Zeytin ağaçlarıyla dolu bu güzel yere geldiklerinde İsa elçilerinden sekizini bırakıp yola devam etti. Onlara “Ben şuraya gidip dua edeceğim, siz burada oturun” dediğine göre, bu elçiler herhalde bahçenin girişine yakın bir yerde kaldılar. İsa diğer üç elçisini, Petrus, Yakup ve Yuhanna’yı yanına alarak bahçenin içine doğru ilerledi. İçini derin bir sıkıntı kaplamıştı; bu yüzden üç elçisine şöyle dedi: “Ölesiye bir keder içindeyim. Burada durun ve benimle birlikte uyanık kalın” (Matta 26:36-38).

İsa gökteyken Romalıların idam ettiği insanların çektiği korkunç acıları gözlemlemişti. Şimdi acıları hissedebilen ve derin duygulara sahip bir insan olarak, yaşayacağı şeyleri hevesle beklediği söylenemezdi. Daha da önemlisi, lanetli bir suçlu gibi ölmesinin Babasının adına leke getirebileceği düşüncesi ona ıstırap veriyordu. Birkaç saat sonra Tanrı’ya küfreden biri gibi direğe asılacaktı.