Dua Ona Uygun İşleri de Gerektirir

“RAB (Yehova) kötülerden uzaktır; fakat adil olanların duasını işitir.”—Süleymanın Meselleri 15:29.

 1. Tanrı’nın dualarımızı cevaplandırması için ne yapmalıyız?

YEHOVA’NIN bütün talepleri hikmetlidir, adaletlidir ve sevgi doludur. Onlar hiçbir bakımdan ağır değildirler. (I. Yuhanna 5:3) O’nun dua konusundaki talepleri de böyledir. Bunlardan biri, dualarımıza uygun bir yaşam tarzı sürdürmektir. Davranışlarımız, Yehova Tanrı’yı memnun etmelidir. Yoksa dilek ve yalvarışlarımızı cevaplandırmasını nasıl bekleyebiliriz?

2, 3. İşaya, Yeremya ve Mika’nın sözlerinden anlaşıldığı gibi, Yehova İsraillilerin dualarına neden cevap vermedi?

² İrtidat eden İsrailliler, İşaya’nın günlerinde dua ile ilgili bu talebi nasıl görmezlikten geldilerse, Hıristiyan âleminin üyelerinin çoğu da, bunu görmezlikten geliyorlar. Bu nedenle Yehova, İsraillilere peygamberi vasıtasıyla şunları söyledi: “Bir çok dualar ettiğiniz zaman da dinlemiyeceğim . . . . Yıkanın, temizlenin; gözümün önünden işlerinizin kötülüğünü atın; kötülük etmekten vazgeçin; iyilik etmeği öğrenin.” (İşaya 1:15-17) Evet, İsrailliler, Tanrı’nın kendilerine lütuf göstermesi için O’nu memnun eder şekilde davranmalıydılar. “Dua ettiğin zaman Tanrı’nın seni dinlemesini istiyorsan, O konuştuğu zaman, sen de O’nu dinlemelisin” diyen söz yerindedir.

³ Yehova Tanrı, kavmi İsrail’e bu gerçekleri tekrar tekrar hatırlatmayı gerekli gördü. Bu nedenle şunları okuyoruz: “Kim şeriati (kanunu) dinlemekten kulağını çevirirse, onun duası da” Tanrı’ya “mekruhtur”, “RAB (Yehova) kötülerden uzaktır; fakat adil olanların duasını işitir.” (Süleymanın Meselleri 28:9; 15:29) Bu durumdan dolayı Yeremya “[Yehova] bulutla örtündün, dua ondan geçmiyor” diye yakınmıştı. (Yeremyanın Mersiyeleri 3:44) Mika’nın ilhamla yaptığı şu uyarı da gerçekleşti: “O zaman RABBE (Yehova’ya) feryat edecekler, fakat onlara cevap vermiyecek; o vakit yüzünü onlardan örtecek, çünkü işlerini kötü ettiler.”—Mika 3:4; Süleymanın Meselleri 1:28-32.

 4. Hangi şey, Yehova’nın kavmi arasında bile bazılarının, işleriyle dualarının uyum içinde olması gerçeğine dikkat etmediklerini gösterir?

⁴ Öyle ise dualarımızla uyum içinde yaşamamız zorunludur. Bugün bu gerçeğin üzerinde durmak hayati önem taşır mı? Sadece Hıristiyan âleminin içinde bulunduğu durumdan dolayı değil, Yehova’nın vakfolmuş kavminden bazılarının durumundan dolayı da bu gerçekten önem taşır. Geçen yıl iyi haberi müjdeleyen 3.000.000’u aşkın kişinin 37.000’den fazlası, İsa’nın takipçilerine yakışmayan davranışlardan dolayı müşareketten kesildi. Kısaca, oran olarak 80 kişide 1 kişi. Bu kimseler herhalde bazen dua ediyorlardı. Fakat acaba duaları ile uyumlu yaşadılar mı? Şüphesiz hayır! Hatta yıllardan beri dolgun vakitli hizmette çalışan bazı ihtiyarlar bile bir nedenle disiplin edilenlerin arasındaydılar. Ne kadar acı bir durum! Gerçekten de “duruyorum zanneden sakınsın, düşmesin”, yani dualarının, Yaratıcısı tarafından kabulünü olanaksız kılan bir davranışta bulunmasın.—I. Korintoslular 10:12.

DUALAR NEDEN İŞLERİ DE GEREKTİRİR?

 5. Yehova’nın dualarımızı cevaplandırması için içtenliğimizi nasıl kanıtlamalıyız?

⁵ Dualarımızın Yehova tarafından işitilebilmesi için sadece ahlaken ve ruhen temiz olmakla kalmamalı, aynı zamanda dua ettiğimiz konuda kişisel çaba gösterip, dualarımızın içtenliğini de kanıtlamalıyız. Fakat dua sadece dürüst ve bilinçli bir çabanın yerine geçemez. Yehova, Sözündeki öğütleri, gayretle tutmakla ve mukaddes ruhunun rehberliğine uymakla yapabileceğimiz şeyleri bizim yerimize yapmayacaktır. O’nun, dualarımızı cevaplandırması için biz de o konuda elimizden geleni yapmalıyız. Böylece bir kimsenin yerinde demiş olduğu gibi, ‘çalışarak elde etmeye hazır olduğumuzdan fazlasını istememeliyiz.’

 6. Hangi iki nedenden dolayı dua etmeliyiz?

⁶ Bununla birlikte, belki, uğruna ‘dua ettiğin şey için çaba harcamamız gerekiyorsa, dua etmemize ne gerek var’? diye sorulabilir. En azından iki önemli nedenden dolayı dua etmeliyiz. Birincisi, dua ederek her iyi şeyin Tanrı’dan geldiğini kabul etmiş oluyoruz. Her iyi ve mükemmel armağanı, yani güneş ışığını, yağmuru, verimli mevsimleri ve daha nice şeyleri Veren O’dur. (Matta 5:45; Resullerin İşleri 4:16, 17; Yakub 1:17) İkincisi ise, çabamızın başarılı olup olmaması da yine Yehova’nın bereketine bağlıdır. Mezmur 127:1’de okuduğumuz gibi: “Eğer evi RAB (Yehova) yapmazsa, yapıcılar boş yere çalışır; eğer şehri RAB korumazsa, bekçi boş yere uyanık durur.” I. Korintoslular 3:6, 7’deki resul Pavlus’un sözleri aynı görüşü destekler: “Ben diktim, Apollos suladı; fakat Allah büyüttü; böylece ne diken, ne de sulıyan bir şey değildir, fakat büyüten Allah.”

GEÇMİŞTEN BAZI ÖRNEKLER

7, 8. (a) Yakub’un yaşamındaki hangi olay, onun dua etmenin yanı sıra kişisel olarak da çaba harcamanın gerektiğini anladığını gösterir? (b) Kral Davud bu konuda nasıl bir örnek verdi?

⁷ Mukaddes Yazılarda, Yehova’nın sadık hizmetçilerinin dua ettikleri konularda kişisel olarak da çaba harcadıklarını belirten birçok olay anlatılır. Bunlardan bazılarını ele alalım. İbrahim’in torunu Yakub’a ilkoğulluk hakkı verildiğinden dolayı, ağabeyi Esav ona karşı öldürücü bir kin besliyordu. (Tekvin 27:41) 20 yıl sonra Yakub kalabalık ev halkı ve pek çok hayvanla Paddanaram’dan doğduğu diyara dönerken, Esav’ın kendisini karşılamaya geldiğini işitti. Esav’ın düşmanlığını bildiğinden, Yakub, ağabeyinin öfkesinden korunmak için, hararetle Yehova’ya yalvardı. Fakat bununla yetindi mi? Şüphesiz hayır. “Onu, önümden giden hediye ile yatıştırırım” diye düşünerek, cömertçe ona armağanlar gönderdi. Bu davranışın yararı, iki kardeş karşılaştıklarında, Esav’ın Yakub’u kucaklayıp öpmesinden anlaşıldı.—Tekvin 32. ve 33. baplar.

⁸ Davud, dua ettiği şeyler için çalışan biri idi. Oğlu Abşalom babasının tahtını ele geçirdiği zaman, Davud’un öğütçüsü Ahitofel, Abşalom ile birleşti. Bu nedenle Davud, Ahitofel’in öğütlerinin boşa çıkması için ciddi şekilde Yehova’ya yakardı. Acaba Davud sadece dua etmekle yetindi mi? Hayır, sadık öğütçüsü Huşay’dan, Ahitofel’in öğüdünü boşa çıkarmak üzere Abşalom ile birleşmesini istedi. Bu girişimi işe yaradı. Abşalom, Ahitofel’in öğüdünü reddedip, Huşay’ın kendisine verdiği kötü öğüde göre davrandı.—II. Samuel 15:31-37; 17:1-14; 18:6-8.

 9. Nehemya duaların şahsi gayret gerektirdiğini nasıl gösterdi?

⁹ Teşvikimiz için bize verilen başka bir örnek de Nehemya’dır. Nehemya, Yeruşalim’in surlarını yeniden inşa etmekle ilgili büyük işi yerine getirmeye çalışırken birçok düşmanı ona karşı fesat hazırladılar. Okuduğumuz gibi, Nehemya hem dua etti hem de kişisel olarak çaba gösterdi: “Biz Allahımıza dua ettik, ve onların yüzünden gece gündüz kendilerine karşı bekçiler koyduk.” Böylece çalışanların yarısı surları yaparken, diğer yarısı da saldırıları püskürtmek üzere hazır bekledi.—Nehemya 4:9, 16.

İSA’NIN ÖRNEĞİ

10, 11. İsa, dualarıyla uyumlu davrandığını nasıl gösterdi?

¹⁰ İsa Mesih de, duasına uygun işler yapmakta mükemmel bir örnek bıraktı. “İsmin mukaddes olsun” diye dua etmeyi bize öğretti. (Matta 6:9) Fakat dinleyicilerinin, Babasının ismini kutsamaları için elinden geleni de yaptı. Ayrıca sadece, “Baba, ismini yücelt” diye dua etmekle kalmadı. (Yuhanna 12:28) O, Babasının ismini yüceltmek ve başkalarının da bunu yapmasını sağlamak üzere elinden geleni yaptı.—Luka 5:23-26; 17:12-15; Yuhanna 17:4.

¹¹ İsa, insanların ruhsal yöndeki büyük gereksinimlerini gördüğünden şakirtlerine şunları dedi: “Hasat bereketli, fakat işçiler az. İmdi hasadın Rabbine [Yehova Tanrı’ya] yalvarın, kendi hasadına işçiler çıkarsın.” (Matta 9:37, 38) Fakat acaba bunlarla yetindi mi? Asla! 12 resulünü ikişer ikişer vaaz veya “hasat” turu yapmak üzere gönderdi. Daha sonra 70 incil vaizini aynı işi yapmak için gönderdi.—Matta 10:1-10; Luka 10:1-9.

PRENSİBİ UYGULAMAK

12. Gündelik ekmeğimizi bize vermesi için Tanrı’ya yaptığımız dualarla çalışmanın ne ilgisi var?

¹² Açıkça anlaşıldığı gibi, Yehova Tanrı, tutarlı olmamızı, dualarımızla uyum içinde yaşayıp samimiyetimizi kanıtlamamızı bekler. İsa, bize, “gündelik ekmeğimizi bize bugün ver” diye dua etmemizi söyledi. (Matta 6:11) Bu nedenle, İsa’nın her takipçisinin bu konuda Tanrı’ya yakarması yerinde bir davranıştır. Fakat acaba bu konuda hiçbir şey yapmadan gökteki Babamızın duamızı cevaplandırmasını bekleyebilir miyiz? Şüphesiz hayır. Bununla ilgili şunu okuyoruz: “Tembel adamın [belki dua bile ederek] canı çeker, ve bir şeyi yoktur.” (Süleymanın Meselleri 13:4) Resul Pavlus da, II. Selânikliler 3:10’da aynı konuyu vurgular. “Bir kimse çalışmak istemezse, yemek de yemesin.” Günlük ekmeğimiz için dua ederken, bu uğurda gayretle de çalışmalıyız. Pavlus hikmetle, “çalışmak istemeyenlerin” yemek de yememelerini söyledi. Çalışmak isteyen bazı kimseler belki işsiz, hasta veya çalışamayacak kadar yaşlı olabilirler. Onlar çalışmak istiyor, fakat bu, onların elinde değildir. Bundan dolayı, onlar, günlük ekmekleri için yerinde olarak dua edebilir ve onu almayı ümit edebilirler.

13. Dualarımızda, mukaddes ruhunu dilerken, Yehova’nın duamızı cevaplandırması için ne yapmalıyız?

¹³ İsa, gökteki Babamızdan mukaddes ruhunu dilememizi de söyledi. İsa’nın, güvence verdiği gibi, Tanrı, ana-babaların çocuklarına iyi şeyler vermesinden daha büyük istekle, bizlere mukaddes ruhunu verir. (Luka 11:13) Fakat kişisel olarak hiçbir çaba harcamadan, Yehova Tanrı’nın mucizevi olarak bize mukaddes ruhunu vermesini bekleyebilir miyiz? Hayır! Katiyen! Mukaddes ruhu alabilmek için, elimizden gelen her şeyi yapmalıyız. Bu konuda dua etmenin yanı sıra, sürekli olarak Tanrı’nın Sözünden gayretle beslenmeliyiz. Acaba neden? Çünkü Yehova Tanrı, mukaddes ruhunu Sözünden ayrı olarak vermez. Ayrıca, bugün yeryüzünde Yehova’nın kullandığı kanalı, yani Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunun temsil ettiği ‘sadık ve basiretli köleyi’ görmezlikten gelirsek, mukaddes ruhu almayı ümit edemeyiz. Bu ‘kölenin’ yardımı olmaksızın, ne okuduğumuzu tam olarak anlayabilir, ne de öğrendiklerimizi uygulamayı başarabiliriz.—Matta 24:45-47.

14, 15. (a) Hikmet kazanmak üzere yaptığımız duaları Yehova’nın cevaplandırması için, O’nunla nasıl işbirliği yapmalıyız? (b) Bu, Kral Süleyman’ın örneğinden nasıl anlaşılır?

¹⁴ Duaların kişisel çaba gerektirdiğini gösteren prensip, İsa’nın üvey kardeşi şakirt Yakub’un şu sözlerinden anlaşılır: “Eğer sizden birinin hikmeti eksikse, herkese cömertlikle ve tekdir etmeden veren Allahtan istesin ve kendisine verilecektir.” (Yakub 1:5; Matta 13:55) Fakat acaba Tanrı bu hikmeti bize mucize yaparak mı verecek? Hayır. Önce bu konuda doğru bir tutuma sahip olmalıyız. Çünkü o, “Kendi yolunu hakirlere (alçakgönüllülere) öğretir.” (Mezmur 25:9) Acaba Tanrı “alçakgönüllülere” nasıl öğretir? Kendi Sözü vasıtasıyla Süleymanın Meselleri 2:1-6’da açıklandığı gibi, O’nun Sözünü anlamak ve uygulamak üzere gayret göstermeliyiz: “Oğlum, kulağını hikmete çevirerek, ve anlayışa yüreğini meylettirerek, sözlerimi kabul edersen, ve emirlerimi yanında saklarsan; gerçek, eğer idraki çağırırsan; ve anlayışa sesini yükseltirsen; eğer gümüş arar gibi onu ararsan, . . . . RAB (Yehova) korkusunu o zaman anlıyacaksın, ve Allah bilgisini bulacaksın. Çünkü RAB (Yehova) hikmet verir.”

¹⁵ Kral Süleyman Yehova’dan hikmet dilediği zaman ve Tanrı bu duayı mucizevi şekilde cevaplandırdığında, duaların kişisel çaba da gerektirdiği prensibini yine uyguladı mı? Evet, uyguladı, çünkü İsrail’in kralı Süleyman, Kanunun bir nüshasını kendisi için yazıp onu her gün okumak ve yaşamında uygulamak zorundaydı. Fakat karılarını ve mallarını çoğaltıp Yehova’nın emirlerine uygun davranmadığı zaman, işleri artık dualarıyla uyum içinde değildi. Sonuçta Süleyman, irtidat eden biri oldu ve “akılsız” biri olarak öldü.—Mezmur 14:1; Tesniye 17:16-20; I. Kırallar 10:26; 11:3, 4, 11.

16. Hangi örnek, bedeni zayıflıklarımızı yenebilmek için dua etmekten başka kişisel çaba da göstermemiz gerektiğini vurgular?

¹⁶ Duayla birlikte ona uygun işlerin de gerektiği prensibi, içimizde kökleşmiş, bencil bir alışkanlığı yenmek üzere Tanrı’dan yardım dilerken de uygulanmalıdır. Öncü olan bir hemşire, her gün saat 11’den 15’30’a kadar televizyonda yayımlanan bazı dizileri seyretmeye düşkün olduğunu itiraf etti. Bölge kongresinde verilen bir konuşmadan, ahlaksızlık içeren bu programların ne denli zararlı olduğunu öğrenince, alışkanlığını yenmek üzere Tanrı’ya dua etti. Fakat bu alışkanlığı yenmesi epey zaman aldı. Neden? Çünkü bizzat söylediği gibi: ‘Bir yandan bu alışkanlığımı yenmek üzere dua ediyor, diğer yandan da bu programları seyretmeye devam ediyordum. Bu nedenle, eğilimimden kurtulmak için bütün gün tarla hizmetinde çalışmaya karar verdim. Sonunda televizyonu sabahtan akşama kadar kapalı tutabilecek duruma geldim.’ Evet, bu hemşire, dua etmekten başka, bu zayıflığını yenmek için kişisel çaba da harcamak zorundaydı.

DUA VE ŞAHADETİMİZ

17-19. (a) Hangi gerçekler, Yehova’nın Şahitlerinin dualarıyla uyumlu davrandıklarını gösterir? (b) Hangi tecrübe de bunu kanıtlar?

¹⁷ Duaların, kişisel çaba da gerektirdiği prensibi, hepsinden çok gökteki Krallığı vaaz etme işi için de geçerlidir. Bu nedenle Yehova’nın Şahitlerinin tümü, hasat işçilerinin çoğalması için sadece dua etmekle kalmıyor, fakat bu amaçla kişisel olarak çaba da harcıyorlar. Sonuç olarak birçok ülkede peş peşe olağanüstü artışlar görülüyor. Sadece şu örneğe dikkat edelim: 1930 yılında Şili’de Yehova’nın sadece bir Şahidi vardı. Bugün ise, bu tek bir Şahit, bin değil, 30.000 şahit oldu. (İşaya 60:22) Acaba bu, sadece yapılan duaların bir sonucu muydu? Hayır, kişisel çaba da gerekli oldu. Çünkü, Şili’deki Yehova’nın Şahitleri sadece 1986 yılında vaaz etme işinde 6.492.000 saat harcadılar.

¹⁸ Vaaz etme işinin çok zor şartlar altında yapıldığı yerlerde de aynı durum görülüyor. Şahitler artış için sadece dua etmekle kalmıyor, şartlar ne olursa olsun vaaz etmeye devam da ediyorlar. Bu nedenle tüm muhalefete rağmen, bu ülkelerde artışlar oluyor. Yehova’nın Şahitlerine bu tür muhalefet edilen 33 ülkede, 1986 hizmet yılında vaaz etme işinde 32.600.000 saat harcandı ve % 4,6 artış kaydedip sevinç duyuldu.

¹⁹ Duaların çaba gerektirdiği prensibi, şüphesiz kişiler için de geçerlidir. Bir ev Mukaddes Kitap tetkikimizin olması için belki Yehova’ya yalvarıyor, fakat bu konuda elimizden geleni yapmıyoruz. Bir öncünün başından şu tecrübe geçti: Sadece bir Mukaddes Kitap tetkikine sahipti ve daha çoğalması için dua etti. Acaba sadece dua etmekle yetindi mi? Hayır, o hizmetini dikkatle gözden geçirdi ve tekrar ziyaretler yaparken, bir ev Mukaddes Kitap tetkiki yapmaktan hiç söz bile etmediğini fark etti. Bu noktada aşama gösterdi ve kısa zamanda iki yeni Mukaddes Kitap tetkikine başladı.

20. Duaların kişisel çaba da gerektirdiğini nasıl özetleyebilirsin?

²⁰ Duaların ona uygun işler yapmayı gerektirdiğini kanıtlamak için daha birçok örnek verilebilir. Sadece aile veya cemaatteki kişisel ilişki konusunda yapılan duaları bir düşünelim. Fakat yukardaki örnekler, duaların kişisel çaba da gerektirdiğini göstermek için yeterlidir. Davranışlarımızla Yehova Tanrı’yı gücendirdiğimiz takdirde, yalvarışlarımızı lütufla dinlemesini beklelemeyeceğimiz çok mantıklıdır. Eğer bizim kişisel olarak başaramadığımız bir şeyi Yehova’nın bizim için yapmasını bekliyorsak, yine dualarımızla uyumlu olarak elimizden geleni yapmalıyız. Yehova’nın prensipleri gerçekten hikmetli, adil ve anlamlıdır. Onlara uygun davranmak kendi yararımızadır.

HATIRLIYOR MUSUN?

□ Eski İsraillilerden birçok kişi dua ile ilgili neyi görmezlikten geldi?

□ Tanrı’nın dilediğimiz şey için dua etmekten başka kişisel çaba göstermemizi de istemesi neden mantıksız bir talep değildir?

□ Geçmişteki hangi örnekler, Yehova’nın hizmetçilerinin dua ettikleri konuda kişisel çaba da harcadıklarını gösterir?

□ Mukaddes ruhunu ve hikmet vermesi için yaptığımız duaları Yehova’nın cevaplandırması için, biz de ne yapmalıyız?

□ Duaların kişisel çaba ve gayret gerektirdiği prensibini, tarla hizmetinde nasıl uygulayabiliriz?

[Sayfa 13’teki resim]

Televizyon seyretme alışkanlığını kontrol altında tutmak için dua ediyor musun? Öyle ise, duanın ona uygun işleri de gerektirdiği prensibini tatbik ederek televizyonu kapat