‘Dünyaya Işık Geldi’
“Hüküm budur ki, dünyaya nur (ışık) geldi; ve insanlar karanlığı nurdan (ışıktan) daha çok sevdiler.”—YUHANNA 3:19.
1. Neden herkes Tanrı’nın hükmüyle ilgilenmelidir?
BUGÜN insanların çoğu Tanrısal hükme karşı ilgisizdir. Bazıları, muntazaman kiliseye gider, belirli bir ibadet şeklini yerine getirir ve komşularına zarar vermezlerse, Tanrı’nın kendileri için olumlu hüküm vereceğini sanırlar. Hıristiyan âleminin cehennem ateşi ve araf öğretileri, birçok kişinin, Tanrısal hükümle ilgili kavramı kötülemesine neden olur. Fakat genelde görülen kayıtsızlık ve Hıristiyan âleminin yalanları, her insanın eninde sonunda Tanrı’dan hüküm alacağı gerçeğini değiştirmez. (Romalılar 14:12; II. Timoteos 4:1; Vahiy 20:13) Ve pek çok şey bu hükme bağlıdır. Olumlu hüküm alanlar, Tanrı’dan gelen ebedi hayat armağanına kavuşacak, olumsuz yönde hükmedilenler ise, günahın değişmez ücreti olan ölüm cezasına çarptırılacaklardır.—Romalılar 6:23.
2. Tanrı’nın hükmü neye bağlıdır?
2 Bu nedenle, İsa’nın gerçek takipçileri, Tanrı’nın vereceği hükümle ilgilenir ve içtenlikle O’nu memnun etmek isterler. Acaba bunu nasıl yapabilirler? İsa, Yuhanna 3:19’da bunu açıklamıştır. Şöyle okuyoruz: “Hüküm budur ki, dünyaya nur (ışık) geldi; ve insanlar karanlığı nurdan (ışıktan) daha çok sevdiler.” Evet, Tanrı’dan alacağımız hüküm, bizim, ışığı karanlıktan daha çok sevip sevmediğimize bağlı olacaktır.
“Tanrı Işıktır”
3. Karanlık nedir, ışık nedir?
3 Ruhi anlamda karanlık, Şeytan her ne kadar “nur meleği” olduğunu iddia ediyorsa da, onun dünyasında hüküm süren bilgisizlik ve umutsuzlukla ilgilidir. (II. Korintoslular 4:4; 11:14; Efesoslular 6:12) Diğer yandan ışık ise, Yehova Tanrı’dan gelen anlayış ve aydınlıkla ilgilidir. Pavlus: “Çünkü ‘karanlıktan nur parlıyacak’, diyen Allah, İsa Mesihin yüzünde Allahın izzeti bilgisinin nurunu vermek için bizim yüreklerimizde parladı” derken, bu ışıktan söz etmektedir. (II. Korintoslular 4:6) Ruhi ışığın Yehova Tanrı ile çok yakın ilişkisi olduğundan, resul Yuhanna da “Allah nurdur” demişti.—I. Yuhanna 1:5; Vahiy 22:5.
4. (a) Yehova nasıl ışık sağladı? (b) Işığa olan sevgimizi nasıl gösterebiliriz?
4 Yehova, bugün, Mukaddes Kitapta yazılı bulunan sözü vasıtasıyla ışık sağlamaktadır. (Mezmur 119:105; II. Petrus 1:19) Bu nedenle Mezmur yazarı: “Şeriatini (kanununu) ne kadar severim! Bütün gün düşüncem odur. Canım senin şehadetlerini tuttu; ve onları çok severim” dediğinde, gerçekten ışığa olan sevgisini dile getiriyordu. (Mezmur 119:97, 167) Acaba sen de ışığı, mezmur yazarının açıkça belirttiği kadar seviyor musun? Tanrı’nın Sözünü muntazaman okuyor, onun üzerinde derin derin düşünüyor ve dediklerini yapmak üzere gayret gösteriyor musun? (Mezmur 1:1-3) Cevabın evet ise, Yehova’dan olumlu hüküm almak istiyorsun.
“Dünyanın Işığıyım”
5. Tanrısal ışık kimin üzerinde odaklanır?
5 Yehova’dan gelen hayat veren ışık, İsa Mesih’in şahsında odaklanır. Yuhanna’nın İncilinin giriş sözlerinde: “Hayat onda [İsa’da] idi, ve hayat insanların nuru idi. Nur karanlıkta parlar, ve karanlık onu anlamadı” diye okuyoruz. (Yuhanna 1:4, 5) Bizzat İsa da: “Ben dünyada oldukça, dünyanın nuruyum” demişti.—Yuhanna 9:5.
6. Ebedi hayata götüren olumlu bir hüküm alabilmek için ne yapmalıyız?
6 Bu nedenle, ışığı sevenler, İsa’yı sevip ona iman ederler. İsa’ya başvurmadan, olumlu hüküm almak imkânsızdır. Evet, ancak Tanrı’nın, kurtuluşumuz için tayin ettiği araç olarak ona başvurmakla olumlu hüküm alabiliriz. İsa: “Oğula iman edenin ebedî hayatı olur; fakat Oğula itaat etmiyen hayat görmiyecektir, fakat Allahın gazabı onun üzerinde kalır” demişti. (Yuhanna 3:36) Öyle ise, acaba İsa’ya iman etmek ne demektir?
7. İsa’ya iman etmek, kime de iman etmeyi gerektirir?
7 İsa öncelikle şunları söyledi: “Bana iman eden, bana değil, ancak beni gönderene iman eder. Ve beni gören, beni göndereni görür. Bana her iman eden karanlıkta kalmasın diye, ben dünyaya nur olarak geldim.” (Yuhanna 12:44-46) İsa’yı sevip ona iman edenler, İsa’nın Tanrısı ve Babası olan Yehova’ya karşı da derin sevgi ve iman duymalıdırlar. (Matta 22:37; Yuhanna 20:17) Tapınmalarında İsa’nın ismini kullandıkları halde, daha büyük onuru Yehova’ya vermeyenler, aslında ışığa gerçek sevgi duymuyorlar.—Mezmur 22:27; Romalılar 14:7, 8; Filipililer 2:10, 11.
Tanrı’nın “Başaracı”
8. Tanrısal ışık, insan olarak doğumundan önce bile nasıl İsa’nın üzerinde odaklanmıştı?
8 İsa’ya iman etmek, onun Yehova’nın amacındaki rolünü tam olarak tanımak da demektir. Bir melek Yuhanna’ya: “İsa hakkında şahadet etmek, peygamberlik etmeyi ilham eder” dediğinde, bu rolün önemini belirtmişti. (Vahiy 19:10; Resullerin İşleri 10:43; II. Korintoslular 1:20) Aden’de verilen ilk peygamberlikten başlayarak Tanrısal ilhamla bildirilen tüm peygamberlikler, eninde sonunda İsa ve onun Tanrı’nın amacının gerçekleşmesindeki rolüyle ilgilidir. Pavlus’un, Galatya’daki İsa’nın takipçilerine dediği gibi, Kanun ahdi, “Mesih için mürebbi (eğitici)” olmuştur. (Galatyalılar 3:24) Eski Kanun ahdi, İsraillileri, İsa’nın Mesih olarak gelişine hazırlamak üzere düzenlenmişti. Böylece Yehova’dan çıkan ışık, İsa’nın insan olarak doğumundan önce bile onun üzerinde odaklanmıştı.
9. M.S. 33 yılından sonra ışığı sevmek ne demekti?
9 M.S. 29 yılında İsa, vaftiz edilip mukaddes ruhla meshedildi ve böylece vaat edilen Mesih oldu. M.S. 33’de kâmil bir insan olarak öldü, diriltildi, göğe çıktı ve orada günahlarımıza karşılık olarak hayatının değerini Yehova’ya takdim etti. (İbraniler 9:11-14, 24) Ardı ardına gelen bu olaylar, Tanrı’nın insanlarla ilişkisinde bir dönüm noktası oldu. İsa artık “hayat Reisi (hayatın Başaracı)”, “kurtuluş reisi”, “imanı başlıyan ve tamamlıyan” oldu. (Resullerin İşleri 3:15; İbraniler 2:10; 12:1; Romalılar 3:23, 24) Işığı sevenler, M.S. 33 yılından sonra, İsa’dan “başka birinde kurtuluş yoktur; çünkü gök altında adamlar arasında verilmiş başka bir isim yoktur ki, onunla kurtulabilelim” sözlerini kabullenip benimsediler.—Resullerin İşleri 4:12.
10. İsa’nın sözlerini dinleyip onlara itaat etmek neden çok önemlidir?
10 İsa’ya iman etmek, onu, “Söz” ve “acip (harikulade) öğütçü” olarak kabul etmek de demektir. (Yuhanna 1:1; İşaya 9:6) İsa’nın sözleri her zaman Tanrısal hakikatleri yansıtır. (Yuhanna 8:28; Vahiy 1:1, 2) Onu dinlemek hayat veya ölüm meselesidir. İsa, zamanındaki Yahudilere: “Benim sözümü dinliyip beni gönderene iman edenin ebedi hayatı vardır, ve hükme gelmez, fakat ölümden hayata geçmiştir” demişti. (Yuhanna 5:24) M.S. birinci yüzyılda İsa’nın sözlerine uygun davrananlar, Şeytan’ın dünyasının karanlığından kurtulup sanki yeniden hayata geldiler. Onlar, İsa ile Gökteki Krallığında ortak mirasçılar olmak üzere adil beyan edildiler. (Efesoslular 1:1; 2:1, 4-7) Bugün ise, birçok kişinin İsa’nın sözlerine itaat etmesi, Armagedon’da hayatta kalıp kâmil insanlar olarak yeni dünyada yaşamak üzere adil beyan edilmeleriyle sonuçlanacaktır.—Vahiy 21:1-4; Yakup 2:21, 25 ile karşılaştır.
“Bütün Şeylerin Üzerinde Baş”
11. M.S. 33’de İsa’ya hangi yüksek yetki verildi?
11 İsa, diriltilmesinden sonra, takipçilerine ışığın başka bir yönünü de açıklamıştı. “Gökte ve yeryüzünde bütün hâkimiyet bana verildi” demişti. (Matta 28:18) Böylece İsa, Yehova’nın evrensel teşkilatında seçkin bir mevkie yükseltildi. Pavlus, şu sözleriyle bu konuda daha da çok ayrıntı verir: “[Tanrı] onu ölülerden kıyam ettirerek (dirilterek) her hükûmet ve salâhiyet (yetki) ve kudret ve hâkimiyet, ve yalnız bu dünyada değil, fakat gelecek dünyada da anılan her ismin fevkinde semaviyatta kendi sağında oturtarak Mesihte işledi; ve her şeyi onun ayakları altında tâbi kıldı, ve onu bütün şeylerin üzerinde baş olmak üzre kiliseye (cemaate) verdi; bu dahi, onun bedeni”dir. (Efesoslular 1:20-23; Filipililer 2:9-11) M.S. 33 yılından sonra ışığı sevmek, İsa’nın bu yüksek mevkiini tanımak anlamına da geldi.
12. İsa’nın meshedilmiş takipçileri, ta baştan beri neyi sevinçle kabul ediyorlar ve bunu ne şekilde gösteriyorlar?
12 İnsanlığın tümü, sonunda İsa’nın yetkisini tanımak zorunda kalacaktır. (Matta 24:30; Vahiy 1:7) Ne var ki, ışığı sevenler, zaten ta baştan beri onu sevinçle kabul ettiler. Takipçilerinden oluşan cemaatin meshedilmiş üyeleri, İsa’yı “bedenin, yani kilisenin (cemaatin) başı” olarak görüyorlar. (Koloseliler 1:18; Efesoslular 5:23) Onlar, bu bedenin bir parçası olduklarında, ‘karanlığın saltanatından kurtulup [Tanrı’nın] sevgili Oğlunun krallığına naklediliyorlar.’ (Koloseliler 1:13) Bundan dolayı yaşamlarının her alanında, İsa’nın önderliğini içtenlikle tanıyıp, zamanımızda ‘başka koyunlara’ da aynını yapmayı öğretiyorlar. (Yuhanna 10:16) İsa’nın reisliğini tanımak, olumlu hüküm almak için gerekli ana taleptir.
13. İsa, Krallık yetkisini ne zaman kullanmaya başladı ve bunu yeryüzünde neler izledi?
13 İsa M.S. 33 yılında göğe çıktığında, tüm yetkisini hemen kullanmadı. Cemaatin Başı olduğu halde, genel olarak insanlığın üzerinde tam yetkisini kullanmak üzere uygun zamanı bekledi. (Mezmur 110:1; Resullerin İşleri 2:33-35) Bu zaman 1914’te geldi. O zaman İsa, Tanrı’nın Gökteki Krallığının Kralı olarak tahtına oturdu ve bu dünyanın ‘son günleri’ başladı. (II. Timoteos 3:1) Meshedilenlerin artakalanlarının toplanılma süreci 1919’dan beri bitimine yaklaşmaktadır. Özellikle 1935’den sonra İsa, insanlığı, “[kendileri] için hazırlanmış olan krallığı” miras alacak olan “koyunlar” ve ‘ebedi imhaya gidecek’ olan “keçiler” diye ikiye ayırmaktadır.—Matta 25:31-34, 41, 46.
14. Büyük kalabalık ışığa olan sevgisini nasıl gösterdi ve onlar için bunun sonucu ne olacak?
14 Bu son günlerde koyunların sayısının büyük artış göstermesi sevinç vericidir. Dünya sahnesinde “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” sayısı milyonlara ulaşan bir büyük kalabalık ortaya çıkmıştır. Yoldaşları olan meshedilenler gibi, bu koyun niteliği taşıyan kimseler de ışığı seviyorlar. Onlar, “kaftanlarını yıkadılar, ve onları Kuzunun kanında beyaz ettiler” ve yüksek sesle “kurtarış, taht üzerinde oturan Allahımıza ve Kuzuya mahsustur”, diye bağırıyorlar. Bu nedenle büyük kalabalık, bir grup olarak olumlu hüküm alacaktır. “Büyük sıkıntıdan gelen” bu kalabalık, karanlığı sevenler Armagedon’da yok edilirlerken hayatta kalacaktır.—Vahiy 7:9, 10, 14.
“Işığın Çocukları”
15. Ne tür davranışlar, Kral İsa Mesih’e teslim olduğumuzu gösterir?
15 İster meshedilenlerden, isterse başka koyunlardan olsun, ışığı sevenler, Tanrı’nın Kral ve Hâkim olarak tahtına oturttuğu İsa’ya acaba nasıl teslim oluyorlar? Bunu, bir yönden, İsa’nın tasvip ettiği türden kişiler olmaya çalışmakla yapıyorlar. İsa yeryüzündeyken insanların hakikate karşı duydukları içtenlik, candan davranış ve coşku gibi niteliklerini takdirle anmış ve kendisi de bu nitelikleri göstermekte örnek olmuştu. (Markos 12:28-34, 41-44; Luka 10:17, 21) Eğer olumlu hüküm almak istiyorsak, biz de bu nitelikleri geliştirmeliyiz.
16. Karanlığın işlerini atmak neden önemlidir?
16 Özellikle son yaklaştıkça, Şeytan’ın dünyasının karanlığı giderek koyulaştığından bu gereklidir. (Vahiy 16:10) Bu nedenle Pavlus’un Romalılara yazdığı şu sözler çok yerindedir: “Gece epeyce ilerlemiş, gündüz yaklaşmıştır. O halde karanlığa ait işleri üzerimizden atalım ve nur (ışığın) silahlarını kuşanalım. Sefahatlerde ve içki âlemlerinde değil, gayri meşru cinsi münasebette ve hafifmeşrep hareket tarzında değil, çekişme ve kıskançlıkla değil, gündüzün olduğu gibi edeplice yürüyelim.” (Romalılar 13:12, 13) Ebedi hayat Tanrı’nın bir armağanıysa da, imanımızın içtenliği ve ışığa olan sevgimiz, davranışlarımızda görülmelidir. (Yakub 2:26) Bu nedenle, alacağımız hüküm, büyük çapta ne denli iyi işler yapıp kötü işlerden kaçındığımıza bağlı olacaktır.
17. “Rab İsa Mesih’i giy”mek ne anlama gelir?
17 Resul Pavlus, Romalılar 13:12, 13’deki öğüdünü şu sonuca bağlıyor: “Fakat Rab İsa Mesih’i giyin ve bedenin arzuları için planlar kurmayın.” (Romalılar 13:14) Acaba “Rab İsa Mesih’i giy”mek ne anlama gelir? Takipçilerinin İsa’yı yakından izlemesi, Mesih gibi olmaya çalışıp, sanki onun örneğini ve huylarını üzerine almaları veya giymeleri anlamına gelir. Petrus: “Bunun için çağrıldınız; zira Mesih dahi kendi izleri ardınca gidesiniz diye, size bir örnek bırakarak sizin için elem çekti” demişti.—I. Petrus 2:21.
18. Olumlu hüküm almak istiyorsak, hangi köklü değişiklikleri yapmamız gerekecektir?
18 Bu, İsa’nın takipçilerinin, çoğu kez yaşamlarında köklü değişiklikler yapmalarını gerektirir. Pavlus: “Bir vakitler karanlık idiniz, fakat şimdi, Rabde nursunuz (çünkü nurun meyvası bütün iyilik ve salâh ve hakikattedir) . . . . nurun çocukları gibi yürüyün” demişti. (Efesoslular 5:8, 9) Karanlığın işlerini yapanlar ışığı sevmiyorlar ve eğer bir değişiklik yapmazlarsa, olumlu hüküm almayacaklar.
“Dünyanın Işığı Sizsiniz”
19. İsa’nın takipçileri hangi farklı yönlerden ışık saçabilir?
19 Sonuç olarak ışığı sevmek, başka kişilerin de onu görüp ona gelecekleri şekilde ışık saçmak demektir. İsa: “Dünyanın ışığı sizsiniz” demişti. Devamen: “Sizin ışığınız insanların önünde böyle parlasın da, sizin iyi işlerinizi görsünler, ve göklerde olan Babanıza hamdetsinler” diye eklemişti. (Matta 5:14, 16) İsa’nın takipçilerinin iyi işleri, her tür iyilik yapmayı, adalet göstermeyi ve hakikate uygun davranmayı da kapsar; çünkü bu gibi davranışlar, kuvvetle hakikate tanıklık eder. (Galatyalılar 6:10; I. Petrus 3:1, 2) Bu işler, başka insanlara hakikati söylemeyi de kapsar. Bugün bu, ‘bütün milletlere bir şahadet maksadıyla bütün meskûn yerde Krallığın iyi haberini’ vaaz etme kampanyasına katılmak anlamına gelir. Bu, ilgi gösterenlere sabırla tekrar ziyaretler yapmak, onlarla Mukaddes Kitabı incelemek ve onların da ışığın işlerini yapmalarına yardım etmek demektir.—Matta 24:14; 28:19, 20.
20. (a) Bugün ışık ne çapta parlıyor? (b) Işığa gelenler hangi nimetlere erişiyorlar?
20 Zamanımızda İsa’nın sadık takipçilerinin gayretle sürdürdükleri vaaz faaliyeti sayesinde iyi haber 200’den fazla ülkede duyuruluyor ve ışık, hiç görülmemiş çapta parlıyor. İsa: “Ben dünyanın nuruyum (ışığıyım); benim ardımca gelen karanlıkta yürümez, ve kendisinde hayat nuru (ışığı) olur” demişti. (Yuhanna 8:12) Bu vaadin gerçekleşmesine katılmak ne büyük bir sevinçtir! Şeytan’ın dünyasının karanlığı içinde sürünmekten kurtulduğumuzdan beri yaşamımız tam bir anlam kazandı. Yehova’nın tayin ettiği Hâkimden olumlu hüküm almayı beklediğimizi düşünecek olursak, gerçekten görkemli bir ümide sahibiz. (II. Timoteos 4:8) Işığa gelmişken karanlığa geri dönüp olumsuz bir hüküm almak ne acıdır! Gelecek makalede imanda nasıl sağlam kalabileceğimizi ele alacağız.
Cevaplayabilir misiniz?
◻ Tanrı’nın hükmü neye dayanmaktadır?
◻ İsa, Tanrı’nın amacında hangi ana rolü oynamaktadır?
◻ Yehova’nın, tahtına oturttuğu Kral olarak İsa’ya teslim olduğumuzu nasıl gösterebiliriz?
◻ ‘Işığın çocukları’ olduğumuzu şahsen nasıl gösterebiliriz?
◻ Bu dünyanın karanlığında ışık bugün ne şekilde hiç görülmemiş çapta parlıyor?