Herhangi Bir Şey Seni Tanrı’nın Sevgisinden Ayırabilir mi?
“Zira eminim ki, ne ölüm, ne hayat, ne melekler, ne reislikler, ne şimdiki şeyler, ne gelecek şeyler, ne kudretler, ne yükseklik, ne derinlik, ne başka bir mahlûk (yaratık) Rabbimiz Mesih İsada olan Allahın sevgisinden bizi ayırmağa kadir olacaktır.”—Romalılar 8:38, 39.
1. Tanrı’nın bize gösterdiği sevgi, her gün nelerle belli olur?
TANRI sevgidir. O, her gün hayat için gerekli olan şeyleri bize vererek sevgisini gösteriyor. Teneffüs ettiğimiz hava, içtiğimiz su, yediklerimiz — bütün bunlar Tanrı’nın sevgisinin belirtileridir. Ayrıca ister takdir etsinler ister etmesinler, iyi ve kötü olan herkes bunlardan yararlanmaktadır. İsa, semavi Babası hakkında: “O, güneşini kötülerin ve iyilerin üzerine doğdurur; ve adil olanlar ile olmıyanların üzerine yağmur yağdırır” diyerek buna şahadet etti. (Matta 5:45) Tanrı, hayatta kalması için yeryüzünde yaşayan her yaratığı beslediğinden, hepsinin Tanrı’ya şükran borcu vardır.—Mezmur 145:15, 16.
2. Yehova, insanlığa büyük sevgisini nasıl gösterdi?
2 İnsan olan yaratıkların durumunda, Tanrı’nın sevgisi, bir çiçek gibi solan ve ot gibi kuruyan şimdiki insan hayatının çok ötesine geçer. (I. Petrus 1:24) İnsanın ebediyen yaşaması için tedariklerde bulundu: “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helak olmasın, ancak ebedi hayatı olsun.” (Yuhanna 3:16) Bu, hem Baba hem de Oğul için büyük fedakârlık gerektirdi. İsa, ölümünden bir önceki gece, Getsemani bahçesinde diz çöktü ve ‘teri toprak üzerine büyük kan damlaları gibi düşecek’ kadar büyük ıstırapla dua etti. İsa, sıkıntı çektiği o anda bile, Tanrı’nın ismine sürülen büyük lekeyi düşündü; içeceği kâsenin kendisinden geçmesini de rica etti. Fakat şunları ekledi: “Lâkin benim istediğim değil, senin istediğin olsun.” (Luka 22:44; Markos 14:36) İsa, son derece ıstırap çektiği halde, onun için Yehova’nın iradesi ön planda geliyordu. Kendisini kamçılayacaklarını bir işkence direğine çivileyeceklerini ve yavaş yavaş ölüme terk edeceklerini bilmesi bile onu Tanrı’nın sevgisinden ayıramadı.
3. Yehova’nın Şahitleri, günlerimizde Pavlus’un hangi sözlerini kendilerine uyguluyor ve bu, onlar için hangi sonuçlara yol açıyor?
3 Günlerimizde, İsa’nın izinde yürüyen Yehova’nın Şahitleri için de Yehova’nın iradesini yapmak ön planda gelir. Onlar, Resul Pavlus’un şu sözleriyle hemfikirdirler: “Mesihin sevgisinden bizi kim ayıracaktır? elem mi, yahut sıkıntı mı, yahut eza mı, yahut kıtlık mı, yahut çıplaklık mı, yahut tehlike mi, yahut kılıç mı? . . . . Fakat bizi sevenin vasıtası ile bunların hepsinde galiplerden üstünüz.” (Romalılar 8:31, 35, 37) Yüzyılımızda bazı ülkelerde Yehova’nın Şahitleri ayaktakımları tarafından saldırıya uğradılar, dövüldüler, üzerlerine katran ve tüy döküldü, sakat bırakıldılar, tecavüze uğradılar, aç bırakıldılar, idam mangaları tarafından kurşuna dizildiler, Nazi toplama kamplarında asıldılar — bütün bunlar, Tanrı’nın sevgisinden ayrılmayı reddettiklerinden dolayı yapıldı.
4. Genç bir erkeğin Tanrı’nın sevgisinden ayrılmayı reddetmesi seni nasıl etkiler?
4 Yehova’nın Şahidi olan bir genç, kırk dört yıl önce Nazi toplama kampının ölüm hücresinden ana-babasına yazdığı bir mektupta kısmen şöyle dedi:
“Şimdi duruşmanın yapıldığı günün saat 9’udur. Fakat saat 11.30’a kadar beklemeliyim. Bu satırları hapishanedeki bir hücreden yazıyorum. İnanılmaz bir huzur duyuyorum çünkü ben her şeyi Rabbe emanet ettim ve böylece ellerim sürekli kelepçeli olarak o saati bekleyebilirim. Size, benim kelepçelenmeyeceğimi söylediler, bu yalandır! Gece ve gündüz, sadece giyinmek ve giysilerimi çıkarmak ve hücrenin temizlenmesi için kelepçeler çıkarılıyor . . . .
Saat 12.35. Şimdi her şey bitti. [Yehova’ya sunduğum tapınmadan vazgeçme taleplerini] reddettiğimden, idam kararını verdiler. Kararı dinledim ve Rabbimizin ‘Ölüme kadar sadık ol’ ve başka birkaç sözünü de söyledikten sonra her şey bitti. Fakat şimdi bunu bırakalım. Sahip olduğum huzur ve barışı tasavvur edemezsiniz! Henüz mahkeme salonunda iken bile dünyanın anlayamayacağı bu barış ve sevinç beni doldurdu. Yeniden hücreme kapatıldıktan sonra da sonsuz oranda arttı. . . . . Ağlamayın . . . . bunlar, size ve tüm sevgili kardeşlere, (başı kesilerek) idamımdan önceki son pazar günü verebileceğim en iyi şeylerdir!”
‘SİZİ PEKİŞTİRECEK—KUVVETLENDİRECEKTİR’
5, 6. Tanrı’nın sevgisine sımsıkı bağlı kaldıklarından, ağır denemelerle karşılaşanlar için Pavlus ve Petrus’un verdiği hangi teminatlar bizim için bir tesellidir?
5 Bu genç adam hayattan ayrıldı, ama Tanrı’nın sevgisinden asla! Yüzyıllar boyu insanlar, Yehova’nın Şahitlerine karşı benzer kötü davranışlarda bulundular. Tanrı’nın hizmetçilerinin zulümlere ölüme kadar dayanmaları, kendi güçleri sayesinde değil, Tanrı’nın verdiği kudretle olmuştur. Resul Pavlus, “Allah sadıktır, iktidarınızdan ziyade denenmenize izin vermeyecektir; fakat dayanabilesiniz diye tecrübe ile beraber kurtuluş yolunu da yapacaktır” diye bize teminat verir. (I. Korintoslular 10:13) Yehova’nın günlerimizdeki sadık Şahitleri, deneme altındayken, Pavlus’un hapiste söylediği aynı sözleri söyleyebildiler: “Rab yanımda durdu, ve beni kuvvetlendirdi.” — II. Timoteos 4:17.
6 Resul Petrus da, gümürdenen aslan gibi dolaşarak bizi yutmaya çalışan İblis’e karşı uyarıda bulunduktan sonra, bize şu teminatı verir: “Sizi Mesihte kendi ebedi izzetine çağıran bütün inayetlerin Allahı, sizi bir müddet elen çektikten sonra kendisi ikmal edecek, pekiştirecek, kuvvetlendirecektir.” (I. Petrus 5:8-10) Tanrı’nın sağladığı tüm bu destek karşısında bir şey kesinlikle bellidir: Tanrı’nın sevgisi asla başarısız kalmaz; bu sevgiden ayrılmak, ancak bizim hatamızla olur.
7. Şeytan, İsa’ya karşı hangi yöntemi kullandı? İsa onu nasıl yenilgiye uğrattı?
7 Şeytan, her zaman gümürdenen aslan gibi saldırmaz. Birçok defa, ‘hilekâr bir yılan’ ve irtidat etmiş bir “nur meleği” şeklinde de gelir. Bize karşı kötü düzenler kurar, onun hilelerine yakalanmamak için daima uyanık olmalıyız. “İblisin hilelerine karşı durabil”memiz için Tanrı’nın tüm silahlarını kuşanmalıyız. (Tekvin 3:1; II. Korintoslular 2:11; 11:13-15; Efesoslular 6:11) İsa’nın hizmetinin başlangıcında Şeytan İsa’yı suç işlemek üzere ayartmak için bazı ayetler iktibas edip onları yanlış anlamda uygulamaya çalıştı. Onu üç kez denedi ve yine de başarısızlığa uğradı. İsa, doğru uygulanan ayetlerle cevap vererek, Şeytan’ın çabasını boşa çıkardı. Sonra da Şeytan’a çekilmesini söyledi. Fakat Şeytan sadece “bir zamana kadar ondan ayrıldı.”—Luka 4:13; Matta 4:3-11.
8, 9. Şeytan, İsa’ya tekrar saldırmak için hile ile hangi yollara başvurdu ve Pavlus’un uyarılarına göre korunmamız için ne yapmalıyız?
8 Şeytan çok inatçıdır ve daima farklı bir yöntemle karşımıza çıkar. O günlerde ruhaniler vasıtasıyla tekrar İsa’yı denedi. İsa bunu anladı ve onlara açıkça: “Siz babanız İblistensiniz” dedi. Bazı insanlar da istemeyerek Şeytan’ın amaçlarına hizmet edebilirler. Bu durum, gerçi iyi niyetle “Ya Rab, bu senden ırak olsun, bu sana asla olmıyacak” diyerek İsa’yı azarlayan Petrus’un başına geldi. İsa, buna karşılık Petrus’u şu sözlerle azarlamak zorunda kaldı: “Çekil arkama, Şeytan; sen bana tökezsin.” (Yuhanna 8:44; Matta 16:22, 23) Benzer şekilde bir işveren, iş arkadaşı, okul arkadaşı, bir dost, bir akraba, bir baba veya anne veyahut bir eş, istemeyerek Şeytan’ın amaçlarına hizmet edebilir. Sürekli olarak uyanık olmalı ve Yehova ile kurduğumuz ilişkiyi hiçbir şeyin zayıflatmasına izin vermemeliyiz.
9 Bu nedenle, “İblisin hilelerine karşı durabilmemiz için Allahın bütün silahlarını kuşan”malıyız. Çünkü “güreşimiz kan ve ete karşı değildir, ancak . . . . semaviyatta olan kötülüğün ruhi ordularına karşıdır.”—Efesoslular 6:11, 12.
GÜNAHIN NAKAMİL BEDEN ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
10. “Günah” sözcüğünün anlamı nedir ve hangi alışkanlıklar bizi Tanrı’nın sevgisinden uzaklaştırabilir?
10 Şeytan zayıf olduğumuz noktadan saldırır. Bu nedenle, bedenimizin günaha karşı gösterdiği eğilim onun saldırısı için bir hedeftir. (Mezmur 51:5) Günah olarak tercüme edilen Yunanca sözcük hamartia’dır. Fiili hamartano olup “hedefe erişememek” anlamına gelir. Ne kadar sık hedefe erişmez ve Tanrı’nın emirlerini tutmazsak o ölçüde kendimizi Tanrı’nın sevgisinden uzaklaştırırız, “çünkü Allah sevgisi şudur ki, onun emirlerini tutalım.” (I. Yuhanna 5:3) Zina, fuhuş, cinsel sapıklık, içki alemleri, çılgın partiler, zaptedilmeyen bedeni ihtiraslar, kıskançlık, öfke nöbetleri ve maddiyatçı arzular — bütün bunlar bizi Tanrı’nın sevgisinden uzaklaştırır. Bunları “yapanlar Tanrı’nın kırallığını miras almayacaklardır.”—Galatyalılar 5:19-21.
11. Günah bizi nasıl yavaş yavaş pençesine alabilir ve sonuç ne olur?
11 Filmler, kitaplar, oyunlar ve maddiyatçı, kişiliğe önem vermeye yönelik ve seksi yansıtan reklamlarla dolu televizyon programları, haddini bilmeyen ve zaptedilmeyen zevk için duyulan arzuyu kamçılar. İlk işlenen günah ikinci günahın işlenmesini kolaylaştırır; bunun ardından üçüncü ve dördüncüsü gelir ve çok geçmeden o kişi tamamen dünyaya dalıverir. “Tanrı’dan ziyade zevki sevenler”, er geç ‘bedenin arzularını tatmin için önceden planlar kurmakla uğraşacaklar. (II. Timoteos 3:4; Romalılar 13:14) Bu gibiler ister genç, ister yaşlı olsunlar, selle sürüklenir gibi günahın pençesine düşerler ve vicdanları ise tamamen duyarlığını yitirir. “Onlar her ahlak hissini kaybederek tamah ile her pisliği işlemek için kendilerini şehvete teslim etmişlerdir.”—Efesoslular 4:19; I. Timoteos 4:2.
12. Hangi ayetler günahın üzerimizdeki gücünü gösterir ve Pavlus bu yüzden nasıl feryat etti?
12 Tanrı’nın sevgisinden kendilerini ayırmamaya kararlı olanlar, nakâmil bedenlerinin günahın pençesine düşmesine karşı kendilerini kuvvetlendirmelidirler. Bu konuda uğraşımız korkunç bir düşmana karşıdır, zira Mukaddes Kitap ısrarla şunu vurgular: “Günah işliyen herkes günahın kölesidir”, “hepsi günah altındadır”, “hepsi günah işlediler”, ‘ölümlü bedenlerinizde günahın kral olarak hüküm sürmesine izin vermeyin’, “kime itaat ederseniz, onun . . . . kullarısınız”, “günahın ücreti ölümdür” ve hepsi “günaha teslim edilmiş”lerdir. (Yuhanna 8:34; Romalılar 3:9, 23; 6:12, 16, 23; Galatyalılar 3:22) “Günah altında satılmışım” diyerek ‘günah kanununa esir’ olduğuna değinen Pavlus şöyle yakındı: “Çünkü istediğim iyi şeyi yapmıyorum: fakat istemediğim kötü şeyi işliyorum.” (Romalılar 7:14, 19, 23) Ayrıca şöyle de haykırdı: “Ne zavallı adamım! Bu ölüm bedeninden beni kim kurtaracak?” Sonra şu sevinç dolu cevabı verdi: “Rabbimiz İsa Mesih vasıtası ile Allaha şükür!”—Romalılar 7:24, 25.
13, 14. (a) Bizi günahtan azat eden nedir? (b) Nasıl Mesih’in sevgisinde kalabiliriz?
13 İsa Mesih gelmeden önce “ölüm (kral olarak) saltanat sürdü.” (Romalılar 5:14, 17, 21) Fakat İsa’nın ölümü ve diriltilmesiyle, Tanrı’nın sevgi dolu şekilde sağladığı Oğlunun fidyesini kabul edenler için günah kral olarak hüküm sürdüğü tahtından indirildi. Tanrı bizi günahlarımızdan kurtardı, onlardan bizi temizledi ve azat etti, onları tamamen sildi. (Matta 1:21; Resullerin İşleri 3:19; 22:16; II. Petrus 1:9; I. Yuhanna 1:7; Vahiy 1:5) Dolayısıyla sadece resul Pavlus değil, İsa Mesih’in dökülen kanına iman eden herkes Rabbimiz İsa Mesih vasıtasıyla günah ve ölüme kölelikten kurtuluş yolunu hazırladığından dolayı Tanrı’ya şükretmelidir.
14 Bu nedenle, Tanrı’nın sevgisinden ayrılmaktan kaçınmamız yeterli değildir, Mesih’in sevgisinde de kalmalıyız. Tanrı’ya yaklaşmamıza yardım eden şeyler, İsa’ya yakın kalmamızı da sağlar. İsa, bunu şöyle açıkladı: “Babam beni sevdiği gibi, ben de sizi sevdim; benim sevgimde durun. Eğer emirlerimi tutarsanız, benim sevgimde durursanız; nasıl ki, ben Babamın emirlerini tuttum, ve onun sevgisinde duruyorum.”—Yuhanna 15:9, 10.
UZAKLAŞMA TEHLİKESİ
15. Başımıza ne gelebilir ve bu tehlikeden kaçınmak için ne yapmalıyız?
15 Günah ve ölüme esir olmaktan azat edilme durumunu, Tanrı’nın sevgisinden ayrılarak ve uzak kalarak kaybetme. Bir kimse farkına varmadan yavaş yavaş uzaklaşabilir. Galatyalılar 6:1 şöyle der: “Ey kardeşler, siz ki ruhanisiniz, eğer bir adam bir suçta tutulursa, böyle birini hilim ruhu ile ıslah edin; sen de imtihan olunmıyasın diye, kendini sakın.” Bir kimse başka birine nasihat etse bile ‘kendine de dikkat etmelidir.’ Hepimiz saldırıya açık durumdayız. “Bunun için işitilmiş olan şeyleri bir suretle kaçırmıyalım diye, onlara daha ziyade dikkat etmemiz lâzımdır.”—İbraniler 2:1.
16, 17. Ruhen uzaklaşma tehlikesi nasıl tasvir ediliyor ve ondan sakınmak için ne yapmalıyız?
16 Bir kimse çaba harcamadan uzaklaşabilir. Dolayısıyla bu çok kolay olur ve ruhen de büyük tehlike vardır. Evet bir kimse farkına varmadan Tanrı’nın sevgisinden uzaklaşabilir. Bu tıpkı sürüden uzaklaşan bir koyunun durumuna benzer. Bir koyun acaba nasıl kaybolur? Bir çoban bunu şöyle açıklar: “Kaybolana kadar orada burada bir şeyler yemeye çalışır, birkaç metre uzağında azıcık ot görür, onu yemek için oraya gider. Sonra birkaç metre ötede yine başka otlar görür onu da yemek ister. Yine uzağındaki otlar ona çok çekici görünür ve koyun otlamak için oraya gider. Böylece çok vakit geçmeden sürüden uzaklaşır. Biraz orada biraz şurada otlanarak kaybolur.”
17 Ruhi açıdan uzaklaşanlar için de durum aynıdır. Belki birkaç maddi şeye önem vererek veya dünyevi arkadaşlıkları çoğaltarak ya da bazı ayetlerle ilgili yanlış yorumlar yürüterek, masum görünen bir tarzda uzaklaşmaya başlayabilir. Böyle kişiler Tanrı’nın sürüsünden yavaş yavaş uzaklaşırlar ve çok vakit geçmeden, cemaatten ve Tanrı’nın sevgisinden kendilerini ayırmış olurlar. Onlar, Pavlus’un “imanda mısınız diye kendi kendinizi deneyin; kendinizi imtihan edin” tembihine kulak vermemiş olurlar.—II. Korintoslular 13:5.
18, 19. İblis’in bizden kaçmasını nasıl sağlayabiliriz ve Tanrı’ya nasıl yaklaşabiliriz?
18 Bize: “İblise karşı durun, ve sizden kaçacaktır” denilmektedir. “Ruhun kılıcı olan Allahın Sözünü” ustalıkla kullanarak Şeytan’ın sinsi saldırılarını püskürtebiliriz. Çölde Şeytan, İsa tarafından bu yöntemle uzaklaştırıldı. Aynı zamanda bize: “Allaha yaklaşın, ve size yaklaşacaktır” denilmektedir. (Yakub 4:7, 8; Efesoslular 6:17) Mezmur yazarı gibi Tanrı’nın Sözüne sımsıkı sarılarak O’na yakın kalmalıyız. Davud, ‘Yehova’nın şehadeti sadıktır; tecrübesiz adama hikmet verir.’ “Fakat ben senin şehadetlerine kulak veririm . . . . Sözün adımlarım için çerağ ve yolum için ışıktır. . . . . Şehadetlerinden sapmadım” der.—Mezmur 19:7; 119:95, 105, 157.
19 Dua edip Tanrı’nın Sözünü tetkik ederek, kardeşlerimizi sevip onlarla muntazam şekilde bir araya gelerek ve başkalarına Tanrı’nın gökteki Krallığı hakkında konuşarak Tanrı’ya ve O’nun Rabbimiz İsa Mesih’te belirttiği sevgiye yaklaşabiliriz.—I. Selânikliler 5:17; Romalılar 12:2; İbraniler 10:24, 25; Luka 9:2.
20. Pavlus, Yehova’nın Şahitlerinin günlerimizde de gösterdikleri hangi kararlılığı dile getirdi?
20 Pavlus, günlerimizdeki Yehova’nın sadık şahitlerinin kararlılığını sürükleyici ve güçlü olan şu beyanda dile getiriyor: “Zira eminim ki, ne ölüm, ne hayat, ne melekler, ne reislikler, ne şimdiki şeyler, ne gelecek şeyler, ne kudretler, ne yükseklik, ne derinlik, ne başka bir mahlûk (yaratık) Rabbimiz Mesih İsada olan Allahın sevgisinden bizi ayırmağa kadir olacaktır.”—Romalılar 8:38, 39.
HATIRLIYOR MUSUN?
● Hayat için sağladığı tedariklerde Yehova’nın sevgisi nasıl görülür?
● Yehova’nın Şahitlerini Tanrı’nın sevgisinden uzaklaştırmak için Şeytan hangi yöntemleri denemektedir?
● Hangi ayetler, günahın üzerimizdeki güçlü etkisini açıklar? Günahın pençesinden nasıl kurtulabiliriz?
● Tanrı’dan uzaklaşmak neden çok tehlikelidir ve bu nasıl önlenebilir?