İsa Peygamberin ‘Birçokları İçin Canını Fidye Olarak Vermesi’ Ne Anlama Gelir?

Tanrı, İsa peygamberin canını vererek sağladığı fidye aracılığıyla insanlığı günah ve ölümden kurtaracak. Kutsal Kitap İsa’nın dökülen kanından fidye bedeli olarak bahseder (Efesoslular 1:7; 1. Petrus 1:18, 19). Bununla uyumlu olarak İsa ‘birçokları için canını fidye olarak vermeye geldiğini’ söylemişti (Matta 20:28).

İsa’nın ‘birçokları için canını fidye olarak vermesi’ neden gerekliydi?

İlk insan Âdem kusursuz ve günahsız olarak yaratılmıştı. O sonsuza dek yaşama ümidine sahipti, ama Yaratıcıya itaatsizlik etmeyi seçerek bu ümidi kaybetti (Başlangıç 3:17-19). Çocukları da Âdem’den günahı miras aldılar (Romalılar 5:12). Bu nedenle Kutsal Kitap Âdem’in kendini ve soyunu günah ve ölüme ‘köle olarak sattığını’ söyler (Romalılar 7:14). Âdem’in soyundan gelen herkes kusurlu olduğu için, hiç kimse onun kaybettiği şeyi geri alamazdı (Mezmur 49:7, 8).

Tanrı Âdem’in ümitsiz durumda olan soyuna acıyordu (Yuhanna 3:16). Ancak sahip olduğu adalet standardına uygun olarak, geçerli bir temel olmadan insanların günahlarını görmezden gelemez ya da bağışlayamazdı (Mezmur 89:14; Romalılar 3:23-26). Fakat Yaratıcımız insanları çok seviyor. Bu nedenle günahlarının sadece affedilmesi için değil, silinmesi için de gereken yasal temeli sağladı (Romalılar 5:6-8). Bu yasal temel, fidyedir.

Fidye nedir?

Kutsal Kitapta geçen “fidye” ifadesi şu üç düşünceyi içerir:

1. Ödenen bir bedeldir (Sayılar 3:46, 47).

2. Bir şeyin ya da kişinin kurtarılmasını veya geri alınmasını sağlar (Çıkış 21:30).

3. Bir zararı tam olarak karşılamak ya da örtmek için ödenen eşit değerde bir bedeldir.a

Bu üç noktanın İsa’nın fidyesi için nasıl geçerli olduğuna bakalım.

1. Bedel. Kutsal Kitap İsa’nın takipçilerinin bir ‘bedelle satın alındığını’ söyler (1. Korintoslular 6:20; 7:23). Bu bedel İsa’nın kanıdır. O, dökülen kanı sayesinde ‘her kabileden, dilden, halktan ve milletten insanı, Tanrı için satın aldı’ (Vahiy 5:8, 9).

2. Kurtarmak. İsa’nın canını fidye olarak vermesi günahtan kurtulmamızı mümkün kılar (1. Korintoslular 1:30; Koloseliler 1:14; İbraniler 9:15).

3. Eşdeğer bir bedel. İsa, Âdem’in kaybettiği kusursuz hayatla eşit değerde olan kendi kusursuz hayatını fidye olarak verdi (1. Korintoslular 15:21, 22, 45, 46). Kutsal Kitap şöyle der: “Bir insanın [Âdem’in] itaatsizliğiyle birçokları günahkâr duruma düştüğü gibi, bir kişinin [İsa Mesih’in] itaatiyle de birçokları doğru duruma getirilecekler” (Romalılar 5:19). Bu sözler bir kişinin ölümünün nasıl birçokları için fidye olabileceğini açıklıyor. İsa’nın canını vererek sağladığı fidye, bu düzenlemeden yararlanmak üzere gerekli adımları atan ‘tüm insanlar için eşdeğer bir fidyedir’ (1. Timoteos 2:5, 6).