Tanrı’nın Verdiği Özgürlükte Sabit Durun
“Mesih bizi hürriyet için azat etti; imdi sabit durun ve tekrar kulluk boyunduruğuna tutulmayın.”—GALATYALILAR 5:1.
1, 2. Tanrı’nın verdiği özgürlük nasıl yitirildi?
YEHOVA’NIN kavmi özgürdür. Fakat Tanrı’dan bağımsız olmayı aramaz; çünkü bu, Şeytan’ın esareti altına girmek anlamına gelirdi. Tanrı ile yakın ilişkisini çok değerli sayıp O’nun verdiği özgürlükten sevinç duyar.
2 İlk ana-babamız Âdem ve Havva, günah işleyip, günahın, ölümün ve İblis’in kölesi durumuna gelmekle, Tanrı’nın verdiği özgürlüğü yitirdi. (Tekvin 3:1-19; Romalılar 5:12) Evet, Şeytan bütün dünyayı harabiyete giden günahkâr bir yola soktu! Fakat Tanrı’nın kendilerine verdiği özgürlükte sabit duranlar, ebedi hayata giden yolda yürüyorlar.—Matta 7:13, 14; I. Yuhanna 5:19.
Esaretten Özgürlük
3. Tanrı Aden’de hangi ümidi verdi?
3 Yehova, ismine onur veren insanların, Şeytan’a, günah ve ölüme esaretten kurtulmasını amaçladı. Tanrı, Aden’de Şeytan’ın kullandığı yılana: “Seninle kadın arasına, ve senin zürriyetinle onun zürriyeti arasına düşmanlık koyacağım; o senin başına saldıracak (ezecek) ve sen onun topuğuna saldıracaksın (ezeceksin)” dediğinde, insanlığa bu ümidi vermiş oldu. (Tekvin 3:14, 15) Yehova’nın gökteki teşkilatının Zürriyeti olan İsa Mesih direk üzerinde öldürüldüğünde, Zürriyetin topuğu ezildi, fakat Tanrı bu sayede imanlı insanları günah ve ölümden kurtarmak üzere bir fidye kurbanlığı sağladı. (Matta 20:28; Yuhanna 3:16) İsa, zamanı gelince eski Yılan olan Şeytan’ın başını ezecektir.—Vahiy 12:9.
4. İbrahim hangi özgürlüğe sahipti ve Yehova ona ne vaat etti?
4 Aden’de bu vaadin verilmesinden 2.000 yıl kadar sonra, ‘Yehova’nın dostu’ olan İbrahim, Tanrı’ya itaat edip başka bir diyara gitmek üzere Ur kentini terk etti. (Yakub 2:23; İbraniler 11:8) Böylece, Tanrı’nın verdiği özgürlüğe kavuştu ve artık Şeytan’ın sahte din, bozuk siyaset ve açgözlü ticaret dünyasının kölesi olarak yaşamaktan kurtuldu. Tanrı, Aden’de verdiği peygamberliğe ek olarak, İbrahim ve onun Zürriyeti vasıtasıyla bütün aile ve ulusların kendilerini mübarekleyeceklerini bildiren vaatlerde bulundu. (Tekvin 12:3; 22:17, 18) İbrahim, ‘onu kendisine salâh (adalet) sayan RABBE iman ettiği’ için, mahkûmiyetten muaftı. (Tekvin 15:6) Bugün de benzer şekilde, Yehova ile yakın bir ilişki, insanı mahkûmiyetten ve Şeytan’ın kudretinde bulunan dünyaya kölelikten azat edip Tanrı’nın verdiği özgürlüğe kavuşturur.
Sembolik Anlam Taşıyan Son Derece Etkileyici Bir Olay
5. İshak’ın doğumuyla ilişkili olarak hangi olaylar gelişti?
5 Kısır karısı Sara, İbrahim’e, bir zürriyeti olabilsin diye, çocuk vermesi için hizmetçisi Hacar’ı teklif etti. İbrahim, Hacar vasıtasıyla İsmail’in babası oldu, fakat Tanrı İsmail’i Vaat Edilen Zürriyet olarak seçmedi. Bunun yerine, İbrahim 100 ve Sara 90 yaşındayken, Yehova onların İshak adında bir oğulları olmasını sağladı. İsmail, İshak ile alay edince, Hacar ve oğlu oradan uzaklara gönderildi. Böylece, hür kadın Sara’dan olan oğul, şüphe götürmez şekilde İbrahim’in Zürriyeti olarak kaldı. İbrahim gibi, İshak da iman gösterdi ve Tanrı’nın verdiği özgürlüğe sahipti.—Tekvin 16:1-16; 21:1-21; 25:5-11.
6, 7. Sahte öğretmenler, İsa’nın Galatya’daki takipçilerinden bazılarını neye ikna etmişlerdi, fakat Pavlus neyi açıkladı?
6 Yaşanmış bu olaylar, Tanrı’nın verdiği özgürlüğün dostlarına bazı çok önemli şeyleri önceden gösterir. Resul Pavlus’un M.S. 50-52 yılları civarında Galatya’daki cemaatlere yazdığı mektupta bu belirtildi. O tarihten önce Yönetim Kurulu, İsa’nın takipçilerinin sünnet edilmesi gerekmediğine karar vermişti. Fakat sahte öğretmenler, Galatyalılardan bazılarını, sünnetin Hıristiyanlığın zorunlu bir özelliği olduğu konusunda ikna etmişlerdi.
7 Pavlus, Galatyalılara şunu anlattı: İnsan, Musa Kanunuyla uyumlu işlerinden dolayı değil, Mesih’e iman ettiğinden dolayı adil beyan edilir. (1:1–3:14) Kanun, İbrahim ile kesilen ahde bağlı olan vaadi geçersiz kılmadı, fakat günahları açıkça ortaya serdi ve Mesih’e götüren özel bir eğitici olarak hizmet etti. (3:15-25) İsa, ölümüyle Kanun altındakileri azat edip onların Tanrı’nın oğulları olmalarını mümkün kıldı. Bu nedenle, günler, aylar, mevsimler ve yıllar tutan bir düzenlemeye geri dönmek, köleliğe geri dönmek anlamına gelecekti. (4:1-20) Pavlus o zaman şunları yazdı:
8, 9. (a) Pavlus’un Galatyalılar 4:21-26’da söylediklerini kendi sözlerinle kısaca açıkla. (b) Sembolik anlam taşıyan bu olayda, İbrahim ve Sara ile kim veya ne temsil edildi ve vaat edilen Zürriyet kimdir?
8 “Ey şeriat (Kanun) altında olmak istiyenler, bana söyleyin, şeriati işitmiyor musunuz? Çünkü İbrahimin biri [İsmail] cariyeden [Hacar’dan] ve biri [İshak] hür kadından [Sara’dan] iki oğlu vardı, diye yazılmıştır. Fakat cariyeden olan, bedene göre, ve hür kadından olan, vade göre doğmuştur. Bu şeylerde remiz vardır (sembolik anlam taşıyan olaylardır); çünkü bu kadınlar iki ahittirler; kulluk için doğuran biri [Kanun ahdi], Sina dağındandır [Tanrı’nın İsraillilerle bu ahdi resmen başlattığı yer], o Hacardır. [Diğer ahit İbrahim ile zürriyeti hakkında yapılan ahitti.] Ve Hacar Arabistanda olan Sina dağıdır, ve şimdiki Yeruşalime muadildir; çünkü çocukları [İbrahim, İshak ve Yakub’un soyu] ile beraber kulluk ediyor. Fakat yukarıdaki Yeruşalim hürdür, bizim anamız odur.”—Galatyalılar 4:21-26.
9 Bu sembolik anlam taşıyan olayda, İbrahim Yehova’yı temsil ediyordu. “Hür kadın” Sara, Tanrı’nın ‘kadınını’, yani kutsal evrensel teşkilatını temsil ediyordu. Bu teşkilat Mesih’i, yani bu sembolik kadın ile Daha Büyük İbrahim’in Zürriyetini meydana getirdi. (Galatyalılar 3:16) İsa, insanlara, kirli tapınmadan, günahtan ve Şeytan’dan kurtulma yolunu göstermek amacıyla hakikati öğretip sahte dini açığa vurdu; fakat Yeruşalim ve çocukları İsa’yı reddettiklerinden dinsel esarette kaldılar. (Matta 23:37, 38) İsa’nın Yahudi takipçileri, nakâmilliğin, günah ve ölümün esaretinde olduklarını gösteren Kanun’dan kurtuldular. İsa’yı, Mesihi Kral ve ‘esirlere özgürlük ilan eden’ Kurtarıcı olmak üzere, Tanrı’nın ‘kadınının’ meydana getirdiği Kişi olarak kabul eden her insan gerçekten özgürdür!—İşaya 61:1, 2; Luka 4:18, 19.
Kölelik Boyunduruğundan Kaçın
10, 11. Mesih, takipçilerini hangi kölelik boyunduruğundan azat etti ve bugün bunun hangi paralelini görüyoruz?
10 Pavlus, Daha Büyük İshak olan Mesih ile birlikte İbrahim’in zürriyetini oluşturanlara şunları söylüyor: “Yukarıdaki Yeruşalim hürdür, bizim anamız odur . . . . Biz, ey kardeşler, İshak gibi vadin çocuklarıyız. Fakat o zaman bedene göre doğmuş olan [İsmail], Ruha göre doğmuş olana [İshak’a] nasıl eza etti ise, şimdi de böyledir . . . . Cariyenin değil, fakat hür kadının çocuklarıyız . . . . imdi sabit durun, ve tekrar kulluk boyunduruğuna tutulmayın.”—Galatyalılar 4:26–5:1.
11 İsa’nın takipçilerinden biri, Kanun’a tabi olursa, kölelik boyunduruğuna tutulmuş olacaktı. Sahte din şimdiki kölelik boyunduruğudur ve Hıristiyan âlemi, eski Yeruşalim ve çocuklarının bugünkü karşılığıdır. Fakat meshedilmiş olanlar, Tanrı’nın özgür semavi teşkilatı olan yukarıdaki Yeruşalim’in çocuklarıdır. Bunlar ve yeryüzünde yaşama ümidine sahip iman kardeşleri, bu dünyanın bir kısmı olmayıp Şeytan’ın esareti altında değillerdir. (Yuhanna 14:30; 15:19; 17:14, 16) Hakikat ve İsa’nın kurbanlığı sayesinde özgürlüğe kavuşan bizler, Tanrı’nın bize verdiği özgürlükte sabit duralım.
Tanrı’nın Verdiği Özgürlükte Sabit Durmak
12. İman edenler ne yapıyorlar ve şimdi ne ele alınacak?
12 Yehova’nın Şahidi olarak şimdi milyonlarca kişi gerçek özgürlüğe sahiptir. Aralarından birçoğu “ebedi hayata takdir olunan” diğer milyonlarca kişiyle de Mukaddes Kitap tetkik edilmektedir. Onlar iman edenler olurlarsa, vaftiz edilerek Tanrı’nın verdiği özgürlükte sabit duracaklarını göstereceklerdir. (Resullerin İşleri 13:48; 18:8) Fakat vaftizden önce acaba hangi adımlar atılmalıdır?
13. Bilginin vaftizle ne ilgisi vardır?
13 Bir kimse, vaftiz edilmeden önce, Kutsal Yazılardan tam bilgi edinip buna göre davranmalıdır. (Efesoslular 4:11) Bu nedenle İsa, takipçilerine şunları demişti: “Siz gidip bütün milletleri şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs (mukaddes ruh) ismile vaftiz eyleyin; size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin.”—Matta 28:19, 20.
14. Baba, Oğul ve mukaddes ruhun ismiyle vaftiz edilmek için hangi bilgi gerekir?
14 Babanın ismiyle vaftiz edilmek, Tanrı, Yaratıcı ve Evrensel Egemen olarak Yehova’nın mevkiini ve otoritesini kabul etmek demektir. (Tekvin 17:1; II. Kırallar 19:15; Vahiy 4:11) Oğlun ismiyle vaftiz, yüceltilmiş ruhi bir yaratık, Mesihi Kral ve Tanrı’nın “eşdeğerde bir fidye” verdiği kişi olarak, Mesih’in mevki ve otoritesini tanımayı gerektirir. (I. Timoteos 2:5, 6; Daniel 7:13, 14; Filipililer 2:9-11) Mukaddes ruhun ismiyle vaftiz edilen bir kişi, bunun, Yehova’nın, yaratılışta, Mukaddes Kitap yazarlarına ilham vermekte ve başka işlerde kullandığı faal kuvveti olduğunun bilincindedir. (Tekvin 1:2; II. Petrus 1:21) Kuşkusuz, Tanrı, Mesih ve mukaddes ruh hakkında daha öğrenilecek çok şey vardır.
15. Bir kimse vaftiz edilmeden önce neden imanını göstermelidir?
15 Bir kimse, vaftizinden önce tam bilgiye dayanan iman göstermelidir. “İman olmadan makbul olmak imkânsızdır.” (İbraniler 11:6) Tanrı’ya, Mesih’e ve Tanrısal amaca iman eden bir kimse, Tanrı’nın Sözüyle uyumlu yaşayarak ve iyi haberin vaaz edilmesi işine anlamlı şekilde katılarak Yehova’nın bir Şahidi olmak isteyecektir. Yehova’nın kral oluşunun izzeti hakkında konuşacaktır.—Mezmur 145:10-13; Matta 24:14.
16. Tövbe nedir ve vaftizle ne ilgisi vardır?
16 Tövbe, vaftiz için gerekli başka bir adımdır. Tövbe etmek, “bir kimsenin yaptığı (veya niyet ettiği) bir hareket veya davranıştan pişmanlık veya hoşnutsuzluk duyup zihni tutumunu değiştirmesi” ya da “yaptığı veya ihmalkâr davrandığı bir hareketten nedamet ya da vicdan azabı duyması” demektir. Birinci yüzyıldaki Yahudilerin, İsa Mesih’e karşı işledikleri günahlardan tövbe etmeleri gerekti. (Resullerin İşleri 3:11-26) Korintos’ta yaşayan imanlılardan bazıları, fuhuş, putperestlik, zina, eşcinsellik, hırsızlık, açgözlülük, ayyaşlık, küfürbazlık ve gasp niteliğindeki davranışlardan tövbe ettiler. Bunun sonucunda, İsa’nın kanında ‘yıkandılar’, Yehova’nın hizmeti için ayrılıp ‘takdis olundular’ ve Tanrı’nın ruhuyla İsa Mesih’in isminde ‘adil beyan edildiler.’ (I. Korintoslular 6:9-11) Böylece tövbe, insanın, işlediği günahlar yüzünden kendisine işkence eden suçluluk duygusundan Tanrı tarafından kurtarılması ve iyi bir vicdana sahip olması için atması gereken bir adımdır.—I. Petrus 3:21.
17. Dönmek ne demektir ve vaftiz edilmeye niyet eden kişiden ne talep eder?
17 Bir kimsenin, Yehova’nın bir şahidi olarak vaftiz edilmeden önce dönmesi de gerekir. Tövbe eden kişi, kötü davranış tarzını reddedip iyi olanı yapmak üzere karar verdikten sonra döner. Dönmekle ilgili İbranice ve Yunanca fiiller, “gidilen yönden dönmek”, “geri dönmek”, “geriye” anlamına gelir. Ruhi bakımdan iyi anlamda kullanıldığında, kötü yoldan Tanrı’ya dönmeyi kasteder. (I. Kırallar 8:33, 34) Dönmek “tövbeye lâyık işler” yapmayı gerektirir, yani Tanrı’nın emrettiklerini yapmalı, sahte dini terk etmeli ve sadece O’na hizmet etmek üzere yüreğimizi hiç sapmadan Yehova’ya yöneltmeliyiz. (Resullerin İşleri 26:20; Tesniye 30:2, 8, 9; I. Samuel 7:3) Bu da bizden “yeni yürek ve yeni ruh” talep edip fikrimizi, huyumuzu ve yaşamla ilgili hedefimizi değiştirmemizi gerektirir. (Hezekiel 18:31) Bunun sonucunda ortaya çıkan yeni kişilikte, kötü özelliklerin yerine Tanrısal nitelikler geçer. (Koloseliler 3:5-14) Evet, gerçek tövbe, bir kimsenin gerçekten ‘dönmesine’ neden olur.—Resullerin İşleri 3:19.
18. Kişinin kendisini Tanrı’ya duayla vakfetmesi neden gerekir ve bu adım neden önemlidir?
18 Kişinin kendisini duada Tanrı’ya vakfetmesi, vaftizden önce olmalıdır. (Luka 3:21, 22 ile karşılaştır.) Vakf, kutsal bir amaç için ayrılmak demektir. Bu adım o kadar önemlidir ki, Tanrı’ya münhasır bağlılık göstermek ve ebediyen hizmet etmek üzere verdiğimiz kararı Kendisine duada bildirmeliyiz. (Tesniye 5:8, 9; I. Tarihler 29:10-13) Tabii, kendimizi bir işe değil, Tanrı’ya vakfediyoruz. Yönetim Kurulunun ilk başkanı, Charles Taze Russell’ın cenazesinde bu nokta açıkça belirtilmişti. 1916 yılında, o cenazede, W. E. Van Amburg, şunları demişti: “Dünya çapında yapılan bu büyük iş, tek bir insanın işi değildir. Bir insanın işi olamayacak kadar büyüktür. Bu, Tanrı’nın işidir ve değişmez. Tanrı, geçmişte birçok hizmetçi kullandı ve kuşkusuz gelecekte de birçok hizmetçi kullanacaktır. Biz bir adama ya da bir adamın işine tahsis olunmadık [vakfolmadık], fakat O’nun Sözü ve sağladığı rehberlik vasıtasıyla açıklayacaklarıyla uyumlu olarak Tanrı’nın iradesini yapmak üzere vakfolduk. İşi yöneten hâlâ Tanrıdır.” Fakat Tanrı’ya vakfolmak için acaba başka ne de yapılmalıdır?
19. (a) Yehova’ya yapılan vakf alenen nasıl gösterilir? (b) Su vaftizi neyin sembolüdür?
19 Bir kimse vaftiz edildiğinde, Yehova’ya vakfolduğunu alenen göstermiş olur. Vaftiz, suya daldırılan kimsenin, İsa Mesih vasıtasıyla kendisini Yehova Tanrı’ya kayıtsız şartsız vakfettiğini gösteren bir semboldür. (Matta 16:24) Vaftiz adayı tamamıyla suya batırılıp çıkarıldığı zaman, sembolik olarak eski yaşamında ölmüş ve Tanrı’nın iradesini kayıtsız şartsız yapmak üzere yeni bir yaşam tarzına dirilmiş olur. (Romalılar 6:4-6 ile karşılaştır.) İsa vaftiz edildiği zaman, kendisini gökteki Babasına kayıtsız şartsız takdim etmişti. (Matta 3:13-17) Kutsal Yazılar iman edenlerden yeterliği olanların vaftiz edildiklerini tekrar tekrar gösterir. (Resullerin İşleri 8:13; 16:27-34; 18:8) O halde, bugün bir kimsenin Yehova’nın bir şahidi olabilmesi için, imanını gerçekten gösteren ve vaftiz edilmiş biri olması gerekir.—Resullerin İşleri 8:26-39.
Sabit Durun!
20. Mukaddes Kitaptaki hangi örnekler, Yehova’nın vaftiz edilmiş şahitleri olarak Tanrı’nın verdiği özgürlükte sabit durursak, bereketleneceğimizi gösterir?
20 Yehova’nın vaftiz edilmiş bir şahidi olmakla Tanrı’nın verdiği özgürlük için sabit duruş aldınsa, Tanrı, geçmişte hizmetçilerini bereketlediği gibi, seni de bereketleyecektir. Örneğin, Yehova, yaşlı İbrahim ve Sara’ya, Tanrı’dan korkan bir oğul olan İshak’ı vererek onları bereketlemişti. İmanla peygamber Musa, Tanrı’nın kavmi ile beraber hakaret görmeyi, “bir müddet günahın safasını sürmeğe tercih etti; [Tanrı’nın Meshedilmiş Olanının ilk tipi olarak] Mesih sitemini Mısırın hazinelerinden daha büyük zenginlik saydı.” (İbraniler 11:24-26) Musa, İsraillileri Mısır esaretinden kurtarmak üzere Yehova tarafından kullanılma imtiyazına sahip olmuştu. Üstelik, Tanrı’ya sadakatle hizmet ettiğinden dolayı diriltilecek ve Daha Büyük Musa olan İsa Mesih’in yönetimi altında hizmet edecek ‘dünyadaki prenslerden’ biri olacaktır.—Mezmur 45:16; Tesniye 18:17-19.
21. Geçmişte yaşamış Tanrı’dan korkan kadınlarla ilgili hangi teşvik edici örnekler veriliyor?
21 Bugün İsa’nın vakfolmuş takipçileri, bir zamanlar yaşamış olan gerçekten özgür ve sevinçli kadınları düşünerek cesaret kazanabilirler. Bu kadınların arasında, hem dul kalmanın acı deneyimini, hem de sahte dinden kurtulup Tanrı’nın verdiği özgürlüğe kavuşmanın sevincini tatmış olan Moablı Rut da bulunmaktadır. O, kendi ulusunu ve tanrılarını terk edip, dul kaynanası Naomi’ye yapışmıştı. “Sen nereye gidersen oraya gideceğim; ve nerede kalırsan orada kalacağım; senin kavmın benim kavmım, ve senin Allahın benim Allahım olacak” demişti. (Rut 1:16) Rut, Boaz ile evlenerek, Davud’un dedesi Obed’in annesi oldu. Yehova, Mesih İsa’ya giden soy hattına girmesini sağlayarak İsrailli olmayan bu alçakgönüllü kadına ‘dolu ücret’ verdi. (Rut 2:12) Rut, diriltildiğinde ve böyle bir imtiyaza sahip olmuş olduğunu öğrendiğinde, ne denli sevinç duyacak! Ahlaksızlıktan ve sahte dinden kurtarılan eski fahişe Rahab gibi, suça düşüp sonra tövbe eden Bat-şeba da, diriltilip Yehova’nın kendilerinin İsa Mesih’e giden soy hattına girmesine izin vermiş olduğunu öğrenince, yürekleri kuşkusuz aynı sevinçle dolacaktır.—Matta 1:1-6, 16.
22. Gelecek makalede hangi konu ele alınacak?
22 Tanrı’nın verdiği özgürlüğe sahip olanlarla ilgili incelemeye daha da devam edilebilir. Örneğin, İbraniler 11. bapta adı geçen imanlı kadın ve erkekleri de onlara katabiliriz. Onlar sıkıntı çektiler, hakaret gördüler, “dünya onlara lâyık değildi.” Mesih’in birinci yüzyıldaki sadık takipçilerini, daha sonra yaşayan diğer sadık kimseleri ve şimdi Yehova’ya Şahitleri olarak hizmet eden milyonlarca kişiyi de onlara katabiliriz. Gelecek makalede göreceğimiz gibi, eğer sen de Tanrı’nın verdiği özgürlükte onlarla birlikte sabit durdunsa, sevinmen için birçok nedenin vardır.
Nasıl Cevaplandıracaksın?
◻ Tanrı, kendilerine verdiği özgürlüğü yitirdikleri zaman, insanlara hangi ümidi verdi?
◻ Mesih, takipçilerini hangi ‘kölelik boyunduruğundan’ azat etti?
◻ Yehova’nın Şahidi olarak vaftiz edilmeden önce hangi adımları atmak gerekir?
◻ Kutsal Yazılardaki hangi örnekler, Tanrı’nın verdiği özgürlükte sabit durursak, bereketleneceğimizi gösterir?