“Ardımdan Gelmeye Devam Et”

1-3. (a) İsa elçilerinden nasıl ayrıldı? Bu neden üzücü bir ayrılık değildi? (b) İsa’nın göğe döndükten sonraki yaşamı hakkında neden bilgi almalıyız?

ON BİR adam Zeytinlik Dağı’nda bir aradaydı. Büyük bir sevgi ve hayranlıkla on ikinci kişiye bakıyorlardı. Onlara insan olarak görünen bu kişi, diriltilerek tekrar Yehova’nın en güçlü meleği olan İsa’ydı. İsa elçilerini burada, Zeytinlik Dağı’nda son kez bir araya toplamıştı.

² Art arda uzanan kireçtaşından tepelerden biri olan ve Yeruşalim’den bakıldığında aradaki Kidron Vadisi’nin diğer yanında kalan bu dağ, İsa’nın zihninde birçok anıyı canlandırmış olmalıydı. Lazar’ı dirilttiği Beytanya kasabası bu dağın yamaçlarında bulunuyordu. İsa daha birkaç hafta önce, civardaki Beytfaci’den yola çıkıp Yeruşalim’e zaferle girmişti. Ayrıca tutuklanmasından önceki acı dolu saatlerini geçirdiği Getsemani bahçesi de büyük ihtimalle Zeytinlik Dağı’ndaydı. İsa şimdi aynı tepede, en yakın dostlarından, takipçilerinden ayrılmaya hazırlanıyordu. Onlarla vedalaştı. Sonra göğe yükselmeye başladı! Donakalan elçiler, gözlerini göğe yükselen sevgili Efendilerine dikmişlerdi. Sonra bir bulut araya girdi ve onu görmelerini engelledi (Elçiler 1:6-12).

³ Bu sahne size buruk bir son, üzücü bir ayrılık sahnesi gibi mi geliyor? Aslında öyle değil. Bu olayın hemen ardından iki meleğin elçilere hatırlattığı gibi, İsa’nın hikâyesi burada sona ermemişti (Elçiler 1:10, 11). Onun yeryüzünden ayrılıp göğe gidişi, birçok yönden yalnızca bir başlangıçtı. Tanrı’nın Sözü, İsa’ya daha sonra neler olduğu konusunda bizi aydınlatıyor. Onun yeryüzünden ayrıldıktan sonraki yaşamı hakkında bilgi almamız önemlidir. Neden? İsa’nın Petrus’a “Ardımdan gelmeye devam et” dediğini hatırlayın (Yuhanna 21:19, 22). Hepimiz bu emre uymalıyız; bu geçici bir seçim değil, yaşam tarzımız olmalı. Bunu yapabilmek için Efendimizin şu an ne yaptığını ve gökte hangi görevleri aldığını anlamamız gerekir.

 4. İsa’nın göğe dönüşünden sonra orada neler olacağı Mukaddes Kitapta önceden nasıl bildirilmişti?

⁴ Mukaddes Kitap İsa’nın göğe dönüşü, orada nasıl karşılandığı ve Babasına sevinçle kavuşması hakkında bilgi vermez. Ancak İsa’nın göğe dönüşünden hemen sonra orada neler olacağı önceden bildirilmişti. Yahudiler 15 yüzyıldan uzun bir süredir kutsal bir törene şahit oluyordu. Başkâhin yılda bir kez, Kefaret Günü kurbanlarının kanını ahit sandığının önüne serpmek için mabedin En Kutsal Yerine giriyordu. Kefaret Gününde başkâhin, Mesih’i temsil ediyordu. İsa göğe döndükten sonra, bu simgesel törenin aslını ilk ve son kez olmak üzere gerçekleştirdi. Gökte Yehova’nın yüce huzuruna çıktı, yani evrendeki en kutsal yere girdi ve canını vererek sağladığı fidyenin değerini O’na sundu (İbraniler 9:11, 12, 24). Peki Yehova bunu kabul etti mi?

5, 6. (a) Hangi kanıt Mesih’in canını vererek sağladığı fidyeyi Yehova’nın kabul ettiğini gösterdi? (b) Fidyeden kimler, nasıl yararlanıyor?

⁵ Bu sorunun cevabını, İsa’nın göğe çıkmasından kısa süre sonraki olayları düşündüğümüzde buluyoruz. Yaklaşık 120 Hıristiyandan oluşan küçük bir grup Yeruşalim’de bir evin üst katındaki odada toplanmıştı. Ansızın sert bir rüzgârı andıran bir ses evi doldurdu. Orada bulunanların başları üzerinde alevi andıran diller görüldü, kutsal ruhla doldular ve farklı diller konuşmaya başladılar (Elçiler 2:1-4). Bu olay yeni bir ulusun, yani ruhi İsrail’in doğuşunun işareti oldu. Onlar Tanrı’nın isteğini yeryüzünde yerine getirecek yeni “seçilmiş soy” ve ‘kraliyet kâhinleriydiler’ (1. Petrus 2:9). Mesih’in canını vererek sağladığı fidyeyi Yehova Tanrı’nın kabul ettiği ve onayladığı açıktı. Bu olayda kutsal ruhun dökülmesi, fidye sayesinde mümkün olan ilk nimetlerden biriydi.

⁶ Mesih’in fidyesi o zamandan beri tüm dünyadaki takipçilerine yararlar sağlıyor. İster kutsal ruh aracılığıyla seçilmiş ve gökte Mesih’le beraber hüküm sürecek “küçük sürü” arasında, ister yeryüzünde onun yönetimi altında yaşayacak “başka koyunlar” arasında olalım, onun sağladığı fidyeden yararlanıyoruz (Luka 12:32; Yuhanna 10:16). Fidye, günahlarımızın bağışlanması ve ümidimiz için temeldir. Bu fidyeye ‘iman ettiğimiz’ ve her gün İsa’nın ardından gittiğimiz sürece, rahat bir vicdana ve geleceğe dair parlak bir ümide sahip olabiliriz (Yuhanna 3:16).

 7. Göğe döndükten sonra İsa’ya hangi yetki verildi? Siz onu nasıl destekleyebilirsiniz?

⁷ İsa göğe döndüğünden beri ne yapıyor? Çok büyük bir yetkiye sahip (Matta 28:18). Yehova onu Hıristiyan cemaati üzerinde hüküm sürmesi amacıyla tayin etti; İsa bu görevi sevgi dolu ve adil bir şekilde yerine getiriyor (Koloseliler 1:13). Önceden bildirildiği gibi, İsa cemaatinin ihtiyaçlarını karşılamakla sorumlu erkekler sağladı (Efesoslular 4:8). Örneğin, Pavlus’u “milletlere gönderilmiş bir elçi” olması için seçip iyi haberi en uzak yerlerde duyurmakla görevlendirdi (Romalılar 11:13; 1. Timoteos 2:7). İsa birinci yüzyılın sonlarına doğru Roma’nın Asya eyaletindeki yedi cemaate övgü, öğüt ve düzeltmeler içeren mesajlar gönderdi (Vahiy’in 2 ve 3. bölümleri). Siz İsa’yı Hıristiyan cemaatinin Başı olarak kabul ediyor musunuz? (Efesoslular 5:23). Onun ardından gitmeye devam edebilmek için, cemaatinizdeki itaat ve işbirliği ruhuna katkıda bulunmalısınız.

8, 9. İsa’ya 1914’te hangi yetki verildi? Kararlar verirken bu bizim için ne anlama gelmeli?

⁸ İsa’ya 1914’te daha fazla yetki verildi. O yıl Yehova’nın Gökteki Krallığının Kralı olarak tayin edildi. İsa’nın yönetimi başladığında “gökte bir savaş koptu.” Savaşın sonucu ne oldu? Şeytan ile cinleri yeryüzüne atıldı ve bu bir sıkıntı dönemi başlattı. Çağımızdaki insanların başına bela olan korkunç boyutlardaki savaşlar, suçlar, terör olayları, hastalıklar, depremler ve kıtlıklar bize İsa’nın şu an gökte hüküm sürdüğünü hatırlatıyor. Şeytan “az” bir zaman için hâlâ ‘bu dünyanın hükümdarıdır’ (Vahiy 12:7-12; Yuhanna 12:31; Matta 24:3-7; Luka 21:11). Ancak İsa dünyanın her yerinde insanlara kendi yönetimini kabul etme fırsatı veriyor.

⁹ Mesih Kralın tarafında yer almamız çok önemlidir. Günlük kararlarımızı verirken bugünkü yoz dünyanın değil, onun onayını almak istemeliyiz. Doğruluğu seven “Krallar Kralı ve efendiler Efendisi” İsa, insanlığı denetlerken bir yandan öfkeleniyor bir yandan da büyük sevinç duyuyor (Vahiy 19:16). Neden?

10. Efendimiz İsa doğası gereği nasıl biridir? Fakat neler onu haklı olarak öfkelendiriyor?

¹⁰ Babası gibi Efendimiz de doğası gereği mutlu biridir (1. Timoteos 1:11). İsa yeryüzünde bulunduğu sırada ne eleştirici ne de memnun edilmesi zor biriydi. Ancak bugün yeryüzünde meydana gelen birçok şey onu haklı olarak öfkelendiriyor olmalı. Onu temsil ettiğini asılsız şekilde iddia eden tüm dinsel teşkilatlara kesinlikle öfke duyuyor. İsa şunları önceden bildirmişti: “Bana ‘Efendim, Efendim’ diyen herkes göklerin krallığına erişemeyecek, ancak göklerde olan Babamın isteğini yapan kişi erişecektir. Birçok kişi o gün bana, ‘Efendim, Efendim, biz senin adınla . . . . mucizeler (kudretli işler, KM) yapmadık mı?’ diyecek. Fakat ben o zaman onlara açıkça şöyle diyeceğim: Sizi hiç tanımıyorum! Benden uzak durun, kötülüğün hizmetkârları!” (Matta 7:21-23).

11-13. Neden bazıları, İsa’nın kendi adıyla “kudretli işler” yapan kişilere söylediği sert sözleri anlamakta zorlanabilir? İsa neden bu kadar öfkelidir? Örnekleyin.

¹¹ Bugün Hıristiyan olduğunu iddia eden birçok kişi bu sözleri anlamakta zorlanabilir. İsa kendi adıyla “kudretli işler” yapan insanlara neden böyle sert sözler söyleyecekti? Hıristiyan Âleminin kiliseleri yardım derneklerini destekliyor, yoksullara yardım ediyor, hastaneler, okullar inşa ediyor ve daha birçok iş yapıyor. Onların İsa’nın öfkesini neden hak ettiğini anlamak için bir örnek verelim.

¹² Diyelim ki bir ana babanın seyahate çıkması gerekiyor. Çocuklarını yanlarında götürmeleri mümkün olmadığından bir bakıcı tutuyorlar. Bakıcıya talimatları çok basit: “Çocuklarımızla ilgilen. Karınlarını doyur, temizliklerine dikkat et ve başlarına bir şey gelmesin.” Fakat bu ana baba, seyahatten döndüklerinde gördükleri manzara karşısında şoke oluyor. Çocukları aç kalmış, pislik içindeler, hasta olmuşlar, perişan durumdalar. Ağlayarak bakıcının kendileriyle ilgilenmesini istiyorlar; fakat o, çocukların ağlayışını hiç umursamıyor. Neden? Çünkü bir merdivene çıkmış camları siliyor. Öfkeden deliye dönen ana baba bir açıklama istiyor. Bakıcı onlara “Yaptığım bunca işi görmüyor musunuz? Her tarafı silip süpürdüm. Camlar tertemiz. Evde tamirat bile yaptım! Sizi memnun etmek için yapmadığım kalmadı” diyor. Sizce bu cevap ana babayı tatmin eder mi? Kesinlikle hayır! Onlar bakıcıdan bu işleri yapmasını istememişlerdi. İstedikleri tek şey çocuklarına bakmasıydı. Bakıcının verdikleri talimata uymaması onları çileden çıkarır.

¹³ Hıristiyan Âlemi tam bu bakıcı gibi davrandı. İsa temsilcilerine, Tanrı’nın Sözünü öğreterek insanları manevi açıdan doyurmaları ve onların ruhen temiz kalmasına yardım etmeleri için talimatlar vermişti (Yuhanna 21:15-17). Ancak Hıristiyan Âlemi onun talimatlarına kesinlikle uymadı. İnsanları manevi açıdan aç bıraktı, sahte öğretilerle kafalarını karıştırdı ve en temel Mukaddes Kitap hakikatlerini bile öğretmedi (İşaya 65:13; Amos 8:11). Onun bu dünyayı daha iyi bir yer haline getirme çabaları kasıtlı itaatsizliğini bile mazur gösteremez. Aslında Şeytan’ın dünyası, yıkım emri çıkmış bir eve benziyor! Tanrı’nın Sözü, Şeytan’ın dünyasının yakında yok edileceğini açıkça gösteriyor (1. Yuhanna 2:15-17).

14. Yapılan hangi iş bugün İsa’yı mutlu ediyor?

¹⁴ Diğer yandan, İsa gökten bakıp milyonlarca insanın, yeryüzünden ayrılmadan önce takipçilerine verdiği öğrenci yetiştirme görevini yerine getirdiğini gördüğünde çok mutlu oluyor olmalı (Matta 28:19, 20). Kral Mesih’in sevincine katkıda bulunmak ne büyük bir ayrıcalık! Öyleyse ‘sadık ve sağgörülü hizmetkâra’ yardım etmekten asla vazgeçmemeye kararlı olalım (Matta 24:45). Kutsal ruhla seçilmiş Hıristiyanlardan oluşan bu grup, Hıristiyan Âlemindeki din adamlarının tersine, duyuru faaliyetine itaatle önderlik ediyor ve Mesih’in koyunlarını sadakatle besliyor.

15, 16. (a) İsa’nın bugün dünyada yaygın olan sevgisizlik hakkındaki görüşü nedir? Bunu nereden biliyoruz? (b) Hıristiyan Âlemi İsa’nın öfkesini neden hak etti?

¹⁵ Kralımızın bugün yeryüzüne hâkim olan sevgisizliği gördüğünde öfkelendiğinden emin olabiliriz. Ferisilerin, Sebt gününde insanları iyileştirdiği için İsa’yı nasıl eleştirdiği aklımıza gelebilir. Öyle katı yürekli, öyle inatçıydılar ki, Musa Kanunu ve sözlü kanun hakkındaki kendi önyargılı yorumlarının ötesini göremediler. İsa’nın mucizeleri insanlara sayısız yarar sağlamıştı. Fakat bu mucizelerin insanlara verdiği sevinç, rahatlık ve güçlü iman o adamlar için hiçbir şey ifade etmiyordu. İsa’nın onlar hakkındaki görüşü neydi? Bir keresinde “etrafındakilere kızgınlıkla göz gezdirdi”, “yüreklerinin duyarsızlığı nedeniyle derin bir keder içindeydi” (Markos 3:5).

¹⁶ Bugün dünyada, İsa’nın “derin bir keder” duymasına neden olacak çok daha fazla şey var. Kutsal Yazılara uymayan gelenek ve öğretilerine bağlılıkları Hıristiyan Âlemindeki din adamlarının gözlerini kör etmiş durumda. Dahası, Tanrı’nın Krallığının müjdelenmesi onları çok öfkelendiriyor. Dünyanın birçok yerinde din adamları, İsa’nın duyurduğu mesajı yaymak için içtenlikle gayret gösteren Hıristiyanlara karşı şiddetli bir zulüm başlattı (Yuhanna 16:2; Vahiy 18:4, 24). Bu din adamları sık sık –sanki bu İsa Mesih’i memnun edecekmiş gibi– kendi takipçilerini savaşa gitmeye ve başkalarının canını almaya da teşvik ediyorlar!

17. İsa’nın gerçek takipçileri onun yüreğini nasıl sevindiriyor?

¹⁷ İsa’nın gerçek takipçileri ise bunun tam tersine diğer insanlara sevgi göstermeye çalışıyorlar. Onlar İsa’nın yaptığı gibi, zulme rağmen ‘her tür insanla’ iyi haberi paylaşıyorlar (1. Timoteos 2:4). Birbirlerine göze çarpar bir sevgi gösteriyorlar; bu onları tanıtan başlıca işarettir (Yuhanna 13:34, 35). İman kardeşleriyle ilişkilerinde sevgi ve saygı gösterdikçe ve onların haysiyetini gözettikçe Mesih’i gerçekten takip etmiş oluyorlar; bu da, Kral Mesih’in yüreğini sevindiriyor!

18. Hangi durumlar Efendimizi üzüyor? Fakat biz onu nasıl mutlu edebiliriz?

¹⁸ Takipçileri tahammül etmediğinde, Yehova’ya sevgilerinin soğumasına izin verdiğinde ve O’nun hizmetçileri olmayı bıraktığında Efendimizin üzüldüğünü unutmayalım (Vahiy 2:4, 5). Fakat sona kadar dayananlar İsa’yı mutlu eder (Matta 24:13). Öyleyse Mesih’in “Ardımdan gelmeye devam et” emrini hiçbir zaman aklımızdan çıkarmayalım (Yuhanna 21:19). Şimdi, Kral Mesih’in sona kadar dayananlara vereceği nimetlerden bazılarını ele alalım.

19, 20. (a) İsa’yı takip etmek şu anda hangi nimetleri sağlar? (b) Mesih’i takip etmemiz ihtiyacımız olan Babaya kavuşmamıza nasıl yardım edebilir?

¹⁹ İsa’yı takip etmek, şu an gerçekten doyum veren bir yaşamın anahtarıdır. Eğer Mesih’i Efendimiz olarak kabul eder, onun yönlendirmesine uyar ve örneğini rehber alırsak, dünyadaki insanların arayıp bulamadığı hazinelere sahip olacağız. Yaşamımıza amaç ve anlam veren bir işimiz, içten bir sevgi bağıyla birleşmiş iman kardeşlerimizden oluşan bir ailemiz, rahat bir vicdanımız ve huzurumuz olacak. Yani mutlu ve doyum veren bir hayat süreceğiz. Bundan daha fazlasını da tadacağız.

²⁰ Yehova İsa’yı yeryüzünde sonsuza dek yaşamayı ümit eden kişilere “Ebediyet Babası” olarak verdi. İsa, tüm soyunu çaresiz bir duruma düşüren, insanlığın babası Âdem’in yerini aldı (İşaya 9:6, 7). İsa’yı ‘Ebediyet Babamız’ olarak kabul etmekle ve ona iman etmekle, kesinlikle gerçekleşecek bir sonsuz yaşam ümidine sahip oluyoruz. Böylece Yehova Tanrı’ya daha da yaklaşıyoruz. Öğrendiğimiz gibi, İsa’nın örneğini her gün izlemeye çalışmak Tanrı’nın şu emrine itaat etmenin en iyi yoludur: “Sevgi gören çocuklar olarak Tanrı’ya benzemeye çalışın” (Efesoslular 5:1).

21. Mesih’in takipçileri karanlık bir dünyaya nasıl ışık yayıyorlar?

²¹ İsa’yı ve Babası Yehova’yı örnek aldığımız sürece harika bir ayrıcalığımız olur. Çok parlak bir ışık yansıtırız. Şeytan tarafından aldatılan ve onun özelliklerini örnek alan milyarlarca insanın yaşadığı zifiri karanlık bir dünyada, Mesih’i takip eden bizler çevremize en parlak ışığı yayıyoruz. Bu, Kutsal Yazılardaki hakikatlerin, Mesih’in güzel niteliklerinin, içten sevincin, gerçek barışın ve samimi sevginin ışığıdır. Aynı zamanda Yehova’ya yaklaşıyoruz; bu, zeka sahibi her varlığın en önemli hedefi, en büyük amacı olmalıdır.

22, 23. (a) Vefayla İsa’nın ardından gitmeye devam edenleri gelecekte hangi nimetler bekliyor? (b) Neye kararlı olmalıyız?

²² Yehova’nın Kral Mesih aracılığıyla sizin için gelecekte neler yapmak istediğini de bir düşünün. Bu Kral yakında Şeytan’ın kötü ortamına karşı haklı bir savaş başlatacak. İsa’nın zaferi kesindir! (Vahiy 19:11-15). Bunun ardından, Mesih’in yeryüzündeki Bin Yıllık Hükümdarlığı başlayacak. Onun gökteki yönetimi, her sadık insanın fidyeden yararlanmasını ve sonunda kusursuzluğa erişmesini sağlayacak. Kendinizi sağlıklı, enerji dolu, her zaman genç, güçlü ve uyum içinde bir insan ailesiyle beraber dünyayı cennete dönüştürmek için çalışırken hayal edin! Bin Yılın sonunda, İsa yönetimi Babasına geri verecek (1. Korintoslular 15:24). Mesih’i vefayla takip etmeye devam ederseniz, hayal bile edemeyeceğiniz ölçüde muhteşem bir nimete, “Tanrı çocuklarının görkemli özgürlüğüne” sahip olacaksınız! (Romalılar 8:21). Evet, biz Âdem ile Havva’nın sahip olduğu ve kaybettiği tüm nimetlere sahip olacağız. Yehova’nın yeryüzündeki oğulları ve kızları olarak Âdem’in günahının lekesinden sonsuza dek kurtulmuş olacağız. Gerçekten “artık ölüm olmayacak” (Vahiy 21:4).

²³ Daha önce 1. Bölümde sözünü ettiğimiz, zengin genç yöneticiyi hatırlayın. O, İsa’nın “Gel benim takipçim ol” davetini geri çevirmişti (Markos 10:17-22). Siz bu hatayı asla yapmayın! İsa’nın davetini sevinçle ve coşkuyla kabul edin. Zorluklara dayanmaya, her davranışınızla yaşamınızın her günü İyi Çobanın ardından gitmeye ve onun, Yehova’nın amaçladığı her şeyi sonunda muhteşem bir şekilde gerçekleştirdiğini görmek için yaşamaya kararlı olun!