Pavlus’un Asya’daki Sıkıntısı

13, 14. (a) Pavlus Asya’da yaşadığı şiddetli bir sıkıntı dönemini nasıl tarif etti? (b) Pavlus’un aklında hangi olay olabilirdi?

¹³ Korintos cemaatinin bu aşamaya dek çektiği acı türü Pavlus’un tahammül etmesi gereken çok sayıdaki sıkıntıyla karşılaştırılamazdı. Bunun için, onlara şunu anımsatabilirdi: “Ey kardeşler, Asyada vaki olan sıkıntımızın size meçhul kalmasını istemeyiz, takat fevkinde pek ziyade ezildik, hattâ yaşamaktan bile meyus olduk; fakat ölüm ilâmımız bizim kendimizde oldu, ta ki kendimize değil, ancak ölüleri kıyam ettiren Allaha güvenelim; o bizi o kadar büyük ölümden kurtardı, ve kurtaracaktır.”—II. Korintoslular 1:8-10.

¹⁴ Kimi Mukaddes Kitap bilginleri, Pavlus’un Efesos’taki ayaklanmaya değindiğini düşünüyor; bu ayaklanma onun ve iki Makedonyalı seyahat arkadaşı Gayus ve Aristarhos’un yaşamına mal olabilirdi. İsa’nın takipçisi olan bu iki kişi zorla, ‘Efesosluların Artemisi [tanrıçası] büyüktür, diye iki saat kadar bir ağızdan bağrışan’ ayaktakımıyla tıklım tıklım dolu bir tiyatroya getirildiler. En sonunda, şehirdeki bir yetkili kalabalığı yatıştırmayı başarabildi. Gayus ve Aristarhos’un yaşamına yönelen bu tehdit Pavlus’a büyük bir keder verdi. Aslında, o da içeri girip bağnaz ayaktakımını ikna etmek istedi, fakat yaşamını bu şekilde tehlikeye atması engellendi.—Resullerin İşleri 19:26-41.

15. I. Korintoslular 15:32’de hangi uç noktadaki durumdan söz edilmiş olabilir?

¹⁵ Bununla birlikte, Pavlus bu olaydan çok daha uç noktadaki bir durumdan da söz ediyor olabilirdi. Korintoslulara yazdığı ilk mektubunda şunu sordu: “Eğer Efesosta vahşi hayvanlarla insanca cenkleştimse, bana ne faidesi var?” (I. Korintoslular 15:32) Bu, Pavlus’un yaşamının yalnızca canavarca davranan insanlar tarafından değil, Efesos’taki stadyumda gerçek vahşi hayvanlar tarafından da tehdit edildiği anlamına gelebilir. Bazen suçlular kana susamış kalabalık seyrederken, vahşi hayvanlarla mücadele etmeye zorlanarak cezalandırılırdı. Eğer Pavlus vahşi hayvanlarla karşı karşıya geldiğini kastettiyse, tıpkı Daniel’in harfi aslanların ağzından kurtarıldığı gibi, vahşice bir ölümden son anda mucizevi şekilde esirgenmiş olmalıydı.—Daniel 6:22.

16. (a) Neden Yehova’nın Şahitlerinden birçoğu Pavlus’un çektiği sıkıntıları paylaştığını hissedebilir? (b) İmanları yüzünden ölenlerle ilgili hangi şeyden emin olabiliriz? (c) İsa’nın takipçileri ölümden kıl payı kurtulduklarında, diğer kardeşleri üzerinde nasıl olumlu bir etki oluşmuştur?

¹⁶ İsa’nın bugün yaşayan birçok takipçisi Pavlus’un çektiği sıkıntıları anlayabilir. (II. Korintoslular 11:23-27) Günümüzde de, İsa’nın takipçileri ‘dayanabileceklerinden çok daha ağır bir yük altındadırlar’ ve birçokları ‘yaşamaktan bile ümitlerini kestikleri’ durumlarla karşı karşıya kaldılar. (II. Korintoslular 1:8, Müjde) Bazıları, toplu katliamlar ya da acımasız zulümler yapanların eliyle öldürüldüler. Dayanmalarını mümkün kılan şeyin Tanrı’nın teselli eden gücü olduğundan emin olabiliriz ve ümitleri ister gökle isterse de yeryüzüyle ilgili olsun, yürek ve zihinleri bunun gerçekleşmesi üzerinde sabit bir şekilde odaklanmış olarak öldüler. (I. Korintoslular 10:13; Filipililer 4:13; Vahiy 2:10) Başka durumlarda, Yehova meseleleri yönlendirdi ve kardeşlerimiz ölümden kurtuldu. Kuşkusuz, böyle bir kurtuluşu yaşayanlar “ölüleri kıyam ettiren Allaha” daha çok güven geliştirdiler. (II. Korintoslular 1:9) Bunun ardından, Tanrı’nın teselli eden mesajını başkalarıyla paylaşırken daha büyük bir inançla konuşabildiler.—Matta 24:14.