Otoriteye Saygı—Neden Gerekli?

POLİSİN, mallarımızı çalan ya da ailemizi tehdit eden suçluları tutuklama yetkisi olmasından kim memnun değildir? Ayrıca mahkemelerin, toplumu korumak amacıyla suçluları cezalandırma yetkisi olmasını da takdir etmiyor muyuz?

Yol çalışmaları, sağlık önlemleri ve eğitim gibi, çoğunlukla hükümet yetkilileri tarafından toplanan vergilerle karşılanan başka yararlı sosyal hizmetler de aklımıza gelebilir. İsa’nın hakiki takipçileri, uygun şekilde atanmış otoriteye saygının gerekli olduğunu kabul etmek konusunda önde gelirler. Fakat böyle bir saygının kapsamı nedir? Ayrıca, yaşamın hangi alanlarında otoriteye saygı talep edilir?

Toplumda Otorite

Mukaddes Kitap, imanlı olsun ya da olmasın bütün insanlara toplumun iyiliği için çalışan sivil otoritelere saygı göstermelerini söyler. İsa’nın takipçisi Pavlus, Roma’daki iman kardeşlerine bu konuda yazdı; onun Romalılar 13:1-7’de kayıtlı sözlerini ele almak bize yardım eder.

Pavlus bir Roma vatandaşıydı ve o zamanlar Roma dünya gücüydü. Pavlus’un yaklaşık MS 56 yılında yazdığı mektup İsa’nın takipçilerine örnek vatandaşlar olmalarını öğütlüyordu. O şunları yazdı: “Herkes, üzerinde olan hükûmetlere tâbi olsun; çünkü Allah tarafından olmıyan hükûmet yoktur; ve olanlar Allah tarafından tanzim olunmuştur.”

Pavlus burada, eğer Tanrı izin vermezse hiçbir insan otoritesinin var olamayacağını açıklıyor. Bu anlamda, üstün otoriteler Tanrı’nın amacı çerçevesinde göreceli bir konuma sahiptir. Bu nedenle sonraki sözler şöyle devam ediyor: “Hükûmete mukavemet eden Allahın tertibine karşı durmuş olur.”

İyi işler yapan vatandaşlar üstün otoritelerden övgü alabilirler; fakat bu otoriteler aynı zamanda kötülük işleyenleri cezalandırma gücüne de sahiptir. Kötülük yapanların otoritenin “intikamcı” olarak hareket etme hakkından korkmaları yerindedir; çünkü hükümetler bunu ‘Tanrı’nın hizmetçisi’ olarak yaparlar.

Pavlus geliştirdiği düşünceleri şu sonuca vardırdı: “Bunun için yalnız gazaptan ötürü değil, fakat vicdandan ötürü de tâbi olmak lâzımdır. Çünkü bunun için de vergiler eda edersiniz; çünkü daima gayretle devam ederek tam bu iş için Allahın hizmetçileridirler.”

Ödenen vergilerin harcanmasıyla ilgili sorumluluk, vergi verene değil, üstün otoritelere aitti. İsa’nın bir takipçisi dürüst bir vatandaş olarak iyi bir vicdanı korur. Üstün otoritelere tabi olup ödemesi gereken vergileri ödeyerek, yaşadığı toplumun standardını desteklemesinin yanı sıra, Tanrısal taleplere uygun yaşadığını da bilir.

Aile ve Otorite

Ailedeki otorite hakkında ne denebilir? Bir bebek yaşamının ilk günlerinde çoğunlukla ağlayarak, hatta çığlıklar atarak ilgi ister. Fakat akıllıca davranan bir ana baba bebeğin gerçek ihtiyacını fark eder ve onun huysuzluklarını asla bir emir olarak görmez. Bazı çocuklar büyüdükçe hareketlerinde özgür bırakılır ve kendi standartlarını koymalarına izin verilir. Birçok yerel otoritenin de çok iyi bildiği gibi, onlar deneyimsiz olduklarından suça ya da başka bir kötülüğe karışabilir ve hem ailenin hem de toplumun düzenini altüst edebilirler.

Children We Deserve (Hak Ettiğimiz Çocuklar) adlı kitabın yazarı Rosalind Miles, “ana babalar çocuklarını çok geç terbiye ediyor” diyor. “Buna başlamanın en iyi vakti çocuğun doğduğu andır.” Ana babalar başından itibaren nazik bir ses tonuyla, ilgi dolu bir otorite yansıtarak konuşursa ve hareketlerinde tutarlı olursa, çocuklar kısa sürede bu otoriteyi ve bundan kaynaklanan sevgi dolu disiplini kabul etmeyi öğrenecek.

Mukaddes Kitap ailedeki otoriteye ilişkin pek çok bilgi içerir. Süleymanın Meselleri kitabında hikmetli Süleyman Tanrı’dan korkan ana babaların çocuklar önündeki birliğine dikkat çekerek şöyle der: “Oğlum, babanın talimini dinle, ve ananın öğrettiğini bırakma.” (Süleymanın Meselleri 1:8) Ana babalar çocuklar önünde böyle makul bir dayanışmayı sürdürdüğünde onlar da yerlerini bilir. Onlar kendi isteklerine ulaşmak için ana babalardan birini diğerine karşı kullanmayı deneyebilirler; fakat birleşmiş ana baba otoritesi gençler için bir korunmadır.

Mukaddes Kitabın açıkladığı gibi, koca sadece çocukların değil, karısının da ruhi sağlığıyla ilgili başlıca sorumluluğu taşır. Bu, reislik olarak tanımlanmıştır. Bu reislik nasıl uygulanmalıdır? Pavlus, tıpkı Mesih’in cemaatin Başı olduğu gibi, erkeğin de kadının başı olduğunu gösterdi. Pavlus daha sonra şunu ekledi: “Ey kocalar, Mesih . . . . onun uğruna kendisini teslim edip kiliseyi [ruhi gelinini] sevdiği gibi, karılarınızı sevin.” (Efesoslular 5:25-27) Bir erkek İsa’nın örneğini izleyip, reisliğini sevgi dolu şekilde yerine getirdiğinde karısının ‘derin saygısını’ kazanacaktır. (Efesoslular 5:33) Böyle bir aile ortamı, çocukları da Tanrı’nın verdiği otoritenin değerini görüp onu kabul etmeye özendirecektir.—Efesoslular 6:1-3.

Eşi ölmüş olanlar da dahil, çocuklarını yalnız büyüten ana babalar bununla nasıl başa çıkabilir? Baba ya da anne olsun, doğrudan Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in otoritesine başvurabilirler. İsa her zaman Babasının ve Kutsal Yazıların otoritesiyle konuştu.—Matta 4:1-10; 7:29; Yuhanna 5:19, 30; 8:28.

Mukaddes Kitap çocukların karşılaştığı sorunlarla ilgili çok sayıda değerli ilke verir. Bir ana baba bu ilkeleri bularak ve onları izleyerek çocukları için sevgi dolu ve yardımcı öğütler sağlayabilir. (Tekvin 6:22; Süleymanın Meselleri 13:20; Matta 6:33; I. Korintoslular 15:33; Filipililer 4:8, 9) Ana babaların çocuklarını Kutsal Yazıların otoritesine saygının yararlarını kavramaları için eğitmelerinde yardımcı olarak düzenlenmiş, Mukaddes Kitaba dayanan malzemelere de başvurulabilir.a

İsa’nın Takipçilerinin Cemaati ve Otorite

“Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım; onu dinleyin.” (Matta 17:5) Bizzat Yehova Tanrı tarafından söylenen bu sözler İsa’yı Tanrısal otoriteyle konuşan kişi olarak onaylar. Onun sözleri, kolayca başvurabileceğimiz dört İncil’de kayıtlıdır.

İsa göğe çıkmadan hemen önce öğrencilerine şu bilgiyi verdi: “Gökte ve yeryüzünde bütün hâkimiyet bana verildi.” (Matta 28:18) İsa cemaatinin Başı olarak, yeryüzünde onun izinden giden meshedilmiş takipçileriyle yakından ilgilenmekle kalmadı, MS 33’ün Pentikost gününde mukaddes ruhun dökülmesinden beri onları hakikatin bir kanalı, “sadık ve basiretli köle” olarak kullandı. (Matta 24:45-47; Resullerin İşleri 2:1-36) O, tüm bunların başarılması için cemaati kuvvetlendirmek üzere ne yaptı? “Yükseğe çıkınca, . . . . insan [olan] hediyeler verdi.” (Efesoslular 4:8) Bu “insan olan hediyeler” mukaddes ruh tarafından tayin edilen ve iman kardeşlerinin ruhi ihtiyaçlarıyla ilgilenme yetkisi verilen İsa’nın takipçisi ihtiyarlardır.—Resullerin İşleri 20:28.

Bu nedenle Pavlus şöyle öğütler: “Size riyaset etmiş olanları hatırlayın, Allahın sözünü size onlar söylediler; ve onların yaşayışlarının sonuna bakarak imanlarına uyun.” Bu sadık adamlar İsa’nın izlerini yakından takip ettiğinden, onların imanlarını örnek almak kesinlikle akıllıcadır. Pavlus sonra şunu ekler: “Size riyaset edenlere itaat edin ve [“onların üzerinizdeki otoritesini devamlı tanıyarak,” The Amplified Bible] tâbi olun, çünkü onlar hesap verecek olanlar gibi canlarınız uğrunda bekçilik ediyorlar; ta ki bunu inliyerek değil (çünkü o size faidesiz olurdu), ancak sevinçle yapsınlar.”—İbraniler 13:7, 17.

Böyle bir yönlendirme önemsenmezse ne olur? İsa’nın takipçilerinin ilk cemaatinin bazı üyeleri böyle davranarak irtidat etti. İmeneos ve Filitos’tan, bazılarının imanını altüst eden ve “murdar boş sözler” söyleyen adamlar olarak söz ediliyor. Onların iddialarından biri dirilmenin ruhi ya da simgesel anlamda zaten olduğu ve Tanrı’nın Gökteki Krallığının yönetiminde artık başka bir dirilmenin olmayacağı yönündeydi.—II. Timoteos 2:16-18.

Atanmış otorite imdada yetişti. İsa’nın takipçisi ihtiyarlar böyle iddiaları çürütebildi; çünkü onlar İsa Mesih’in temsilcileri olarak Kutsal Yazıların otoritesini kullanıyordu. (II. Timoteos 3:16, 17) Aynı şey “hakikatin direği ve esası” diye tanımlanan İsa’nın takipçilerinin cemaatinde bugün de geçerlidir. (I. Timoteos 3:15) Sahte öğretilerin, Mukaddes Kitabın sayfalarında bizim için bir emanet olarak saklanmış “sağlam sözlerin örneğini” yağmalamasına asla izin verilmeyecek.—II. Timoteos 1:13, 14.

Otoriteye saygı dünyada giderek yok olsa da İsa’nın takipçileri olarak toplumda, ailede ve Tanrı’nın cemaatinde uygun otoritelerin bizim iyiliğimiz için kurulduğunun farkındayız. Otoriteye saygı fiziksel, duygusal ve ruhsal iyiliğimiz için şarttır. Tanrı’nın belirlediği otoriteyi kabul edip ona saygı göstererek en büyük otoriteler olan Yehova Tanrı ve İsa Mesih tarafından sonsuz iyiliğimiz için korunacağız.—Mezmur 119:165; İbraniler 12:9.

[Dipnot]

[Sayfa 5’teki pasaj]

Mukaddes Kitap ailedeki otoriteye ilişkin pek çok bilgi içerir

[Sayfa 6’daki resim]

Çocuklarını tek başına yetiştiren ana babalar doğrudan Yehova Tanrı’nın ve İsa Mesih’in otoritesine başvurabilir

[Sayfa 7’deki resimler]

İsa’nın takipçileri, ailede, cemaatte ve toplumdaki uygun otoritelerin onların iyiliği için kurulduğunu kabul eder

[Sayfa 4’teki resim tanıtım notu]

Fotoğraf Josh Mathes, Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi Koleksiyonundan