Yehova’nın Sağladığı Teselliyi Paylaşmak

“Elemlere olduğu gibi, böylece teselliye de ortak olduğunuzu bilerek hakkınızdaki ümidimiz de sabittir.”—II. KORİNTOSLULAR 1:7.

1, 2. Bugün İsa’nın takipçisi olan birçoklarının hangi deneyimi olmuştur?

KULE dergisinin şimdiki okuyucularının birçoğu Tanrı’nın hakikati hakkında bilgisi olmadan büyümüştür. Belki bu sizin için de geçerlidir. Eğer böyleyse, anlayış gözleriniz açılmaya başladığında kendinizi nasıl hissettiğinizi anımsayın. Örneğin, ölülerin acı çekmediklerini ve bilinçsiz olduklarını anladığınızda, rahatlamadınız mı? Ölülerle ilgili ümidi, yani milyarlarca insanın Tanrı’nın yeni dünyasında diriltileceğini öğrendiğinizde, bu size teselli olmadı mı?—Vaiz 9:5, 10; Yuhanna 5:28, 29.

² Tanrı’nın kötülüğe son vermek ve bu yeryüzünü bir cennete dönüştürmekle ilgili vaadi hakkında ne diyelim? Bu vaat, onu öğrendiğinizde sizi teselli edip içinizde özlem dolu bir bekleyiş yaratmadı mı? Hiç ölmeden Cennet yeryüzüne sağ olarak geçebileceğinizi öğrendiğinizde kendinizi nasıl hissettiniz? Kuşkusuz heyecanlandınız. Evet, şimdi Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapında vaaz ettiği Tanrı’nın teselli eden mesajını kabul eden kişilerden birisiniz.—Mezmur 37:9-11, 29; Yuhanna 11:26; Vahiy 21:3-5.

 3. Neden Tanrı’nın teselli eden mesajını başkalarıyla paylaşanlar da sıkıntıyla karşılaşıyor?

³ Bununla birlikte, Mukaddes Kitabın mesajını başkalarına ulaştırmaya çalıştığınızda, “hepsinin imanı yoktur” sözlerinin doğruluğunu anladınız. (II. Selânikliler 3:2) Mukaddes Kitabın vaatlerine olan imanınız hakkında konuştuğunuzdan belki eski arkadaşlarınızdan bazıları sizinle alay ettiler. Mukaddes Kitabı Yehova’nın Şahitleriyle birlikte incelemeye devam ettiğinizden belki zulüm bile gördünüz. Yaşamınızı Mukaddes Kitap ilkeleriyle uyumlu olarak değiştirmeye başladığınızda muhalefet yoğunlaşmış olabilir. Şeytan ve onun dünyasının Tanrı’dan gelen teselliyi kabul eden herkesin üzerine getirdiği sıkıntıyı yaşamaya başladınız.

 4. Yeni ilgi gösterenler sıkıntıya hangi farklı yollarla tepki gösterebilir?

⁴ Ne yazık ki, İsa’nın önceden bildirdiği gibi, sıkıntı bazılarının sürçmesine neden oluyor ve İsa’nın takipçilerinin cemaatiyle ilişkilerini kesiyorlar. (Matta 13:5, 6, 20, 21) Başkaları zihinlerini teselli eden vaatler üzerinde odaklayarak sıkıntıya tahammül ediyorlar. Sonunda yaşamlarını Yehova’ya vakfedip Oğlu İsa Mesih’in öğrencileri olarak vaftiz ediliyorlar. (Matta 28:19, 20; Markos 8:34) Tabii, sıkıntı İsa’nın bir takipçisinin vaftiz edilmesiyle sona ermez. Örneğin, ahlaksız geçmişi olan bir kimsenin iffetli kalması zor bir mücadele gerektirebilir. Başkaları, iman etmeyen aile bireylerinin sürekli muhalefetiyle uğraşmak zorundadır. Sıkıntı ne olursa olsun, sadakatle Tanrı’ya vakfedilmiş bir yaşamın peşinde olan herkes bir şeyden emin olabilir. Tanrı’dan gelen teselli ve yardımı çok özel bir şekilde yaşayacaktır.

“Her Tesellinin Allahı”

 5. Birçok denemeyle birlikte, Pavlus neyi de yaşadı?

⁵ Tanrı’nın sağladığı teselliyi içtenlikle takdir edenlerden biri resul Pavlus idi. Asya ve Makedonya’da özellikle zor bir dönem geçirdikten sonra, yazdığı tedip mektubuna Korintosluların olumlu karşılık verdiğini işittiğinde içi çok rahatladı. Bu Pavlus’u, onlara şu övgü ifadesini içeren ikinci bir mektup yazmaya yöneltti: “Bizi her sıkıntımızda teselli eden, her tesellinin Allahı ve rahmetlerin Babası, Rabbimiz İsa Mesihin Allahı ve Babası mubarek olsun.”—II. Korintoslular 1:4.

 6. Pavlus’un II. Korintoslular 1:4’te bulunan sözlerinden ne öğreniyoruz?

⁶ İlham edilmiş bu sözler çok şey anlatır. Onları inceleyelim. Pavlus’un, mektuplarında Tanrı’ya hamt ya da şükürlerini ifade ettiği veya O’ndan bir şey rica ettiğinde, sık sık cemaatin Başı olan İsa için içten gelen takdir sözlerini de eklediğini görüyoruz. (Romalılar 1:8; 7:25; Efesoslular 1:3; İbraniler 13:20, 21) Bu nedenle, Pavlus bu hamt ifadesini “Rabbimiz İsa Mesihin Allahı ve Babası”na yöneltmiştir. Ayrıca ilk kez o, yazılarında “rahmetler” olarak tercüme edilen Yunanca bir isim kullanır. Bu isim, başka bir kimsenin acı çekmesinden duyulan üzüntü için kullanılan bir sözcükten gelir. Böylece Pavlus, Tanrı’nın, sıkıntıdan acı çeken herhangi bir sadık hizmetçisine olan müşfik duygularını, yani Kendisini onlar uğruna merhametle hareket etmeye yönelten müşfik duygularını tarif eder. Son olarak, Pavlus O’nu “rahmetlerin Babası” olarak adlandırıp, bu arzu edilir niteliğin kaynağı olarak Yehova’ya yöneliyor.

 7. Neden Yehova’nın “her tesellinin Allahı” olduğu söylenebilir?

⁷ Tanrı’nın “rahmetleri” sıkıntı çeken birinin rahatlamasıyla sonuçlanır. Bu yüzden, Pavlus Yehova’yı “her tesellinin Allahı” olarak da adlandırıyor. Böylece, iman kardeşlerimizin şefkatiyle ne tarzda teselli edilirsek edilelim, bunun kaynağı olarak Yehova’yı görebiliriz. Gerçek, kalıcı her teselli Tanrı’dan gelir. Bundan başka, insanı Kendi suretinde yaratan O’dur, böylece teselli edilebilmemizi mümkün kılmıştır. Ayrıca, hizmetçilerini teselliye muhtaç olanlara merhamet göstermek üzere harekete geçiren Tanrı’nın mukaddes ruhudur.

Teselli Etmek Üzere Eğitilmiş

 8. Geçirdiğimiz denemelerin kaynağı Tanrı olmadığı halde, sıkıntıya tahammül etmemizin üzerimizde ne gibi yararlı etkisi var?

⁸ Yehova Tanrı çeşitli denemelerin sadık hizmetçilerinin başına gelmesine izin vermekle birlikte, böyle denemelerin kaynağı asla Kendisi değildir. (Yakub 1:13) Bununla birlikte, sıkıntıya tahammül ettiğimizde O’nun sağladığı teselli bizi başkalarının ihtiyaçlarına daha duyarlı olma yönünde eğitebilir. Hangi sonuçla? “Allah tarafından teselli olunduğumuz teselli ile bütün sıkıntıda olanları teselli edebilmemiz için.” (II. Korintoslular 1:3) Böylece Yehova bizi, Mesih’i örnek alıp “bütün yaslıları teselli” etmek üzere O’ndan gelen teselliyi iman kardeşlerimiz ve hizmetimizde karşılaştığımız kimselerle paylaşmakta etkili olmamız yönünde eğitiyor.—İşaya 61:2; Matta 5:4.

 9. (a) Acıya tahammül etmemize ne yardım edecek? (b) Sıkıntıya sadakatle tahammül ettiğimizde başkaları nasıl teselli edilmiş oluyor?

⁹ Pavlus Mesih aracılığıyla Tanrı’dan aldığı bol teselli sayesinde birçok eleme tahammül etti. (II. Korintoslular 1:5) Biz de, Tanrı’nın değerli vaatleri üzerinde derin düşünerek, mukaddes ruhunun desteği için dua ederek ve Tanrı’nın dualarımıza verdiği yanıtları görerek bol bol teselli bulabiliriz. Böylece, Yehova’nın egemenliğini desteklemeye devam edip İblis’in bir yalancı olduğunu kanıtlamak üzere güçlendirileceğiz. (Eyub 2:4; Süleymanın Meselleri 27:11) Sıkıntının herhangi bir türüne sadakatle tahammül ettiğimizde, Pavlus gibi, tüm şerefi Yehova’ya vermeliyiz; O’nun verdiği teselli İsa’nın takipçilerinin deneme altında sadık kalmalarını mümkün kılar. İsa’nın sadık takipçilerinin tahammülü kardeşler topluluğu üzerinde teselli edici bir etki yapıp başkalarının ‘aynı elemlere tahammül etmeye’ kararlı olmalarını sağlar.—II. Korintoslular 1:6.

10, 11. (a) Eski Korintos cemaatinin acı çekmesine neden olan bazı şeyler nelerdi? (b) Pavlus Korintos cemaatini nasıl teselli etti ve hangi ümidi dile getirdi?

¹⁰ Korintoslular, İsa’nın tüm hakiki takipçilerinin başına gelen acılardan pay aldılar. Ayrıca, fuhuş işleyip de tövbe etmeyen birini müşareketten kesmek için öğüde ihtiyaçları vardı. (I. Korintoslular 5:1, 2, 11, 13) Bu adımı atmamaları, ayrıca çekişme ve ayrılıklara son verememeleri cemaat üzerine utanç getirdi. Fakat sonunda Pavlus’un öğüdünü uygulayıp gerçek tövbe gösterdiler. Bu nedenle onları içtenlikle övdü ve mektubuna verdikleri mükemmel karşılığın kendisini teselli ettiğini belirtti. (II. Korintoslular 7:8, 10, 11, 13) Müşareketten kesilmiş kişinin de tövbe ettiği anlaşılıyor. Böylece Pavlus onlara ‘böyle bir adam aşırı hüznü ile yutulmasın diye, onu bağışlayıp teselli etmelerini’ öğütledi.—II. Korintoslular 2:7.

¹¹ Kuşkusuz Pavlus’un ikinci mektubu Korintos cemaatini teselli etmiş olmalıydı. Pavlus’un amaçlarından biri de zaten buydu. Şöyle açıklıyor: “Elemlere olduğu gibi, böylece teselliye de ortak olduğunuzu bilerek hakkınızdaki ümidimiz de sabittir.” (II. Korintoslular 1:7) Mektubunun sonunda, Pavlus ısrarla şöyle teşvik etti: “Müteselli olun; . . . . ve muhabbet ve selâmet Allahı sizinle beraber olacaktır.”—II. Korintoslular 13:11.

12. İsa’nın tüm takipçilerinin neye ihtiyacı var?

¹² Bundan çok önemli bir ders alabiliriz! İsa’nın takipçilerinin cemaatinin tüm mensuplarının, Sözü, mukaddes ruhu ve yeryüzündeki teşkilatı aracılığıyla Tanrı’nın sağladığı ‘teselliye de ortak olmaları’ gerekir. Müşareketten kesilmiş olanlar bile, tövbe edip yanlış yollarını düzelttiklerinde teselliye muhtaç olabilirler. Bunun için, “sadık ve basiretli köle” onlara yardım etmek amacıyla merhametli bir düzenleme başlattı. Yılda bir kez iki ihtiyar müşareketten kesilmiş olan belirli kişileri ziyaret edebilir. Bunlar artık isyankâr bir tutum göstermiyor ya da günah işlemiyor olabilir ve geri alınmak üzere gerekli adımları atmak için yardıma ihtiyaç duyabilirler.—Matta 24:45; Hezekiel 34:16.

Pavlus’un Asya’daki Sıkıntısı

13, 14. (a) Pavlus Asya’da yaşadığı şiddetli bir sıkıntı dönemini nasıl tarif etti? (b) Pavlus’un aklında hangi olay olabilirdi?

¹³ Korintos cemaatinin bu aşamaya dek çektiği acı türü Pavlus’un tahammül etmesi gereken çok sayıdaki sıkıntıyla karşılaştırılamazdı. Bunun için, onlara şunu anımsatabilirdi: “Ey kardeşler, Asyada vaki olan sıkıntımızın size meçhul kalmasını istemeyiz, takat fevkinde pek ziyade ezildik, hattâ yaşamaktan bile meyus olduk; fakat ölüm ilâmımız bizim kendimizde oldu, ta ki kendimize değil, ancak ölüleri kıyam ettiren Allaha güvenelim; o bizi o kadar büyük ölümden kurtardı, ve kurtaracaktır.”—II. Korintoslular 1:8-10.

¹⁴ Kimi Mukaddes Kitap bilginleri, Pavlus’un Efesos’taki ayaklanmaya değindiğini düşünüyor; bu ayaklanma onun ve iki Makedonyalı seyahat arkadaşı Gayus ve Aristarhos’un yaşamına mal olabilirdi. İsa’nın takipçisi olan bu iki kişi zorla, ‘Efesosluların Artemisi [tanrıçası] büyüktür, diye iki saat kadar bir ağızdan bağrışan’ ayaktakımıyla tıklım tıklım dolu bir tiyatroya getirildiler. En sonunda, şehirdeki bir yetkili kalabalığı yatıştırmayı başarabildi. Gayus ve Aristarhos’un yaşamına yönelen bu tehdit Pavlus’a büyük bir keder verdi. Aslında, o da içeri girip bağnaz ayaktakımını ikna etmek istedi, fakat yaşamını bu şekilde tehlikeye atması engellendi.—Resullerin İşleri 19:26-41.

15. I. Korintoslular 15:32’de hangi uç noktadaki durumdan söz edilmiş olabilir?

¹⁵ Bununla birlikte, Pavlus bu olaydan çok daha uç noktadaki bir durumdan da söz ediyor olabilirdi. Korintoslulara yazdığı ilk mektubunda şunu sordu: “Eğer Efesosta vahşi hayvanlarla insanca cenkleştimse, bana ne faidesi var?” (I. Korintoslular 15:32) Bu, Pavlus’un yaşamının yalnızca canavarca davranan insanlar tarafından değil, Efesos’taki stadyumda gerçek vahşi hayvanlar tarafından da tehdit edildiği anlamına gelebilir. Bazen suçlular kana susamış kalabalık seyrederken, vahşi hayvanlarla mücadele etmeye zorlanarak cezalandırılırdı. Eğer Pavlus vahşi hayvanlarla karşı karşıya geldiğini kastettiyse, tıpkı Daniel’in harfi aslanların ağzından kurtarıldığı gibi, vahşice bir ölümden son anda mucizevi şekilde esirgenmiş olmalıydı.—Daniel 6:22.

Çağdaş Örnekler

16. (a) Neden Yehova’nın Şahitlerinden birçoğu Pavlus’un çektiği sıkıntıları paylaştığını hissedebilir? (b) İmanları yüzünden ölenlerle ilgili hangi şeyden emin olabiliriz? (c) İsa’nın takipçileri ölümden kıl payı kurtulduklarında, diğer kardeşleri üzerinde nasıl olumlu bir etki oluşmuştur?

¹⁶ İsa’nın bugün yaşayan birçok takipçisi Pavlus’un çektiği sıkıntıları anlayabilir. (II. Korintoslular 11:23-27) Günümüzde de, İsa’nın takipçileri ‘dayanabileceklerinden çok daha ağır bir yük altındadırlar’ ve birçokları ‘yaşamaktan bile ümitlerini kestikleri’ durumlarla karşı karşıya kaldılar. (II. Korintoslular 1:8, Müjde) Bazıları, toplu katliamlar ya da acımasız zulümler yapanların eliyle öldürüldüler. Dayanmalarını mümkün kılan şeyin Tanrı’nın teselli eden gücü olduğundan emin olabiliriz ve ümitleri ister gökle isterse de yeryüzüyle ilgili olsun, yürek ve zihinleri bunun gerçekleşmesi üzerinde sabit bir şekilde odaklanmış olarak öldüler. (I. Korintoslular 10:13; Filipililer 4:13; Vahiy 2:10) Başka durumlarda, Yehova meseleleri yönlendirdi ve kardeşlerimiz ölümden kurtuldu. Kuşkusuz, böyle bir kurtuluşu yaşayanlar “ölüleri kıyam ettiren Allaha” daha çok güven geliştirdiler. (II. Korintoslular 1:9) Bunun ardından, Tanrı’nın teselli eden mesajını başkalarıyla paylaşırken daha büyük bir inançla konuşabildiler.—Matta 24:14.

17-19. Hangi tecrübeler Ruanda’daki kardeşlerimizin Tanrı’nın tesellisinden pay aldıklarını gösteriyor?

¹⁷ Son zamanlarda Ruanda’daki sevgili kardeşlerimiz Pavlus ve hizmet arkadaşlarınınkine benzer bir tecrübe yaşadılar. Birçokları yaşamını yitirdi, fakat Şeytan’ın imanlarını yok etme çabaları boşa çıktı. Bunun yerine, bu ülkedeki kardeşlerimiz Tanrı’nın tesellisinin ne olduğunu birçok yönden kişisel olarak yaşadılar. Ruanda’da Tutsi ve Hutu soykırımları sırasında, Tutsileri korumak için yaşamlarını tehlikeye sokan Hutular ve Hutuları koruyan Tutsiler vardı. Bazıları iman kardeşlerini korudukları için şiddet yanlıları tarafından öldürüldü. Örneğin, Gahizi adlı bir Hutu Şahit, Chantal adlı bir Tutsi hemşireyi sakladığından öldürüldü. Chantal’ın Tutsi kocası, Jean, başka bir yerde Charlotte adlı bir Hutu hemşire tarafından saklandı. Jean ve başka bir Tutsi birader, sadece geceleri kısa süreler dışarı çıkmak şartıyla, 40 gün boyunca büyük bir bacada gizli kaldılar. Tüm bu süre boyunca, bir Hutu ordu kampına yakın bir yerde yaşadığı halde Charlotte onların beslenmelerini ve korunmalarını sağladı. Bu sayfada, tekrar birleşen ve tıpkı Priska ve Akuila’nın resul Pavlus için yaptıkları gibi Hutu iman kardeşlerinin kendileri uğruna ‘boyunlarını tehlikeye sokmalarından’ ötürü minnettar olan Jean ile Chantal’ı görebilirsiniz.—Romalılar 16:3, 4.

¹⁸ Rwakabubu adlı başka bir Hutu Şahit, Tutsi iman kardeşlerini koruduğu için Intaremara isimli gazete tarafından övüldüa. Gazete şunları yazdı: “Yehova’nın Şahitlerinden biri olan, kardeşleri (onlar birbirlerini böyle çağırırlar) arasından insanları çeşitli yerlerde saklamaya devam eden Rwakabubu isminde biri de vardır. Astım hastalığı olduğu halde, bütün gününü onlar için yiyecek ve içecek taşımakla geçirdi. Fakat Tanrı onu olağanüstü şekilde güçlendirdi.”

¹⁹ Nicodeme ve Athanasie adlı ilgi gösteren bir Hutu çiftin durumunu da düşünün. Soykırım patlak vermeden önce, bu çift Mukaddes Kitabı Alphonse adlı bir Tutsi Şahitle birlikte incelemekteydi. Hayatlarını tehlikeye atarak Alphonse’u evlerinde sakladılar. Komşuları Tutsi dostlarını bildiklerinden, evlerinin emin bir yer olmadığını anladılar. Bu nedenle, Nicodeme ile Athanasie, Alphonse’u avlularındaki bir oyuğa sakladılar. Bu yerinde bir girişimdi, çünkü komşular hemen her gün Alphonse’u aramaya başladılar. Bu oyukta kaldığı 28 gün boyunca, Alphonse, iki İsrailliyi Eriha’daki evinin damında saklayan Rahab ve benzer Mukaddes Kitap kayıtları üzerinde derin düşündü. (Yeşu 6:17) Bugün Alphonse Ruanda’da iyi haberin bir vaizi olarak hizmetine devam ediyor ve Mukaddes Kitabı tetkik eden Hutu çiftin, hayatlarını kendisi için tehlikeye sokmalarından dolayı minnettarlık duyuyor. Acaba Nicodeme ve Athanasie hakkında ne denebilir? Onlar şimdi Yehova’nın vaftiz edilmiş Şahitleridir ve ilgi gösteren kimselerle 20’den fazla Mukaddes Kitap tetkiki idare ediyorlar.

20. Yehova Ruanda’daki kardeşlerimizi hangi yolla teselli etti, ancak onlardan birçoğunun sürekli olarak neye ihtiyaçları var?

²⁰ Soykırımın Ruanda’da başladığı sırada, o ülkede iyi haberi vaaz eden 2.500 kişi vardı. Yüzlercesi yaşamını yitirdiği ya da ülkeden kaçmaya zorlandığı halde, Şahitlerin sayısı 3.000’i aştı. Bu, Tanrı’nın, kardeşlerimizi gerçekten teselli ettiğine ilişkin bir kanıttır. Yehova’nın Şahitleri arasındaki birçok öksüz ve dul hakkında ne diyelim? Tabii, hâlâ sıkıntı çekiyorlar ve bu nedenle sürekli teselliye ihtiyaçları var. (Yakub 1:27) Gözyaşları ancak Tanrı’nın yeni dünyasında, dirilme gerçekleştiğinde tamamen silinecektir. Yine de, kardeşlerinin hizmetleri sayesinde ve ‘her tesellinin Tanrısı’na’ tapınanlar olduklarından yaşam mücadelesini sürdürebiliyorlar.

21. (a) Başka hangi yerlerde kardeşlerimizin Tanrı’nın tesellisine büyük ihtiyacı oldu ve onlara yardım etmenin hepimizin yapabileceği bir yolu nedir? (“Dört Yıl Süren Savaş Sırasında Teselli” başlıklı çerçeveye bakın.) (b) Teselliye olan ihtiyacımız ne zaman tam olarak doyurulacak?

²¹ Eritre, Singapur ve eski Yugoslavya gibi başka birçok yerde, sıkıntıya rağmen kardeşlerimiz Yehova’ya sadakatle hizmet etmeye devam ediyorlar. Teselli edilmeleri için devamlı yalvararak bu gibi kardeşlere yardım edelim. (II. Korintoslular 1:11) Ve Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla tam anlamıyla ‘gözlerimizden bütün gözyaşlarını sileceği’ zamana kadar sadakatle dayanmaya devam edelim. O zaman, yeni adalet dünyasında Yehova’nın sağlayacağı teselliyi tam olarak yaşayacağız.—Vahiy 7:17; 21:4; II. Petrus 3:13.

[Dipnot]

Biliyor musunuz?

◻ Yehova neden “her tesellinin Allahı” olarak adlandırılıyor?

◻ Sıkıntılara ne gözle bakmalıyız?

◻ Kimleri teselli edebiliriz?

◻ Teselliye olan ihtiyacımız nasıl tam olarak doyurulacak?

[Sayfa 17’deki resim]

Jean ile Chantal, Tutsi Şahitler oldukları halde Ruanda’daki soykırım sırasında Hutu Şahitler tarafından farklı yerlerde saklandılar

[Sayfa 17’deki resim]

Yehova’nın Şahitleri Tanrı’nın teselli eden mesajını Ruanda’da komşularıyla paylaşmaya devam ediyorlar