2. İsa’nın, kendisinin ilerde elem çekmesi gerektiği hakkındaki sözlerine karşı Petrus’un tepkisi neydi, İsa buna nasıl karşılık verdi?

² İsa’nın günleri sayılıdır. Fakat anlaşıldığı gibi, Petrus böylesine ürkütücü görünen bir düşünceye karşı direnir. Maşiah’ın gerçekten öldürüleceğini kabul edemez. Böylece Petrus Efendisini azarlama cüretini gösterir. Düşünmeden davranarak, gayet iyi niyetli şekilde şöyle ısrar eder: “Ya Rab, bu senden ırak olsun, bu sana asla olmıyacak.” Fakat İsa, zehirli bir yılanın başını ezer gibi, Petrus’un yerinde olmayan şefkatini kesin bir şekilde hemen reddeder: “Çekil arkama, Şeytan; sen bana tökezsin, çünkü sen Allah şeylerini değil, ancak insan şeylerini düşünüyorsun.”—Matta 16:22, 23.

 3. (a) Petrus nasıl farkında olmayarak kendisini Şeytan’ın bir temsilcisi yaptı? (b) Petrus özveri yolunda nasıl bir tökez oldu?

³ Petrus, farkında olmadan kendini Şeytan’ın bir temsilcisi haline getirdi. İsa’nın cevabı, çölde Şeytan’a cevap verdiği zamanki kadar kesindi. İblis orada, rahat bir yaşam ve ıstırap çekmeden sahip olacağı bir krallığı vaat ederek İsa’yı ayartmaya çalıştı. (Matta 4:1-10) Şimdi Petrus onu, kendi kendine karşı sert olmamaya teşvik ediyor. İsa bunun, Babasının iradesi olmadığını biliyor. Onun yaşamı, kendini hoşnut eden bir yaşam değil, özverili bir yaşam olmalıdır. (Matta 20:28) Petrus böyle bir yaşam tarzı konusunda bir “tökez” haline gelir; iyi niyetli olduğu halde, onun duygudaşlığı bir tuzağa dönüşür.a Fakat İsa, özveriden uzak bir yaşam düşüncesini zihninde beslediği takdirde bile, Şeytani bir tuzağın öldürücü kıskacına yakalanarak Tanrı’nın lütfunun dışında kalmış olacağını açıkça görür.

 4. Zevke düşkün, rahat bir yaşam neden İsa ve takipçilerine göre değildi?

⁴ Bu nedenle, Petrus’un düşüncesi düzeltilmeliydi. Onun İsa’ya söylediği sözler Tanrı’nın değil, bir insanın görüşünü yansıtıyordu. Kendi zevklerine düşkün ve rahat bir hayat sürmek, ıstıraptan kaçmanın yollarını aramak, ne İsa’ya ne de takipçilerine göre bir yaşam tarzıydı; zira İsa devamen Petrus ve öbür şakirtlerine şunları söylüyor: “Bir kimse ardımdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin (kendini reddetsin), ve haçını (işkence direğini) yüklenip ardımca yürüsün.”—Matta 16:24.