Bu durumu göz önünde bulundurduğumuzda, İsa’nın Yahudi kanununu iyi bilen bir adama söylediği sözler çok eğiticidir. Adam İsa’ya yaklaşıp şöyle sordu: “Ey Muallim, ebedî hayatı miras almak için ne yapayım?” İsa yanıtında adamın dikkatini, ‘Yehova’yı tüm yüreğinle, benliğinle, gücünle ve zihninle seveceksin ve komşunu kendin gibi seveceksin’ diye emreden Musa Kanununa çekti. Bunun üzerine hukukçu İsa’ya şöyle sordu: “Ya, benim komşum kimdir?” (Luka 10:25-29; Levililer 19:18; Tesniye 6:5) Ferisilere göre, “komşu” terimi sadece Yahudi geleneklerine bağlı kalanları kapsıyordu—diğer milletlerden olanları ve Samiriyelileri kesinlikle içermezdi. Eğer bu meraklı hukukçu İsa’nın bu görüşü destekleyeceğini sandıysa, az sonra bir sürprizle karşılaşacaktı.

Çıkardığımız Ders

İsa’ya soru soran adam, bunu “kendisini doğruya çıkarmak” gayesiyle yaptı. (Luka 10:29) Belki de İsa’nın, Musa Kanununa bağlı kalmak konusunda gösterdiği titiz çabaları öveceğini sanmıştı. Fakat bu kendini beğenmiş kişi Mukaddes Kitabın şu özdeyişinin doğruluğunu öğrenmeliydi: “İnsanın her yolu kendi gözünde doğrudur; fakat yürekleri tartan RABDİR.”—Süleymanın Meselleri 21:2.