3. İsa, Dağdaki Vaazında, daha sonra hükmetmekle ilgili hangi talimatı verdi?

³ İsa, Dağdaki Vaazında, gerçek takipçilerinin gayretle izlemeleri gereken başka bazı öğretiler de sıraladı. Bunlardan biri, basit görünmesine rağmen, dünyada yenilgiye uğratılması en zor olan eğilimlerden birini mahkûm eden şu öğretiydi: “Hükmetmeyin ki, hükmolunmıyasınız. Çünkü ne hükümle hükmederseniz, onunla hükmolunacaksınız; ölçtüğünüz ölçü ile de size ölçülecektir. Ve niçin kardeşinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki merteği seçmezsin? Yahut nasıl kardeşine: Bırak, gözündeki çöpü çıkarayım, dersin? İşte, mertek senin gözünde! Ey ikiyüzlü, önce kendi gözünden merteği çıkar, o vakit çöpü kardeşinin gözünden çıkarmak için iyi görürsün.”—Matta 7:1-5.

 5. Başkalarının kusurlarını görmek, kendimizinkini görmekten neden daha kolaydır?

⁵ M.S. birinci yüzyılda Ferisiler, Yahudi ananeleri yüzünden kişilere sert bir şekilde hükmetmeyi genel bir alışkanlık haline getirmişlerdi. İsa’nın dinleyicileri arasında böyle bir alışkanlığa sahip olanlar derhal buna son vermeliydi. Başkalarının gözündeki çöpü görmek, kendi gözümüzdeki merteği görmekten çok daha kolaydır; aynı zamanda bu, benliğimize karşı güvenimizi de büyük ölçüde artırır! Bir adam şöyle dedi: “Başkalarını eleştirmekten büyük zevk duyuyorum, çünkü böylece kendimin çok daha iyi olduğunu hissediyorum!” Sürekli olarak başka kişileri tenkit etmek, bize bir üstünlük duygusu kazandırır ve bu duygu sayesinde, aslında gizlemek istediğimiz kendi hatalarımızı örtmeye çalışırız. Fakat diğer yandan, şayet başkasının bir hatasını düzeltmemiz gerekiyorsa, bu, ılımlı bir şekilde yapılmalıdır. Hata düzelten kişi, kendi hatalarının da çok iyi bilincinde olmalıdır.—Galatyalılar 6:1.

 6. Hüküm vermemiz gerektiğinde, hükümlerimiz hangi esasa dayanmalıdır? Aşırı kusur bulan biri durumuna düşmemek için, kimin yardımını aramalıyız?

⁶ İsa, dünyayı mahkûm etmeye değil, onu kurtarmaya geldi. Verdiği hiçbir hüküm, kendisine ait değildi, fakat Tanrı’nın söylemesini emrettiği sözlerine dayanıyordu. (Yuhanna 12:47-50) Aynı şekilde bizim verdiğimiz her hüküm, Yehova’nın Sözü ile uyumlu olmalıdır. Diğer yandan içimizdeki olur olmaz hükmetme eğilimini de atıp yok etmeliyiz. Bunu yaparken, dua ile ısrarla Yehova’dan yardım dilemeliyiz: “Dileyin (dilemeye devam edin), size verilecektir; arayın (aramaya devam edin), bulacaksınız; kapıyı çalın (çalmaya devam edin), size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arıyan bulur, ve kapıyı çalana açılır.” (Matta 7:7, 8) Bizzat İsa şöyle demişti: “Ben kendiliğimden bir şey yapamam; işittiğim gibi hükmederim, ve benim hükmüm doğrudur; zira ben kendi irademi değil, fakat beni gönderenin iradesini ararım.”—Yuhanna 5:30.