Yehova’ya Özveri Ruhuyla Hizmet Etmek
“Bir kimse ardımdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin (reddetsin), ve haçını (işkence direğini) yüklenip ardımca yürüsün.”—MATTA 16:24.
1. İsa, ölümünün yaklaştığından şakirtlerini nasıl haberdar etti?
İSA Mesih, karla kaplı Hermon Dağının yakınlarında bulunduğu sırada, yaşamında önemli bir dönüm noktasına gelmiştir. Ölümüne bir yıldan daha az vakit kalmıştır. O bunu biliyor; şakirtleri ise bilmiyorlar. Şimdi onların da bunu öğrenmesinin zamanı gelmiştir. İsa’nın, ölümünün yakın olduğunu daha önce ima ettiği doğrudur, fakat şimdi ilk kez bunun hakkında açıkça konuşuyor. (Matta 9:15; 12:40) Matta’nın kaydında şunları okuyoruz: “İsa, Yeruşalime gitmek, ihtiyarlar ve başkâhinlerle yazıcıların elinden çok şeyler çekip öldürülmek, ve üçüncü günde kıyam etmek gerek olduğunu şakirtlerine o vakitten göstermeğe başladı.”—Matta 16:21; Markos 8:31, 32.
2. İsa’nın, kendisinin ilerde elem çekmesi gerektiği hakkındaki sözlerine karşı Petrus’un tepkisi neydi, İsa buna nasıl karşılık verdi?
2 İsa’nın günleri sayılıdır. Fakat anlaşıldığı gibi, Petrus böylesine ürkütücü görünen bir düşünceye karşı direnir. Maşiah’ın gerçekten öldürüleceğini kabul edemez. Böylece Petrus Efendisini azarlama cüretini gösterir. Düşünmeden davranarak, gayet iyi niyetli şekilde şöyle ısrar eder: “Ya Rab, bu senden ırak olsun, bu sana asla olmıyacak.” Fakat İsa, zehirli bir yılanın başını ezer gibi, Petrus’un yerinde olmayan şefkatini kesin bir şekilde hemen reddeder: “Çekil arkama, Şeytan; sen bana tökezsin, çünkü sen Allah şeylerini değil, ancak insan şeylerini düşünüyorsun.”—Matta 16:22, 23.
3. (a) Petrus nasıl farkında olmayarak kendisini Şeytan’ın bir temsilcisi yaptı? (b) Petrus özveri yolunda nasıl bir tökez oldu?
3 Petrus, farkında olmadan kendini Şeytan’ın bir temsilcisi haline getirdi. İsa’nın cevabı, çölde Şeytan’a cevap verdiği zamanki kadar kesindi. İblis orada, rahat bir yaşam ve ıstırap çekmeden sahip olacağı bir krallığı vaat ederek İsa’yı ayartmaya çalıştı. (Matta 4:1-10) Şimdi Petrus onu, kendi kendine karşı sert olmamaya teşvik ediyor. İsa bunun, Babasının iradesi olmadığını biliyor. Onun yaşamı, kendini hoşnut eden bir yaşam değil, özverili bir yaşam olmalıdır. (Matta 20:28) Petrus böyle bir yaşam tarzı konusunda bir “tökez” haline gelir; iyi niyetli olduğu halde, onun duygudaşlığı bir tuzağa dönüşür.a Fakat İsa, özveriden uzak bir yaşam düşüncesini zihninde beslediği takdirde bile, Şeytani bir tuzağın öldürücü kıskacına yakalanarak Tanrı’nın lütfunun dışında kalmış olacağını açıkça görür.
4. Zevke düşkün, rahat bir yaşam neden İsa ve takipçilerine göre değildi?
4 Bu nedenle, Petrus’un düşüncesi düzeltilmeliydi. Onun İsa’ya söylediği sözler Tanrı’nın değil, bir insanın görüşünü yansıtıyordu. Kendi zevklerine düşkün ve rahat bir hayat sürmek, ıstıraptan kaçmanın yollarını aramak, ne İsa’ya ne de takipçilerine göre bir yaşam tarzıydı; zira İsa devamen Petrus ve öbür şakirtlerine şunları söylüyor: “Bir kimse ardımdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin (kendini reddetsin), ve haçını (işkence direğini) yüklenip ardımca yürüsün.”—Matta 16:24.
5. (a) İsa’nın takipçisine özgü hayatı yaşamak neden beraberinde mücadeleyi de getirir? (b) İsa’nın bir takipçisi, yapılması gereken hangi üç şeye hazır olmalı?
5 İsa tekrar ve tekrar bu kilit temaya döner: İsa’nın takipçisine özgü yaşamın beraberinde getirdiği mücadele. İsa’nın takipçisi olmak için, şakirtleri, Liderleri gibi, Yehova’ya özveri ruhuyla hizmet etmelidirler. (Matta 10:37-39) Böylece İsa, her takipçisinin yapmaya hazır olması gereken üç şey sıraladı: (1) kendini reddetmek, (2) işkence direğini yüklenmek ve (3) sürekli olarak onu takip etmek.
“Bir Kimse Ardımdan Gelmek İsterse”
6. (a) Bir kimse nasıl kendini reddeder? (b) Kendimizden çok Kimi memnun etmeliyiz?
6 Kendini reddetmek ne anlama gelir? Bu, bir kimsenin kendinden bütünüyle feragat etmesi, yani kendi benliğini bir anlamda öldürmesi anlamına gelir. “Kendini reddetmek” olarak tercüme edilen Yunanca sözcüğün temel anlamı “hayır demek”tir; bu, “tamamen feragat etmek” anlamına da gelir. Bunun için, İsa’nın takipçisine özgü yaşamın getirdiği mücadeleyi kabul ettiğin takdirde, gönüllü olarak kendi heveslerin, rahatın, arzuların, mutluluğun ve zevkinden feragat edersin. Esasında, tüm hayatını ve ona ilişkin her şeyi sonsuza dek Yehova’ya teslim edersin. Kendini reddetmek, arada sırada belirli zevkleri reddetmekten daha çok şey ifade eder. Bu daha ziyade, bir kişinin kendi sahipliğini Yehova’ya bırakması gerektiği anlamına gelir. (I. Korintoslular 6:19, 20) Kendini reddeden bir kişi, kendisini değil, Tanrı’yı memnun etmek amacıyla yaşar. (Romalılar 14:8; 15:3) Bu, yaşamının her anında bencil arzulara ‘hayır’ ve Yehova’ya ‘evet’ demek anlamına gelir.
7. İsa’nın takipçisinin işkence direği nedir, onu nasıl taşır?
7 Bu nedenle, işkence direğini yüklenmek, beraberinde ciddi sorumluluklar getiriyor. Bir direği taşımak bir yüktür ve ölümün bir simgesidir. İsa Mesih’i takip eden biri, onun bir takipçisi olması sebebiyle, gerektiğinde ıstırap çekmeye, utandırılmaya, işkence görmeye hatta öldürülmeye bile hazırdır. İsa şöyle dedi: “Ve haçını (işkence direğini) alıp ardımca gelmiyen bana lâyık değildir.” (Matta 10:38) Istırap çeken herkes işkence direğini taşımaz. Kötünün “kederleri” çok olmasına rağmen, işkence direği yoktur. (Mezmur 32:10) Oysa, İsa’nın bir takipçisinin yaşamı, Yehova’ya sunulan kurban niteliğindeki hizmet anlamına gelen işkence direğini taşımaktır.
8. İsa, takipçilerine yaşam tarzı konusunda hangi örneği verdi?
8 İsa’nın belirttiği son şart, sürekli olarak onu takip etmemizdir. İsa, sadece öğrettiği şeyleri kabul edip iman etmemizi değil, bıraktığı örneği tüm hayatımız boyunca sürekli takip etmemizi de talep etmektedir. Onun yaşam tarzının en baskın özelliklerinden bazıları nelerdir? İsa, takipçilerine nihai görevlerini verdiği zaman şunları söyledi: “Siz gidip bütün milletleri şakirt edin, . . . . size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin.” (Matta 28:19, 20) İsa, Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etti ve öğretti. Onunla beraber olan şakirtleri ve birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatinin tümü aynı şeyi yaptı. Onların bu dünyanın bir kısmı olmamasının yanı sıra bu gayretli faaliyet, taşıdıkları işkence direğinin ağırlaşmasıyla sonuçlanan dünyanın nefret ve muhalefetini üzerlerine getirdi.—Yuhanna 15:19, 20; Resullerin İşleri 8:4.
9. İsa diğer insanlara karşı nasıl davrandı?
9 İsa’nın yaşamında göze çarpan başka bir örnek, diğer insanlara karşı davranış şekliydi. O şefkatli, “halim ve alçak gönüllü” idi. Böylece, onu dinleyenler kendilerini ruhen tazelenmiş hissettiler ve onun yanlarında bulunmasıyla teşvik oldular. (Matta 11:29) Kendisini takip etmeleri için onlara gözdağı vermedi veya bunu nasıl yapacaklarıyla ilgili kural üstüne kural koymadı; ne de şakirtleri olmaya zorlamak amacıyla onlarda suçluluk duygusu uyandırdı. Özverili yaşamlarına rağmen, onlar gerçek sevinci yansıttılar. Bu, “son günler”in bir belirtisi olan dünyevi zevke düşkünlük ruhuna sahip olanlarla ne büyük bir tezat!—II. Timoteos 3:1-4.
İsa’nın Sahip Olduğu Özveri Ruhunu Geliştir ve Koru
10. (a) Filipililer 2:5-8’in gösterdiği gibi, Mesih kendini nasıl reddetti? (b) Eğer Mesih’in bir takipçisi isek, hangi zihinsel tutuma sahip olmalıyız?
10 Kendini reddetmek konusunda örnek İsa’dır. Babasının iradesini yaparak işkence direğini yüklenip onu sürekli olarak taşıdı. Pavlus, İsa’nın Filipi’deki takipçilerine şunları yazdı: “Mesih İsada olan düşünce sizde de olsun; o Mesih ki, Allahın suretinde olduğu halde, Allaha müsavi olmağı bir ganimet saymadı; fakat kul suretini aldı, ve insanların benzeyişinde olarak, kendini hâli kıldı; ve şekilde insan gibi bulunarak ölüme, hattâ haç ölümüne kadar itaat edip nefsini alçalttı.” (Filipililer 2:5-8) Acaba kendini tamamen reddetmeyi kim bundan daha iyi başarabilirdi? Eğer Mesih İsa’ya ait isen ve onun takipçilerinden biriysen, sen de aynı zihinsel tutumu korumalısın.
11. Özverili bir yaşam sürdürmek kimin iradesi için yaşamak anlamına gelir?
11 Başka bir resul olan Petrus, İsa bizim için elem çekip öldüğünden, bizim de iyi hazırlanmış askerler gibi, Mesih’in sahip olduğu aynı ruhla donatılmamız gerektiğini söyledi. O şunları yazıyor: “İmdi Mesih bedende elem çektiğinden, siz de ayni fikirle silâhlanın; çünkü bedende elem çekmiş olan adam günahtan vazgeçmiştir; ta ki bedende baki kalan vaktinizi artık insanların arzularına değil, fakat Allahın iradesine göre yaşıyasınız.” (I. Petrus 3:18; 4:1, 2) İsa’nın özverili yaşam tarzı, Tanrı’nın iradesi hakkında ne düşündüğünü açıkça gösterdi. Kendisinin bağlılığı tamdı ve alçaltıcı türden bir ölüme kadar bile Babasının iradesini her zaman kendi iradesinden üstün tutardı.—Matta 6:10; Luka 22:42.
12. Özverili bir yaşam İsa için tatsız mıydı? Açıkla.
12 İsa’nın özverili yaşamı takip edilmesi güç ve engeller aşmayı gerektiren bir yol olmasına rağmen, İsa onu tatsız bulmadı. Aksine, İsa, kendini Tanrısal iradeye tabi kılmaktan zevk duydu. Babasının iradesini yapmak onun için gıda gibiydi. Onu yapmaktan gerçek doyum duydu, tıpkı güzel bir yemekten duyulan doyum gibi. (Matta 4:4; Yuhanna 4:34) Böylece, hayatında gerçek doyuma sahip olmak istiyorsan, yapabileceğin en iyi şey, İsa’nın zihinsel tutumunu geliştirerek, örneğini takip etmektir.
13. Sevgi nasıl özveri ruhunun ardındaki itici kuvvettir?
13 Özveri ruhunun ardındaki itici güç gerçekten nedir? Tek bir sözle, sevgi. İsa şöyle dedi: “‘Allahın Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün fikrinle seveceksin.’ Büyük ve birinci emir budur. Ve buna benziyen ikincisi şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’” (Matta 22:37-39) İsa’nın bir takipçisi hem kendi çıkarını düşünüp hem de bu sözlere itaat edemez. Kendi mutluluğuna ve ilgi sahasına ilk başta Yehova’ya olan sevgisi ve sonra komşu sevgisi hakim olmalıdır. İsa böyle bir yaşam sürdürdü ve takipçilerinden de aynı şeyi bekler.
14. (a) İbraniler 13:15, 16’da hangi sorumluluklar açıklanmıştır? (b) Hangi şey bizi iyi haberi gayretle vaaz etmeye itiyor?
14 Resul Pavlus bu sevgi kanununu anladı. Şunları yazdı: “İmdi onun vasıtası ile Allaha daima hamt kurbanını, yani, onun ismini ikrar eden dudakların meyvasını takdim edelim. Fakat iyilik etmeği ve iane etmeği unutmayın; çünkü Allah bu gibi kurbanlardan hoşlanır.” (İbraniler 13:15, 16) İsa’nın takipçileri Yehova’ya hayvan kurbanları veya benzeri şeyler sunmuyorlar; bu nedenle, harfi bir mabette tapınmayı yöneten insan kâhinlere ihtiyaçları yoktur. Bizim hamt kurbanımız İsa Mesih vasıtasıyla sunulmaktadır. Tanrı’ya olan sevgimizi göstermenin başlıca yolu, O’nun isminin aleni ikrarı olan bu hamt kurbanıdır. Özellikle sevgide kökleşmiş bu bencil olmayan ruhumuz, bizi, Tanrı’ya dudakların meyvesini sunmak üzere her zaman hazır olmaya çalışarak iyi haberi gayretle vaaz etmeye isteklendiriyor. Bu şekilde komşu sevgisi de göstermiş oluyoruz.
Özveri Zengin Nimetler Getirir
15. Özveriyle ilgili hangi yoklayıcı soruları kendimize sorabiliriz?
15 Bir an için durup şu sorular üzerinde düşün: Benim şimdiki yaşam tarzım özveri yolunu izlediğimi gösteriyor mu? Hedeflerim bu tür bir yaşama sahip olduğumu gösteriyor mu? Ailemin üyeleri benim örneğimden ruhi yararlar elde ediyor mu? (I. Timoteos 5:8 ile karşılaştırın.) Öksüz ve dullar hakkında ne denebilir? Onlar da benim özveri ruhumdan yararlanıyorlar mı? (Yakub 1:27) Aleni hamt kurbanım için harcadığım vakti çoğaltabilir miyim? Öncülük, Beytel hizmeti veya diğer dolgun vakitli hizmet imtiyazlarına erişebilir miyim ya da Gökteki Krallığı ilan edenlere daha büyük ihtiyaç duyulan bir bölgede hizmet etmek üzere başka bir yere taşınabilir miyim?
16. Pratik zekâ, özverili bir yaşam sürdürmemize nasıl yardım edebilir?
16 Yehova’ya özveri ruhuyla hizmet ederken, yapabileceğimizin en üst sınırına erişmek bazen bizden sadece biraz pratik zekâ ister. Örneğin, daimi öncü olan Ekvatorlu Janet, tam günlük dünyevi bir işte çalışıyordu. Çok geçmeden, onun programı, sevinçli bir ruhla daimi öncülüğün saat talebine erişmesini zorlaştırdı. Meseleyi patronuna açıklamaya karar verdi ve iş saatlerini azaltmasını rica etti. Patronu iş saatlerini azaltmaya istekli olmadığından, öncülük yapabilmek için yarım günlük bir iş arayan Maria’yı yanında götürdü. İkisi tam günlük bir işi paylaşmak üzere yarımşar gün çalışmayı teklif etti. Patron bu teklifi kabul etti. Şimdi bu iki hemşire de daimi öncüdür. Aynı firmada bütün gün çalışmaktan bitkin düşen ve öncülük saat talebine erişmek için mücadele eden Kaffa, bu mükemmel sonucu gördükten sonra, Magali isminde bir hemşireyi yanında götürerek aynı teklifi yaptı. Onun teklifi de kabul edildi. Böylece, dolgun vakitli hizmeti bırakma noktasında bulunan iki hemşire yerine, şimdi dört hemşire öncülük yapabilmektedir. Pratik zekâ ve inisiyatif yararlı sonuçlar oluşturdu.
17-21. Evli bir çift yaşamla ilgili amaçlarını nasıl yeniden değerlendirdi, sonuç ne oldu?
17 Bundan başka, Evonne’nin geçen on yıl boyunca izlediği özveri yolunu bir düşün. O, Mayıs 1991’de Teşkilata şu mektubu yazdı:
18 “Ekim 1982’de, ailece Brooklyn’deki Beytel’i ziyaret ettik. Orada gördüklerim, gönüllü olarak orada çalışmayı istememe neden oldu. Dilekçeyi okudum, orada çarpıcı bir soru vardı, ‘Geçen altı ay boyunca tarla hizmetindeki saat ortalaman nedir? Eğer saat ortalaman on saatin altındaysa, bunun nedenini açıkla.’ Düşük saatlerim için geçerli bir neden bulamadım, böylece kendime bir hedef koydum ve beş ay boyunca bu hedefe eriştim.
19 Bir öncü olarak hizmet etmemiş olmamı haklı çıkarmak için birkaç neden öne sürebilmeme rağmen, 1983 Yearbook of Jehovah’s Witnesses kitabını okuduğumda, başkalarının, öncülük yapmak için benimkinden daha büyük engelleri aşmış olduğuna kanaat getirdim. Böylece 1 Nisan 1983’de, çok kazanç getiren tam günlük işimi bıraktım ve öncü yardımcısı oldum; 1 Eylül 1983’te daimi öncülerin saffına katıldım.
20 Sonra, Nisan 1985’te, iyi bir hizmet-yardımcısı ile evlenme sevincine sahip oldum. Üç yıl sonra, bölge ibadetindeki öncülükle ilgili bir konuşma üzerine kocam bana doğru eğilerek ve ‘1 Eylül’den itibaren öncülük hizmetine başlamamam için herhangi sebep görüyor musun?’ diye sordu. Sonraki iki yıl boyunca bu işte benimle beraber çalıştı.
21 Kocam aynı zamanda gönüllü olarak iki hafta Brooklyn’deki Beytel’in yapımında çalıştı ve de Uluslararası Yapı Programına katılmak için dilekçe verdi. Böylece Mayıs 1989’da, bir ay süresince, şube binasının inşasına yardım etmek üzere Nijerya’ya hareket ettik. Yarın Almanya’ya gideceğiz ve orada, Polonya vizesi alacağız. Böyle tarihsel öneme sahip bir yapı projesine katılmaktan ve bu yeni tür dolgun vakitli hizmetin bir kısmı olmaktan heyecan duyuyoruz.”
22. (a) Petrus gibi, biz de nasıl farkında olmadan bir tökez olabiliriz? (b) Yehova’ya özveri ruhuyla hizmet etmek neye bağlı değildir?
22 Eğer öncülük yapacak durumda değilsen, dolgun vakitli hizmette bulunanları, imtiyazlarını sıkı tutmaya teşvik edebilir, hatta bunu yapmalarına katkıda bulunabilir misin? Veya sen, bunun nasıl bir tökez olabileceğinin farkında olmayarak dolgun vakitli bir hizmetçiye rahatına bakmasını ve kendisine karşı anlayışlı olmasını söyleyen, Petrus benzeri iyi niyetli aile üyeleri ya da arkadaşlar gibi mi olacaksın? Tabii, eğer bir öncünün sağlığı tehlikedeyse veya İsa’nın takipçisine özgü sorumluluklarını ihmal ediyorsa, bir süre için dolgun vakitli hizmeti bırakması gerekebilir. Yehova’ya özveri ruhuyla hizmet etmek, öncü, Beytel işçisi veya başka bir etiket taşımaya bağlı değildir. Daha ziyade, kişi olarak ne olduğumuza, yani nasıl düşündüğümüze, ne yaptığımıza, başkalarına karşı nasıl davrandığımıza ve yaşamımızı nasıl sürdürdüğümüze bağlıdır.
23. (a) Tanrı’nın bir iş arkadaşı olma sevincine sahip olmaya nasıl devam edebiliriz? (b) İbraniler 6:10-12’de hangi güvenceyi buluyoruz?
23 Eğer gerçekten özveri ruhuna sahipsek, Tanrı’nın iş arkadaşları olmanın sevincini tadacağız. (I. Korintoslular 3:9) Yehova’nın yüreğini sevindirdiğimizi bilmenin getirdiği doyuma sahip olacağız. (Süleymanın Meselleri 27:11) O’na sadık kaldığımız sürece, Yehova’nın bizi asla unutmayacağı veya yalnız bırakmayacağına dair güvenceye sahibiz.—İbraniler 6:10-12.
[Dipnotlar]
a Yunanca’da, “tökez” (skanʹdalon) esasında “bir kapanda yemin takıldığı kısmın adıydı, dolayısıyla kapan veya tuzağın kendisidir.”—Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words.
Düşüncelerin Nedir?
◻ Petrus nasıl farkında olmadan özveri yolunda bir “tökez” oldu?
◻ Kendini reddetmek ne demektir?
◻ İsa’nın bir takipçisi, işkence direğini nasıl taşır?
◻ Özveri ruhunu nasıl geliştirir ve koruruz?
◻ Özveri ruhunun ardındaki itici kuvvet nedir?
[Sayfa 10’daki resim]
Kendini reddetmeye, işkence direğini yüklenmeye ve İsa’yı sürekli olarak takip etmeye istekli misin?