Herkes Tanrı’ya Hesap Vermeli

“Her birimiz kendisi hakkında Allaha hesap verecektir.”—ROMALILAR 14:12.

 1. Âdem ve Havva’nın özgürlüğüne hangi sınırlamalar konulmuştu?

YEHOVA TANRI ilk ana-babamız Âdem ile Havva’yı özgür iradeyle yarattı. Onlar meleklerden daha aşağı düzeyde olmalarına rağmen, hikmetli kararlar verecek yeterliğe sahip zeki yaratıklardı. (Mezmur 8:4, 5) Ne var ki, bu Tanrı vergisi özgürlük onlara kendi standartlarını belirleme iznini vermiyordu. Yaratıcılarına hesap verme durumundaydılar; bu tüm soylarını da kapsıyordu.

 2. Yehova yakında hangi hesaplaşmayı gerçekleştirecek, neden?

² Bu kötü ortamın doruğuna yaklaştığımız bu zamanda, Yehova yeryüzünde bir hesaplaşma gerçekleştirecek. (Romalılar 9:28) Tanrı’dan uzak insanlar yakında yeryüzünün kaynaklarını yağmalamalarının, insan yaşamını harap etmelerinin ve özellikle Yehova Tanrı’nın hizmetçilerine zulmetmelerinin hesabını O’na vermek zorunda kalacaklar.—Vahiy 6:10; 11:18.

 3. Hangi soruları ele alacağız?

³ İnsanı ciddiyetle düşünmeye yönelten bu beklenti karşısında, Yehova’nın geçmişteki yaratıklarıyla kurduğu adil ilişki üzerinde dikkatle durmak yararlı olacak. Yaratıcımıza hesabımızı kabul edilir şekilde verebilmek üzere Kutsal Yazılar kişisel olarak bize nasıl yardım edebilir? Hangi örnekler bize yardımcı olabilir ve hangilerini örnek almaktan kaçınmalıyız?

Melekler Hesap Verme Zorunluluğu Altındadır

 4. Tanrı’nın melekleri davranışlarından sorumlu tuttuğunu nasıl biliyoruz?

⁴ Yehova’nın göklerdeki melek yaratıkları da bizim gibi O’na hesap verme zorunluluğu altındadır. Nuh’un günlerindeki Tufan’dan önce, bazı melekler kadınlarla cinsel ilişkide bulunabilmek amacıyla itaatsizce maddeleştiler. Bu ruh olan yaratıklar bu kararı özgür iradeleriyle verebildilerse de, Tanrı onları bundan sorumlu tuttu. İtaatsiz melekler ruh ülkesine döndüklerinde, Yehova onların eski konumlarını yeniden kazanmalarına izin vermedi. İsa’nın öğrencisi Yahuda, onların ‘büyük günün hükmü için ebedî bağlarla karanlık altında saklandığını’ bize anlatır.—Yahuda 6.

 5. Şeytan ve cinleri nasıl bir düşüş yaşadılar ve isyanlarının hesabını nasıl verecekler?

⁵ Bu itaatsiz meleklerin, yani cinlerin yöneticisi İblis Şeytan’dır. (Matta 12:24-26) Bu kötü melek Yaratıcısına başkaldırıp Yehova’nın egemenliğinin meşruluğuna meydan okumuştu. Şeytan ilk ana-babamızı günaha düşürdü ve bu da onların ölümleriyle sonuçlandı. (Tekvin 3:1-7, 17-19) Yehova bundan sonra bir süre daha Şeytan’ın semavi avlulara girmesine izin verdiyse de, Kutsal Yazıların Vahiy kitabı Tanrı’nın uygun gördüğü zamanda bu kötü yaratığın yeryüzü dolaylarına atılacağını önceden bildirdi. Kanıtlar, bunun İsa Mesih’in 1914’te Krallık yetkisini almasından hemen sonra gerçekleştiğini gösterir. Sonunda İblis ve cinleri sonsuza dek yok edilecekler. Egemenlik davasının nihai olarak çözümlenmesiyle, isyanın hesabı adil şekilde ödettirilmiş olacak.—Eyub 1:6-12; 2:1-7; Vahiy 12:7-9; 20:10.

Tanrı’nın Oğlu Hesap Verme Zorunluluğu Altındadır

 6. İsa Babasına olan hesap verme zorunluluğuna ne gözle bakıyor?

⁶ Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih ne mükemmel bir örnek verdi! Âdem’le aynı ölçüde kusursuz bir adam olan İsa Tanrısal iradeyi yapmaktan zevk alıyordu. Yehova’nın yasasına itaat konusunda hesap vermeye zorunlu tutulduğundan da memnundu. Mezmur yazarı onunla ilgili yerinde olarak şu peygamberlikte bulundu: “Senin iradeni yapmaktan zevk alırım, ey Allahım; ve şeriatin yüreğimin içindedir.”—Mezmur 40:8; İbraniler 10:6-9.

 7. İsa ölümünden önceki akşam yaptığı duada Yuhanna 17:4, 5’te kayıtlı sözleri neden söyleyebildi?

⁷ İsa karşılaştığı nefret dolu muhalefete rağmen Tanrı’nın iradesini yaptı ve işkence direği üzerindeki ölümüne dek bütünlüğünü korudu. Bu sayede insanlığı Âdem’in günahının öldürücü sonuçlarından kurtarmak üzere fidye pahasını ödedi. (Matta 20:28) Bundan dolayı İsa, ölümünden önceki akşam güvenle şöyle dua edebildi: “Yapmak üzre bana verdiğin işi başarıp seni yer üzerinde taziz ettim. Ve, ey Baba, dünya olmadan önce senin nezdinde bende olan izzetle şimdi sen beni nezdinde taziz eyle.” (Yuhanna 17:4, 5) İsa hesap verme sınavından başarıyla geçtiğinden ve Tanrı’nın gözünde kabul edilir durumda olduğundan gökteki Babasına böyle söyleyebildi.

 8. (a) Kendimiz hakkında Yehova Tanrı’ya hesap vermemiz gerektiğini Pavlus nasıl gösterdi? (b) Hangi şey Tanrı’dan kabul görmemize yardımcı olacak?

⁸ Kusursuz adam İsa Mesih’in tersine bizler kusurluyuz. Yine de, Tanrı’ya hesap vermek durumundayız. Resul Pavlus şunları dedi: “Sen, niçin kardeşine hükmediyorsun? ve yahut sen, niçin kardeşini hor görüyorsun? Çünkü hepimiz Allahın hüküm kürsüsü önünde duracağız. Çünkü yazılmıştır: ‘Rab diyor: Hayatım hakkı için, her diz önümde çökecek, ve her dil Allaha ikrar edecektir.’ İmdi öyle ise, her birimiz kendisi hakkında Allaha hesap verecektir.” (Romalılar 14:10-12) Bunu yapabilmemiz ve Yehova tarafından kabul görmemiz için, O, bize söylediklerimizde ve yaptıklarımızda yol gösterecek bir vicdan ve ilham edilmiş Sözü olan Mukaddes Kitabı sevgiyle vermiştir. (Romalılar 2:14, 15; II. Timoteos 3:16, 17) Yehova’nın ruhi düzenlemelerinden tam anlamıyla yararlanmak ve Mukaddes Kitapla eğitilen vicdanımızın sesini dinlemek, Tanrı tarafından kabul görmemize yardımcı olacak. (Matta 24:45-47) Yehova’nın mukaddes ruhu, yani faal kuvveti ek bir güç kaynağı ve rehberdir. Ruhun yönlendirmesiyle ve Mukaddes Kitapla eğitilen vicdanımızın rehberliğiyle uyumlu davranırsak, tüm davranışlarımız için hesap vermemiz gereken ‘Tanrı’yı reddetmediğimizi’ göstermiş oluruz.—I. Selânikliler 4:3-8; I. Petrus 3:16, 21.

Milletler Hesap Verme Zorunluluğu Altındadır

 9. Edomlular kimlerdi ve İsrail’e karşı davranışlarından ötürü başlarına ne geldi?

⁹ Yehova milletlerden hesap sorar. (Yeremya 25:12-14; Tsefanya 3:6, 7) Ölü Denizin güneyine ve Akabe Körfezinin kuzeyine düşen bölgede yerleşmiş olan eski Edom krallığını ele alalım. Edomlular İsraillilerle yakın akrabalığı olan Sami bir kavimdi. Edomluların atası, İbrahim’in torunu Esav olduğu halde onlar İsraillilerin Vaat Edilen Diyara giderken “Cadde [kral yolu]” üzerinden Edom’dan geçmesine izin vermediler. (Sayılar 20:14-21) Yüzyıllar geçtikçe Edom’un İsrail’e karşı düşmanlığı acımasız bir nefrete dönüştü. En sonunda, Edomlular Babillileri MÖ 607’de Yeruşalim’i yıkmaya ısrarla teşvik ettikleri için hesap vermek zorunda kaldılar. (Mezmur 137:7) MÖ altıncı yüzyılda, Kral Nabonidus komutasındaki Babil askerleri Edom’u fethettiler ve bu ülke Yehova’nın söylediği gibi ıssız kaldı.—Yeremya 49:20; Obadya 9-11.

10. Moablılar İsraillilere karşı nasıl davrandılar ve Tanrı Moab’ı hesap vermeye nasıl çağırdı?

¹⁰ Moab’ın sonu daha iyi olmadı. Moab krallığı Edom’un kuzeyinde ve Ölü Denizin doğusundaki bölgede bulunuyordu. İsrailliler Vaat Edilen Diyara girmeden önce, Moablılar onlara karşı konuksever davranmadılar; onlara yalnızca maddi kazanç elde etmek amacıyla ekmek ve su verdikleri belliydi. (Tesniye 23:3, 4) Moab Kralı Balak peygamber Balam’ı İsrail’i lanetlemesi için tuttu ve Moablı kadınlar İsrailli erkekleri ahlaksızlık ve putperestlik tuzağına düşürmekte kullanıldılar. (Sayılar 22:2-8; 25:1-9) Ne var ki, Moab’ın İsrail’e duyduğu nefret Yehova’nın gözünden kaçmadı. Peygamberlik edildiği gibi, Moab Babillilerin eliyle ıssız bırakıldı. (Yeremya 9:25, 26; Tsefanya 2:8-11) Evet, Tanrı Moab’dan hesap sordu.

11. Moab ve Ammon hangi şehirler gibi oldu ve Mukaddes Kitap peygamberlikleri şimdiki kötü ortamla ilgili ne gösteriyor?

¹¹ Sadece Moab değil, Ammon da Tanrı’ya hesap vermek zorunda kaldı. Yehova önceden şunu bildirmişti: “Moab Sodom gibi, ve Ammon oğulları Gomorra gibi olacak, ısırganlar mülkü, ve tuz çukurları, ve ebedî bir virane.” (Tsefanya 2:9) Tanrı daha önce Sodom ve Gomorra kentlerini yok ettiği gibi, Moab ve Ammon ülkelerini de harap etti. Londra Jeoloji Cemiyetine göre, araştırmacılar yıkılan Sodom ve Gomorra kentlerinin Ölü Denizin doğu kıyısında bulunduğunu iddia ediyorlar. Bu konuda ortaya çıkarılabilecek her güvenilir kanıt, Yehova Tanrı’nın şimdiki ortamdan da hesap soracağını gösteren Mukaddes Kitap peygamberliklerini destekler.—II. Petrus 3:6-12.

12. İsrail günahlarından ötürü Tanrı’ya hesap vermek zorunda kalmışsa da, Yahudilerin artakalanıyla ilgili hangi şey önceden bildirildi?

¹² İsrail Yehova tarafından çok kayırıldığı halde, işlediği günahlardan ötürü Tanrı’ya hesap vermek zorunda kalmıştı. İsa Mesih İsrail milletine geldiğinde büyük çoğunluk onu reddetti. Sadece bir artakalan iman gösterip onun takipçisi oldu. Pavlus bazı peygamberlikleri Yahudilerin bu artakalanına uygulayıp şunları yazdı: “İşaya İsrail hakkında nida ediyor: ‘İsrail oğullarının sayısı denizin kumu kadar olsa da, yalnız bakiyesi [artakalanı] kurtulacaktır; çünkü Rab yer üzerinde işini bitirerek ve kısaltarak icra edecektir (bir hesaplaşma gerçekleştirecektir).’ Ve nitekim İşaya evelden söylemiştir: ‘Eğer orduların Rabbi bize bir zürriyet bırakmamış olsaydı, Sodom gibi olmuş, ve Gomorraya benzemiş olurduk.’” (Romalılar 9:27-29; İşaya 1:9; 10:22, 23) Resul, İlya’nın zamanında Baal’a diz çökmemiş 7.000 kişinin örneğinden söz ettikten sonra şunları ekledi: “İmdi şimdiki vakitte dahi (hak edilmemiş) inayet intihabına [seçimine] göre böylece bir bakiye vardır.” (Romalılar 11:5) Bu artakalan, Tanrı’ya karşı kişisel olarak hesap verebilecek durumda olan kişilerden oluşmuştu.

Kişisel Olarak Hesap Verme Zorunluluğuyla İlgili Örnekler

13. Kardeşi Habil’i öldürdüğünden dolayı Tanrı tarafından hesap vermeye çağrıldığında Kain’in başına ne geldi?

¹³ Mukaddes Kitap Yehova Tanrı’ya kişisel olarak hesap verme zorunluluğuyla ilgili birçok olaydan söz eder. Örneğin, Âdem’in ilk doğan oğlu Kain’i ele alalım. Hem o hem de kardeşi Habil Yehova’ya kurban sunmuştu. Tanrı’nın gözünde Habil’inki kabul edilir bir kurbandı; Kain’inkiyse öyle değildi. Kain kardeşini acımasızca öldürmesi nedeniyle hesap vermeye çağrıldığında, katı bir yürekle Tanrı’ya, “Kardeşimin bekçisi miyim ben?” dedi. Günahından ötürü ‘Adenin şarkındaki Nod diyarına’ kovuldu. İşlediği suçtan dolayı ciddi bir tövbe göstermedi, sadece hak ettiği ceza nedeniyle üzüldü.—Tekvin 4:3-16.

14. Başkâhin Eli ve oğullarının olayında insanın Tanrı’ya kişisel olarak hesap vermek zorunda olduğu nasıl gösterildi?

¹⁴ İsrail’in başkâhini Eli’nin olayı da insanın Tanrı’ya kişisel olarak hesap verme zorunluluğunda olduğunu gösterir. Onun oğulları Hofni ve Finehas görevli kâhinler olarak hizmet ediyorlardı; onlar hakkında tarihçi Josephus şöyle diyor: “insanlara karşı adaletsizlikten ve Tanrı’ya karşı saygısızlıktan suçluydular ve hiçbir kötülükten el çekmediler.” Bu “alçak adamlar” Tanrı’yı tanımadılar, kutsal şeylere saygısızlıkta bulundular ve büyük ahlaksızlık suçu işlediler. (I. Samuel 1:3; 2:12-17, 22-25) Babaları ve İsrail’in başkâhini olan Eli onları cezalandırmakla yükümlüydü, ancak o onları yalnızca hafifçe azarladı. Eli ‘kendi oğullarına Yehova’dan ziyade hürmet etti.’ (I. Samuel 2:29) Eli’nin evi üzerine haklı bir ceza geldi. Her iki oğul ve babaları aynı günde öldü ve sonunda kâhinlik soyu oluşturmaktan tümüyle yoksun bırakıldılar. Böylece hesap ödetilmiş oldu.—I. Samuel 3:13, 14; 4:11, 17, 18.

15. Kral Saul’un oğlu Yonatan neden ödüllendirildi?

¹⁵ Kral Saul’un oğlu Yonatan tamamen farklı bir örnek bıraktı. Davud’un Golyat’ı öldürmesinden kısa bir süre sonra “Yonatanın canı Davudun canına bağlandı” ve bunun sonucunda onlar aralarında bir dostluk antlaşması yaptılar. (I. Samuel 18:1, 3) Yonatan herhalde Tanrı’nın ruhunun Saul’dan ayrıldığını fark etmişti, ancak hakiki tapınmaya karşı gayreti azalmadı. (I. Samuel 16:14) Yonatan’ın Davud’un Tanrı vergisi otoritesine karşı takdiri hiç sarsılmadı. Yonatan Tanrı’ya hesap verme zorunluluğunun bilincindeydi ve Yehova bu onurlu tutumundan dolayı soyunun nesiller boyu devam edeceğini garantileyerek onu ödüllendirdi.—I. Tarihler 8:33-40.

İsa’nın Takipçilerinin Cemaatinde Hesap Verme Zorunluluğu

16. Titus kimdi ve Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde vermiş olduğu neden söylenebilir?

¹⁶ Yunanca Kutsal Yazılar yüz akıyla hesap veren birçok erkek ve kadından övgüyle söz eder. Örneğin, İsa’yı takip eden Titus adlı bir Yunanlı vardı. Onun, Pavlus’un Kıbrıs’a yaptığı ilk vaizlik turu sırasında İsa’nın bir takipçisi olduğu sanılmaktadır. MS 33 Pentikost’unda Yeruşalim’de Kıbrıs’tan gelen Yahudiler ve Yahudiliği benimsemiş olanlar bulunmuş ve böylece Hıristiyanlık kısa bir süre sonra bu adaya ulaşmış olabilir. (Resullerin İşleri 11:19) Bununla beraber Titus, Pavlus’un sadık arkadaşlarından biri olduğunu gösterdi. Önemli bir dava olan sünnet sorununun çözülmesi amacıyla MS 49 yılı civarında Yeruşalim’e giden Pavlus ve Barnabas’a eşlik etti. Titus’un sünnetli olmaması, Pavlus’un diğer milletlerden İsa’nın takipçisi olanların Musa Kanunu altında olmadığı yolundaki muhakemesine ağırlık kazandırdı. (Galatyalılar 2:1-3) Titus’un mükemmel hizmeti Kutsal Yazılarda doğrulanır, hatta Pavlus ona hitaben Tanrısal ilhamla bir mektup bile yazmıştır. (II. Korintoslular 7:6; Titus 1:1-4) Açıkçası, Titus yeryüzündeki yaşamının sonuna kadar Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde vermeye devam etti.

17. Timoteos hesabını nasıl verdi ve bu örnek bizi nasıl etkileyebilir?

¹⁷ Yehova Tanrı’ya hesabını kabul edilir şekilde veren başka gayretli bir kişi de Timoteos idi. Timoteos bazı sağlık sorunları olduğu halde, “riyasız iman” gösterip Pavlus ile “beraber incilin terakkisi için hizmet etti.” Bu nedenle, resul Filipi’deki İsa’nın takipçilerine şunları diyebildi: “Durumumuzla içtenlikle ilgilenecek [Timoteos’tan] başka kimsem yoktur.” (II. Timoteos 1:5, Filipililer 2:20, 22, Müjde; I. Timoteos 5:23) İnsana özgü zayıflıklar ve diğer denemeler karşısında, biz de riyasız imana sahip olup Tanrı’ya hesabımızı kabul edilir şekilde verebiliriz.

18. Lidya kimdi ve nasıl bir ruh gösterdi?

¹⁸ Lidya’nın Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde veren, Tanrı’ya bağlı bir kadın olduğu açıktır. Lidya ve ev halkı, Pavlus’un yaklaşık MS 50 yılında Filipi’deki faaliyeti sonucunda, Avrupa’da İsa’nın takipçisi olmayı kabul eden ilk kişiler arasındaydılar. Tiyatira’nın yerlisi olan Lidya büyük olasılıkla Yahudiliği benimsemiş biriydi; herhalde Filipi’de az Yahudi vardı ve hiç havra yoktu. Lidya ve diğer dindar kadınlar bir ırmak kenarında toplandıklarında Pavlus onlarla konuştu. Bunun sonucunda, Lidya İsa’nın bir takipçisi olup evinde kalmaları için Pavlus ve arkadaşlarına ısrar etti. (Resullerin İşleri 16:12-15) Lidya’nın gösterdiği konukseverlik İsa’nın hakiki takipçilerinin ayırt edici bir niteliği olarak kaldı.

19. Ceylan yaptığı hangi iyi işlerle Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde verdi?

¹⁹ Ceylan Yehova Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde veren diğer bir kadındı. O öldüğünde, İsa’nın orada yaşayan öğrencilerinin ricası üzerine Petrus Yafa’ya gitti. Petrus’u karşılayan iki adam “onu yukarı odaya götürdüler; bütün dullar yanında durup Ceylanın onlar ile beraberken yaptığı bütün gömlekleri ve esvapları göstererek ağlıyorlardı.” Ceylan hayata geri döndürüldü. Fakat acaba o sadece sevgi dolu cömertlik ruhundan ötürü mü hatırlanmalıdır? Hayır. Ceylan ‘İsa’nın öğrencisiydi’ ve kuşkusuz öğrenci yapma işine de katılıyordu. İsa’nın takipçisi kadınların bugün de aynı şekilde ‘iyi işleri ve sadakaları pek çoktur.’ Ayrıca onlar, Gökteki Krallığın iyi haberini bildirme ve öğrenci yapma işine etkin şekilde katılmaktan da zevk alırlar.—Resullerin İşleri 9:36-42; Matta 24:14; 28:19, 20)

20. Kendimize hangi soruları sorabiliriz?

²⁰ Mukaddes Kitap milletlerin ve bireylerin Egemen Rab Yehova’ya hesap vermeleri gerektiğini açıkça gösteriyor. (Tsefanya 1:7) Tanrı’ya vakfolduysak, kendimize şunları sorabiliriz: ‘Tanrı vergisi olan imtiyaz ve sorumluluklarıma ne gözle bakıyorum? Yehova Tanrı’ya ve İsa Mesih’e hesabımı nasıl veriyorum?

Yanıtınız Nedir?

◻ Meleklerin ve Tanrı’nın Oğlunun Yehova’ya hesap vermek zorunda olduğunu nasıl kanıtlarsınız?

◻ Mukaddes Kitapta Tanrı’nın milletleri hesap vermeye zorunlu tuttuğunu gösteren hangi örnekler bulunuyor?

◻ Tanrı’ya karşı kişisel olarak hesap verme zorunluluğu konusunda Mukaddes Kitap ne söyler?

◻ Yehova Tanrı’ya hesabını en iyi şekilde verenlerden Mukaddes Kitap kaydında adı geçen bazı bireyler kimlerdir?

[Sayfa 10’daki resim]

İsa Mesih semavi Babasına hesabını en iyi şekilde verdi

[Sayfa 15’teki resim]

Ceylan gibi bugün İsa’nın takipçisi kadınlar da Yehova Tanrı’ya hesaplarını yüz akıyla verirler

[Sayfa 13’teki resim tanıtım notu]

Habil’in Ölümü/The Doré Bible Illustrations/Dover Publications, Inc.