4. Romalı asker İsa’nın olağan bir insan olmadığını nasıl anladı, hangi sonuca vardı?

⁴ İsa’nın idamının infazından sorumlu olan Romalı yüzbaşı, hem o ölmeden önce çöken karanlık, hem de ardından gelen şiddetli deprem karşısında şaşkına döndü. “Bu gerçekten Tanrı’nın Oğlu’ydu!” dedi. (Matta 27:54, YÇ) İsa’nın olağan bir insan olmadığı açıktı. O askerin idamında rol oynadığı kişi Yüce Tanrı’nın biricik Oğlu’ydu! Acaba bu Oğul, Babası için ne derece değerliydi?

 5. Yehova ile Oğlu’nun gökte birlikte geçirdikleri muazzam zaman nasıl örneklenebilir?

⁵ Mukaddes Kitap İsa’yı “bütün yaratılışın ilk doğanı” olarak niteler. (Koloseliler 1:15, YÇ) Düşünün: Yehova’nın Oğlu fiziksel evren yaratılmazdan önce de vardı. Acaba Baba ile Oğul ne kadar süre birlikte olmuşlardı? Bazı bilginlerin tahminince, evren 13 milyar yaşındadır. Böylesine uzun bir zamanı zihninizde canlandırabilir misiniz? Bir planetaryumda [gökevi], evrenin bilginlerce verilen tahmini yaşını insanların kavrayabilmesine yardımcı olmak amacıyla, 110 metre uzunluğunda bir zaman çizelgesi hazırlandı. Evrenin yaşını gösteren bu çizelge boyunca ziyaretçilerin attıkları her adım, yaklaşık 75 milyon yıllık bir zaman dilimine karşılık gelmektedir. Çizelgenin sonunda, tüm insanlık tarihi tek bir saç teli kalınlığında bir işaretle gösteriliyor! Ne var ki, bu tahmin doğruysa bile, yapılan çizelgenin uzunluğu Yehova’nın Oğlu’nun yaşını göstermeye yetmez! Acaba o bütün bu çağlar boyunca neyle meşguldü?

 6. (a) Yehova’nın Oğlu, yere gelmeden önce neyle meşguldü? (b) Yehova ile Oğlu arasında ne tür bir bağ vardır?

⁶ Oğul, Babasının yanında ‘usta’ olarak sevinçle hizmet ediyordu. (Süleymanın Meselleri 8:30) Mukaddes Kitap “olmuş olanlardan hiç bir şey onsuz olmadı” der. (Yuhanna 1:3) Dolayısıyla, Yehova ile Oğlu her şeyi birlikte var etmişlerdi. Ne denli heyecanlı, mutlu bir zaman geçirmişlerdi! Evet, birçok kişi, ana baba ile çocuk arasındaki sevginin şaşırtıcı derecede güçlü olduğunu kabul eder. Sevgi birliğin kusursuz bağıdır. (Koloseliler 3:14) Acaba böylesine uzun bir zaman boyunca var olan bir bağın gerçek anlamını hangimiz kavrayabiliriz? Yehova Tanrı ile Oğlu arasındaki bağın evrendeki en güçlü sevgi bağı olduğu açıktır.

 7. İsa vaftiz edilirken, Yehova Oğlu hakkındaki duygularını nasıl dile getirdi?

⁷ Bununla birlikte, Baba Oğlu’nu insan olarak doğmak üzere yeryüzüne gönderdi. Bu O’nun sevgili Oğlu’yla gökteki yakın beraberlikten yıllarca yoksun kalacağı anlamına geliyordu. İsa büyüyüp kusursuz bir adam olurken Tanrı onu gökten yoğun bir ilgiyle izledi. İsa 30 yaşına gelince vaftiz edildi. Yehova’nın o sırada onun hakkında neler hissettiği konusunda tahmin yürütmemiz gerekmez. Baba gökten bizzat konuşarak “sevgili Oğlum budur, ondan razıyım” dedi. (Matta 3:17) İsa’nın, hakkında önceden söylenenleri, kendisinden istenen her şeyi sadakatle yerine getirdiğini görmek Babasını çok memnun etmiş olmalı!—Yuhanna 5:36; 17:4.

8, 9. (a) MS 33 yılının 14 Nisan günü İsa’nın başına neler geldi; gökteki Babası bundan nasıl etkilendi? (b) Yehova, Oğlu’nun acı çekerek ölmesine neden izin verdi?

⁸ Yehova MS 33 yılının 14 Nisan günü acaba neler hissetti? İsa ihanete uğrarken, geceleyin bir ayaktakımı tarafından yakalanırken Yehova neler hissetti? Dostları oğlunu terk ederken, o usulsüz şekilde yargılanırken? Alaya alınıp yüzüne tükürülürken, yumruklanırken? Kırbaçlanırken, sırtı lime lime olurken? Ahşap bir direğe ellerinden ve ayaklarından çivilenip ona küfürler savuran insanların önünde asılı durumda kalırken? Can çekişen oğlu Kendisine feryat ederken Baba neler hissetti? İsa son nefesini verirken, Yehova, tüm yaratılışın başlangıcından beri sevgili oğlunun varlığı ilk kez son bulurken neler hissetti?—Matta 26:14-16, 46, 47, 56, 59, 67; 27:38-44, 46; Yuhanna 19:1.

⁹ Bunu anlatmaya kelimeler yetmez. Yehova duygulara sahip olduğundan, O’nun Oğlu’nun ölümü nedeniyle duyduğu acı sözlerle ifade edilemez. Ancak buna izin vermesinin nedeni dile getirilebilir. Baba Kendisini neden böyle duygulara maruz bıraktı? Yehova, İncil’in özü diye nitelenecek kadar önemli bir ayette, Yuhanna 3:16’da bize şahane bir gerçeği açıklar. Şunu okuyoruz: “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.” Şu halde, Yehova’yı buna yönelten etken sevgiydi. O’nun armağanı, yani Oğlunu uğrumuzda acı çekerek ölmesi için göndermesi, tüm çağların en büyük sevgi eylemiydi.

¹² Agaʹpe ilkelere dayanan sevgidir. Şu halde o, başka birine yalnızca duygularla verdiğimiz karşılık değildir. Kapsamı daha geniştir; temelinde düşünce ve amaç vardır. Hepsinden önemlisi, agaʹpe tamamen çıkarsızdır. Bir örnek görmek üzere, lütfen tekrar Yuhanna 3:16’ya bakın. Acaba Tanrı’nın, biricik Oğlunu verecek kadar sevdiği “dünya” nedir? Fidyeden yararlanabilecek insanlık dünyası. Bu ‘dünyanın’ içinde günahkâr bir yaşam sürdüren birçok kişi de bulunuyor. Acaba Yehova onların her birini sadık İbrahim’i sevdiği gibi, dost olarak görüp seviyor mu? (Yakub 2:23) Hayır, ama Kendisine çok pahalıya mal olsa da, herkese seve seve iyilik ediyor. Herkesin tövbe edip yolunu değiştirmesini istiyor. (II. Petrus 3:9) Bunu yapan birçok kişiyi de sevinçle dostu olarak kabul ediyor.