14. İsa’nın iyi Samiriyeli meselinde, öz noktayı belirtmek amacıyla ‘Yeruşalim’den Eriha’ya’ inen yola değinmesi neden dikkate değer?

¹⁴ İkincisi, iyi Samiriyeli meselidir; bu meseli anımsayın. İsa bu mesele şu sözlerle başladı: “Adamın biri Yeruşalim’den Eriha’ya iniyordu; haydutların eline düştü, ve onu soydular ve vurdular, yarı ölü bırakıp gittiler.” (Luka 10:30) İsa bu örneklemesinde öz noktayı belirtmek amacıyla anlamlı olarak ‘Yeruşalim’den Eriha’ya’ inen yolu kullandı. Bu meseli verdiği sırada Yeruşalim yakınında Yahudiye’de bulunuyordu; bu nedenle dinleyicilerinin muhtemelen bildiği bir yola değindi. O yolun özellikle tek başına geçenler için çok tehlikeli olduğu biliniyordu. Virajlar yaparak ıssız bir araziden geçtiğinden, soyguncuların yolun üzerinde gizlenebileceği birçok yer vardı.

15. Neden kimse iyi Samiriyeli meselindeki kâhin ve Levilinin kayıtsızlığını mazur gösteremezdi?

¹⁵ İsa’nın ‘Yeruşalim’den Eriha’ya’ inen yola değinmesi konusunda başka bir nokta da dikkate değerdir. Bu öyküde, o yoldan önce bir kâhin, sonra bir Levili geçmiş, ama ikisi de yerde yatan yaralı adama yardım etmemişti. (Luka 10:31, 32) Kâhinler Yeruşalim’deki mabette hizmet ediyorlardı; Levililer ise onların yardımcılarıydı. Kâhinlerin ve Levililerin birçoğu mabette çalışmadıkları zamanlar, Yeruşalim’e 23 kilometre mesafedeki Eriha’da yaşardı. Dolayısıyla, evlerine mutlaka bu yoldan gelip giderlerdi. Kâhinin ve Levilinin ‘Yeruşalim’den’ inen yoldan, yani mabetten geldiğine de dikkat edin.b Öyleyse hiç kimse bu adamların kayıtsızlığını mazur göstermek üzere şunu diyemezdi: ‘Yaralı adam ölmüş göründüğünden ona ellerini sürmekten kaçınmış olabilirler, çünkü ölüye dokunurlarsa Kanun gereğince bir süre mabette hizmet edemezlerdi.’ (Levililer 21:1; Sayılar 19:11, 16) İsa’nın örneklemelerinde dinleyicilerinin gayet iyi bildiği konulardan söz ettiği açık değil mi?