Zafer Kazandıran Tahammül

“Allahın iradesini yaptıktan sonra vade nail olmanız için sabra (tahammüle) ihtiyacınız vardır.”—İBRANİLER 10:36.

 1. Bugün Yehova’ya hizmet eden herkes için neden tahammül şarttır?

BU DÜNYANIN tümü, isyankâr bir tanrının kudreti altında bulunuyor. Dünyanın görünmez hükümdarı İblis Şeytan, Yehova’ya karşı gelmek ve Yehova’nın, evrensel egemenlik hakkının Mesihi Krallık vasıtasıyla teyit edilmesine karşı koymak için elinden geleni yapıyor. Bu gerçek, kendini Tanrı’ya vakfeden ve egemenlik davasında O’nun tarafında duruş alan herkesin bu dünyadan muhalefet görmesini kaçınılmaz kılar. (Yuhanna 15:18-20; I. Yuhanna 5:19) Bu nedenle her birimiz, bu dünyanın Armagedon’da gerçekleşecek yok edilişine kadar tahammül etmek üzere kendini kuvvetlendirmelidir. İmanları ve bütünlükleri vasıtasıyla dünyayı yenen, Tanrı’nın muzaffer hizmetçileri arasında bulunmak için, sona kadar azimle dayanmalıyız. (I. Yuhanna 5:4) Bunu nasıl yapabiliriz?

2, 3 Yehova Tanrı ile İsa Mesih nasıl en büyük tahammül örnekleridir?

² Bu hususta teşvik bulmak üzere tahammülle ilgili sahip olduğumuz göze çarpan iki örneğe bakabiliriz. Bunlar hangileridir? Biri “hilkatın ilk doğanı” İsa Mesihtir. Kendisi, geçmişte bilinmeyen bir tarihte yaratıldığından beri, Tanrı’nın hizmetinde sadakatle sebat etti. İsa, Tanrı’ya sadakatle hizmet etme konusunda gösterdiği sebatla kendisinden sonra gökte ve yerde yaratılan zekâ sahibi yaratıkların tümüne bir örnek oldu. (Koloseliler 1:15, 16) Fakat en büyük tahammül örneği, kendi evrensel egemenliğine karşı yapılan isyana uzun zamandan beri tahammül eden ve egemenlik davasının kesin olarak çözümlenişine kadar tahammül göstermeye devam edecek olan Yehova Tanrı’dır.

³ Yehova, kendi onuru ve en derin kişisel duygularının söz konusu olduğu hususlarda örnek verici bir şekilde tahammül etmişti. Büyük meydan okumalar karşısında kendine hâkim oldu ve—İblis Şeytan dahil—O’nu küfür edenlere karşı harekete geçmemek üzere kendini tuttu. Tanrı’nın gösterdiği tahammül ve merhamete minnettarız. Bunlar olmasaydı, çok kısa da olsa, yaşama sevincini tatmayacaktık. Gerçekten, tahammülü sayesinde Yehova emsalsiz biçimde farklı olduğunu gösterdi.

4, 5. (a) Pavlus’un çömlekçiyle ilgili verdiği örnek Tanrı’nın tahammülünü ve merhametini nasıl gösteriyor? (b) Tanrı’nın merhametinin boşa gitmediği nasıl kanıtlanacaktır?

⁴ Resul Pavlus şu sözleri söylerken Tanrı’nın hem tahammülüne, hem de inayetine dikkat çekiyordu: “Yahut ayni yığından bir kabı hürmet için, ve bir başkasını hürmetsizlik için yapmağa çömlekçinin balçık üzerinde kudreti yok mudur? Allah, önceden izzet için hazırladığı merhamet kapları üzerine, yalnız Yahudilerden değil, fakat Milletlerden de çağırdıklarına yani, bizlere, izzetinin zenginliğini bildirmek için, ve gazabını göstermek ve kudretini bildirmek istiyerek helâke hazırlanmış olan gazap kaplarına çok sabırla tahammül etti ise, ne diyelim?”—Romalılar 9:21-24.

⁵ Bu sözlerin gösterdiği gibi, tahammül ettiği bu şimdiki çağ boyunca, Yehova, izzetli amacını gerçekleştirmeye ve bazı insan kaplarına merhamet etmeye devam ediyor. Bu kapları ebedi izzet için hazırlıyor ve böylece O’nun en büyük muhalifi, İblis Şeytan’ın ve tüm cinlerinin kötü amaçlarını bozguna uğratıyor. İnsanlığın tümü, yok edilmeyi hak eden gazap kapları haline gelmemiştir. Bu gerçek, Kadirimutlak Tanrı’nın sabır dolu tahammülünün delilidir. O’nun merhameti boşa çıkmayacak. Sonuçta şunlar olacak: (1) Yehova’nın sevgili Oğlu İsa Mesih’in yönetimi altında gökte izzetli bir Krallık ailesi ve (2) yeryüzünde bir cennette ebedi hayatın varisleri olan, kâmil duruma getirilmiş bir insan topluluğu.

Sona Kadar Tahammül Etmek

 6. (a) İsa’nın takipçileri neden tahammüllerinin denenmesinden kaçınamazlar? (b) Yunanca “tahammül” sözcüğü genellikle hangi anlama gelir?

⁶ Önümüzde böyle fevkalade bir ümit varken, İsa’nın şu uyarıcı sözleri kulaklarımızda çınlamalı: “Ancak sona kadar dayanan, kurtulacak odur.” (Matta 24:13) İsa’nın takipçisi olarak iyi bir başlangıç yapmak önemlidir. Oysa, eninde sonunda nasıl tahammül ettiğimiz, yarışı nasıl bitirdiğimiz önemlidir. Resul Pavlus şu sözlerle bunu vurguladı: “Çünkü Allahın iradesini yaptıktan sonra vade nail olmanız için sabra (tahammüle) ihtiyacınız vardır.” (İbraniler 10:36) Burada “sabır” (tahammül) olarak tercüme edilen sözcük Yunanca hüpomone sözcüğüdür. Genellikle engeller, ezalar, denemeler ve iğvalar karşısında, ümidi kaybetmeyen cesur, sarsılmaz veya sabır dolu tahammülü ifade eder. Sonunda kurtuluşa ulaşmak istiyorsak, o kurtuluşa hazırlanmanın zorunlu bir kısmı olarak kendimizi tahammül denemesine tabi tutmalıyız.

 7. Hangi yanılgıdan kaçınmalıyız ve kimlerin örneği tahammül etmemize yardım edecektir?

⁷ Bu denemeyi çabukça geçirebileceğimizi sanarak hoşumuza giden düşüncelerle kendimizi aldatmayalım. Evrensel egemenlik ve insanların bütünlüğüyle ilgili davaların kesin biçimde cevaplandırılması için Yehova kendini esirgemedi. Onları derhal ortadan silme olanağına sahip olmasına rağmen, Yehova, hoş olmayan durumlara tahammül etti. Mesih de tahammül örneğidir. (I. Petrus 2:21; Romalılar 15:3-5 ile karşılaştır.) Bu mükemmel örnekler önümüzde bulunurken, şüphesiz biz de sona kadar dayanmaya istekliyiz.—İbraniler 12:1-3.

Zorunlu Bir Nitelik

 8. Resul Pavlus, hepimizin ihtiyacı olan hangi niteliği gösterdi?

⁸ En eski zamanlardan beri, Tanrı’nın hizmetçilerinden hiçbiri, tahammülle bütünlüğünü kanıtlamaktan muaf tutulmuş değildi. Mukaddes Kitap tarihinde önde gelen ve gökte ebedi hayata yeterli sayılmak üzere ölüme kadar sadık kalan birçok kişi, dayanma güçlerini kanıtlamak zorunda kaldılar. Örneğin, bir zamanlar bir Ferisi olan Tarsuslu Saul, Korintoslulara şunları söyledi: “Her ne kadar bir şey değilsem de, en faik resullerden hiç bir şeyde eksiğim yoktur. Gerçek bütün sabır (tahammül) ile, alâmetlerle, hârikalarla, ve kudretli işlerle aranızda resul alâmetleri işlendi.” (II. Korintoslular 12:11, 12) İşinde karşılaştığı zorluklara rağmen, Pavlus, Tanrısal faaliyetini o kadar değerli sayıyordu ki, çok şeylerde tahammül edip hizmetine leke getirmemek için elinden geldiğince ciddiyetle çalışıyordu.—II. Korintoslular 6:3, 4, 9.

 9. (a) Meshedilmiş mütebaki nasıl tahammül etti ve hangi sonuçla? (b) Tanrısal hizmette sadakatle devam etmekte hangi şey bizim için teşvik kaynağıdır?

⁹ Daha yakın zamanlarda, Birinci Dünya Savaşından önce Tanrı’ya hizmet eden İsa’nın meshedilmiş takipçileri, 1914 yılının Milletlerin Zamanlarının sonunu işaretleyeceğini biliyor ve onların birçoğu, hatırlanmaya değer o yıl içinde gökte ödüllerini almayı ümit ediyorlardı. Fakat bu gerçekleşmedi. Şimdi gerçeklerin gösterdiği gibi, üzerinden onlarca yılın geçmesi gerekiyordu. Yerdeki hayatlarıyla ilgili, beklenmeyen bu uzatma esnasında onlar, Yehova’nın eli altında arındırıldılar. (Zekarya 13:9; Malaki 3:2, 3) Tahammül etmeye devam etmeleri, daha mükemmel duruma gelmeleriyle sonuçlandı. Yehova’nın hizmetçileri olarak O’nun ismini taşıyan kavim olmaktan sevinç duydular! (İşaya 43:10-12; Resullerin İşleri 15:14) Bugün, iki dünya savaşını ve daha küçük birçok çatışmayı yaşadıktan sonra, iyi haberi yaymakta sayısı gittikçe artan ve şimdi dört milyonu aşan başka koyunlardan oluşan büyük bir kalabalıktan yardım gördükleri için çok mutludurlar. Sevinç duydukları ruhi cennet, bütün yeryüzü üzerine, hatta en uzak adalara kadar yayıldı. Bize gösterilen ve yaşamımızda her geçen yıl giderek daha çok takdir ettiğimiz lütuf dolu bu davranış, Yehova’nın iradesi ve amacı tamamlanıncaya kadar, Tanrısal hizmete sadakatle devam etmemiz için bir teşvik oldu.

10. Zayıflamamak için sürekli olarak neye ihtiyacımız var?

¹⁰ Ödüllendirilmemiz, dayanıklılığımıza bağlı olduğuna göre, bu hayati konuda sürekli teşvike ihtiyacımız var. (I. Korintoslular 15:58; Koloseliler 1:23) Yehova’nın kavmi arasında bir zayıflık başgöstermemesi için, hakikate sıkıca bağlı kalmak ve hakikati yaymakla ilgili değerli imtiyazımız hakkında sürekli olarak teşvik edilmeliyiz; tıpkı birinci yüzyılda yeni kurulmuş cemaatlerin Pavlus ile Barnabas’ın ziyaretleri vasıtasıyla kuvvetlendirilmiş oldukları gibi. (Resullerin İşleri 14:21, 22) Resul Yuhanna’nın dile getirdiği gibi, kesin kararımız hakikatin içimizde ve “ebediyen bizimle kal”ması olsun.—II. Yuhanna 2.

Sarsılmayan Tahammülle Beklemek

11. Tanrı’nın, hizmetçileriyle ilgili kuralının ne olduğu görülür ve bu, Yusuf’un durumunda nasıl açıklandı?

¹¹ Denenmemizin tamamlanması için vakit gereklidir. (Yakub 1:2-4) Eski zamanlardaki hizmetçiler, imanda devam etmek için gösterdikleri kararlılık hususunda denendikleri zaman, Tanrı’nın kuralı sanki ‘Bekle! Bekle! Bekle!’ idi. Fakat sonuç olarak bu sadık hizmetçilerin beklemesi daima ödüllendirici olmuştur. Örneğin, Yusuf 13 yıl boyunca bir köle ve tutuklu olarak beklemeliydi, fakat geçirdiği tecrübe onun kişiliğini arındırdı.—Mezmur 105:17-19.

12, 13. (a) İbrahim, nasıl sadık bir tahammül örneğiydi? (b) İbrahim’in imanı ve tahammülü hangi bakımdan bizim için bir örnektir?

¹² Tanrı, İbrahim’i Kildanilerin Ur şehrini terk edip Vaat Edilen Diyar’a gitmek üzere çağırdığı zaman, o 75 yaşındaydı. Tanrı’nın yemine bağlı olan vaadinin tasdik edildiğini gördüğünde ise 125 yaşındaydı—bu imanının, sevgili oğlu İshak’ı kurban edecek kadar kuvvetli olduğunu gösterdikten hemen sonra olmuş ve Yehova’nın meleği müdahale ederek kurbanı engellemişti. (Tekvin 22:1-18) Yabancı bir ülkede, konuk olarak 50 yıl oturması, İbrahim için uzun bir bekleme süresiydi, fakat 175 yaşında ölünceye kadar, kendisi 50 yıl daha sebat etti. Bütün bu zaman boyunca İbrahim, Yehova Tanrı’nın sadık bir şahidi ve peygamberiydi.—Mezmur 105:9-15.

¹³ İbrahim’in imanı ve tahammülü, Kendi Zürriyeti olan İsa Mesih vasıtasıyla vaat edilen berekete erişmek isteyen Tanrı’nın tüm hizmetçilerine bir örnek oldu. (İbraniler 11:8, 17-19) Onunla ilgili olarak İbraniler 6:11-15’te şunları okuyoruz: “Ve arzu ediyoruz ki, ümidin tamamlığı için, her biriniz sonuna kadar ayni gayreti göstersin, ta ki, tembel değil, fakat iman ve sabır vasıtası ile vaitlere varis olanlara uyanlar olasınız. Çünkü Allah İbrahime vadettiği zaman, daha büyük birinin hakkı için yemin edemediğinden kendi kendi üzerine and ederek dedi: ‘Gerçekten seni ziyadesile mubarek kılacağım, ve seni ziyadesile çoğaltacağım.’ Ve böylece sabretmiş olarak vade erişti.”

14. Neden tahammül denemesinin sonsuz olduğunu ve ödülün asla elde edilmeyeceğini düşünmemeliyiz?

¹⁴ Meshedilmiş mütebaki, Milletlerin Zamanlarının sonu olan ve bazılarının İsa’nın hakiki takipçilerinin cemaatinin gökte izzetlendirilmesini beklediği 1914 yılından beri 77 yılın geçtiğini gördü. Mütebakinin daha kaç yıl beklemesi gerekeceğini bilmiyoruz. Acaba bu yüzden tereddüt edip bekleyişin sonunun gelmeyeceği ve vaat edilen ödülün asla elde edilmeyeceği sanısına mı kapılalım? Hayır! Bu, asla Tanrı’nın egemenliğinin hakkını teyit edemeyecek ve ismini onurlandırmayacaktı. Bu takdirde Yehova, bize zafer ve onun sonucu olan ebedi hayatı verdiği zaman, dünyanın gözünde haklı bir durumda bulunmayacaktı. Vaktin uzunluğuna bakmaksızın, mütebaki, koyun benzeri sadık arkadaşlarıyla birlikte, Yehova’nın harekete geçmek üzere tayin ettiği zamanı beklemeye azimlidir. Böyle örnek bir sebat göstermekle onlar İbrahim’in davranış tarzını örnek alırlar.—Romalılar 8:23-25.

15. (a) Parolamız nedir ve hangi denemelerde Tanrı bizi görkemli bir şekilde destekledi? (b) Pavlus’un verdiği hangi tembih günümüzde de geçerlidir?

¹⁵ Öyle ise, parolamız hâlâ aynıdır: Tanrı’nın iradesini yapma konusunda sarsılmaz tahammül göstermek. (Rom. 2:6, 7) Geçmişte Yehova, hapisler ve toplama kampları da içinde olmak üzere ağır denemelerde kavmine destek oldu ve kendi isminin ve amacının izzeti için onu görkemli bir şekilde kurtardı.a Denenmemizin tamamlanması için geride kalan vakit süresince Yehova aynı şekilde bizi desteklemeye devam edecektir. Pavlus’un şu tembihi günlerimiz için de geçerlidir: “Çünkü Allahın iradesini yaptıktan sonra vade nail olmanız için sabra (tahammüle) ihtiyacınız vardır.”—İbraniler 10:36; Romalılar 8:37.

16. Yehova’ya olan vakfımızı neden sınırlı ve şarta bağlı olarak görmemeliyiz?

¹⁶ Böylece bu kötü dünyada, İsa’nın örneğini izleyerek Yehova’nın bize yapmak üzere verdiği iş bitene kadar onunla meşgul olmak istiyoruz. (Yuhanna 17:4) Yehova’ya vakfımız, kendisine Armagedon gelene kadar sadece kısa bir süre hizmet edeceğimize dair bir antlaşma değildi. Vakfımız ebediyet içindi. Tanrı’nın bize verdiği iş, Armagedon savaşıyla sona ermeyecek. Ancak Armagedon’dan önce yapılması gereken işi yerine getirirsek, bu büyük savaşın ötesinde gelişecek olan muhteşem şeyleri göreceğiz. O zaman O’nun işine devam etmekle ilgili sevinçli imtiyaza ek olarak uzun zamandan beri ümit ettiğimiz nimetlerle ödüllendirileceğiz.—Romalılar 8:32.

Tanrı’ya Karşı Sevgi Tahammül Etmemize Yardım Eder

17, 18. (a) Sıkıntı altında, Yehova’nın tasvibine sahip olarak tahammül etmemize hangi şey yardım edecektir? (b) Zaferi kazanmamıza yardım eden nedir ve kalan vakit hakkında neyi demiyoruz?

¹⁷ Sıkıntı altında bulunduğumuz zaman, belki kendi kendimize ‘artık nasıl daha fazla tahammül edebilirim’ diye sorabiliriz. Cevap: Tanrı’yı bütün yüreğimiz, zihnimiz, canımız ve kuvvetimizle sevmekle. “Sevgi çok sabreder, lûtufla muamele eder, sevgi haset etmez; sevgi övünmez, kibirlenmez; her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi ümit eder, her şeye sabreder. Sevgi asla zeval bulmaz.” (I. Korintoslular 13:4, 7, 8) Tahammülümüz, Tanrı’ya olan sevgimize dayanmıyorsa, onun değeri yoktur. Fakat Yehova’ya bağlılığımız nedeniyle sıkıntılara dayanırsak, o zaman tahammülümüz O’na karşı sevgimizi derinleştirir. Babası Tanrı’ya gösterdiği sevgi sayesinde İsa tahammül edebildi. (Yuhanna 14:30, 31; İbraniler 12:2) Eğer gerçek saikimiz Babamız Tanrı’ya karşı sevgiyse, tahammül edemeyeceğimiz hangi şey olabilir?

¹⁸ Ancak Tanrı için sarsılmaz sevgimiz sayesinde bu en çetin deneme vaktinde dünya üzerinde zafer kazanabilmiştik. Bu eski şeyler sisteminin var olmasına izin verildiği sürece, Yehova ihtiyacımız olan yardımı sağlamaya İsa Mesih vasıtasıyla sağlamaya, devam edecektir. (I. Petrus 5:10) Tabii ki, kalan zaman konusunda herhangi bir kehanette bulunmuyor ve belirli bir tarih kararlaştırmıyoruz. Bunu, Yüce Vakit Sahibi, Yehova Tanrı’ya bırakıyoruz.—Mezmur 31:15.

19, 20. (a) Tahammül gösterdiğimiz her geçen güne ne gözle bakmalıyız? (b) Hangi akılsız davranıştan kaçınmak istiyoruz ve neden?

¹⁹ Bununla birlikte “dünyanın sonu”nu görüp de sağ kalacağı önceden bildirilmiş nesil şimdi oldukça yaşlanmıştır. (Matta 24:3, 32-35) Öyle ise, tahammül ettiğimiz her günün, Şeytan ile cinlerinin, varlıklarıyla evreni kirlettikleri bir günün daha eksilttiğini ve Yehova’nın “helâke hazırlanmış olan gazap kapları”nın varlığına artık izin vermeyeceği zamana bir gün daha yaklaştığımızı unutmayalım. (Romalılar 9:24) Yakında, tahammülü sona erdiği zaman, Yehova, Tanrı’dan korkmayan erkek ve kadınların üzerine öfkesini dökecektir. Böylece O, bütün bu zaman boyunca yaşamaya devam etmelerine izin vermiş olmasına rağmen, onların davranışlarını tasvip etmediğini gösterecektir.

²⁰ İsa Mesih vasıtasıyla bize sunulan izzetli ödülü kazanmak için harcadığımız sevgi dolu çabalardan vazgeçmemiz büyük akılsızlık olurdu. Bunun yerine, Yehova’nın, Evrensel Egemen olarak kendi hakkını teyit edeceği bu en önemli zamanda Yehova için sadık şahitler olmaya devam etmek üzere kararlıyız.

[Dipnotlar]

Sen Nasıl Cevap Verirsin?

◻ Tahammülümüzün denenmesinden neden kaçınamayız?

◻ Hangi yanılgıdan kaçınmalıyız?

◻ Zayıflamamıza izin vermemek için neye ihtiyacımız var?

◻ Parolamız nedir?

◻ Sıkıntı zamanında hangi şey tahammül etmemize yardım edecek?