vakit geldiğinde O’nun davranış tarzıyla ilgili ek anlayış kazanma sevincini tadacağımıza emin olabiliriz. Evet, eğer Yehova’ya ve kullandığı teşkilata tam olarak güvendiğimizi gösterirsek, bunun karşılığını göreceğiz. Süleymanın Meselleri 14:26 bize şu güvenceyi verir: “RAB korkusunda kuvvetli itimat vardır; ve oğullarının da sığınacak yeri olur.”

[Dipnot]

Ne Düşünüyorsunuz?

◻ Duyguların Yehova’ya güvenimizi zayıflatmasına izin vermek neden hikmetsizliktir?

◻ Yunus’un deneyiminden neler öğrenebiliriz?

◻ Mukaddes Kitabı tetkik etmek ve ibadetlere katılmak neden çok önemlidir?

[Sayfa 16’daki resim]

Kişisel bir kayba uğradığımızda bile, Yehova’nın adil olduğuna güvenebiliriz

[Sayfa 18’deki resimler]

Güveninizin Yehova’ya olduğundan emin misiniz?